NovelToon NovelToon

เมื่อฉันตกลงมาที่เมืองปีศาจ

การตกลงมา

...
..
.
คาร่า
คาร่า
(อยู่หน้าปากหลุมลึกในถ้ำขนาดใหญ่)
คาร่า
คาร่า
.....
คาร่า
คาร่า
(หลับตาลง)
คาร่า
คาร่า
(ก้าวขาไปข้างหน้าหลุมก่อนจะตกลงไป)
..
.
คาร่า
คาร่า
(ตกลงมาถึงพื้นและกระแทกอย่างแรง)
บนพื้นที่ตกลงมามีพรรณดอกและเถาวัลย์มากมายรองรับคาร่าไว้
คาร่า
คาร่า
(ลืมตาขึ้นอีกครั้ง)
คาร่า
คาร่า
เห่อ....เห้อ...
ทั่วตัวของคาร่ามีแต่บาดแผลและขาข้างขวาของเธอนั้นหัก
คาร่า
คาร่า
(ลุกตัวขึ้นนั่ง)
คาร่า
คาร่า
(เริ่มมองไปรอบๆ)
คาร่า
คาร่า
ฉันยัง....ไม่ตาย...งั้นหรอ?
คาร่า
คาร่า
(มองขึ้นไปข้างบน)
ไกรโคร
ไกรโคร
(เดินเข้ามาในสวนของเธอ)
คาร่า
คาร่า
(หันไปมอง)
ไกรโคร
ไกรโคร
!?
ไกรโคร
ไกรโคร
นั้นใคร?
สิ่งที่คาร่าเห็นในตอนนี้คือหญิงสาวในชุดนักบวชโบราณผมยาวพร้อมกับมีเครื่องประดับตกแต่งโดยมีผ้าปิดตาไว้
ไกรโคร
ไกรโคร
(เดินเข้ามาใกล้คาร่า)
คาร่า
คาร่า
!?
คาร่า
คาร่า
(พยายามดันตัวออกห่าง)
ไกรโคร
ไกรโคร
(เข้ามาจนถึงตัวคาร่า)
คาร่า
คาร่า
ออกไปให้พ้นนะ?!
คาร่า
คาร่า
(ยกแขนขึ้นบังตัวเอง)
ไกรโคร
ไกรโคร
?
ไกรโคร
ไกรโคร
(จับไปที่หัวของคาร่าเบาๆ)
คาร่า
คาร่า
(หันขึ้นมามองอีกครั้งด้วยความกลัว)
ไกรโคร
ไกรโคร
ไม่เป็นไรนะเด็กน้อย
ไกรโคร
ไกรโคร
(อุ้มตัวของคาร่าขึ้น)
คาร่า
คาร่า
!
ไกรโคร
ไกรโคร
(เดินพาเธอออกไปจากสวน)
ไกรโคร
ไกรโคร
คิดยังไงถึงลงมาที่นี้ล่ะ?
คาร่า
คาร่า
(ตัวสั่นด้วยความกลัว)
ที่นี้คือหุบเขาปีศาจ
หรือในอีกชื่อคือภูเขาฆ่าตัวตาย
ส่วนใหญ่จะมีผู้คนมาฆ่าตัวตายที่นี้ด้วยเหตุผลที่แตกต่างกันโดยที่พวกเขาจะหายไปอย่างลึกลับไม่มีใครพบศพหรือจำพวกเขาได้เลยหลังจากนั้นโดยพวกเขาเชื่อกันว่าอาจจะเกี่ยวกับเรื่องเล่าที่มีกับภูเขานี้
และภูเขานี้เคยมีตำนานอยู่ว่าเหล่าปีศาจในอดีตถูกขังและจองจำไว้ในนี้เพราะความโหดร้ายของพวกมันในอดีตที่ทำไว้กับมนุษย์จนถูกเวทย์ผนึกไว้
ถึงแม้ก่อนนานนี้มันอาจจะเป็นเพียงนิทานหลอกเด็ก
แต่ในตอนนี้
..
.
มันเป็นเรื่องจริงงั้นหรอ
ไกรโคร
ไกรโคร
(ปิดตาตัวของคาร่าลง)
คาร่า
คาร่า
!
