สะดุดรัก¹สุดอลเวงของนายแวมไพร์ทั้งสอง
พี่ชาย
โฮมินอู (พอ.)
เธอนี่เก่งใช่เล่นเลยนะเอากิลด์กับมู่ซะอยู่หมัดเลย
ซอนญ่า(นอ.)
อ่า.....ฮ่ะๆ ฉันเล่นเขาทีเผลอน่ะ...
โฮมินอู (พอ.)
(ไอ้สองตัวนั้นมันประมาทผู้หญิงหรอนี่)//สนใจ
โฮมินอู (พอ.)
เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ //ยิ้ม
ซอนญ่า(นอ.)
//เล่าๆๆๆ บลาๆๆๆ
ซอนญ่า(นอ.)
เรื่องก็เป็นแบบนั้นแหละ
โฮมินอู (พอ.)
แบบนั้นเองสินะ...
โฮมินอู (พอ.)
แต่ยังไงเธอก็เก่งอยู่ดีซอน
ซอนญ่า(นอ.)
.....//หน้าแดงนิดนึง
ซอนญ่า(นอ.)
(เป็นแวมไพร์กันทั้งสี่คนเลยสินะ...)//เก็บข้อมูล
โฮมินอู (พอ.)
เธอหิวรึยัง?
โฮมินอู (พอ.)
ไม่หิวก็ต้องกิน
ซอนญ่า(นอ.)
แล้วนายจะถามทำไม...!??(อะไรของเขา..) //เอ๋อ
โฮมินอู (พอ.)
เดี๋ยวฉันมารอแปปนึงนะ//เดินไปหยิบข้าว
ซอนญ่า(นอ.)
ไม่เอาฉันไม่หิว
โฮมินอู (พอ.)
ทำไม?หรือคิดถึงไอ้คังโซยอนขนาดนั้นเลยรึไง //ยิ้มเจื่อน
โฮมินอู (พอ.)
หรือเป็นห่วงอาการไอสองตัวนั้นกันล่ะ หืมม...//หน้าหมอง
ซอนญ่า(นอ.)
น...หน้ากลัวอ้ะ! //คุมโปง+แอบถอดสายน้ำเกลือ
โฮมินอู (พอ.)
ก็ได้ๆ ไม่กินก็ไม่กิน
ซอนญ่า(นอ.)
//โผล่หัวออกมาจากผ้าห่มนิดนึง
ซอนญ่า(นอ.)
อุ้มฉันทำไมเนี่ย! // หน้าแดง
โฮมินอู (พอ.)
ก็เธอไม่กินข้าวนี่นา
โฮมินอู (พอ.)
ฉันกลัวเธอจะไม่มีแรงเดินน่ะ
ซอนญ่า(นอ.)
ฉันเดินเองได้หน่า!💢
โฮมินอู (พอ.)
ให้ฉันอุ้มเถอะ //ทำหน้าตาเป็นห่วง
ซอนญ่า(นอ.)
อึก—.... ปล่อยฉันลงเถอะะะ
ซอนญ่า(นอ.)
ฉันก็มีขาฉันเดินเองได้-
โฮมินอู (พอ.)
//เดินออกห้้องพยาบาลไปทั้งงี้แหละ
ซอนญ่า(นอ.)
//ตวัดขาไปมา+ทุบไหล่
โฮมินอู (พอ.)
หยุดทำอะไรที่มันเปลืองแรงสักทีซอน
ซอนญ่า(นอ.)
ฮึ! //แก้มป่อง+หยุด
โฮมินอู (พอ.)
แบบนี้สิเป็นเด็กดีหน่อย //ยิ้ม
กิลด์(พ.พอ.)
//รออยู่หน้าห้องพยาบาลละ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เลือดเธออร่อยดีน—
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ค๊อก!— //ปลิวไปชนกำแพงบุบ
โฮมินอู (พอ.)
อ่-หลุดมือไปตอนไหนนะ...??//งง
ซอนญ่า(นอ.)
เก็บบัญชีเรียบร้อย //สะใจ
กิลด์(พ.พอ.)
นี่แรงมนุษย์ใช่มั้ยเนี่ย...
ซอนญ่า(นอ.)
(มีแต่คนตัวสูงทั้งงั้นเลยอ่ะ...)
ซอนญ่า(นอ.)
ไอตาบ้านี่!!.... // ⁄(⁄ ⁄•⁄-⁄•⁄ ⁄)⁄
โฮมินอู (พอ.)
//รัดตรงเอวของซอนไว้
ซอนญ่า(นอ.)
