ไล่ล่าเกมแค้นฆาตกร (Voice Of Death)
อดีต
ศักดิ์ชาย (พ่อของครองขวัญ)
พา ขวัญหนีไป
คุณ นิษ
เชื่อผม
ปังๆๆ เสียงปืนได้ดังขึ้นเป็นระยะ ระยะ
ลูกน้องของศักดิ์ชายได้ถูกกลุ่มตำรวจยิง จนเสียชีวิตกันหมด บางคนก็ยอมสยบ ให้กับทีมตำรวจ ที่มาเยอะกว่า
นำทีมโดย ผู้หมวดตะวัน
ผู้หมวดตะวัน(พ่อของผู้กองไอริน)
เอาตัวมันไปให้หมด
ผู้หมวดตะวัน(พ่อของผู้กองไอริน)
ไอพวกเดนนรก
ผู้หมวดตะวัน(พ่อของผู้กองไอริน)
นี้แค่ลูกน้องมัน ส่วนหัวหน้าอยู่ในบ้าน
ผู้หมวดตะวัน(พ่อของผู้กองไอริน)
ขอให้ทุกคนระวังด้วย ผมขอให้เราแยกทางดักมันไว้
ผู้หมวดตะวัน(พ่อของผู้กองไอริน)
เอาล่ะ !!! ไปกันได้แล้ว
ขนิษฐา(แม่ของครองขวัญ)
ไม่ ฉันอยากอยู่กับคุณ คุณศักดิ์
ศักดิ์ชาย (พ่อของครองขวัญ)
ฟังน่ะ นิษ ถ้าคุณยังอยู่ เราอาจจะถูกจับทั้งหมด แล้วลูกของเรา เขาจะอยู่ยังไง
ศักดิ์ชาย (พ่อของครองขวัญ)
ผมยอมให้พวกมันจับผม ผมติดคุกได้
แต่ผมจะให้คุณถูกจับกับผม แล้วลูกเราต้องกลายเป็นเด็กกำพร้า
ศักดิ์ชาย (พ่อของครองขวัญ)
เขาจะอยู่ยังไง
ศักดิ์ชาย (พ่อของครองขวัญ)
ผมเตรียมกุญแจ ห้องลับใต้ดินไว้แล้วมันคือที่เก็บทรัพย์สมบัติของเรา พวกมันหาไม่เจอหรอก หึ
ศักดิ์ชาย (พ่อของครองขวัญ)
เอานี้ไป คุณนิษ ไปซ่ะ เอาเงินที่ผมให้ไปเริ่มต้นใหม่ก่อน
ศักดิ์ชาย (พ่อของครองขวัญ)
คุณต้องหนีไปให้ไกล ไกลจนกว่าผมจะออกมาอีกครั้ง
ขนิษฐา(แม่ของครองขวัญ)
คุณศักดิ์
ขนิษฐากอด ศักดิ์ชาย ด้วยความรักที่เปี่ยมล้น
ก่อนจะรับกุญแจ ดอกนั้นแล้วรีบไปขึ้นรถ เพื่อขับออกไปอย่างลับ ๆ
ศักดิ์ชายได้ทำการหลบหนี โดยมีผู้หมวดตะวันตามไปติดๆ
ผู้หมวดตะวัน(พ่อของผู้กองไอริน)
มึงไม่รอดแน่
ผู้หมวดตะวัน(พ่อของผู้กองไอริน)
ในที่สุดกูก็จับมึงได้ซ่ะที ไอสารเลว
ศักดิ์ชาย กำลังจะวิ่งไปขึ้นรถ อีกคัน
แต่เขาก็แทบอึ้ง ว่าทำไมภรรยาที่เขาแสนรักนั้น
ยังรอเขาอยู่
ขนิษฐา กำลังจะยิง ไปที่ผู้หมวดตะวัน แต่เขาได้ตัดสินวิสามัญผู้หญิงคนนั้นเพื่อเป็นการป้องกันตัวเอง
ศักดิ์ชาย ช็อคมากเมื่อภรรยาที่เขาแสนรักได้ถูกยิงทิ้งต่อหน้าต่อตา
ทำให้เขาแค้นมาก จึงจะยิงผู้หมวดตวันกลับ
แต่เขาก็ถูก ผู้หมวดตะวันยิงวิสามัญ เขาไปอีกคน
ศักดิ์ชายล้มลงตรงที่ภรรยาเขาได้นอนเสียชีวิตอยู่ข้างๆเขา
ครองขวัญได้แอบมอง อยู่ในรถ
เธอเป็นคนที่เห็นเหตุการณ์เกิดขึ้นทุกอย่าง!!!
