ไดอารี่ของฆาตกร
บทที่ 1 สถานีตำรวจ
ตัวประกอบ
นายเป็นเด็กใหม่สินะ
ตัวประกอบ
มีอะไรหรือเปล่าครับ
ตัวประกอบ
นายรู้จักตำนานเรื่อง ซาเดนบ้างไหมล่ะ
ตัวประกอบ
ก็พอรู้จักนะครับ
ตัวประกอบ
มันเกิดอะไรขึ้นหรอครับ
ตัวประกอบ
เอะอะวุ่นวายกันเชียว
ตัวประกอบ
ก็เรื่องซาเดนน่ะสิ
ตัวประกอบ
มันเป็นแค่ ตำนานไม่ใช่หรอครับ!!!
ตัวประกอบ
คนส่วนใหญ่ก็คิดกันแบบนั้นแหละ
โอมิ(ตำรวจ)
ถ้าจะคุยกัน ไม่มาช่วยงานจะดีกว่าหรอ
โอโดะ(ตำรวจ)
พวกเขาเป็นเด็กใหม่นะ
โอโดะ(ตำรวจ)
ให้คุยกันคลายเครียดก็ไม่หน้าเป็นไรเลย
โอมิ(ตำรวจ)
หน้าที่ของพวกเราคือ-
โอโดะ(ตำรวจ)
การปกป้องประชาชน และช่วยผู้คนให้ได้มากที่สุดใช่ไหมครับ
โอโดะ(ตำรวจ)
ผมว่าแล้วว่าต้องพูดคำนี้ เพราะคุณพูดบ่อยมาก
โอมิ(ตำรวจ)
มันบ่อยจน จำได้เลยหรือไง
โอมิ(ตำรวจ)
ช่างมันเถอะไปทำงานได้แล้ว
โอโดะ(ตำรวจ)
ครับบบบบบผมมมมมมมม
ตัวประกอบ
แย่แล้วค่ะ!!! แย่แล้วค่ะ!!!!!
โอมิ(ตำรวจ)
ก...เกิดอะไรขึ้น!!!!
ตัวประกอบ
มีจดหมายส่งมาถึงคุณโอมิกับคุณโอโดะค่ะ
ตัวประกอบ
ค..แคสเปอร์...ค่ะ
เพราะเธอคนนั้นพูดเสียงดังมากเกินไป
จึงทำให้ทั้งแผนก หันมามองเธอและรับรู้เหตุการณ์ทั้งหมด
โอมิ(ตำรวจ)
แล้วในจดหมายมันเขียนว่ายังไง
สวัสดี
เราไม่ได้จะมาทำอะไรพวกท่านหรอกนะ
เราคือผู้ส่งสาร ให้แก่ซาเดน
เราขอเข้าเรื่องเลยละกันนะ
เราอยากให้ท่าน ไปสำรวจบ้าน บนที่ราบสูงแห่งหนึ่ง เราจดที่อยู่ไว้ให้แล้ว ห้ามพาใครไปด้วยนอกจากคุณ หรือจะพาเพื่อนไปสัก 1 คน เพราะกลัวก็ได้นะ หรือจะจ้างนักสืบมาช่วยอีกแรง ก็ไม่ว่านะ╹◡╹ // เขียนที่อยู่
โอมิ(ตำรวจ)
เราจะไปในวันพรุ่งนี้เช้า
โอมิ(ตำรวจ)
และแน่นอนว่า...
โอมิ(ตำรวจ)
// มองหน้าตำรวจ
โอโดะ(ตำรวจ)
มองแบบนี้มีพิรุธนะ
โอมิ(ตำรวจ)
นายต้องไปด้วย!!!
โอโดะ(ตำรวจ)
เรื่องนี้ผมไม่ยุ่ง!!!
โอมิ(ตำรวจ)
หรือจะไปกับฉันดีล่ะ
บทที่ 2 เริ่มปริศนา
โอโดะ(ตำรวจ)
เป็นอะไรครับเนี่ยยยย
โอมิ(ตำรวจ)
วันนี้มีงานใหญ่ไม่ใช่หรือไง
โอมิ(ตำรวจ)
ก็ต้องเหนื่อยเป็นธรรมดา
โอโดะ(ตำรวจ)
แต่คุณยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ
โอมิ(ตำรวจ)
ฉันรู้แล้ว!!!!!
