โร้ก : 1

ข้าเชื่ออยู่หลายครั้ง รักอยู่หลายหน

แล้วก็ถูกหักหลังอยู่ร่ำไป

ข้าพบเจอแต่คนเห็นแก่ตัวมามากเกินพอ

ข้าไม่ได้หวังให้มีเหยื่อมาสังเวย

ไม่ได้หวังให้พวกมนุษย์เข้าใจถึงสิ่งที่ข้าปรารถนา

...ช่างน่าสะอิดาะเอียนเหลือเกิน

ทว่า...วันนี้ข้าได้เจอเด็กน่าสนใจ

เด็กน้อยผู้มีจิตใจอ่อนโยน

กระโจนลงแม่น้ำเพียงเพื่อช่วยแมลงเล็ก ๆ ตัวเดียว

ข้าจะจดจำชื่อเด็กคนนั้นเอาไว้

สักวันหนึ่ง ข้าอยากจะพบเขาอีกครั้ง...

"อื้ม. . . อื้อ. . ."

เด็กหนุ่มส่งเสียงร้องราวกับสัตว์อ่อนแอตัวน้อ.ย สะโพกบางสั่นเทิ้ม

ณ ชั้นใต้ดินของวิหารเทพเจ้า ในสภาพเปลือยเปล่า ถูกบังคับให้กาง

แขนและขาออกอย่างหยาบโล้น ข้อมือแล้วข้อเท้าถูกเถาวัลย์พันธนาการยึดไว้กับแท่นบูชา โดยมีเหล่านักบวชรายล้อมอยู่รอบด้าน

บริเวณช่องทางด้านหลังมีอุปกรณ์เวทย์ลักษณะเป็นแท่งลำสลัก

คาถาอาคมเอาไว้ สอดใส่เข้าไปจนถึงส่วนลึกในกาย เขาต้องอยู่แบบนี้อีกนานแค่ไหน เยื่อบุผนังของโร้กบีบรัดผิวขรุขระของอักขระซึ่งสลักอยู่โดยรอบจนรู้สึกเจ็บปวด ร่างงมเปลือยเปล่าสีแทนของโร้กสั่นสะท้านอย่างหวาดหวั่น

หยาดน้ำสีใสไหลเยิ้มจากแก่นกายเล็กซึ่งถูกทำให้ตื่นตัวตั้งชัน อีกทั้งยังไม่ได้รับอนุญาตให้ปลดปล่อย

เสียงร่ายคาถายาวต่อเนื่องไม่จบสิ้น จมูกได้กลิ่นเครื่องหอมประหลาดลอยอบอวล เปลวไฟจากคบเพลิงลุกโชนท่ามกลางความมืด

ร้อน . . . ทรมาน . . .

เสียงบทสวดของเหล่านักบวชเริ่มดังขึ้น ในเวลาเดียวกันอุปกรณ์เวทย์ ซึ่งคาอยู่ตรงช่องทางลับก็พลันร้อนผ่าว

"ฮ้า . . . อ๊ะ!"

ความร้อนนั้นดุจไฟแผดเผาลามเลียผิวเนื้อ เด็กหนุ่มกระตุกกายเยี่ยง

กระต่ายตัวเล็กที่ไร้ทางสู้

ร้อน! ร้อน!

โร้กรับรู้ได้ว่าคาถาอาคมกำลังแทรกซึมเข้ามาในร่างของเขา ร่างกายซึ่งบริสุทธิ์ผัดผ่อนนี้กำลังถูกพลังงานบางอย่างฝังลึก เขาสะท้านไหวไปกับความเจ็บปวดอันเกิดขึ้นพร้อม ๆ กับความสุขสมเป็นครั้งแรก ราวกับร่างกายครึ่งล่างของตนกำลังถูกต้มจนเปื่อย

"อ๊า . . . อ๊าาาาาา!"

เด็กหนุ่มสั่นกระตุกไปทั้งตัวก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา

หยาดอารมๆณ์ของโร้กฉีดพุ่งอย่างแรงจนเปรอะเปื้อนท้องน้อยและไหลอาบผิวสีแทน น้ำลายไหลเอ่อจากริมฝีปากซึ่งอ้าออกครึ่งหนึ่งจากความสุขสมโดยมิได้แตะต้องเบื้องหน้าเป็นครั้งแรก เนื่องจากทั้งแขนและขายังถูกพันธนาการไว้ จึงไม่อาจเช็ดคราบเหล่านั้นออกได้

พอรู้สึกตัวอีกที การร่ายคาถาอาคมก็จบลงแล้ว ชายผู้ครองตำแหน่งสูงสุดในหมู่นักบวชก้าวมายืนเบื้องหน้า

"บุตรของสตรีศักดิ์สิทธิ์¹ รจมาน์ . . . ไม่สิ บุตรบาปหนาของรจมาน์ หญิงแพศยาผู่ล่อลวงองค์ราชาเอ๋ย"

เนื่องจากองค์ราชาได้ลุ่มหลงมารดาของโร้กซึ่งเคยเป็นโสเภณีแห่ง วิหารเทพเจ้า จนทิ้งขว้างองค์ราชินีและบ้านเมือง ทำให้เกิดห่าฝนขึ้นในวันที่พระองค์กับมารดาของเขาหลบหนีออกจากประเทศ ฝนนั้นได้เทลงมาอย่างหนักและต่อเนื่องจนทำให้แม่น้ำล้นเอ่อ แผ่นดินครึ่งหนึ่งจมอยู่ใต้ธารน้ำโดยสมบูรณ์ ถ้ายังเป็นเช่นนี้ต่อไป ประเทศนี้ก็มีแต่จะต้องนับวันรอการล่มสลาย

"ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้ชดใช้บาปกรรมของมารดา...เพื่อพวกเรา เพื่อประเทศ จงอุทิศกายนั้นแด่เทพมังกรเสียเถิด"

สาเหตุที่ทำให้ฝนตกติดต่อกันนั้น ผู้คนต่างเชื้อว่าเป็นเพราะเทพเจ้าพิโรธเนื่องจากองค์ราชาได้ละทิ้งหน้าที่ และกล่าวขอโทษมารดาของโร้กว่าเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***