เมื่อฉันตกลงมาที่เมืองปีศาจ
การตกลงมา
คาร่า
(อยู่หน้าปากหลุมลึกในถ้ำขนาดใหญ่)
คาร่า
(ก้าวขาไปข้างหน้าหลุมก่อนจะตกลงไป)
คาร่า
(ตกลงมาถึงพื้นและกระแทกอย่างแรง)
บนพื้นที่ตกลงมามีพรรณดอกและเถาวัลย์มากมายรองรับคาร่าไว้
ทั่วตัวของคาร่ามีแต่บาดแผลและขาข้างขวาของเธอนั้นหัก
คาร่า
ฉันยัง....ไม่ตาย...งั้นหรอ?
ไกรโคร
(เดินเข้ามาในสวนของเธอ)
สิ่งที่คาร่าเห็นในตอนนี้คือหญิงสาวในชุดนักบวชโบราณผมยาวพร้อมกับมีเครื่องประดับตกแต่งโดยมีผ้าปิดตาไว้
ไกรโคร
(เดินเข้ามาใกล้คาร่า)
คาร่า
(พยายามดันตัวออกห่าง)
ไกรโคร
(เข้ามาจนถึงตัวคาร่า)
คาร่า
(ยกแขนขึ้นบังตัวเอง)
ไกรโคร
(จับไปที่หัวของคาร่าเบาๆ)
คาร่า
(หันขึ้นมามองอีกครั้งด้วยความกลัว)
ไกรโคร
ไม่เป็นไรนะเด็กน้อย
ไกรโคร
(อุ้มตัวของคาร่าขึ้น)
ไกรโคร
(เดินพาเธอออกไปจากสวน)
ไกรโคร
คิดยังไงถึงลงมาที่นี้ล่ะ?
คาร่า
(ตัวสั่นด้วยความกลัว)
หรือในอีกชื่อคือภูเขาฆ่าตัวตาย
ส่วนใหญ่จะมีผู้คนมาฆ่าตัวตายที่นี้ด้วยเหตุผลที่แตกต่างกันโดยที่พวกเขาจะหายไปอย่างลึกลับไม่มีใครพบศพหรือจำพวกเขาได้เลยหลังจากนั้นโดยพวกเขาเชื่อกันว่าอาจจะเกี่ยวกับเรื่องเล่าที่มีกับภูเขานี้
และภูเขานี้เคยมีตำนานอยู่ว่าเหล่าปีศาจในอดีตถูกขังและจองจำไว้ในนี้เพราะความโหดร้ายของพวกมันในอดีตที่ทำไว้กับมนุษย์จนถูกเวทย์ผนึกไว้
ถึงแม้ก่อนนานนี้มันอาจจะเป็นเพียงนิทานหลอกเด็ก
ไกรโคร
(ปิดตาตัวของคาร่าลง)
ไกรโคร
ไม่ต้องกลัวเดียวเราก็ถึงบ้านแล้วล่ะ
คาร่า
(เริ่มหายใจหนักขึ้นด้วยความกลัวในเรื่องเล่าที่เคยได้ยินมา)
ไกรโคร
(วางตัวของคาร่าลงบนเตียง)
คาร่า
(ตัวยังคงสั่นด้วยความกลัว)
ไกรโคร
(หยิบอุปกรณ์ทำแผลออกมา)
ไกรโคร
มาที่นี้เพราะจะฆ่าตัวตายใช่ไหม?
คาร่า
(ไม่ตอบและก้มหน้าลง)
ไกรโคร
(จับไปที่ขาของคาร่า)
ไกรโคร
(เริ่มค่อยๆทำแผลให้คาร่า)
คาร่า
(พูดด้วยเสียงที่กล้าๆกลัวๆ)
ไกรโคร
ก็อย่างที่เห็นอ่ะนะ
ไกรโคร
เธอเห็นฉันเป็นอะไรล่ะ?
ไกรโคร
ทำไมถึงคิดจะมาตายที่นี้ล่ะ?
คาร่า
แล้ว...คุณมั่นใจไงล่ะว่าฉันจะมาเพราะอะไร?
คาร่า
(ยืนมองบ้านที่กำลังถูกไฟไหม้โดยมีเสียงกรีดร้องดังออกมาจากบ้าน)
ฉันช่วยพวกเขาไว้ไม่ได้เลย
หลังจากนั้นฉันก็เหมือนอยู่แบบตายทั้งเป็น
.
ไอ่ตัวซวยที่ทำพ่อแม่กับทุกคนที่มันไปอยู่ด้วยตายตลอดอ่ะ
คาร่า
(เดินเข้าไปในบ้านของคนที่มารับเลี้ยงเธอ)
คาร่า
(หันมามองทางแม่เลี้ยง)
.
(เดินมาหาและพยายามลวนลาม)
.
(ตบเข้าที่คาร่าอย่างแรง)
.
(ก่อนจะเริ่มทุบตีอย่างหนัก)
ฉันเปลี่ยนครอบครัวหลายๆครั้งและทุกๆครั้งฉันก็จะเปลี่ยนเพราะครอบครัวเก่าฉันตาย
หรือไม่ก็หายไปแบบไร้ร่องรอย
แม้แต่เพื่อนของฉันเขาก็มองฉันไม่ต่างจากอากาศเลย
ทุกๆคนมองว่าฉันเป็นเหมือนความซวยเคลื่อนที่ได้
ไม่มีใครต้องการที่จะเข้าใกล้ฉัน
และแม้แต่สถานรับเลี้ยงเด็กก็ไม่มีพื้นที่ให้ฉันด้วยสัม
ไม่ว่าฉันไปที่ไหนมันก็จะมีแต่ความสูญเสียและหายนะ
.
ไม่ต้องมาใกล้เลยยัยตัวซวย!
พวกเขาจะจับฉันไปเผาทั้งเป็น
ฉันก็แค่ไม่มีทางเลือกอีกแล้ว
ที่สุดท้ายที่จำได้ว่าพวกเขาจะไม่ตามฉันเข้ามา
ไกรโคร
(ทำเหมือนมองมาที่ตาของคาร่า)
ไกรโคร
เธอไม่ใช่คนแรกหรอกนะที่มาที่นี้
คาร่า
(ยังคงไม่พูดอะไรและพยายามออกห่างจากไกรโคร)
ไกรโคร
ถ้ามีอะไรหรืออยากได้อะไรบอกฉันได้นะ
คาร่า
(นอนลงอย่างอ่อนหล้า)
ในตอนนี้เธอแทบไม่สนใจอะไรอีกแล้ว
อย่างน้อยที่นี้น่าจะพอให้เธออยู่ได้ชั่วคราว
คาร่า
(เผลอหลับลงไปจากอาการเจ็บ)
Comments