โอมิ(ตำรวจ)
// เดินไปหน้าสถานีตำรวจ
โอโดะ(ตำรวจ)
รถพวกเราอยู่ไหนครับเนี่ย
โอมิ(ตำรวจ)
ฉันจะไปรู้ไหม-
โอโดะ(ตำรวจ)
เป็นตำรวจพูดคำหยาบไม่ดีนะครับ
โอโดะ(ตำรวจ)
เลิกเอาแต่พูดคำหยาบได้แล้ว-
โอมิ(ตำรวจ)
// วิ่งด้วยความเร็วแสง
โอโดะ(ตำรวจ)
อย่าทิ้งผมไว้!!!
ตัวประกอบ
ทำไม ดูเหนื่อยจังเลยค่ะ
โอมิ(ตำรวจ)
เธอลองมองออกไปนอกหน้าต่างดูสิ
ตัวประกอบ
// มองออกไปนอกหน้าต่าง
โอมิ(ตำรวจ)
แล้วก้มลงไปมองข้างล่าง
ตัวประกอบ
// ก้มลงไปมองข้างล่าง
ตัวประกอบ
ขอพูดตรงๆเลยนะคะ
โอมิ(ตำรวจ)
เรียกหน่วยคุ้มครองสัตว์ป่า ให้มาจัดการทีนะ
โอมิ(ตำรวจ)
รถฉันอยู่ไหนหรอ
ตัวประกอบ
อยู่ข้างล่างใต้สำนักงานค่ะ
โอโดะ(ตำรวจ)
ครับ//พูดด้วยความเหนื่อย
โอโดะ(ตำรวจ)
เดี๋ยวผมขับให้ครับ
โอมิ(ตำรวจ)
ดีเลย ฉันจะได้หลับ
ทั้งสองคน ขับมาถึง ที่ราบสูงที่เคสเปอร์บอก
โอมิ(ตำรวจ)
อย่ามากวนประสาทแถวนี้
โอมิ(ตำรวจ)
กว่าจะมาถึงที่นี่ก็ ...
โอมิ(ตำรวจ)
5 ชั่วโมงเลยใช่ไหม
โอโดะ(ตำรวจ)
ก็...ใช่นะครับ
โอมิ(ตำรวจ)
จะกลับบ้านกันยังไงดีอ่ะ
โอโดะ(ตำรวจ)
แล้วแต่โชคชะตาฟ้าลิขิต
โอมิ(ตำรวจ)
// หนูอยากกลับบ้าน ช่วยหนูด้วย
โอโดะ(ตำรวจ)
เข้าไปสำรวจได้แล้วมั้งครับ
และเจอกับ ประตู 6 บาน ที่ใส่กุญแจไว้ แบบแน่นหนา
ที่ดูเหมือน มีไดอารี่ของซาเดนอยู่
โอมิ(ตำรวจ)
เหนื่อยโว้ยยยย
โอโดะ(ตำรวจ)
เอาผมเหนื่อยไปด้วยเลย
โอมิ(ตำรวจ)
บ้านหลังนี้ มันดูแปลกๆนะ
โอโดะ(ตำรวจ)
แปลกยังไงหรอครับ
โอมิ(ตำรวจ)
ก็บ้านหลังนี้มีตั้ง 11 ห้อง
โอมิ(ตำรวจ)
แถมมีห้องที่ล็อคกุญแจไว้อย่างแน่นหนา ถึง 6 ห้องเนี่ย
โอโดะ(ตำรวจ)
มันก็ใช่นะ...
โอมิ(ตำรวจ)
คิดไม่ออกเลยอ่ะ...
โอโดะ(ตำรวจ)
มันก็มีอยู่ไม่ใช่หรอครับ
รอต่อหน้าได้เลย
ปริศนาจะมามากมายกว่านี้แน่นอน!
ผมรับรองเลยฮ้ะ(≡^∇^≡)
บทที่ 3 ไดอารี่ของซาเดน
โอมิ(ตำรวจ)
เอาจริงหรอ//กระซิบ
โอโดะ(ตำรวจ)
ก็ใช่สิครับ//กระซิบ
โอโดะ(ตำรวจ)
แล้วก็..//กระซิบ
โอโดะ(ตำรวจ)
จำเป็นต้องพูดเบาๆด้วยหรอ
โอมิ(ตำรวจ)
ให้มันดู หลอนๆไง
โอมิ(ตำรวจ)
งั้นจะเปิดแล้วนะ
โอโดะ(ตำรวจ)
ครับเปิดอ่านเลย
โอโดะ(ตำรวจ)
มันเขียนว่าอะไรหรอ
เจ้าของไดอารี่ : ซากิ
มาซารุ ซากิ
หน้าที่ 1
ฉันเคยได้ยินพ่อแม่ พูดกันด้วยว่า
จะให้พวกเราไปอยู่ที่เมืองหลวง
ฉันดีใจมากๆเลยละ!!