ตำรวจชายคนนั้นเป็นคนยิง พ่อแม่ของเธอจนเสียชีวิต
เธอเปิดประตูวิ่งลงไป กอดศพพ่อแม่เธอด้วยความเสียใจ
ผู้หมวดตะวันเห็นเขาก็แทบช็อค เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า2สามีภรรยาที่ค้ายาเสพติดรายใหญ่คู่นี้ จะมีลูกสาวด้วย
แต่เขาก็คิดไปว่า ในที่สุดเขาก็ต้องทำตามหน้าที่ของตำรวจคนนึง
พยายามจะเข้าไปปลอบใจ
แต่ผู้กองมานัสเรียกตัวเขาเก็บหลักฐานภายในบ้านของครอบครัวฆาตกร
ที่สั่งฆ่าผู้คนและเผาไล่ที่ชาวบ้าน เพื่อทำธุรกิจสีเทาหลายอย่าง
ครองขวัญ
ฮือๆๆๆ พ่อจ๋า แม่จ๋า
ปอเต๊กตึ๊ง ได้นำผ้ามาห่อศพ
เสียงของเด็กหญิงยังคงกรี๊ดร้องเพราะรับไม่ได้จากการจากไปของพ่อแม่ตน
ผู้หมวดตะวันหันมามอง
แต่ครองขวัญได้จ้องมองไปยังผู้หมวดตะวันด้วยแววตาอาฆาตแค้น
แต่เขาไม่เห็น ก่อนที่เขาจะเดินตามผู้กองมานัสไปยัง ในบ้าน
ครองขวัญ
อย่าเอาพ่อแม่ หนูไป
ครองขวัญ นั่งวาดรูป ในสมุดลับที่ เธอซ่อนเอาไว้
โดยมีพยาบาล ได้เดินถือยามาให้
ไง เด็กดีของหมอกินยาและนอนพักผ่อนเยอะๆนะคะ
หนูจะได้นอนหลับฝันถึงคนที่หนูรักและคิดถึง
ดญ. ครองขวัญ ได้นำยาไปกินพร้อมกับจิบน้ำตาม
ดญ. ครองขวัญ ได้กลับมาน่านิ่ง และได้บ้วนยาที่พยาบาลนำมาให้ออกจากปาก
เธอก็ได้ยินข่าว ใน TV
ผู้หมวดตะวันกำลังให้สัมภาษณ์การจับกุม ผู้ค้ายาเสพติด
โดยได้มีพยาบาล ที่ยืนดูภายนอก ต่างชื่นชมเขา
ตั้งแต่มีผู้หมวดตะวันมา
รู้สึกว่า ไอพวกคนค้ายามันแทบจะหายเหลี้ยงไปเลยน่ะ นี้แหละ ฉันชอบตำรวจน้ำดีของสังคม
สมน้ำหน้าไอพวกค้ายาจังเลยเนาะ
พวกมันสมควรตายเหมือนกับหมา
แผ่นดินประเทศเราจะได้สูงขึ้น
ไอพวกหนักแผ่นดินเอ้ย
พยาบาล ต่างหัวเราะกันคิกคัก ด้วยความสะใจที่ พวกค้ายาในสมัยที่ผู้หมวดตะวันเป็นตำรวจ ต่างถูกวิสามัญกันเกือบหมด
โดยไม่รู้เลยว่า ครอบครัวผู้ค้ายา ที่หลงเหลืออย่าง ครองขวัญ กำลังมีชีวิตอยู่
เธอได้จ้องมองไปยังพวกพยาบาลที่อยู่ด้านนอกด้วยแววตาที่น่ากลัว..
