หวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า(สึบากิxโยรุ)
ตอนที่2
คามาดะ โยรุ
//เดินเข้าบ้านมาจนถึงห้องนั่งเล่น
คามาดะ มิโยะ
ยินดีต้อนรับกลับโยรุ//โบกมือ
คามาดะ โยรุ
พี่มิโยะ? ไม่ใช่ว่ากำลังเที่ยวรอบโลกอยู่หรอ
คามาดะ มิโยะ
ก็พ่อเรียกกลับกระทันหันเห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญ
คามาดะ โยรุ
อย่างงี้เอง งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะ เหนื่อยจะเเย่ละ
คามาดะ โยรุ
//กำลังจะเดินขึ้นห้อง
คามาดะ อิจิ
โยรุ//เรียกไว้
คามาดะ อิจิ
อาบน้ำเสร็จก็รีบลงมา วันนี้มีเเขกจะมาทานด้วยเเต่งตัวให้สุภาพนะ
คามาดะ โยรุ
ครับ//พยักหน้ารับทราบก่อนจะเดินขึ้นบรรไดไปเข้าห้องอาบน้ำ
หลังจากฮารุอาบน้ำเเต่งตัวเสร็จก็รีบเดินลงไปที่ห้องอาหาร
คามาดะ โยรุ
//เดินเข้ามาเห็นครอบครัวตัวเองกำลังคุยอยู่กับเเขกซึ่งรู้จักกันเป็นอย่างดี
คามาดะ โยรุ
สวัสดีครับอาจินได น้ามายะเเละก็(ไอ้บ้า)...พี่สึบากิ//ยิ้ม
โยชิดะ มายะ
โตขึ้นเยอะเลยนะเรา ไหนมานั่งข้างๆน้าสิ
คามาดะ โยรุ
//นั่งคั่นกลางระหว่างน้ามายะเเละคนที่ตนเกลียดเข้าไส้
โยชิดะ จินได
นั้นสิ ปีนี้ก็จะยี่สิบเเล้วไม่ใช่หรอ//นั่งตรงข้าม
คามาดะ โยรุ
ครับ อาทิตย์หน้าก็วันเกิดผมเเล้ว
โยชิดะ สึบากิ
จะอายุยี่สิบเเต่ยังเตี้ยเหมือนเดิม
คามาดะ โยรุ
ก็ไม่สูงเป็นเปรตเหมือนใครเเล้วกันครับ//สวนกลับ
โยชิดะ สึบากิ
//มองโยรุด้วยหางตา
คามาดะ โยรุ
//จ้องกลับเเถมส่งยิ้มให้ด้วย
โยชิดะ มายะ
ถ้าโยรุเเละสึกิเเต่งงานกันเเล้วมีหวังได้ทะเลาะกันทั้งวันเเน่เลย//กุมขมับ
คามาดะ โยรุ
เเต่งงาน?//ทำหน้างง
โยชิดะ มายะ
เอ๊ะ//หันไปมองหน้าอิจิเเละมิโยะ
โยชิดะ จินได
มึงยังไม่ได้บอกโยรุหรอ
คามาดะ อิจิ
อืม กะจะบอกหลังกินข้าวเสร็จเเต่เห็นทีพูดให้จบๆไปเลยดีกว่า
คามาดะ อิจิ
โยรุ พ่อมีเรื่องต้องคุยกับลูก ตามมา//ลุกออกไปจากห้องอาหาร
คามาดะ โยรุ
//ลุกขึ้นเเละเดินตามออกไป
คามาดะ โยรุ
พ่อมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมหรอครับ//นั่งบนโซฟาตรงข้ามกับพ่อตัวเอง
คามาดะ อิจิ
ลูกจำเรื่องที่บริษัทพ่อเกือบจะล้มละลายเมื่อสองปีก่อนได้ไหม
คามาดะ โยรุ
ครับ ตอนนั้นผมยังอายุเเค่สิบขวบเอง
คามาดะ อิจิ
ตอนนั้นเป็นเพราะอาจิไดช่วยพ่อไว้ทำให้บริษัทยังคงอยู่มาได้จนถึงปัจจุบัน เเต่มันก็ต้องเเลกกับการทำสัญญาบ้าๆนั้น
คามาดะ โยรุ
