ไล่ล่าเกมแค้นฆาตกร (Voice Of Death)
ความทรงจำของฆาตกร
วีรยา ได้ขี่จักรยานกับพ่อแม่ของตน
วีรยา (วัยเด็ก)
บรรยากาศสดชื่นจังเลย
แต่แล้วเธอก็ได้เห็น เด็กกลุ่มนึง ได้นำก้อนกวดไล่ปา เด็กหญิงคนนึง ที่ได้ถือกล่องอะไรบางอย่าง
เธอจึงขี่จักรยานไปดูใกล้ๆ
วีรยา (วัยเด็ก)
อ๋อ หนูจะไปดูดอกไม้แปลงนั้นหน่อยค่ะ
เดี๋ยวหนูมา
ครองขวัญ ได้ล้มลง กล่องนั้นได้ตกลงที่พื้น
วีรยา (วัยเด็ก)
พวกเธอทำอะไรน่ะ
วีรยา (วัยเด็ก)
รังแกเพื่อนทำไม
มันไม่ใช่เพื่อนฉันซ่ะหน่อย
อย่าไปไกลมันน่ะ อีนี้มันโรคจิต
คนบ้าอะไร เก็บศพนกที่ตายแล้วไว้ในกล่อง
ครองขวัญ
ไม่ อย่ามายุ่งกับนก ที่แม่ฉันให้น่ะ ฮือๆๆ
เอามา
กลุ่มบูลลี่ นำกล่องเก็บศพนก เอาไปโยนทิ้งที่บึงน้ำ
แล้วกล่องนั้นมันก็ค่อยๆ จมหายไป ต่อหน้าครองขวัญ
เธอจึงไปบีบคอ เมษา หัวโจกของกลุ่ม
ด้วยความโกรธแค้น
ครองขวัญ
ตายซ่ะ อย่าอยู่เลย แกทำลายของขวัญจากแม่ฉัน
วีรยา (วัยเด็ก)
เธอ อย่าทำแบบนี้ ทำไงดี
กลุ่มบูลลี่จึงต่างพากันเข้ามาดึงตัวครองขวัญ และทำการตบตีทำร้ายครองขวัญ
ครองขวัญ โดนรุมจากคนที่บูลลี่ เธอ
พ่อของวีรยา ขี่จักรยานมาตาม ลูกสาวพอดี
พ่อของวีรยา
หยุด ทำอะไร เดี๋ยวส่งเข้าบ้านเมตตาให้หมดเลย
กลุ่มบูลลี่ ต่างพากันขี่จักรยานหนี พ่อของวีรยา ทันที
สภาพร่างกายของครองขวัญเต็มไปด้วยบาดแผลฟกช้ำจากการตบตี ของกลุ่มบูลลี่พวกนั้น
พ่อของวีรยา
ไอหนู เป็นอะไรไหม
แต่ครองขวัญ กลับวิ่งหนี พ่อของวีรยาไปด้วยความหวาดกลัว
พ่อของวีรยา
อ้าวว วิ่งหนีเฉย
วีรยา (วัยเด็ก)
เธอคงรู้สึกกลัวคนแปลกหน้ามั้งค่ะ พ่อ
พ่อของวีรยา
ก็แล้วแต่ล่ะกัน จะช่วยพาไปส่งบ้านแท้ๆ
พ่อของวีรยา
วี!! นั้นลูกจะไปไหน
วีรยา (วัยเด็ก)
เดี๋ยวหนูมาค่ะพ่อ
วีรยา ขี่จักรยานตาม ครองขวัญไป
วีรยา (วัยเด็ก)
ไปไหนแล้ว ทำไมวิ่งไวแบบนี้น่ะ
แต่แล้วเธอก็เห็น บ้านไม้เก่าเล็กๆ และมีรองเท้าถอดวางไว้ เธอก็รู้ทันทีนี้ก็คือบ้านของครองขวัญ
เธอจึงวิสาสะ ค่อยๆเดินไปดู ก็พบเห็นครองขวัญ ทายาสมานแผลเธออยู่ พร้อมกับร้องไห้ ที่กล่องเก็บนกที่แม่เธอให้ไว้ ได้ถูกพรากจากเธอไป
วีรยา (วัยเด็ก)
เธอ เป็นอะไรไหม เจ็บตรงไหนบ้างรึเปล่า
ครองขวัญรู้สึกหวาดกลัว เธอจึงคว้า ไม้ มาป้องกันตัวเอง
ครองขวัญ
ออกไปให้พ้น !!
เธอจะมาแกล้งฉัน ใช่ไหม
ถ้าไม่ออกฉันจะฆ่าเธอ !!!