ไกรโคร
ไกรโคร
ไม่ต้องกลัวเดียวเราก็ถึงบ้านแล้วล่ะ
คาร่า
คาร่า
(บ้านงั้นหรอ?)
คาร่า
คาร่า
(เริ่มหายใจหนักขึ้นด้วยความกลัวในเรื่องเล่าที่เคยได้ยินมา)
..
.
ไกรโคร
ไกรโคร
(วางตัวของคาร่าลงบนเตียง)
คาร่า
คาร่า
!
ไกรโคร
ไกรโคร
(หาของในลิ้นชัก)
คาร่า
คาร่า
(ตัวยังคงสั่นด้วยความกลัว)
ไกรโคร
ไกรโคร
(หยิบอุปกรณ์ทำแผลออกมา)
ไกรโคร
ไกรโคร
มาที่นี้เพราะจะฆ่าตัวตายใช่ไหม?
คาร่า
คาร่า
(ไม่ตอบและก้มหน้าลง)
ไกรโคร
ไกรโคร
(จับไปที่ขาของคาร่า)
คาร่า
คาร่า
!
ไกรโคร
ไกรโคร
!?
ไกรโคร
ไกรโคร
เจ็บหรอ?
ไกรโคร
ไกรโคร
ขอโทษนะ
ไกรโคร
ไกรโคร
(เริ่มค่อยๆทำแผลให้คาร่า)
คาร่า
คาร่า
คุณเป็นใคร?
คาร่า
คาร่า
(พูดด้วยเสียงที่กล้าๆกลัวๆ)
ไกรโคร
ไกรโคร
?
ไกรโคร
ไกรโคร
เห้อ
ไกรโคร
ไกรโคร
ก็อย่างที่เห็นอ่ะนะ
ไกรโคร
ไกรโคร
เธอเห็นฉันเป็นอะไรล่ะ?
ไกรโคร
ไกรโคร
ปีศาจใช่ไหม?
คาร่า
คาร่า
....
ไกรโคร
ไกรโคร
ทำไมถึงคิดจะมาตายที่นี้ล่ะ?
คาร่า
คาร่า
แล้ว...คุณมั่นใจไงล่ะว่าฉันจะมาเพราะอะไร?
ก่อนหน้านั้น
เมื่อหลายๆปีก่อน
คาร่า
คาร่า
(ยืนมองบ้านที่กำลังถูกไฟไหม้โดยมีเสียงกรีดร้องดังออกมาจากบ้าน)
ในตอนนั้นฉันรู้ดี
ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ฉันช่วยพวกเขาไว้ไม่ได้เลย
พวกเขาถูกขังอยู่ในนั้น
ตลอดกาล
แล้วฉันล่ะ.......
หลังจากนั้นฉันก็เหมือนอยู่แบบตายทั้งเป็น
คาร่า
คาร่า
(เดินอยู่ข้างทาง)
.
.
นั้นไงยัยตัวซวยนะ
.
.
ใช่หรอ?
.
.
ใช่แล้วๆยัยนั่นเหละ
.
.
ไอ่ตัวซวยที่ทำพ่อแม่กับทุกคนที่มันไปอยู่ด้วยตายตลอดอ่ะ
.
.
เชี้ย
คาร่า
คาร่า
(เดินต่อไป)
คาร่า
คาร่า
(เดินเข้าไปในบ้านของคนที่มารับเลี้ยงเธอ)
คาร่า
คาร่า
ขอโทษนะค่ะที่มาช้า
.
.
(หันมามอง)
.
.
มาแล้วแล้วยัยตัวซวย
คาร่า
คาร่า
....
คาร่า
คาร่า
(เอาของไปเก็บ)
คาร่า
คาร่า
(หันมามองทางแม่เลี้ยง)
.
.
มองอะไร!
.
.
ไปๆทำงานบ้าน!
คาร่า
คาร่า
!
คาร่า
คาร่า
ค่ะ
คาร่า
คาร่า
(รีบไปทำงานบ้านต่อ)
เวลาผ่านไปซักพัก
.
.
