ชายรักราชวงค์เทียนหลิน 6

…

ใจของนางตอนนี้แมบจะอยากเดินไปหาเขา

ทั้งคู่บังเอิญสบตากัน

เทียนหลินเหยาเว่ย

…(ชีวิตนี้ถ้าฉันเลือดได้อย่างอิสระล่ะก็..ฉันจะเลือกแต่งงานกับนายตั้งแต่แรก)

สายตาที่ดูเศร้าราวกับกำลังคะนึงหาอยู่ไม่จาง

หลังจากที่มีการพูดคุยปละแนะนำตัวกันจนเสร็จสิ้น

เทียนหลอนเดินงึนงงอยู่ท่ามกลางเหล่าองค์หญิงด้วยกัน

ตุบ!

ไหล่ของเธอกระแทกเข้ากับสตรีนางนึง

ฟรึ่บ..

คนๆนั้นล้มลงต่อหน้า

กงเสวียนจื่อ

องค์หญิง..ท่านเป็นอะไรหรือไม่

ประมุขน้อยเจวี๋ย

องค์หญิงเป็นอะไรหรือไม่

กงเสวียนจื่อยื่นมือผ่านหน้าเธอไป

เทียนหลินอันมี่

ข้าไม่เป็นไร..//ยิ้ม

ประมุขน้อยเจวี๋ย

องค์หญิงเหยาเว่ย

เทียนหลินเหยาเว่ยนางกำลังตกอยู่ในภวังค์

ยิ่งเห็นหน้าเขาใกล้ๆก็แน่ใจว่าเป็นหลินอี

เทียนหลินเหยาเว่ย

(หรือนี่จะเป็น..อดีตชาติของเขากับฉันหรอ?)

มีฝ่ามือมหญ่แตะที่ไหล่เธอ

ทำให้ออกจากความคิดฟุ้งซ่านนั้น

ประมุขน้อยเจวี๋ย

ท่านเป็นอะไรหรือไม่

เทียนหลินเหยาเว่ย

//ส่ายหัว

เหยาเว่ยหันไปมองอันมี่

เทียนหลินเหยาเว่ย

ท่านพี่..ท่าน

เหยาเว่ยไปจับมืออันมี่อย่างไม่ตั้งใจ

เทียนหลินอันมี่

//ชักมือออก

อันมี่ทำสีหน้าคล้ายไม่เชื่อว่าเหยาเว่ยจะจับมือนาง

เทียนหลินเหยาเว่ย

?(ฮะ)

เทียนหลินอันมี่

//ก้มตัว

อันมี่ก้มตัวขอบคุณเสวียนกงจื่อ

กงเสวียนจื่อ

หากไม่รังเกียจ..องค์หญิงเชิญพูดคุยกับข้าสักเล็กน้อย

เทียนหลินอันมี่

ยินดีเพคะ

ทั้งคู่เดินผ่านหน้าเหยาเว่ยไป

ประมุขน้อยเจวี๋ย

องค์-

เทียนหลินเหยาเว่ยเดินออกไปก่อนที่ประมุขน้อยเจวี๋ยจะทักทาย

ในเวลาแบบนี้ทุกคนต่างหาคู่เพื่อทำความรู้จักใกล้ชิดกัน

มีแต่เหยาเว่ยที่นั่งกอดเข่าอยู่ริมบ่อน้ำแห่งนึง

อันฉี

องค์หญิง..ท่านมีเรื่องไม่สบายใจอันใดเพคะ

ไป๋ลู่

องค์หญิงน้อย..ท่าน..เด็ดดอกไม้จะหมดทุกต้นแล้วนะเพคะ

เทียนหลินเหยาเว่ย

ใครสนกัน..ไม่ใช่หลินอีจริงๆสักหน่อย

เทียนหลินเหยาเว่ย

ก็แค่อดีตชาติ…ก็เท่านั้น

นางพูดคนเดียวอยู่สักพักใหญ่

อันฉี

องค์หญิงท่านทำพวกหม่อมฉันกลัวแล้วนะเพคะ

อันฉีกับไป๋ลู่ได้แต่หันหน้ามองกัน

กงเสวียนเฟิ่งที่อยู่แถวๆนั้น

พอได้เห็นเหยาเว่ยก็ดีใจมาก

จนเดินมาหานางโดยไม่สนสิ่งใด

กงเสวียนเฟิ่ง

เยว่เหยา

เทียนหลินเหยาเว่ย

//ลุกขึ้น

เหยาเว่ยมองหน้าเขาอย่างสงสัย

เทียนหลินเหยาเว่ย

ท่านนี่เอง

กงเสวียนเฟิ่ง

เยว่เหยา

เสวียนเฟิ่งจับมือเหยาเว่ยทั้งสองข้าง

เทียนหลินเหยาเว่ย

ท่านจะทำอะไร!