วีรยา (วัยเด็ก)
ใจเย็น ฉันไม่ทำร้ายเธอหรอก
เชื่อใจฉันน่ะ ค่อยๆวางไม้ ลงและมาเป็นเพื่อนที่ดีกับฉันเถอะ
วีรยาพูดกล่อมครองขวัญให้หายหวาดกลัวเธอน้อยลง จนในที่สุด เธอก็เลือกที่จะนิ่ง
วีรยาจึงเข้าไปสวมกอดเธอ
ครองขวัญน้ำตาระรื่น ที่โลกใบนี้ ก็ยังมีคนที่พร้อมจะเข้าใจและอยากเป็นเพื่อนกับเธอ
นับตั้งแต่นั้นมา วีรยา ก็แวะมาหาและเล่นกับครองขวัญ ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจ จนเธอเริ่มคิดว่า วีรยานั้น เป็นคนพิเศษที่เกินขอบเขตความเป็นเพื่อนไปแล้ว
วีรยา ได้นำลูกนก ที่เธอซื้อมาเป็นของขวัญมาให้กับเธอ
วีรยา (วัยเด็ก)
ถึงแม้ลูกนกนี้มันจะไม่เหมือน นกที่แม่ของเธอเคยให้ แต่ฉันคงหวังว่า มันจะทดแทนความรู้สึกที่เธอเคยสูญเสียมันไปน่ะ
วีรยา (วัยเด็ก)
อ่ะ อันนี้รูปฉัน ให้เธอได้ดูต่างหน้าน่ะ
ครองขวัญ
ทำไมหรอ เราก็เห็นหน้ากันประจำอยู่แล้วนี้
วีรยา (วัยเด็ก)
เพราะ พ่อแม่ฉัน และตัวฉัน ต้องไปอยู่กรุงเทพ ฉันคงไม่ได้กลับมาเที่ยวที่นี่แล้วล่ะ
วีรยา (วัยเด็ก)
เธอคือเพื่อนที่ดีของฉันเลยน่ะ
ฉันจะจดจำเธอไว้
ไม่ลืมเลย
วีรยา (วัยเด็ก)
ฝากดูเจ้าแครอทด้วยน่ะ มันคงเป็นตัวแทนฉันและจิตใจที่ดีของเธอ
ครองขวัญ
เธอกำลังทอดทิ้งฉันหรอ วีรยา
พ่อของวีรยา
ไปกันได้แล้วลูก แม่รอหนูอยู่ในรถน่ะ
วันนี้เราต้องเข้ากรุงเทพ
วีรยา (วัยเด็ก)
ไปก่อนน่ะ ลาก่อน
ครองขวัญ
ขอให้เธอเจอเพื่อนที่ดีเหมือนฉันน่ะ
วีรยา ได้เดินค่อยๆห่างจากตัวครองขวัญไป
พร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินของครองขวัญที่อาบแก้ม
นับตั้งแต่ดอกไม้ ได้หายไปจากชีวิตเธอ
ก็ทำให้ตัวตนด้านมืดของครองขวัญได้ตื่นขึ้นมา...
จ๋อมแจ๋ม
หึ หึ
ฉันไม่เคยลืมเธอเลยน่ะ วีรยา
และก็ไม่มีใครมาแทนที่เธอได้ทั้งนั้น
จ๋อมแจ๋ม
เพราะเธอเป็นของฉันมานานแล้ว
ต่างหาก
จ๋อมแจ๋ม ได้บรรจงจูบไปที่กล่องที่เก็บศพของเจ้าแครอท ลูกนกที่วีรยา
เคยให้ไว้
ก่อนจะเก็บกล่องที่เก็บศพเจ้าแครอท ไว้ในตู้เซฟอย่างดี
และได้มองไปยังห้องลับ ที่เธอได้จับใครบางคนที่มาล่วงรู้ถึงตัวตนว่าเธอเป็นคนฆ่า นริศรา ตายภายในคืนนั้น
ลังอุปกรณ์เก็บเครื่องมือได้เปิดออก
จ๋อมแจ๋ม
เอาชิ้นไหนดีน่ะ ที่จะเหมาะสมกับคนที่รู้ความลับของฉันมากเกินไป !!
จ๋อมแจ๋ม
เอานี้ล่ะกัน หึ หึ !!
จ๋อมแจ๋ม หยิบอุปกรณ์นั้นขึ้นมา ซึ่งมันมีคราบเลือดที่ติดอยู่ แสดงให้เห็นว่า มันผ่านการฆาตกรรมมาหลายครั้ง
นับไม่ถ้วน
จ๋อมแจ๋มได้หยิบ อุปกรณ์ เดินไปยังห้องลับที่อยู่ใต้ดิน
Comments
AiHope
เอาแล้วจะมีคนตายอีกแล้ว
ฆาตกรส่วนมากมักจะมีวัยเด็กไม่ดีทั้งนั้นเลยนะ
2023-10-03
1