เหมือนรอวันเวลาที่เหมาะสมที่เธอจะไล่ฆ่าคนที่มันทำลายครอบครัวจนย่อยยับและชอบสมน้ำหน้าให้กับครอบครัวเธอที่ถูกยิงวิสามัญจนตาย
ภายในสมุดลับที่ครองขวัญวาด มันก็เต็มไปด้วย สิ่งที่แอบแฝงไว้ ไม่ว่าจะเป็นการคิดแผนการการฆาตกรรมในอนาคต
และต่อไปนี้ เธอจะรอเวลาที่เธอจะแกล้งหลอกพวกหมอพยาบาล พวกนี้ให้รู้ว่าครองขวัญนั้น เธอหายจากอาการทางจิตแล้ว
เพื่อจะได้ออกไปล้างแค้นคนที่มันอยู่โลกภายนอก ที่มันเคยทำลายครอบครัวเธอไว้อย่างย่อยยับ
หนึ่งในก็คือครอบครัว อนุชา ทรงศิริ ซึ่งก็คือพ่อของณิชานั้นเอง
ที่เป็นคนหักหลังครอบครัวของเธอในการร่วมมือกับตำรวจนั้นเอง
ปัจจุบัน
ภายในห้องใต้ดิน บ้านหรู ซึ่งเป็นที่ลับซ่อนทรัพย์สมบัติที่เหลือไว้ของพ่อแม่ตน
ก่อนแม่เธอจะลงจากรถ
แม่เธอได้นำกุญแจมาห้อยไว้ที่คอทำเป็นเหมือนมันสร้อย
"ขวัญไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เก็บกุญแจนี้ไว้น่ะลูกอย่าให้พวกมันเอาไปได้ "
ภาพของเหยื่อได้ถูกติดไว้ตามผนัง เหมือนเป็นการวางแผนไว้
จ๋อมแจ๋ม
อีกไม่นานแล้วน่ะ ที่ฉันจะได้เข้าถึงตัวแกคนที่ทรยศหักหลังพ่อแม่ฉัน
จ๋อมแจ๋ม
ตอนเด็กฉันจำแกได้ไม่เคยลืม
จ๋อมแจ๋ม
รวมถึงคุณด้วย
คุณณิชา
จ๋อมแจ๋มมอง ไปยังรูปณิชา ที่เธอได้ติดไว้ บนผนัง
จ๋อมแจ๋มมองไปยัง ลังที่เก็บอุปกรณ์อาวุธไว้ ซึ่งมันถูกเก็บไว้รักษาเป็นอย่างดี จากรุ่นพ่อของเธอ
ซึ่งมันมีไว้ให้เธอเลือกมากมาย
จ๋อมแจ๋ม
เอาอันไหนดีน่ะ หึ หึ
คุณพยาบาล
ใครก็ได้ ช่วยฉันที ฮือๆๆ
คุณพยาบาล ได้ถูกใส่กุญแจ มือไว้ดิ้นไปดิ้นมา อย่างทุกข์ทรมาน
ก่อนที่จ๋อมแจ๋มจะเดินลงมา ไฟได้เปิดอัตโนมัติ
คุณพยาบาล
แกจับฉันมาทำไม!!! แกต้องการอะไรจากฉัน
คุณพยาบาล
แกอยากได้เงินจากฉันหรอ
คุณพยาบาล
กี่บาท แกเรียกมาเลย ฉันให้แกได้
แต่ขอเถอะ อย่าฆ่าฉันเลย !!