เหยาเว่ยรีบถ่อยออกห่าง

กงเสวียนเฟิ่ง

เจ้าจำข้าไม่ได้แล้วหรือ

เทียนหลินเหยาเว่ย

ท่านก็คือ

เทียนหลินเหยาเว่ย

กงเสวียนจื่อ..ประมุขกงเสวียน

กงเสวียนเฟิ่ง

…

ไป๋ลู่

ท่านคือ..ท่านเซียวเฟิ่งใช่หรือไม่

หยวนหยวน

เจ้านี่เองที่คอยติดตามแม่นางเยว่เหยา

ไป๋ลู่

เรื่องมันเป็นเช่นนี้เพคะ

ไป๋ลู่กระซิบหยวนหยวนให้ไปบอกเสวียรเฟิ่งอีที

ไป๋ลู่

องค์หญิงตกหน้าผาสูญเสียความทรงจำ อีกทั้งยังพูดจาประหลาด แถมยังดูหม่นหมองไม่คุ้ยเคยกับใครแล้วก็จำไม่ได้ด้วยว่าตนคือใคร

กงเสวียนเฟิ่ง

…เพราะเช่นนี้นี่เอง

กงเสวียนเฟิ่ง

ความทรงจำของนาง..คงจะหายไปเสียหมด

กงเสวียนเฟิ่ง

เช่นนั้นองค์หญิง..เหยาเว่ย

กงเสวียนเฟิ่ง

ข้าขอตัวก่อน

เสวียรเฟิ่งจะเดินจากไป

เหยาเว่ยก็คว้าเขาไว้

เทียนหลินเหยาเว่ย

เดี๋ยวก่อนสิ

เทียนหลินเหยาเว่ย

เยว่เหยา..คือชื่อของข้าใช่หรือไม่

เทียนหลินเหยาเว่ย

เช่นนั้น..หมายความว่า

เทียนหลินเหยาเว่ย

เราเคยเจอกันก่อนที่ข้าจะสูญเสียความทรงจำ

เทียนหลินเหยาเว่ย

วันนี้ไม่ใช่วันแรกที่เจอกัน

กงเสวียนเฟิ่ง

(.ไหนๆ..เจ้าก็จำไม่ได้แล้ว)

กงเสวียนเฟิ่ง

(ภายภาคหน้าเจ้าก็ต้องสมรส..ข้าไม่มีสิทธิ์ไปขง้างทางเจ้า)

กงเสวียนเฟิ่ง

ข้าจำผิดแล้ว..

กงเสวียนเฟิ่ง

ท่านหน้าคล้ายนลึงกับนางผู้นั้น

กงเสวียนเฟิ่ง

เราพึ่งเจอกันครั้งแรก

เสวียนเฟิ่งยิ้มให้แก่นาง

คนก่อนหน้านี้กับตอนนี้ช่างแตกต่าง

เสวียนเฟิ่งเดินออกมา

ไป๋ลู่

(แม่นางเยว่เหยาคือองค์หญิงเทียนหลิน คุณชายเซียวเฟิ่งคือประมุขกงเสวียนจื่อ)

ไป๋ลู่

(นี่มันกิ่งทองใบหยกแท้ๆ..แต่ทำไมคุณชายเซียวถึงโกหกว่าพึ่งเคยเจอองค์หญิงเป็นคราแรกกันนะ)

เทียนหลินเหยาเว่ย

อันฮี ไป๋ลู่

เทียนหลินเหยาเว่ย

ข้าจะกลับห้องแล้ว

อันฉี

เพคะๆ

ทั้งคู่เดินตามองค์หญิงตัวน้อยของพวกตนอย่างใกล้ชิด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