สามีฉันเป็น...มาเฟีย ? เกาะ อราเบลล่า

ต่อจากความเดิมตอนที่แล้ว..

หลังจากพระเอกถูกแรงระเบิดผลักตกหน้าผาไป ร่างพระเอกก็หล่นลงมาบนต้นไม้ใหญ่ริมลำธารน้ำ แต่ในขณะนั้นพระเอกหมดสติอยู่

แต่เนื่องจากน้ำหนักพระเอกเยอะเลยทำให้ร่างพระเอกตกจากต้นไม้ใหญ่ลงน้ำลำธาร แต่โชคดีหน่อยที่พระเอกดันตกบนท่อนไม้ใหญ่ที่กำลังผ่านน้ำลำธารมาพอดี

ฟุ่บ !!

หลังจากนั้นร่างพระเอกก็ลอยไปพร้อมกับท่อนไม้ใหญ่นั้นไปตามสายน้ำลำธารที่มันไปเรื่อยๆ จวบจนกระทั่งค่ำมืด

พระเอกลอยมาไกลมาก ไกลถึงขนาดมาเจอ ชาวประมงบนอ่าวน้ำแห่งหนึ่งเข้า

ชาวประมง

เห้ยย~! อะไรวะนั้น ?! ....คนหรอ ??

ชาวประมง

เวรละ ตายหรือยังวะเนี่ย ?? 😰

และชาวประมงท่านนั้นก็ได้ช่วยพระเอกขึ้นจากในน้ำ ขึ้นมาบนเรือก่อน แล้วลุงแกก็ทำการเช็คว่าพระเอกยังหายใจอยู่ไหม

ชาวประมง

เห้ออ ใจหายใจคว่ำ ยังหายใจอยู่นี่นา 😮‍💨

ชาวประมง

ไอ้หนุ่มเอ้ยมาจากไหนวะเนี่ย.. 🧐

ลุงแกถามออกมาอย่างไม่ได้ต้องการคำตอบเพราะพระเอกแจ้งหมดสติอยู่ แต่ลุงแกก็หันซ้ายหันขวามองไปรอบๆอ่าว ว่าพระเอกพอจะมาจากทางไหนได้บ้างแต่ก็ดูจะไม่มีวี่แววเลย เพราะอ่าวค่อนข้างกว้างและยาวเลยทีเดียว

ลุงชาวประมงเลยคิดว่าพระเอกน่าจะมากับสายน้ำที่พัดผ่านมาเรื่อยเรื่อยจนมาถึงที่นี่

ชาวประมง

ดวงแข็งจริงพ่อหนุ่มเอ้ยยย~🥹

ส่วนลุงชาวประมงก็เลยพูดออกมาอย่างทึ้งๆกับปาฏิหาริย์ ที่พระเอกได้รับ เพราะมันทำให้พระเอกรอดมาได้

แล้วลุงชาวประมงทันนี้ ก็ขับเรือกลับมาที่ท่าเรือแถวบ้านตัวเอง

พอลุงถึงที่ท่าเรือก็ทำท่าจะลากพระเอกขึ้นจากเรือแต่เพราะความที่ พระเอกตัวใหญ่และ น้ำหนักเยอะมาก ลุงแกเลยลากพระเอกขึ้นจากเรือไม่ไหว แกจึงออกจากเรือไปตามพวกพ้องมาช่วยกันอุ้มพระเอกออกจากเรือไปที่บ้าน

แต่ทว่าพอลุงกลับมาที่เรือก็ไม่พบพระเอกแล้ว

▫️▫️▫️▫️▫️▫️

ชาวประมง

อ้าว !! พ่อหนุ่มนั่นไปไหนแล้ว ??

ญาติๆของลุงชาวประมง

มีจริงๆหรอลุง ? ลุงช่วยคนมาจริงๆหรอ ?🤨ไม่ใช่ตาฝาดนะ ?

