Chapter1/4

โรงพยาบาล
NovelToon
เถาเถา[หมอ]
เถาเถา[หมอ]
พยายามอย่าให้แผลที่เย็บ..โดนน้ำนะครับ
เถาเถา[หมอ]
เถาเถา[หมอ]
แล้วคุณก็ควรระวังตัวให้มากด้วย อย่าให้ต้องบาดเจ็บ..เพราะเลือดของคุณยังไม่แข็งตัว
เถาเถา[หมอ]
เถาเถา[หมอ]
มันแข็งตัวช้ากว่าคนปกติทั่วไป..กว่าจะมาถึงโรงพยาบาล
เถาเถา[หมอ]
เถาเถา[หมอ]
หน้าคุณซีดมาก..มันอันตรายนะครับ!!
เถาเถา[หมอ]
เถาเถา[หมอ]
คุณเข้าใจที่หมอพูดไหม!?..และเรื่องอาหารการกิน คุณรู้ว่าคุณแพ้อะไร คุณต้องหลีกเลี่ยง..เพราะคุณแพ้มันรุนแรงมากและคุณไม่ได้แพ้มันนิดหน่อยนะครับ!!
หมอเถากล่าวตักเตือน คนไข้ ที่ไม่ดูแลสุขภาพร่างการของตัวเองยกใหญ่
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
เป็นหมอ หรือ เป็นแม่คะ!? กลัววแล้วคร้าาา~!//หมิงอี้บ่นพึมพำเสียงเบา
เถาเถา[หมอ]
เถาเถา[หมอ]
คุณพูดว่าอะไรนะครับ!!?
หมอเถาที่หูดี มีหรือจะไม่ได้ยินเสียงบ่น ของคนไข้จึงถามซ้ำด้วยเสียงเย็น ดวงตาดุ ต้องราวจะถีบให้ตกเก้าอี้
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
ขะ..เข้าใจแล้วค่ะ.. เอ้ยครับ..คุณหมอ
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
( หมออะไรหน้าตาออกน่ารัก..แต่กลับดุร้ายเหมือนหมาป่า )
เถาเถา[หมอ]
เถาเถา[หมอ]
อันนี้ใบสั่งยานะครับ.. ไปยื่นที่ช่องจ่ายยาแล้วรอรับเลยนะครับ
หมอเถาพูดกับคนไข้ ที่ทำตัวเหมือนเด็กดื้อ แล้วก็เหมือนว่าตอนนี้จะดื้อมากกว่าเดิม.. เฮ้ออออ~!
_________________________________________________
ในรถ
NovelToon
หมิงอี้ให้คนขับรถเปิดเพลงเบาๆ พักผ่อนสายตา
เพซ เดซี่[ระบบ]
เพซ เดซี่[ระบบ]
( นายท่านไม่ระวังตัวเองเลยนะขอรับ!! ทำตัวเองบาดเจ็บได้ยังไง!!..นายท่านโง่รึป่าว!!? )
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
( นั่นปากใช่ไหม!!..ต้นประโยคเกือบซึ้งแล้วเชียว!! นึกว่าจะเป็นห่วง!!..ถ้าไม่มีประโยคสุดท้าย..จะดีมากเลยนะเพซ!! )
เพซ เดซี่[ระบบ]
เพซ เดซี่[ระบบ]
( ข้าก็เป็นห่วงนิดหน่อยนะขอรับ..แต่นายท่านทำอีท่าไหนของนายท่านถึงเจ็บตัวได้เนี่ย!?..อย่าทำให้ตัวเองดูโง่เง่าสิขอรับนายท่าน )
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
( เลิกกันฉันได้แล้ว!!..เพราะฉันปกป้องเด็กน้อยต่างหากล่ะ!! ถึงได้แผลมาประดับเป็นเกียรติยศเนี่ย..วีรสตรีนักรบย่อมมีบาดแผล!! หึ!ๆ )
เพซ เดซี่[ระบบ]
เพซ เดซี่[ระบบ]
( แผลที่นายท่านว่า ค่าโง่รึป่าวขอรับ!? ถูกเด็กนั่นปั่นหัวรึป่าวเถอะ!! เดี๊ยนอย่าลืมสิขอรับ!! ว่าไอ้เด็กนั่นไม่ใช่เด็กจริงๆ! มันคือผู้ใหญ่ในร่างเด็ก!! และแบกความแค้นมาเต็มถัง!! กระผมหวังดีต่อนายท่านนะขอรับ!! )
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
( อืมมม ไม่หรอก..มั้ง😀 แต่ฉันจะระวังตัว ขอบคุณนะที่เตือน..แต่เด็กน้อยน่ารักปุ๊กปิ๊กขนาดนั้นเลยนะ!! แล้วถ้าเด็กน้อยโกหกน้ำตามันสั่งให้ไหลง่ายขนาดนั้นเลยหรอ!? เอ่อ..แล้วทำไมภารกิจไม่บอกเปอร์เซ็นต์ความคืบหน้าล่ะ!? )