คุณพยาบาล
ฉันยังไม่อยากตาย ฮือๆไ
จ๋อมแจ๋ม เดินถือ ธนูมา ซึ่งนางพยาบาลเธอก็น่าจะรู้ว่าตัวเธอน่าจะถูกฆาตกรรม
จ๋อมแจ๋ม
จริงๆ เมื่อ 10กว่าปี ที่แล้ว คุณเป็นพยาบาลที่ใจดีและฉันก็รักในความใจดีของคุณด้วย
แต่คุณไม่น่าพูดจาทำให้เด็กคนนั้นเจ็บปวดปางตายเลยนะคะ
จ๋อมแจ๋ม
ไม่งั้นคุณคงไม่ถูกเหมารวมเหมือนเพื่อนของพวกคุณที่พึ่งตายไปติดๆกัน แบบนี้
จ๋อมแจ๋ม
คุณรู้ไหม ว่า ฉันต้องเจ็บปวดมากแค่ไหน
ที่ต้องสูญเสียพ่อแม่ไปต่อหน้าต่อตา แต่กลับถูก พวกคุณที่เป็นพยาบาลวิชาชีพหัวเราะสมน้ำหน้า ให้กับการตายของพ่อแม่ของฉัน
จ๋อมแจ๋ม
คุณมีความสุขมากใช่ไหมค่ะกับการเหยียบย้ำหัวใจฉันมาตั้งแต่เด็ก
คุณพยาบาล
อย่า อย่า บอก น่ะว่า แกคือลูกของไอครอบครัวฆาตกรนั้น
จ๋อมแจ๋ม
ลูกสาวคนเดียวของพวกเขา
จ๋อมแจ๋ม
ตอนนี้คุณคงทราบถึง สาเหตุที่เพื่อนๆพยาบาลของคุณ ตายติดๆกันแล้วใช่ไหมค่ะ
จ๋อมแจ๋ม เดินเข้ามาใกล้ๆ เรื่อยๆ พร้อมกับปลดล็อคกุญแจมือด้วยรีโมทคอนโทรลที่ตนถืออยู่
คุณพยาบาล พยายามตะเกียกตะกายหนี
เธอก็รู้สึกตัวเอง ได้ถูกปลดล็อคจากกุญแจแล้ว
เธอจึงถือโอกาส วิ่งหนี แต่เธอรู้สึกชาที่ขาของเธอที่เธอได้ถูกฉีดเอาไว้
ทำให้จ๋อมแจ๋มสามารถเล็งธนูไปที่เธออย่างง่ายดาย
เธอพยายามหนี แต่เธอก็เดินล้มเซไปเซมา
ปึง!!! ธนูได้ปักไปที่ร่างของเธอ
ก่อนที่ร่างเธอจะไปลงที่พื้น
ธนู ได้ถูกยิงมาเรื่อย ๆ ปึง!!
จ๋อมแจ๋ม
ีรู้สึกว่าจะยิงแม่นกว่ารอบที่แล้ว
จ๋อมแจ๋ม
เสียดาย ตายซะแล้ว
จ๋อมแจ๋มมองไปที่ธนูอย่างชื่นชอบ หวนนึกถึงเรื่องราวในวัยเด็กที่เธอได้ไปล่าสัตว์ป่า กับพ่อของตน แล้วพ่อของเธอได้สอนเธอยิงสัตว์ต่างๆอย่างสนุกสนาน
ถ้าดอกไม้อย่างวีรยาไม่ทิ้งเธอไว้อย่างเดียวดาย
ในวันนั้น
ตัวตนด้านมืดของเธอคงไม่ตื่นขึ้นมาเป็น
จ๋อมแจ๋ม ในทุกวันนี้ ..
Comments
AiHope
อย่างโหด ต่อไปจะเป็นยังไงต่อนะ
2024-03-06
0