ชาวประมง

ข้า ไม่ได้ตาฝาดนะเว้ย ข้าช่วยไอ้หนุ่มนั้นขึ้นมาจากน้ำจริงๆ นั่นไงในเรือข้ายังมีรอยเปื้อนน้ำอยู่เลย ! 😠

ญาติๆของลุงชาวประมง

ลุง ลุงไปหาปลาก็ต้องเอาปลาขึ้นเรือมา แล้วเรือมันก็ต้องเปียกไหมละ ? 😑

ชาวประมง

เฮ้ย~ ! เอ็งไม่เชื่อข้าหรอ ? 🤨

ญาติๆของลุงชาวประมง

เห้ออ ช่างเถอะลุง ถ้าลุงช่วยคนมาจริงๆ เค้าคงไปแล้วล่ะ ไม่เห็นมีเลยนิ😒

ชาวประมง

และไอ้หนุ่มนั่นจะไปไหน ? ตัวก็เปียก แผลก็เต็มตัว เลือดเต็มเสื้อไปหมดเลยนะเว้ย !

ญาติๆของลุงชาวประมง

ลุงช่างเถอะ ! ผมเริ่มหลอนแล้วเนี่ย ! ลุงเจอผีมาแน่เลย ผมไม่อยู่แล้ววว🥶😰😱😱

แล้วญาติญาติหลานหลานทุกคนของลุงชาวประมงก็วิ่งหนีหายไป

ชาวประมง

เห้ย ! เดี้ยวสิ ! อะไรวะ !? มีไอ้หนุ่มนั้นจริงๆนะ ข้าไม่เชื่อหรอกว่าข้าจะเอาผีขึ้นเรือมา 😶 ....

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️

10 นาทีก่อนหน้านี้...

หลังจากที่ลุงขึ้นจากเรือและไปตามพวกพ้องมาช่วยกันอุ้มพระเอก พระเอกก็ได้สติแล้วฟื้นขึ้นมาพอดี และพบว่าตัวเองอยู่บนเรือของใครก็ไม่รู้แล้วอยู่ตรงท่าเรือด้วย

ซีแอล (พระเอก)

นี่ฉัน.. อยู่ที่ไหน.. ?? 😐

จึงทำให้พระเอกไม่กล้าไว้ใจใครเลย เพราะไม่รู้ว่าคนที่ช่วยเอาไว้ เป็นคนดีที่ช่วยชีวิตพระเอกจริงๆหรือเปล่า หรือเป็นพวกของคนร้าย ที่ตามล่าหาพระเอกอยู่

พระเอกจึงรีบลุกออกจากเรือด้วยสภาพที่สะบักสะบอม เพราะแผลที่โดนแทงที่ท้อง แผลที่หัวไหล่ที่โดนยิง ไหนจะแผลที่ตกหน้าผาลงมาเจอกับอะไรบ้างก็ไม่รู้ รอยแผลรอยข่วนรอยช้ำเต็มตัวไปหมด

ไหนจะนอนแช่น้ำมาหลายชั่วโมงแล้ว ทำ ให้แผลเริ่มติดเชื้อหรือปวดแผลมากกว่าเดิม พระเอกหมายจะไปหาโทรศัพท์สาธารณะ เพื่อโทรกลับไปที่คฤหาสน์ของตัวเอง

แต่แล้วสายตาพระเอกดันเหลือบไปเห็นหนึ่งในแก๊งค์คนร้าย เหมือนมันกำลังมองหาพระเอกอยู่ เพื่อมาเช็คว่าพระเอกตายจริงไหมหรืออาจจะลอยมากับน้ำแล้วมาอยู่แถวนี้ก็ได้

ซีแอล (พระเอก)

ตามกูไม่เลิกจริงๆนะพวกมึงเนี่ย..😶

ทั้งทั้งที่นี่ก็ห่างไกลจากที่พระเอกตกมามาก แต่พวกมัน ก็ไม่ประมาทแต่อย่างใดเพราะลูกพี่มันสั่งมาว่าถ้าไม่พบศพก็เท่ากับว่าพระเอกยังไม่ตาย หรืออาจจะไม่ได้ลอยมาตายไกลถึงนี้ก็ได้

แต่พวกมันก็ได้มาสอบถามพวกชาวประมงเผื่อความชัวร์ ว่ามีคนพบเห็นพระเอกหรือร่างพระเอกไหม แต่ทุกคนก็ต่างบอกว่าไม่เจออะไรในอ่าวหรือลำธารเลย นอกจากปลาที่ไปหามาขายกัน

ดีหน่อย ลุงที่ช่วยพระเอกไว้ได้เห็นสภาพและท่าทีน่ากลัวของพวกมัน ก็พอจะเดาได้ว่าคนที่ลุงช่วยไว้ น่าจะถูกตามล่าเพราะพวกมันมากันเยอะมาก น่ากลัวเหมือนพวกแก๊งค์มาเฟียเลย ลุงจึงตอบเหมือนคนอื่นว่าไม่เจออะไรนอกจากปลาเหมือนกัน

ชาวประมง

ขอให้ปลอดภัยนะไอ้หนุ่มเอ้ย 😥 ....