สัญญา อะไรครับ?(ถ้าเรื่องเงินก็ไม่ใช่ปัญหา)
คามาดะ อิจิ
ตระกูลของเราจะต้องเกี่ยวดองกันโดยเมื่อลูกอายุยี่สิบจะต้องเเต่งเข้าตระกูลโยชิดะ
คามาดะ โยรุ
//ช็อคพูดไม่ออก
คามาดะ อิจิ
ลูกก็รู้ว่าพ่อไม่มีทางเลือกเลยต้องทำสัญญาบ้าๆนั้น ลูกคงจะโกรธพ่อมากสินะ//สีหน้าเคร่งเครียด
คามาดะ โยรุ
//กุมมือผู้เป็นพ่อ
คามาดะ โยรุ
ผมไม่โกรธพ่อหรอกครับเพราะรู้ว่าตอนนั้นพ่อไม่มีทางเลือกจริงๆ ที่สำคัญผมสุขสบายทุกๆวันนี้ก็ล้วนเป็นเพราะพ่อ
คามาดะ โยรุ
เเค่เเต่งเข้าตระกูลโยชิดะผมทำได้ครับเพราะฉะนั้นก็อย่าโทษตัวเองเลยนะ
หลังจากรับรู้เรื่องราวทั้งหมดโยรุก็ไปคุยกับอาจินไดเเละน้ามายะถึงเรื่องการเเต่งงาน
โดยงานเเต่งจะจัดหลังจากวันเกิดผมไปเเล้วสองวัน เราจะเชิญเพียงเเค่คนรู้จักของทั้งสองฝ่ายซึ่งเรื่องนี้จะเป็นหน้าที่ของน้ามายะ ส่วนเรื่องสถานณ์ที่จัดงานก็จะเป็นโรงเเรมอันดับหนึ่งของพ่อผมเเละชุดก็ยกให้เป็นหน้าที่พี่สาวผม
ขณะผู้ใหญ่กำลังพูดคุยกันเรื่องรายละเอียดเเยกย่อย โยรุก็เลยปลีกตัวออกมาสูดอากาศที่สวนหลังบ้าน
คามาดะ โยรุ
เห้อ เเต่งงานกับไอ้คนไม่มีหัวใจเเถมยังปากหมาเนี่ยนะ//บ่นพึมพัม+นั่งบนชิงช้า
โยชิดะ สึบากิ
ไม่ใช่คนไม่มีหัวใจสะหน่อยเเต่เรื่องปากหมายอมรับนะ//โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้
คามาดะ โยรุ
//ไม่อยากพูดด้วยเเละกำลังจะหนีเข้าบ้าน
โยชิดะ สึบากิ
เรื่องในตอนนั้นมึงกำลังเข้าใจกูผิด//จับเเขนโยรุไว้
คามาดะ โยรุ
ปล่อยผมเดี๋ยวนี้
โยชิดะ สึบากิ
โยรุ ฟังกูก่อน
คามาดะ โยรุ
ผมรอมานานเกินกว่าจะฟังเเล้ว!//สะบัดเเขนจนหลุดเลยรีบวิ่งหนีเข้าบ้านไป
ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงสามสิบนาทีทุกคนก็คุยเรื่องงานเเต่งเสร็จ
โยชิดะ มายะ
งั้นวันนี้ขอตัวกลับก่อนนะค่า
คามาดะ ริน
เดินทางกลับดีๆนะคะ
โยชิดะ มายะ
ค่ะ ดูเเลตัวเองดีๆด้วย
โยชิดะ สึบากิ
//มองหาคนตัวเล็กเเต่ก็ไม่เจอ
โยชิดะ จินได
มองหาอะไรอยู่//กระซิบ
โยชิดะ สึบากิ
เปล่าครับพ่อ//เดินนำไป
โยชิดะ จินได
ไอ้ลูกชายเราเห็นทีจะมีลับลมคมใน ต้องให้คนสืบสะหน่อยเเล้ว//ทำหน้าเจ้าเล่ห์
โยชิดะ มายะ
คุณนี่ละก็ หัดให้ความเป็นส่วนตัวกับลูกหน่อยสิ//บิดหูสามีตัวเองเเรงๆก่อนจะปล่อย
โยชิดะ จินได
โอ๊ย จ้าๆเข้าใจเเล้ว//เอามือลูบหูที่ถูกบิด
ทั้งสามเดินออกมาหน้าบ้านตระกูลคามาดะ โดยสองสามีภรรยากลับด้วยรถปอร์เช ส่วนลูกก็มอเตอร์ไซค์หลักสิบล้าน
Comments