หน้าที่ 2
โกหก...
โกหกกันชัดๆ
ทั้งๆที่บอกว่าจะพาพวกเราไปอยู่เมืองหลวง!!!
แต่กับ...แต่กับ ขายพวกเรา!!!
แม่ของซากิ
จะให้ลูกๆไปอยู่ที่เมืองหลวงจริงๆหรอ
พ่อของซากิ
แต่ต้องไปฟรีๆไม่ได้หรอกนะ
ซากิ
พวกเราจะได้ไปเที่ยวเมืองหลวง
ซากิ
ฉันจะเก็บเงิน เพื่อพวกเรา
แม่ของซากิ
//เจรจาขาย พวกซากิ
ไอริส
จะเข้ามาก็ช่วยเคาะประตูหน่อยสิ
ซากิ
ที่ว่าจะไปเมืองหลวงน่ะ
ซากิ
ฉันไม่ได้หมายความให้หนีนะ
ซากิ
แล้วที่พ่อแม่จะขายพวกเรามันไม่เกินไปหรอ!!!
ไอริส
ถึงฆ่าพวกเขาไปพวกเราก็ไม่รอดอยู่ดีนะ
ซากิ
ถ้าพวกเขาได้เงินมาแล้วล่ะก็(หมายถึงพ่อแม่)
ซากิ
แล้วเข้าไปในเมืองหลวง
ไอริส
ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องนี้หรอกนะ
ไอริส
ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าคนเดียวนะ
ทั้งสอง ได้เข้าไปในเมืองหลวง
ตัวประกอบ
แถมยังเป็น เด็กที่มีผมขาว
ตัวประกอบ
ไม่ก็ตัดแขนตัดขามานั่งขอทาน
ตัวประกอบ
น่าจะได้กำไรเยอะน่าดูเลย
ตัวประกอบ
ฉันก็ว่างั้นแหละ
ซากิ
จะพูดแบบนั้นไปถึงเมื่อไหร่นะครับ
ซากิ
อย่าคิดจะทำแบบนั้นเลยดีกว่านะ
ตัวประกอบ
หาแกยุ่งอะไรด้วยวะ
ซากิ
เพราะชีวิตพวกแกจะหาไม่วันนี้นี่แหละ!!!
ตัวประกอบ
ปะเป็นเด็ก อย่าเล่นของอันตรายสิ
ตัวประกอบ
นี่แกไปเอาของแบบนั้นมาจากไหนฮะ!!!
แม่ของซากิ
เด็กๆออกไปข้างนอกเลยนะ
แม่ของซากิ
จะมีคน พาพวกหนูไปเที่ยวเอง
พ่อของซากิ
ใช่แล้วล่ะพวกพ่อไม่ได้ไปด้วยหรอกนะ
ซากิ
ถึงไม่บอกก็ไปอยู่แล้วล่ะครับ
พ่อของซากิ
เป็นเด็กที่รู้เรื่องจริงๆเลย
ซากิ
ของคนที่ซื้อพวกผมไม่ใช่เหรอ
ซากิ
// วิ่งเข้าไปแทงพ่อและแม่
พ่อของซากิ
ไอ้เด็กเนร...คุณ....
แม่ของซากิ
ฉลาดจริงๆเลยนะ....
ซากิ
// ขนของในห้องของพ่อและแม่
ตัวประกอบ
นี่แกฆ่าพ่อแม่แท้ๆของตัวเองงั้นหรอ!!!
ซากิ
งั้นก็รีบออกจากโกดังล้างนี่สิ
ขออนุญาตไม่แนะนำพ่อแม่ละกัน
เพราะไหนๆพ่อแม่ก็ตายไปแล้วอ่ะนะ
แล้วก็...
สนุกไหมกับเรื่องราวของซาเดนในวัยเด็ก ผมคิดนานมากเลยนะ
(เพิ่งคิดเมื่อกี้นี้เลย)
ถ้าสนุกก็อ่านกันเยอะๆนะ
ตอนนี้ขอลาไปก่อน ไว้เจอกันใหม่นะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
