สะดุดรัก¹สุดอลเวงของนายแวมไพร์ทั้งสอง
กลั่นแกล้ง
ซอนญ่า(นอ.)
เสียงระฆังจะดังตอน 10 : 00 ใช่มั้ย
คังโซยอน(พร.)
ระหว่างนี้ไปเดินดูมหาลัยก่อนมั้ย จะได้รู้แผนที่คร่าวๆ
ซอนญ่า(นอ.)
แต่ว่ามันใกล้ได้เวลาเข้าคลาสแล้วนะ..
ซอนญ่า(นอ.)
//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
คังโซยอน(พร.)
งั้นเอาไว้พรุ้งนี้
คังโซยอน(พร.)
อย่าอ่านหนังสือยาวอีกล่ะ
ซอนญ่า(นอ.)
อะ...อื้ม....????(เขารู้ได้ยังไง)//เดินเข้าห้องเรียน
ซอนญ่า(นอ.)
ที่ฉันอยู่ตรงไหนหรอ..
ซอนญ่า(นอ.)
กลัวว่าจะไปแย่งที่คนอื่นน่ะ..
คังโซยอน(พร.)
แถวที่สามซ้ายสุดนั่งตรงกลาง
ซอนญ่า(นอ.)
นายรู้ได้ยังไง?
คังโซยอน(พร.)
ฉันไปถามอาจารย์ให้แล้วก็เลยรู้ไง//ยิ้มอ่อนให้
ซอนญ่า(นอ.)
(โกหก..) //ಠ_ಠ
คังโซยอน(พร.)
ทำไมมองฉันแบบนั้น?
คังโซยอน(พร.)
แน่ใจเหรอ(โกหกไม่เนียนเลย) //ยืนกอดอก
คังโซยอน(พร.)
ฮึ ฮ่าฮ่า ไม่ไหวเลยนะเธอน่ะ
คังโซยอน(พร.)
เธอจะไปไหนต่อมั้ย
ซอนญ่า(นอ.)
ฉันว่าจะนั่งรอในห้องนี้น่ะ..
คังโซยอน(พร.)
โอเคๆงั้นเดี๋ยวฉันไปห้องน้ำก่อนนะ
คังโซยอน(พร.)
เธอนั่นแหละระวังด้วย
คังโซยอน(พร.)
เจอใครอย่าทักมั่วซั่วพยามทำตัวให้ปกติเข้าไว้
คังโซยอน(พร.)
ทำตัวให้ลึกลับไปเลยก็ได้
ซอนญ่า(นอ.)
(บรรยากาศวังเวงจัง)
ซอนญ่า(นอ.)
(สิบโมงแล้ว..)
ซอนญ่า(นอ.)
(ทำไมยังไม่มีใครมาเลยนะ)
ซอนญ่า(นอ.)
//ควานหาโทรศัพท์ที่ตัว
ซอนญ่า(นอ.)
โทรศัพท์หายไปไหนนะ..//ก้มๆมองๆหาโทรศัพท์+หันซ้ายหันขวา
ซอนญ่า(นอ.)
//เดินไปที่ประตูทางเข้า
ซอนญ่า(นอ.)
(คงเป็นแค่การกลั่นแกล้งธรรมดาๆแหละมั้ง ดีนะเราอ่านข่าวมาก่อนไม่งั้นคงว้าวุ่นแน่)
ซอนญ่า(นอ.)
//กลับไปนั่งที่ตัวเองเหมือนเดิม
ซอนญ่า(นอ.)
//เห็นเงาตะคุ่มๆ
ซอนญ่า(นอ.)
อุ๊—!!? //โดนผ้าปิดปาก
ซอนญ่า(นอ.)
อุ—!!? อุก!!//พยามงัดผ้าออก
ซอนญ่า(นอ.)
แอ่ก! (แรงเยอะจัง!!) //เริ่มอ่อนแรง
ซอนญ่า(นอ.)
//ค่อยๆปล่อยแรงไปตามธรรมชาติก่อนจะกลั้นหายใจ
？？？
มึงทำห่าอะไรของมึงเนี่ย
？？？
กูจะไปรู้เหรอว่านางจะอ่อนแอขนาดนั้น
ซอนญ่า(นอ.)
//หรี่ตามองนิด
ซอนญ่า(นอ.)
(หันหลังไปแล้ว)
ซอนญ่า(นอ.)
//ค่อยๆขยับเลื่อนมือไปที่ต้นขาของตัวเอง
？？？
กูว่ามึงควรสุดแรงตั้งแต่แรกว่ะ
ซอนญ่า(นอ.)
แค่กๆ..แค่ก แอ่ม แกล้งสลบตั้งนานแหน่ะ
ซอนญ่า(นอ.)
(เกือบตายเพราะขาดออกซิเจนแล้ว)
？？？
แค่เด็กใหม่ยังประมาทเลย
ซอนญ่า(นอ.)
(มืดจัง..มองไม่เห็นเลย..) //เขม้นตามอง
ซอนญ่า(นอ.)
(มีกี่คนกันนะ....) //เก็บมีดแล้วใช้สันมือฟาดเข้าที่สันคออีกคนทันที
กิลด์(พ.พอ.)
//ลงไปนอนกับพื้น
อามู่(พ.พอ.)
เล่นงี้เลยเหรอะ...
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
คงต้องจัดการแล้วล่ะมั้ง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
แต่อย่างน้อยก็มืดลงอีกนิด
ซอนญ่า(นอ.)
อึก..(มองไม่เห็น!)
ซอนญ่า(นอ.)
//กระโดดถอยห่าง
ซอนญ่า(นอ.)
(ดีนะจำแผนที่ห้องนี้ได้แต่ประตูก็ล็อค..ออกไม่ได้แรงเราก็ไม่ได้มีเยอะขนาดที่สามารถพังประตูได้)
ซอนญ่า(นอ.)
(หน้าต่างก็ไม่มีให้พังออกไปด้วยสิ..) //ครุ่นคิด
ซอนญ่า(นอ.)
เฮ้อ~ (คงต้องยื้อเวลาสินะ)
ซอนญ่า(นอ.)
...พวกนายใช่มั้ยที่เอาโทรศัพท์ฉันไป?
ซอนญ่า(นอ.)
(ฉันคงต้องลงมือแล้วล่ะต้องฆ่ามั้ยนะ..)
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
คิดว่าพวกฉันจะตอบรึไง
ซอนญ่า(นอ.)
ไม่ได้หวัง //มองบน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
....หน๋อย..💢 //กำหมัดแล้วนะ
อามู่(พ.พอ.)
เด็กใหม่ทำไอ้เตอร์หัวร้อนได้ด้วยว่ะ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
มึงหุบปากไปเลย
ชื่อ : กิลด์
อายุ : 24
สูง : 182
นํ้าหนัก : 70
สถานะ : เพื่อนพระเอก
นิสัย : ชอบแกล้งคนอื่นไปทั่วแต่สุดท้ายตัวเองเป็นแพะรับบาปตลอด อินกับซีรีย์เกินไปจนน้ำตาแตก ไม่เลือกกิน ชอบทำตัวเหมือนมีรังสีอำมหิตแผ่ออกมาจากตัวตลอดเวลา เฟรนลี่ เข้ากับคนอื่นได้ดี
หัวไม่ค่อยไวนักแต่ก็พอฉลาด
สิ่งที่ชอบ : ของเผ็ดซี๊ดซ๊าด ของเปรี้ยว หนังซีรีย์ ผู้หญิงที่นิสัยดีและสวยงดงาม คนมีมารยาทดี ความรุนแรง ล่อส้ม×ีน เลือดหวานๆ เล่นเกม คนเล่นตัว
สิ่งที่ไม่ชอบ : หนังผี อันธพาล ของเค็ม ช็อกโกแลต ขนมปัง ของมึนเมายกเว้นไวน์ คนเมิน
ความสามารถ : ประตูมิติ (วาร์ป)
มัด (เป็นการใช้พลังคล้ายควันสีแดงมัดเป้าหมายตามความต้องการของผู้ใช้)
ลอย (เป็นการลอยตัวหรือเรียกอีกอย่างว่าบิน )
จุดแข็ง : เป็นตัวล่อส้น×ีนชั้นดี
จุดอ่อน : แพะรับบาปแบบ300% หรือไม่มีโชค
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
ชื่อ : เฟคเตอร์
อายุ : 24
สูง : 185
นํ้าหนัก : 70
สถานะ : เพื่อนพระเอก
นิสัย : ชอบทำตัวลึกลับ มั่นหน้าปูนซีเมนต์ร้อยชั้น ว่างๆมักจะดีดกีตาร์หรือร้องเพลง ไม่ค่อยพูดค่อยจากับคนที่พึ่งรู้จีกมากนัก หรือขี้แอ็คนั่นแหละ ชี้นิ้วสั่ง เวลาอาบน้ำมักจะมีเสียงโครมครามๆตลอด (สระผมแล้วนํ้ายาเข้าตามองไม่เห็น) พีคเลยอ่ะเด้555
สิ่งที่ชอบ : ผู้หญิง sex หยอกล้อเรื่องผู้ใหญ่ คนเล่นตัว ผู้หญิงที่ชอบวิ่งหนีมันทำให้เขารู้สึกอยากล่า ของหวาน ของมึนเมา เสียงเพลง กีต้าร์ กาแฟยามเช้า เลือด กีฬา
สิ่งที่ไม่ชอบ : กีต้าร์ไฟฟ้า หมา ช็อกโกแลต กลิ่นเหม็นเน่า อาการป่วย แพนเค้ก เกม นํ้าหอม กลิ่นเทียน กลิ่นแป้งพับ(มันฉุนน่ะ)
ความสามารถ : ประตูมิติ (วาร์ป)
มัด (เป็นการใช้พลังคล้ายควันกุหลาบสีดำทมิฬ มัดร่างกายเป้าหมายตามความต้องการของผู้ใช้)
หายตัว ( สิ่งที่ผู้ใช้หยิบจับจะสามารถล่องหนตามความต้องการของผู้ใช้และสามารถหายตัวไปในความมืดมิดได้ )
ระดับความมืด ( เขาสามารถเปลี่ยนระดับความมืดได้ตามแรงกานดีดนิ้ว )
จุดแข็ง : ของใหญ่ แค่กๆไม่ใช่ๆ ขี้เล่นขี้แกล้ง ชอบทำตัวเหมือนผู้ล่า
จุดอ่อน : แพ้ความบื้อ
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
ชื่อ : อามู่
อายุ : 23
สูง : 176
นํ้าหนัก : 64
สถานะ : เพื่อนพระเอก
นิสัย : เป็นคนไม่ค่อยชอบกินอะไรมากนักเหมือนอยู่ในช่วงได้เอตตลอดเวลาแต่ก็มีบางครั้งที่กินยังกะช้าง ชอบทำตัวสบายไปเขาจะไม่ทำอะไรที่ขัดต่อความสุขของเขา เฟรนลี่ เข้ากับเพศเดียวกันได้ง่าย แต่ถ้าเป็นเพศตรงข้ามเขาจะค่อนข้างรู้สึกเกรง
สิ่งที่ชอบ : สตอเบอร์รี่ นอน เกม ความเย็น นํ้าทะเล กาแฟ ช็อกโกแลต สิ่งสะอาด หนังสือ เงาใต้ต้นไม้ ความสงบ รักความสนุกสนาน ของอร่อยๆ วาดรูป เลือด
สิ่งที่ไม่ชอบ : นํ้าหอม ป่วย อากาศร้อน คนพลุกพล่าน ขนมอบกรอบ ภาพถ่าย มีด ความน่าเบื่อ อากาศชื้น เค้กชาไทย
ความสามารถ : ประตูมิติ (วาร์ป)
มัด (เป็นการใช้พลังคล้ายควัน สีเขียวมิ้นท์มัดร่างกายตามความต้องการของผู้ใช้)
จุดแข็ง : หล่อ
จุดอ่อน : ใช้ความหล่อไม่เป็น
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
ซอนญ่า(นอ.)
(มืดเกินไป.. ตาลายไปหมดแล้ว) //ขยี้ตา
ซอนญ่า(นอ.)
(เตอร์ๆ..นั่นสามารถควบคุมความมืดได้แสดงว่าต้องทำให้สลบใช่มั้ยถึงจะคลายความมืดได้...)
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่คงไม่ง่ายขนาดนั้น...จากที่เห็นร่างกายผ่านๆแรงน่าจะเยอะน่าดู..)
ซอนญ่า(นอ.)
(อะไรน่ะ...) //เดินถอยห่าง
ซอนญ่า(นอ.)
(ต้องสุ่มโจมตีเอาแล้วสิ)
ซอนญ่า(นอ.)
//กำลังจะกระโดด
ซอนญ่า(นอ.)
อะไรเนี่ย! //ขยับตัวไม่ได้
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ดิ้นไปก็เปล่าประโยชน์หน่า
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เลิกดิ้นแล้วยอมซะดีๆ
ซอนญ่า(นอ.)
(สว่างแล้ว)//ค่อยๆลืมตามอง
อามู่(พ.พอ.)
//แขนติดอยู่กับกำแพงเพราะมีดที่เด็กใหม่ปามาโดน
ซอนญ่า(นอ.)
โอ๊ะ โดนด้วยแฮะ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เด็กใหม่ต่างจากที่เขาลือลิบลับเลย
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
แกล้งไปฝั่งเรากลับได้แผลแทบทุกคน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ไม่ได้เรื่อง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//ดึงระยะพลังที่มัดตัวเด็กใหม่มาใกล้ๆ
ซอนญ่า(นอ.)
แวมไพร์สินะ//โดนหิ้ว+ก้มมอง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
มองฉันทำไม
ซอนญ่า(นอ.)
ถ้าฉันไม่มองนายแล้วจะให้มองกำแพงรึไง💢//ยิ้มเจื่อน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
......(ก็ถูกว่ะ)
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
แต่ดูท่าเลือดเธอน่าจะอร่อย
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ปากจัดแบบนี้
ซอนญ่า(นอ.)
.....//เหงื่อตก
ซอนญ่า(นอ.)
//มองดูสิ่งที่มัดตัวเองอยู่
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//คลายพลัง
ซอนญ่า(นอ.)
ปล่อยลงกันดีๆหน่อยก็ไม่ได้!//เงยหน้ามอง
ซอนญ่า(นอ.)
//ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
ซอนญ่า(นอ.)
จะแกล้งกันก็แกล้งให้มันน้อยหน่อยเส้!
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ใครเสียเปรียบล่ะ...
ซอนญ่า(นอ.)
อ่า....แฮะๆๆ....
ซอนญ่า(นอ.)
(ลุกไม่ได้)//ขาอ่อนแรง
ซอนญ่า(นอ.)
//เงยหน้ามอง+กังวล
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
หึ...//ยิ้ม
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ฉันลืมบอกไปหรือเปล่านะ ว่ากุหลาบดำนั่นเป็นพิษน่ะ//ยิ้ม
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
มันจะทำให้ร่างกายของเธอเป็นอัมพาตครึ่งชั่วโมง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ดีนะฉันกำหนดระยะเวลาพิษนั่นแค่ครึ่ง ชม. น่ะ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ไม่งั้นเธอคงได้นั่งเฉยๆแบบนั้นไปทั้งวันแน่
อามู่(พ.พอ.)
พากูไปห้องพยาบาลก่อนได้มั้ยไอเ×ร
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
....💢//เดินไปหาเพื่อนแปป
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
จะไปห้องพยาบาลไม่ใช่รึไง//เปิดประตูมิติ+ดึงมีดที่มืออีกคนออก
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//เตะเข้าประตูมิติแม่ม
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ทีนี้ก็อยู่กันสองคนแล้ว
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เธอทำเขาสลบไปแล้วก็นับว่าอยู่กันแค่สองคน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//เดินเข้าไปใกล้ๆ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
กินเลือดเธอยังไงล่ะ
ซอนญ่า(นอ.)
ฉวยโอกาสชัดๆเลยนี่..
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
คงเป็นแบบนั้นอย่างที่เธอว่า
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//นั่งขายันพื้นหนึ่งข้างตรงหน้าซอน
ซอนญ่า(นอ.)
ฉันไม่อยากจะเชื่อว่างานอดิเรกของนายจะเป็นการกินเลือดเด็กใหม่//พยามขยับ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
คงต้องกินเลือดเธอให้อิ่มตายไปข้างแล้วล่ะ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//สอดมือเข้าที่หลังก่อนจะอุ้มนางขึ้นมา
ซอนญ่า(นอ.)
อย่าหาว่าฉันไม่เตือน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เอาสิถ้าเธอกล้า
ซอนญ่า(นอ.)
ถ้านายกัดฉัน ฉันจะตามเก็บบัญชีนายทีหลังอย่างสาสมเลย...คอยดู
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
งั้นฉันก็กัดได้สินะถ้าฉันยินยอมให้เธอมาเก็บบัญชีทีหลัง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//เผยเขี้ยวละ1EA
ซอนญ่า(นอ.)
ดะ—.....เดี๋ยว!!- อึก—~ ....
ซอนญ่า(นอ.)
//ร่างกายอ่อนแรงกว่าเดิม
ซอนญ่า(นอ.)
อึก.....(เจ็บจัง...)//ทรุด
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//ดูดเลือด
ซอนญ่า(นอ.)
ย—....หยุด...พอ...แล้ว //นํ้าตาไหล
ซอนญ่า(นอ.)
(เจ็บ...!) //หน้าหมอง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(ฉันเจอเลือดหายากเข้าให้แล้วล่ะมินอู) //เหลือบหางตามองใบหน้าที่มิสู้ดี
ซอนญ่า(นอ.)
อึก!....//กัดฟันแน่น
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(พยามยื้อไม่ให้ตัวเองสลบน่าดู)//ดูดเลือด
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(แต่ก็ดียังไงซะนางก็ทนการเสียเลือดไม่ได่หรอก มนุษย์นี่นา)
ซอนญ่า(นอ.)
//กระพริบตาปริบ....ๆ...
ซอนญ่า(นอ.)
(ภาพมันสลัวไปหมดเลย...)//ปล่อยแรงตามธรรมชาติโดยอัตโนมัติ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//ถอนเขี้ยวออกพลางเลียเลือดตรงจุดที่กัด
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ฉันทำฉันต้องรับผิดชอบสินะ//เปิดประตูมิติไปห้องพยาบาล
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
สาวของไอ้มินอูต้องใช้ห้งองนี้สินะ ไอพ่อคนรักสะอาดเอ้ย เฮ้อ~
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//วางลงกับเตียง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(สีหน้าดูไม่ดีเลยแฮะ..ฉันกินเลือดนางเยอะเกินไปรึเปล่า..) //กังวล
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ผมเฟคเตอร์ครับ มีคนไข้ที่ห้องพยาบาลของโฮมินอูรบกวนช่วยดูแลด้วยนะครับคุณหมอ //ติดต่อสายหมอ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(ขอให้เธอหายไวๆละกันแล้วค่อยมาตามเก็บบัญชีฉันทีหลัง)
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//เดินออกไป
ซอนญ่า(นอ.)
อะ.....อื—.....ม......//ค่อยๆลืมตา
ซอนญ่า(นอ.)
(สายอะไรระโยงระยางไปหมดเลย....)//ค่อยๆมองอย่างชัดๆ
ซอนญ่า(นอ.)
(ถุงเลือด..??)
ซอนญ่า(นอ.)
(เราอยู่ที่ไหน ...ฟ้องพยาบาลหรอ?)
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่ห้องพยาบาลอะไรจะหรูขนาดนี้กันนะ...)
โฮมินอู (พอ.)
หืม..?//กำลังเหม่อมองวิว
โฮมินอู (พอ.)
ห้องพยาบาลของฉันเอง
ซอนญ่า(นอ.)
//เตือนความจำตัวเองแปปส์
ซอนญ่า(นอ.)
(ฉันจำได้ว่าฉันกำลังโดนดูดเลือดแล้วก็สลบไป...)
ซอนญ่า(นอ.)
ใครพาฉันมา....?
โฮมินอู (พอ.)
อย่าลืมไปเก็บบัญชีมันด้วยล่ะ//ยิ้ม
ซอนญ่า(นอ.)
คนกัดฉันเนี่ยนะ...มาส่ง
โฮมินอู (พอ.)
มันเพื่อนฉันเอง
ซอนญ่า(นอ.)
ฉัน..หายดีแล้วล่ะฉันว่าฉันไม่ควรอยู่ในห้องนี้นานเกินไป
ซอนญ่า(นอ.)
มันห้องนายนี่นา...
โฮมินอู (พอ.)
เธอคือคนของฉันเพราะฉะนั้นห้องนี้ก็คือของเธอด้วย
โฮมินอู (พอ.)
แต่เธอนี่เก่งใช้ได้เลยนะเล่นเอากิลด์กับมู่อยู่หมัดเลย
ซอนญ่า(นอ.)
เอ่อ....ฉันเล่นพวกเขาทีเผลอน่ะ..ฮ่ะๆ..
โฮมินอู (พอ.)
หืม..เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ //กลั้นขำ
ซอนญ่า(นอ.)
//เล่าๆ บลาๆๆๆๆ
Comments
kozumei
ไล่ตามอ่านตอนสุดท้าย
2023-10-31
1