ไดอารี่ของฆาตกร บทที่ 1 สถานีตำรวจ

ณ. สถานีตำรวจ

ตัวประกอบ

นี่นายๆ

ตัวประกอบ

มีอะไรหรอครับ

ตัวประกอบ

นายเป็นเด็กใหม่สินะ

ตัวประกอบ

ก็ใช่ครับ...

ตัวประกอบ

มีอะไรหรือเปล่าครับ

ตัวประกอบ

นายรู้จักตำนานเรื่อง ซาเดนบ้างไหมล่ะ

ตัวประกอบ

ก็พอรู้จักนะครับ

เสียงเอะอะวุ่นวาย

ตัวประกอบ

มันเกิดอะไรขึ้นหรอครับ

ตัวประกอบ

เอะอะวุ่นวายกันเชียว

ตัวประกอบ

ก็เรื่องซาเดนน่ะสิ

ตัวประกอบ

มันเป็นแค่ ตำนานไม่ใช่หรอครับ!!!

ตัวประกอบ

คนส่วนใหญ่ก็คิดกันแบบนั้นแหละ

โอมิ(ตำรวจ)

นี่ๆ

โอมิ(ตำรวจ)

ถ้าจะคุยกัน ไม่มาช่วยงานจะดีกว่าหรอ

ตัวประกอบ

คะ ขอโทษค่ะ!!!

ตัวประกอบ

ขอโทษครับ

ทั้งสองคน วิ่งไปทำงาน

โอมิ(ตำรวจ)

ไม่ไหวเลยนะ

โอโดะ(ตำรวจ)

เอาเถอะน่า

โอโดะ(ตำรวจ)

พวกเขาเป็นเด็กใหม่นะ

โอโดะ(ตำรวจ)

ให้คุยกันคลายเครียดก็ไม่หน้าเป็นไรเลย

โอมิ(ตำรวจ)

หน้าที่ของพวกเราคือ-

โอโดะ(ตำรวจ)

การปกป้องประชาชน และช่วยผู้คนให้ได้มากที่สุดใช่ไหมครับ

โอมิ(ตำรวจ)

ใช่

โอโดะ(ตำรวจ)

ผมว่าแล้วว่าต้องพูดคำนี้ เพราะคุณพูดบ่อยมาก

โอมิ(ตำรวจ)

มันบ่อยจน จำได้เลยหรือไง

โอโดะ(ตำรวจ)

ก็ใช่สิครับ

โอมิ(ตำรวจ)

ช่างมันเถอะไปทำงานได้แล้ว

โอโดะ(ตำรวจ)

ครับบบบบบผมมมมมมมม

ตัวประกอบ

แย่แล้วค่ะ!!! แย่แล้วค่ะ!!!!!

โอมิ(ตำรวจ)

ก...เกิดอะไรขึ้น!!!!

ตัวประกอบ

มีจดหมายส่งมาถึงคุณโอมิกับคุณโอโดะค่ะ

ตัวประกอบ

ต..แต่ว่า

ตัวประกอบ

ผู้ส่งคือ

โอมิ(ตำรวจ)

คือใครล่ะ

ตัวประกอบ

ค..แคสเปอร์...ค่ะ

โอมิ(ตำรวจ)

!!!/ตกใจ

เพราะเธอคนนั้นพูดเสียงดังมากเกินไป

จึงทำให้ทั้งแผนก หันมามองเธอและรับรู้เหตุการณ์ทั้งหมด

โอมิ(ตำรวจ)

แล้วในจดหมายมันเขียนว่ายังไง

ตัวประกอบ

มันเขียนไว้ว่า

สวัสดี เราไม่ได้จะมาทำอะไรพวกท่านหรอกนะ เราคือผู้ส่งสาร ให้แก่ซาเดน เราขอเข้าเรื่องเลยละกันนะ เราอยากให้ท่าน ไปสำรวจบ้าน บนที่ราบสูงแห่งหนึ่ง เราจดที่อยู่ไว้ให้แล้ว ห้ามพาใครไปด้วยนอกจากคุณ หรือจะพาเพื่อนไปสัก 1 คน เพราะกลัวก็ได้นะ หรือจะจ้างนักสืบมาช่วยอีกแรง ก็ไม่ว่านะ╹◡╹ // เขียนที่อยู่

โอมิ(ตำรวจ)

เข้าใจแล้วล่ะ

โอมิ(ตำรวจ)

เราจะไปในวันพรุ่งนี้เช้า

โอมิ(ตำรวจ)

และแน่นอนว่า...

โอมิ(ตำรวจ)

// มองหน้าตำรวจ

โอโดะ(ตำรวจ)

มองแบบนี้มีพิรุธนะ

โอมิ(ตำรวจ)

นายต้องไปด้วย!!!