ความรักหัวใจไกปืน(วรนิษฐา)
ภายในห้องพักฟื้นของโรงพยาบาลชั้นนำแห่งหนึ่ง สุทินหนุ่มใหญ่วัยห้าสิบกว่าปีกำลังนอนรอรับการผ่าตัดใหญ่ด้วยโรคหัวใจตีบต้องผ่าตัดอย่างเร่งด่วน หลังจากยื้อการรักษามาหลายปี จนผลของมันส่งให้เขาเจ็บแน่นหน้าอกและล้มทั้งยืน มาฟื้นคืนสติที่โรงพยาบาล ก่อนที่ทุกอย่างจะสายไปหมอที่ดูแลจึงอยากให้ผ่าตัดด่วนๆ ทั้งๆที่เขานั้นอยากเลื่อนวันผ่าตัดให้ออกไปหน่อย แต่คำสั่งหมอคือไม่มีเวลารออีกแล้ว
รังสิณา:"พี่สุทิน...ทานผลไม้หน่อยนะคะ"
รังสิณายื่นจานผลไม้ที่เธอนั่งปอกเมื่อครู่มาให้เขา ทั้งที่อยากป้อนเองกับมือแต่ก็เลือกที่จะไม่ทำ เพราะรู้ว่าสุทินคงไม่ชอบ
สุทิน:"ขอบใจนะกวาง"
เสียงทุ้มๆของหนุ่มใหญ่เอ่ยขึ้น มองไปยังน้องภรรยาของตน ก่อนจะยื่นมือออกไปรับจานผลไม้มาถือไว้
รังสิณา:"ค่ะ"
เธอเอ่ยรับคำ มองสุทินจิ้มผลไม้เข้าปาก รังสิณานั้นเป็นสาวสวยอายุจะย่างเข้าสี่สิบปีแล้วในอีกสองสามปีข้างหน้า แต่เพราะเป็นคนดูแลรูปร่างหมั่นออกกำลังกาย จึงยังดูสาวกว่าอายุมาก จนใครๆก็มองว่าเธอน่าจะอายุแค่สามสิบต้นๆเท่านั้น
สุทิน:"ไม่ต้องมาดูแลพี่ก็ได้นะ เธอมีอะไรก็กลับไปทำเถอะ"
สุทินถอนหายใจออกมาหนักเมื่อพูดจบ เขาวางจานผลไม้ลงบนตักที่ตอนนี้กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงคนไข้ คิ้วขมวดเข้าหากันอย่างใช้ความคิด
รังสิณา:"พี่สุทินห่วงเรื่องผ่าตัดเหรอ"
รังสิณาเดาตาสิ่งที่เห็น
สุทิน:"ส่วนหนึ่ง แต่อีกอย่างที่ห่วงมากคือยายหนูจะกลับมาวันมะรืนแล้ว"
พูดจบเสียงถอนหายใจของสุทินก็ดังขึ้นหนักๆตามมาอีกครั้ง ยายหนูที่เขาพูดถึงคือณิชาณัธฐ์ลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาที่ส่งไปเรียนอังกฤษตั้งแต่เกรดหนึ่งจนถึงตอนนี้ที่เพิ่งสอบเข้ามหาลัยได้ เป็นลูกสาวแสนน่ารักของพ่อ แต่ก็แก่นเซี้ยวตามฉบับของลูกคนเดียว
เขาจึงตัดใจส่งลูกให้ไปไกลหูไกลตา เพราะต้องการให้ณชาณัธฐ์เห็นโลกกว้างให้ช่วยเหลือตัวเอง เพราะที่อังกฤษไม่มีคนคอยรับใช้ ไม่มีคนคอยรองรับอารมณ์ใดๆต้องไปอยู่อพาร์ตเมนต์ เรียกได้ว่าแมบทิ้งความเป็นคุณหนูของบ้านเทพอภิรักษ์เลยก็ว่าได้
...จบแล้ว มีต่อน้า🥺🙏🏻...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments