ไม่เป็นไรค่ะคุณหนู ฉันจะดูแลคุณเอง
ตอนที่ 4
เกรเทลเดินเข้ามาในห้องของฉันในขณะที่ฉันอ่านหนีงสือ
ฉันปิดหนังสือลงเพื่อรอฟังว่าเธอจะพูดอะไร
ดวงตาของเธอแดงก่ำเหมือนคนเพิ่งร้องไห้
ลิลลี่
มีปัญหากับคนรับใช้ของริรินเหรอ
เกรเทล
คาลิทเพิ่งจะส่งข่าวสารมา
เกรเทล
คุณนายกับคุณท่านเสียแล้วค่ะ
ลิลลี่
ไหนว่าคาลิทกีบโจอี้ไปช่วยแล้วไง
ลิลลี่
ในคฤหาสน์เราคนคุ้มกันก็เยอะ
แต่ฉันเลือกที่จะผลักเธอออก
เธอปาดน้ำตาออกแล้วคลี่ยิ้มจางๆให้ฉัน
มันเกิดอะไรกับครอบครัวของฉัน
จู่ๆคำพูดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัวของฉัน
ป๊าลอนดอน
ป๊ามีอะไรจะบอกลูก
ป๊าลอนดอน
หากมีอะไรที่ทำให้ลูกคับแค้นใจ
ป๊าลอนดอน
หนูปล่อยมันไปได้ไหมคะ
ป๊าลอนดอน
ไม่ได้มีผลดีหรอกนะ
ม๊าเกรซ
ม๊าเห็นด้วยกับป๊านะ
ม๊าเกรซ
ไม่ว่าใครจะตั้งใจหรือไม่
ม๊าเกรซ
ล้วนแล้วแต่มีเหตุผล
ม๊าเกรซ
ลูกควรแก้ไขปัญหาโดยไม่ใช้อารมณ์ และความแค้นนะลูก
ฉันสงบสติอารมณ์แล้วเดินออกมาเพื่อมาดูเกรเทล
ฉันออกมาเห็นเธอยืนสะอื้นอยู่ที่ริมระเบียง
ทั้งที่ท้องฟ้ามีนควรเป็นสีฟ้าสดใสแท้ๆ
แต่กลับหม่นหมองและมีเสียงฟ้าร้อง
ฉันนึอยู่แล้วว่าเธอจะต้องร้องไห้
เกรเทล
ฉันจะดูแลคุณหนูลิลลี่ให้ดีที่สุดเลยค่ะคุณท่าน
ฉันรีบทำเป็นไม่เห็นก่อนจะหันมาหาเธออีกครั้ง
ฉันพูดก่อนจะลูบแก้มเธอที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา
ก่อนที่เธอจะจับฝ่ามือฉันออกเบาๆ
เธอยิ้มหวานและต้องเข้ามานัยน์ตาของฉัน
ฉันยังไม่พูดอะไรเธอก็โอบกอดฉันไว้แน่นๆ
และเราก็ยินกอดกันอยู่นานเท่านาน
เกรเทล
ยินดีต้องรับกลับค่ะ
ริริน
ขอกำลังใจจากสาวน่ารักๆไม่ได้เลย
ริริน
ทียัยเอมม่าไม่เห็นจะหวงแบบนี้
เกรเทล
คนรับใช้คนเก่าคุณหนูเหรอ
เกรเทล
ผู้ชาย..อะไรชื่อเอมม่า
ลิลลี่
ฉันไม่ได้สนใจยัยนั่นซักหน่อย
ลิลลี่
อย่าทำเป็นรู้ดีทั้งที่แกไม่รู้อะไรดีกว่าริริน
ริริน
ยัยนั่นเล่าให้ฟีงหมดเปลือกเลยล่ะ
ฉันหันไปหาเกรเทลที่ยืนเงอะๆงงๆอยู่กับที่
ริริน
สเปคยัยนี่คือสาวแซ่บน่ะ
ไม่ต้องงงว่าทำไมยัยนี่ร้องโอ้ยบ่อย
เพราะฉันปาหมอนใส่นางน่ะสิ
เกรเทล
ฉันขอตัวไป...ช่วยแม่ครัวเตรียมอาหารเย็นนะคะ
เกรเทลก้มหัวลงนิดหน่อยก่อนจะเดินออกไป
ฉันต้องรีบเคลียร์เรื่องนี้กับยัยนั่น
ริริน
ตอนนั้นฉันแค่ยั่วโมโหนางน้ะสิ
ริริน
เพราะคิดว่าฉันเสร่อทั้งที่เป็นเพื่อนแก
ริริน
จะให้เล่าหมดวันนี้ก็คงไม่ไหว
ริริน
แกจำกำไรที่ฉันชอบไหม
ลิลลี่
ที่แกไม่ใส่เพราะว่า...
ริริน
กำไรนั่นเห็นว่าแกซื้อมาในราคาแพง
ริริน
สีนั่นก็สีโปรดฉันแกเลือกได้ถูกใจ๊ถูกใจ
ริริน
แต่ยัยนั่นพอรู้ว่าแกซื้อให้นางก็กระชากออกจากแขนฉันแล้วโยนทิ้งเลยไงล่ะ
ริริน
เอาไปให้ร้านซ่อมก็แพงน่าดูเพราะทับทิมเม็ดเล็กนิดเดียว
ริริน
อาจจะหายไปบ้างไหมก็ไม่รู้
ยัยนั่นพูดแล้วทำหน้าเศร้า
ลิลลี่
เดี๋ยวซื้อให้ปีที่จะถึง
ยัยนั่นลุกชึ้นมาจะเดินมากอดฉัน
แต่ฉันรีบดันหน้าผากจนนางแทบหงาย
ลิลลี่
อาบน้ำแล้วไปกินข้าว
ริรินกวนบาทาฉันนิดหน่อยก่อนจะเดินลั้ลลาออกไป
ก่อนจะนึกคิดว่าทำไมเอมม่าถึงเกลียดเพื่อนฉัน
ไม่แน่ว่ายัยริรินอาจจะรู้อะไรบางอย่าง
ถึงได้ทำให้ยัยนั่นเกลียดฉัน
ไรท์
ช่วยเปิดเทอมอาจมีดองนิดๆ
Comments
PP_prim
เกรเทล*
2023-11-03
0