ปล่อยฉันลงเถอะ ถือว่าฉันขอร้องงง ฮือออ(ขยับไม่ได้...!) //ดิ้นๆ
คังโซยอน(พร.)
//ผ่านมาเห็นพอดี
คังโซยอน(พร.)
//เห็นเฟคเตอร์ที่สลบคากำแพง...
คังโซยอน(พร.)
(นี่มันเ×ี้ยไรเนี่ย)//เผ่นก่อนละ
ซอนญ่า(นอ.)
ระฆังดังแล้ว! ปล่อยฉันได้แล้วฉันจะไปเข้าคลาส!
โฮมินอู (พอ.)
ไปทั้งอย่างนี้แหละ
โฮมินอู (พอ.)
ถ้าเธอยังดิ้นอีกฉันไม่รู้นะว่าฉันจะทำอะไรเธอบ้างคืนนี้//ยิ้มเป็นมิตร(ฉาชีพ)
ซอนญ่า(นอ.)
//ตัวเเข็งทื่อ..
ซอนญ่า(นอ.)
(เขาหมายถึงอะไรน่ะ...เขาเป็นรูมเมทฉันหรอ??)
ซอนญ่า(นอ.)
(ไม่น่าใช่มั้ง...)
โฮมินอู (พอ.)
//เดินยาวไปถึงห้องเรียน
ซอนญ่า(นอ.)
ทำไมมันดูหรูไปหมดเลย...//กลัวทำของแตก
ซอนญ่า(นอ.)
ปล่อยฉันลงได้แล้ว
โฮมินอู (พอ.)
//ทำท่าจะปล่อย
ซอนญ่า(นอ.)
//เตรียมยืดเท้ายืน
โฮมินอู (พอ.)
//ค้างท่าเหมือนจะปล่อยไว้
ซอนญ่า(นอ.)
.....(ไวเ×รนี่💢..)//ขาไม่ถึงพื้น
ซอนญ่า(นอ.)
ถ้านายไม่ปล่อยฉันลงนายได้โดนแบบเฟคเตอร์แน่💢 //หน้าเจื่อน+คิ้วกระตุก
โฮมินอู (พอ.)
(แกล้งก็อยากแกล้งกลัวก็กลัวไอ×่าเอ้ย)//สิ้นหวัง
ซอนญ่า(นอ.)
(ฮี่ฮี่✨)//อารมณ์ดี+เดินดูรอบๆห้อง
ซอนญ่า(นอ.)
(บรรยากาศห้องก็เหมือนๆกันหมดเลยแฮะ)
ซอนญ่า(นอ.)
(หวังว่าจะไม่มีอะไรแปลกๆมาอีกนะ)
ซอนญ่า(นอ.)
(อะไรอีกล่ะ)//หันไปมอง
โฮมินอู (พอ.)
นี่! (ชิบห×ย)//รีบเข้าไปปิดตาซอน
โฮมินอู (พอ.)
//เอามือปิดตาซอน
ซอนญ่า(นอ.)
ทำอะไรของนาย?//พยามแกะมือออก
โฮมินอู (พอ.)
เธอไม่ใช่แวมไพร์เธอห้ามมองเขา//กระซิบข้างหู
ซอนญ่า(นอ.)
//เห็นเลือนๆลางๆ
ซอนญ่า(นอ.)
ทำไมให้ฉันลองมองหน่อยฉันจะจะมองเขาได้ก็ได้นะ..
โฮมินอู (พอ.)
(แกะมือออกจนได้! ยัยดื้อเอ้ย!)
ซอนญ่า(นอ.)
คนนี้หรอที่นายไม่ใช่ฉันมอง?
มิเชลล์(พี่ชาย พ.อ.)
....??
ซอนญ่า(นอ.)
//จ้องตา...เขม็ง~
ซอนญ่า(นอ.)