(เดินมาหาและพยายามลวนลาม)
คาร่า
คาร่า
!
คาร่า
คาร่า
(พลักมือออก)
คาร่า
คาร่า
ออกไปน่ะ?!
.
.
(ถอยออกมา)
.
.
เกิดอะไรขึ้น!?
.
.
(เดินเข้ามาในครัว)
คาร่า
คาร่า
เขาจะลวนลามหนู?!
.
.
อีกแล้วหรอ!
.
.
นี้แกประสาทรึไง!?
.
.
นี้ผัวฉันนะ!
.
.
ผมบอกแล้วมันประสาท!
.
.
(ตบเข้าที่คาร่าอย่างแรง)
.
.
(ก่อนจะเริ่มทุบตีอย่างหนัก)
คาร่า
คาร่า
หนูเจ็บนะ!?
คาร่า
คาร่า
ปล่อย?!
คาร่า
คาร่า
หนูขอโทษ!
ฉันเปลี่ยนครอบครัวหลายๆครั้งและทุกๆครั้งฉันก็จะเปลี่ยนเพราะครอบครัวเก่าฉันตาย
หรือไม่ก็หายไปแบบไร้ร่องรอย
แม้แต่เพื่อนของฉันเขาก็มองฉันไม่ต่างจากอากาศเลย
ทุกๆคนมองว่าฉันเป็นเหมือนความซวยเคลื่อนที่ได้
ไม่มีใครต้องการที่จะเข้าใกล้ฉัน
และแม้แต่สถานรับเลี้ยงเด็กก็ไม่มีพื้นที่ให้ฉันด้วยสัม
ไม่ว่าฉันไปที่ไหนมันก็จะมีแต่ความสูญเสียและหายนะ
ในแบบที่พวกเขาเชื่อ
ทำไมล่ะ?
ฉันไม่ได้ทำมันด้วยสัม
.
.
ออกไปไกลๆเลยนะ!
.
.
ยัยแม่มด!
.
.
ไม่ต้องมาใกล้เลยยัยตัวซวย!
.
.
ไอ่ตัวกะลากีนี
.
.
จะไปตายที่ไหนก็ไป!
ฉันเคยทนมันมาตลอด
ตลอดหลายปี
จนกระทั่ง......
ตอนฉันอายุ 20
มีการล่าแม่มดเกิดขึ้น
และแน่นอน.....
พวกเขาจะจับฉันไปเผาทั้งเป็น
ฉันก็แค่ไม่มีทางเลือกอีกแล้ว
ที่สุดท้ายที่จำได้ว่าพวกเขาจะไม่ตามฉันเข้ามา
คือที่นี้
ไกรโคร
ไกรโคร
(ทำเหมือนมองมาที่ตาของคาร่า)
คาร่า
คาร่า
(หันหน้าหนี)
ไกรโคร
ไกรโคร
(ทำแผลจนเสร็จ)
ไกรโคร
ไกรโคร
(นั่งข้างๆคาร่า)
ไกรโคร
ไกรโคร
เธอไม่ใช่คนแรกหรอกนะที่มาที่นี้
คาร่า
คาร่า
(ยังคงไม่พูดอะไรและพยายามออกห่างจากไกรโคร)
ไกรโคร
ไกรโคร
?
ไกรโคร
ไกรโคร
เห้อ~
ไกรโคร
ไกรโคร
(เดินออกไปจากห้อง)
ไกรโคร
ไกรโคร
ถ้ามีอะไรหรืออยากได้อะไรบอกฉันได้นะ
ไกรโคร
ไกรโคร
(ปิดประตูลง)
คาร่า
คาร่า
(นอนลงอย่างอ่อนหล้า)
ในตอนนี้เธอแทบไม่สนใจอะไรอีกแล้ว
อย่างน้อยที่นี้น่าจะพอให้เธออยู่ได้ชั่วคราว
คาร่า
คาร่า
(เผลอหลับลงไปจากอาการเจ็บ)
...
..
.

2

...
..
.
วันถัดมา
คาร่า
คาร่า
(ตื่นขึ้นจากการนอน)
คาร่า
คาร่า
?