พอพระเอกเห็นแบบนั้นก็ต้องเปลี่ยนแผนจากเดิมที่จะไปหาโทรศัพท์สาธารณะเพื่อโทรหาลูกน้องที่คฤหาสน์ พระเอกเลยเปลี่ยนแผนไปเป็นหาทางหนีก่อน เพราะถ้าอยู่ตรงนี้นานนานไม่ปลอดภัยแน่

พระเอกจึงคิดหาวิธีเอาตัวรอดด้วยการมองไปรอบๆหาหนทางหนี

แล้วสายตาพระเอกก็ดันไปพบกับ เรือที่บรรทุกผู้โดยสารข้ามฝั่งไปอีกเกาะ และเรือลำนี้ก็กำลังจะออกจากท่าเรือในตัวเมือง ไปยังเกาะอีกเกาะกลางทะเล

พระเอกเลยใช้จังหวะนั้น วิ่งแบบหมอบหมอบแบบเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ตอนเจ็บแผล โดยไปที่เรือบรรทุกผู้โดยสารลำนั้น และแอบขึ้นเรือไปตรงด้านหลังของเรือที่มันมืดและไม่มีคนเห็น

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️

พอพระเอกได้ขึ้นเรือไปแล้ว ก็นั่งรับลมทนหนาวไปอีก 40 นาที เรือลำนี้มันถึงจะถึงที่หมายหรือเกาะที่กำลังจะไป และดูเหมือนว่าเรือลำนี้คือเที่ยวสุดท้ายของวันนี้ เพราะเห็นเจ้าหน้าที่ที่กำลังปิดท่าเรืออยู่

ณ เกาะ อราเบลล่า..

ซีแอล (พระเอก)

😔......

และพระเอกก็ลงจากเรือ แล้วก็เดินโซซัดโซเซเพราะแรงเริ่มจะหมดแล้ว แล้วอาการจากแผลก็เริ่มกำเริบ จนไม่มีสติพระเอกเริ่มจะเวียนหัวและทรงตัวไม่อยู่

แต่ก็ยังเดินเข้ามาและขึ้นเกาะมาเรื่อยเรื่อยตามทางแบบหลบเลี่ยงผู้คน เพื่อไม่ให้ใครเห็น เพราะสภาพตัวเองที่เปื้อนเลือดเต็มตัวนั้น อาจจะทำให้ทุกคนที่เห็น ตกใจได้

พระเอกเดินมาได้ 15 นาที ก็เดินต่อไปไม่ไหวแล้ว หมดแรงลงตรงนั้น แล้วฝนก็ได้ตกลงมาพร้อมกับพายุทันที...

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️

ณ ร้านมินิมาร์ท C ในเกาะ อราเบลล่า

เวลา 17.50 น.

โชค (พนักงานประจำมินิมาท

นี่ อัญชัน กลับบ้านได้แล้ว

อัญชัน (นางเอก)

คะ ? ยังเหลืออีก 10 นาทีค่ะพี่โชค 🙂

ในขณะที่นางเอกพูดก็จัดเรียงสินค้าในตู้เย็นไปด้วย และก็กำลังคุยพี่ที่มาเปลี่ยนกะ

โชค (พนักงานประจำมินิมาท

10 นาทีเองกลับเถอะ พี่มะลิไม่ว่าอะไรหรอก ฝนตกแล้วเนี่ยดูเหมือนพายุเข้าด้วยนะ เดี้ยวจะกลับบ้านลำบาก เราก็รู้อยู่ ว่าทางที่เกาะเรามันไม่ค่อยดีเท่าไร