(สีผมสีตาเหมือนฉันเลยแฮะแวมไพร์อีกแล้วเรอะ)
ชื่อ : มิเชลล์
อายุ : 26
สูง : 177
นํ้าหนัก : 63
สถานะ : พี่ชายโฮมินอู
นิสัย : เจอใครที่ไม่ถูกชะตาก็จะกลายเป็นคู่กัดกับคนๆนั้นทันที เป็นคนไม่สนโลก รักสันโดษ ชอบแกล้งคน หาเรื่องคนไปเรื่อยเปื่อยตามภาษานักเลง เข้าสังคมไม่เป็น หยิ่ง ฉลาด หลักแหลม หัวไว แก้ไขเฉพาะหน้าได้ทันทีที่เจอปัญหา แสดงละครเสแสร้งได้ดีเลิศ
ไรท์ : มีพลังเยอะแล้วห้าวอ่อ! เดะเนิฟพลังแ×่ง หยอกๆ
สิ่งที่ชอบ : ไม่เปิดเผย
สิ่งที่ไม่ชอบ : พวกดื้อรั้นหัวแข็ง องุ่น กุ้ง นม โยเกิร์ต
ความสามารถ : ประตูมิติ(วาร์ป)
มัด (เป็นการใช้พลังที่คล้ายเถาวัลย์สีแดงสดมีหนามบางที่รัดจับกุมเป้าหมายตามความต้องการของผู้ใช้)
สะกดจิต (เมื่อมีมนุษย์หรือแวมไพร์ที่อ่อนแอกว่ามีพลังและการอดทนไม่มากพอจับจ้องที่ตาของเขาจะทำให้อยู่ในสถานะไร้วิญญาณ 20 นาที เว้นแต่ผู้ใช้จะยกเลิกการใช้พลัง)
แปลงกาย (เมื่อเขาไปเดินในที่ที่มีมนุษย์อยู่ด้วยอย่างมากหรือน้อยเขาจะแปลงกายเป็นมนุษย์ปกติ/แต่เขี้ยวยังอยู่ไม่สามารถปิดได้/)
จุดแข็ง : เก่งทุกด้าน
จุดอ่อน : ชอบเปิดช่องโหว่ให้ศัตรู ชอบประมาท
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
มิเชลล์(พี่ชาย พ.อ.)
มองฉันพอรึยัง?//จ้องตากลับหวังจะสะกดจิต
โฮมินอู (พอ.)
(ดื้อเองฉันไม่ช่วยแล้ว)//โกรธ+มอง
ซอนญ่า(นอ.)
แล้วหน้านายมีอะไรให้มองล่ะ?(ไม่ถูกชะตากับไอนี่เลย💢เห็นหน้าแล้วหงุดหงิดจัง) //ขมวดคิ้ว
มิเชลล์(พี่ชาย พ.อ.)
....💢(ไอสลัดนี่...)
ซอนญ่า(นอ.)
..ไอเ×รนี่หาเรื่องรึไง... (^‿^ 💢)//กำหมัด
โฮมินอู (พอ.)
ฉันคงไม่ต้องห่วงแล้วหล่ะมั้ง ฮ่ะๆ💧//เหงื่อตก
มิเชลล์(พี่ชาย พ.อ.)
มือมันไปเองโทษละกัน💢//ยิ้มเจื่อน
ซอนญ่า(นอ.)
ตอแ×ลเก่งจริงๆ...💢//จ้องเขม็ง+กัดฟัน
มิเชลล์(พี่ชาย พ.อ.)
ไม่มีความเป็นกุลสตรี 💢
ซอนญ่า(นอ.)
เหมือนนายมีความเป็นสุภาพบุรุษมากมั้ง !💢 //สวนแ×่งทุกประการ
มิเชลล์(พี่ชาย พ.อ.)
//แทงใจดำ
โฮมินอู (พอ.)
//เจ็บใจ+กุมอก
ซอนญ่า(นอ.)
(ฉันสวนแรงไปหรอ)//ครุ่นคริส
มิเชลล์(พี่ชาย พ.อ.)
ฉัรไม่มีเวลามาเถียงกับคนอย่างเธอหรอกนะ//หน้าตึง+เดินออกห้องไป
มิเชลล์(พี่ชาย พ.อ.)
อึ๊ก—
มิเชลล์(พี่ชาย พ.อ.)
//ชนเสา(มงคล)หน้าห้อง
ไรท์เอง
ลืมเขียนใส่ฟรอมว่ามิเชลล์ซุ่มซ่าม5555
ไรท์เอง
ขอตัดไปตอนเลิกเรียนเลยนะคะ
ซอนญ่า(นอ.)
(เสียงระฆังดังเลิกเรียนแล้ว~)//หาว+บิดขี้เกียด
โฮมินอู (พอ.)
//เอาขวดนํ้าเย็นแตะแก้ม
ซอนญ่า(นอ.)
อ๊ะ—!? //ตื่นเลย
คังโซยอน(พร.)
//เดินมาเข็ดแก้มซอนที่เปียกนํ้า
ซอนญ่า(นอ.)
นายยังไม่กลับหรอ
ซอนญ่า(นอ.)
ไม่ต้องรอก็ได้นะ ฉันต้องไปห้องพยาบาลอีกด้วย
คังโซยอน(พร.)
เดี๋ยวฉันรออยู่หน้าห้องพยาบาล
โฮมินอู (พอ.)
ไปกันได้แล้ว 💢//ดึงแขนของซอนออกจากห้องไป
Comments