เพซ เดซี่[ระบบ]
เพซ เดซี่[ระบบ]
( เป็นเอามากนะนายท่าน!! ก็เพื่อให้นายท่านตั้งใจทำภารกิจ!! จึงไม่อยากให้รบกวน...ถ้าอยากทราบก็แค่ถามเท่านั้นระบบจะทำการบอกให้นายท่านทราบขอรับ😒 )
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
จอดรถ!!!!
หมิงอี้ตะโกนดังลั่นเมื่อเห็นสิ่งมีชีวิต อย่างหนึ่งตรงข้างหน้า
ต้าเฟย[พ่อบ้าน-คนขับรถ]
ต้าเฟย[พ่อบ้าน-คนขับรถ]
มีอะไรรึป่าวครับนาย?
คนขับรถถามเจ้านายด้วยความแปลกใจ
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
ฉันเห็นนกบาดเจ็บ.. นายรออยู่บนรถนี่แหละ เดี๋ยวฉันลงไปดูเอง//หมิงอี้พูดจบแล้วก็เดินกะเผกๆเข้าไปดู
🦜? โอ้ยยยย!! เจ็บๆๆ! เจ็บจะตายอยู่แล้ว~! ไม่น่าไปเกาะสายไฟผิดเลย!!..เกือบจะกลายเป็นนกย่างซะแล้ว!!
🦜? ตกลงมาขาดันหัก!! ฉันจะต้องมาตายอยู่ตรงนี้แน่เลย!!ฮืออ~!! ช่วยด้วย
นกแก้วตัวนั้นแผดเสียงร้องอย่างหวาดกลัว
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
มีอะไรให้ช่วยไหม??..เจ้านกน้อย~!
หมิงอี้ที่ได้ยินเสียงที่นกแก้วตัวนั้นบ่น ปนไปด้วยความหวานกลัวและเศร้าสร้อยของนกแก้ว จึงเอ่ยถามออกไป
🦜? อะ..จ๊ากกกกกก!! ม..ม..มะ..มนุษย์!! ตายๆๆ~!! คราวนี้ถึงฆาตแล้ว!! จบแล้วชีวิตอันน้อยๆของฉัน!! ฉันยังไม่มีลูกมีเมียเลยนะ!!..กลับต้องมาตายเสียแล้ว!! ลาก่อน~ขีวิตอันน้อยๆของฉัน~!
นกแก้วได้ตัดพ้อกับตัวเองอย่างสิ้นหวังเมื่อเห็นมนุษย์เดินเข้าหา
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
ไม่ต้องกลัวนะเจ้านกน้อย...ฉันไม่ทำอะไรแกหรอกนะ เดี๋ยวฉันจะช่วยพาแกไปรักษา
🦜? ไม่เชื่อหรอก!! เจ้าพวกมนุษย์!!
🦜? ร้ายกาจ!! ปลิ้นปล้อน!! หลอกลวง!!
🦜? ไม่เชื่อ!! ฉันไม่เชื่อเจ้าหรอก!! เจ้ามนุษย์!!
🦜? ( หึ!! จะหลอกเราไปกินสิท่า!!..เราไม่หลงกลหรอกนะมนุษย์! )
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
เชื่อฉันสิ..เจ้านกน้อย//พูดพลางยิ้มให้กับนกน้อย
🦜? โกหก!! อ๊ะ!! เดี๋ยวนะ!! เจ้า!ๆๆฟังรู้เรื่องด้วยหรอ!! ไม่จริง!ๆเป็นไปไม่ได้!!ๆๆ
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
เป็นไปได้สิ..เชื่อฉัน
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
เดี๋ยวฉันจะพาแกไปรักษาเอง
🦜? ก็ได้ ฉันเชื่อ ก็ได้ อุ้มไปสิ ฉันเดินเองไม่ได้//ยอมให้อุ้มแต่โดยดี
_________________________________________________
หลังจาก เอานกน้อยไปรักษา ที่โรงพยาบาลสัตว์ แล้วฝากให้ดูแล ตอนนี้ก็มืดแล้ว พึ่งจะกลับถึงบ้าน เหนื่อยเหลือเกิน!! เฮ้ออออ~!!
NovelToon
ตู๊ด..ตู๊ด..ติ๊ด
📞
< ครับท่านประธาน >
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
<พรุ่งนี้ไปเบิกเงินที่ธนาคาร ให้ฉันด้วยหนึ่งแสน แล้วเอามาให้ฉันตอนเช้า >
< ได้ครับท่าน ไม่ทราบว่าท่านจะเอาไปทำอะไรหรอครับ!? จะได้เขียนบิลถูกครับ.. >
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
< ใช้กับเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย..ไม่ต้องรู้หรอก >