ตรงโต๊ะข้างๆเตียงมีจานอาหารน้ำและกระดาษวางอยู่
คาร่า
คาร่า
(หันไปตรงประตู)
ประตูมีรอยเปิดเล็กน้อย
ไกรโคร
ไกรโคร
!
ไกรโคร
ไกรโคร
(รีบปิดประตูก่อนจะเดินจากไป)
คาร่า
คาร่า
(รู้สึกอึดอัดชมัด)
คาร่า
คาร่า
(หันไปตรงกระดาษที่วางอยู่)
คาร่า
คาร่า
(หยิบมันมาอ่าน)
ในกระดาษเขียนไว้ว่า
รีบกินมันซะล่ะเดียวฉันจะกลับมาพอดีไปธุระอ่ะนะ
จาก ไกรโคร
คาร่า
คาร่า
ไกรโคร?
ไกรโคร
ไกรโคร
มีอะไรรึป่าว?
ไกรโครโผล่มาข้างหน้าคาร่า
คาร่า
คาร่า
เชี้ย!?
คาร่า
คาร่า
(มาได้ไงเนี่ย?!)
ไกรโคร
ไกรโคร
เรียกฉันไม่ใช่หรอ?
คาร่า
คาร่า
เอ่อ......
ไกรโคร
ไกรโคร
(หันไปตรงจานอาหาร)
ไกรโคร
ไกรโคร
ยังไม่กินอีกหรอ?
ไกรโคร
ไกรโคร
ฉันไม่ใส่ยาเบื่อลงไปหรอกน่า~
คาร่า
คาร่า
!
คาร่า
คาร่า
.....
คาร่า
คาร่า
ฉันแค่ยังไม่หิว
ไกรโคร
ไกรโคร
ว่าแต่มีอะไรรึป่าว?
คาร่า
คาร่า
(สายหัว)
ไกรโคร
ไกรโคร
มีอะไรก็เรียกแล้วกันนะเด็กน้อย
ไกรโคร
ไกรโคร
(เดินออกไป)
คาร่า
คาร่า
ให้ตายเถอะตกใจหมด
คาร่า
คาร่า
โผล่มาได้ไงเนี่ย
คาร่า
คาร่า
เห้ย
คาร่า
คาร่า
(หันไปตรงจานอาหาร)
คาร่า
คาร่า
มันกินได้จริงๆใช่ไหม?
คาร่า
คาร่า
(ลองหยิบมันมา)
ในถ้วยอาหารมีโจ็กเนื้อใส่ไว้
คาร่า
คาร่า
(ลองกินมันดู)
คาร่า
คาร่า
รสชาติแปลกชมัด
คาร่า
คาร่า
รู้สึกเหม็นสาปยังไงไม่รู้
มีแทบหน้าจอประหลาดเด็งขึ้นมา
คาร่า
คาร่า
!?
Welcome to the underworld
คาร่า
คาร่า
อะไรอีกเนี่ย?
แทบจอนั้นขึ้นชื่อของคุณ
คาร่า
คาร่า
......
คาร่า
คาร่า
เหมือนเล่นเกมเลยให้ตายเถอะ
คาร่า
คาร่า
นี้ฉันฝันอยู่ป่ะเนี่ย?
คาร่า
คาร่า
(ลองหยิกแขนตัวเอง)
คาร่า
คาร่า
!
คาร่า
คาร่า
ก็ตื่นอยู่นี้?
คาร่า
คาร่า
ไม่ได้ฝันงั้นหรอ?
คาร่า
คาร่า
(มองไปที่แทบจอประหลาด)
ในตอนนี้แทบจอขึ้นHpมานาและเลเวล
คาร่า
คาร่า
ของจริงงั้นหรอ?
จอดับลง
คาร่า
คาร่า
?
มีคำเตือนเด็งขึ้น
เพิ่มHp +6
คาร่า
คาร่า
นี้ฉันอยู่ในเกมรึไงเนี่ย?
คาร่า
คาร่า
เห้ย
คาร่า
คาร่า
ให้ตายเถอะนึ้ฉันหลอนโจ็กรึไงเนี่ย?!