โชค (พนักงานประจำมินิมาท

ยิงอัญบ้านอยู่บนภูเขาไปอีก อยู่ตีนเขาก็ว่าไปอย่าง.. ไปๆ ไปได้แล้ว

อัญชัน (นางเอก)

เอางั้นหรอคะ ? 😅 ...... ค่ะๆ ไปก็ได้ เดี้ยวอัญขอหยิบกระเป๋าแป๊บนะคะ

โชค (พนักงานประจำมินิมาท

เออๆ กลับบ้านดีๆละ

อัญชัน (นางเอก)

คร้าา 😊

จากนั้นนางเอกก็ไปหยิบกระเป๋าหลังร้าน และเดินออกไปปลดโซ่จักรยานเพื่อที่จะขี่กลับบ้าน แต่ทว่าฝนกลับตกหนักยิ่งกว่าเดิมนางเอกเปียกปอนไปด้วยฝน

บรรยากาศรอบข้างก็เริ่มมืด ซ้ายขวาก็มีแต่ต้นไม้กับหญ้า เพราะบ้านที่นางเอกเช่า ดันอยู่บนภูเขา เพราะล่างตีนเขาห้องเต็ม ส่วนห้องพักที่ว่างก็ดันแพงหูฉี่อีก

บ้านเช่าราคาถูกบนเกาะแห่งนี้จึงเหมาะกับเธอ แม้มันจะไกลหน่อยแต่เธอได้บ้านหลังใหญ่ในการใช้พื้นที่และความส่วนตัวที่ไกลผู้คนหน่อยที่เธอได้

ไม่นานนักนางเอกก็ปั่นจักรยานมาถึงบ้านตัวเอง แต่ทว่านางเอกต้องตกใจ จนจักรยานล้มไป เพราะเธอดันเจอผู้ชายสลบอยู่หน้าบ้านเธอ แต่ผู้ชายคนนั้นสภาพดันเต็มไปด้วยเลือดที่ไม่ยอมหยุดไหลเลย

อัญชัน (นางเอก)

😧😮กรี๊ดดดด ~!!! 😱😱😱

อัญชัน (นางเอก)

โอ้ยย ~ 😖 เจ็บ...

ภาพที่นางเอกเห็นมันน่ากลัวมาก นางเอกยืนช็อคกลางสายฝนอยู่สักพัก ว่าจะเอายังไงดี

อัญชัน (นางเอก)

😰🫣 !!!

🧠นางเอกคิดในใจ🧠

อัญชัน (นางเอก)

ฉันช่วยเขาดีไหมนะ ?😣

อัญชัน (นางเอก)

ไม่สิ่ ฉันควรช่วยเขา !!😖😖😖

อัญชัน (นางเอก)

ถ้าเค้าตื่นมาแล้วเป็นคนไม่ดีจะทำไง ? เลือดเยอะขนาดนี้ต้องเป็นคนไม่ดีแน่เลย 😰

อัญชัน (นางเอก)

เอ๊ะ.. หรือกลับกันเค้าโดนทำร้ายมาหรอ ?!🤨

หยิน และ หยาง ในหัวนางเอกสู้กันไม่หยุด จนสุดท้ายนางเอกเลือกที่จะ..

อัญชัน (นางเอก)

โอ้ย ไม่รู้แล้ว !!😫 จะยืนคิดกลางพายุสายฝนแบบนี้ไม่ได้นะยัยอัญชัญ !! แกและเขาได้ป่วยตายกันก่อนพอดี ฉันต้องช่วยเขา !😤

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ🥰 👍🏻👍🏻👍🏻กดไลค์ 👍🏻👍🏻👍🏻 ให้ด้วยนะคะ แอดขอคนละ 1 ไลค์ ต่อ 1 ตอนเท่านั้นเองค่ะ 💓เพื่อเป็นกำลังใจให้แอดมินแต่งนิยายตอนต่อๆไปค่ะ💓 🥰☺️☺️🙏🏻ขอบคุณค่ะ🙏🏻☺️☺️🥰 **ขออนุญาติลงภาพทุกภาพ รูปทุกรูปที่มีหรือไม่มีลิขสิทธิ์ค่ะ ผิดพลาดปรการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ค่ะ 😊

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