พูดจบหมิงอี้ก็กดวางสายไป
_________________________________________________
หมิงอี้จัดการอาบน้ำตัวเอง จนถึงดึก เพราะต้องระวังแผลไม่ให้โดนน้ำ แล้วก็เข้ามาดูเด็กน้อยในห้องนอน
NovelToon
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หลับแล้วหรอ..เด็กน้อย
หมิงอี้เรียกซูเฉียนเบาๆ.. แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
น่าจะหลับแล้ว.. งั้นฉันไปนอนอีกห้องแล้วกัน จะได้ไม่กวนเด็กน้อย ใจดีใช้ไหมล่ะ😄 และก็ พรุ่งนี้ ฉันก็จะ...ไว้บอกพรุ่งนี้แล้วกัน
หมิงอี้กำลังจะเดินออกจากห้องไป ก็ได้ยินเสียงสะอื้นเล็กๆ ดังขึ้นมา
ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี
ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี
ฮึก..อึก..ฮึก..หื้..ฮึก อย่าทำผม!..ผมกลัวแล้ว! ฮึก~!
ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี
ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี
ฮึก.. หยุดนะ! ผมเจ็บ ฮึก! ผมกลัว ผมขอร้อง หยุดเถอะ..นะครับฮึก..เจ็บ เอาออกไป ออกไป! เอามันออกไป..เจ็บ..อ๊ากก!!..ฮึก~!!
ซูเฉียน ร้องครวญครางไม่หยุด จนหมิงอี้เริ่มใจไม่ดี พยายามปลุกเด็กน้อยให้ตื่น รึว่าจะฝันถึงเรื่องเลวร้ายนั่น!! ที่ไอ้สารเลวหมิงอี้คนเก่าทำไส้กับเด็กน้อย.. ไอ้เหี้ยเอ้ย!!
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
เด็กน้อย ตื่นสิ เด็กน้อย เฉียนๆน้อย.. ซูเฉียน ตื่นได้แล้ว..มันเป็นแค่ฝันร้ายนะคะเด็กน้อย..
ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี
ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี
ออกไป!!ๆๆ
เด็กน้อยยิ่งดิ้นหนักขึ้นและไม่ยอมตื่น
เพี๊ยะะะ!!!
เสียงฝ่ามือตบโดนหน้าของหมิงอี้อย่างแรง จนหมิงอี้ชะงักไปครู่หนึ่ง รับรู้ถึงกลิ่นสนิมในปาก คาดว่าปากด้านในคงแตกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
...
ปึก!!ๆๆตุบบ!!ๆๆ
ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี
ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี
กลัวแล้ว!!ๆ ออกไปนะ!!ๆ ฮ..ฮืออออ~!!!
มือที่ทุบอกของหมิงอี้จนจุก แต่เขาก็ไม่สนใจ และพยายามเรียกเด็กน้อยให้ตื่นขึ้นมาให้ได้อย่างเป็นห่วง กลัวว่าอีกฝ่ายจะเป็นอะไรไป หมิงอี้จึงรอบตัวเฉียนๆน้อยเข้ามากอดในอ้อมกอด
พอรู้สึกว่าเด็กน้อยนิ่งงันไปชั่วขณะ แล้วจึงเอ่ยปลอบลูบหัวลูบหางด้วยกัวใจเต้นรัว กลัวเด็กน้อยจะสติแตกจากฝันร้าย น้ำตาพลันนองหน้าด้วยความสงสารเด็กน้อยตัวเล็กๆ ที่เจอแต่เรื่องราวร้ายๆจากร่างนี้
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)
( หรือว่า.. ถ้าจะให้เด็กน้อยหายหวาดกลัว เราควรจะให้เด็กน้อยฆ่าเรา..ให้ตายไปซะ ถ้าเขาต้องการ☺️ )
โปรดติดตามตอนต่อไปเถอะนะขอรับ..😀
ฮอต

Comments

.

.

อ้าวเฮ้ย

2023-10-03

0

.

.

สาวออก

2023-10-03

0

ทั้งหมด
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!