คาร่า
คาร่า
(หันไปตรงประตู)
คาร่า
คาร่า
(ลองขยับขาดู)
มันขยับได้ปกติ
คาร่า
คาร่า
?
คาร่า
คาร่า
(ลองเอาขาลงจากเตียง)
แทบหน้าจอประหลาดขึ้นอีกครั้ง
คาร่า
คาร่า
!
คาร่า
คาร่า
ไม่ใช่ล่ะ?!
ในแทบจอเขียนไว้ว่า
คำเตือนมานาของคุณไม่เพียงพอที่จะวิ่งโปรดระวังการขยับตัวของคุณ
คาร่า
คาร่า
เอิ่ม
คาร่า
คาร่า
เอาเถอะคิดในแง่ดีมันก็ไม่ได้แย่อะไรอ่ะนะ
คาร่า
คาร่า
(ลองลุกขึ้นเดิน)
คุณเดินได้ปกติ
คาร่า
คาร่า
เอาเถอะก็ถึงว่ามันก็เป็นข้อดีอย่างหนึ่งแล้วกัน
คาร่า
คาร่า
(เดินไปที่ประตูก่อนจะออกจากห้อง)
มันเป็นโถงทางเดินสั้นๆที่ข้างหน้าเป็นห้องรับแขก
คาร่า
คาร่า
(เดินไปตรงห้องรับแขก)
ในห้องรับแขกมีเตาผิงรูปภาพโต็ะเก้าอี้โซฟาและตู้หนังสือ
คาร่า
คาร่า
(มองไปที่รูปภาพ)
ในรูปเป็นตัวของไกรโครและใครสักคนที่เป็นเด็กยืนอยู่ข้างๆ
คาร่า
คาร่า
(ลองมองไปรอบๆ)
คาร่า
คาร่า
(เดินไปที่ห้องครัว)
ในห้องครัวมันเก่ามากๆมีแต่ยักใยและฝุ่น
คาร่า
คาร่า
อยู่ไปได้ไงเนี่ย?
คาร่า
คาร่า
(เปิดไฟที่ห้องครัว)
คาร่า
คาร่า
รู้ล่ะว่าทำไมโจ็กรสชาติแปลกๆ
คาร่า
คาร่า
ดีน่ะไม่ได้กินมันเข้าไปหมดเนี่ย
คาร่า
คาร่า
(เดินออกมา)
มีประตูบานหนึ่งล็อกอยู่
คาร่า
คาร่า
(ลองเดินไปเช็ค)
คาร่า
คาร่า
(มองออกไปข้างนอกผ่านตาแมว)
ข้างหลังประตูเป็นบันไดยาวลงไปข้างล่าง
คาร่า
คาร่า
(พยายามเปิดมันออก)
ประตูถูกล็อคไว้จากข้างนอก
คาร่า
คาร่า
ให้ได้งี้สิ
คาร่า
คาร่า
แล้วจะหนีออกไปไงเนี่ย?
หน้าจอเมนูโผล่ขึ้น
กุญแจอาจถูกซ่อนไว้ในห้องลองสำรวจดูอีกครั้ง
คาร่า
คาร่า
?
คาร่า
คาร่า
(ลองหันไปที่ตู้หนังสือ)
คาร่า
คาร่า
(เดินไปค้นหนังสือในตู้)
เวลาถัดมา
ไกรโคร
ไกรโคร
(กลับเข้ามาในบ้าน)
ไกรโคร
ไกรโคร
ทำอะไรหรอ?
คาร่า
คาร่า
?!
คาร่า
คาร่า
(หันมาทางไกรโคร)
คาร่า
คาร่า
(กลับมาไวจังฟร่ะ!?)
คาร่า
คาร่า
(รีบเก็บหนังสือเข้าที่ทันที)
ไกรโคร
ไกรโคร
ขาโอเคขึ้นแล้วหรอ?
คาร่า
คาร่า
(ตัดสินใจไม่ตอบกลับ)
ไกรโคร
ไกรโคร
(เดินมาหาคาร่า)
ไกรโคร
ไกรโคร
ยังกลัวฉันอยู่หรอ?
คาร่า
คาร่า
(สายหน้าตอบกลับ)
คาร่า
คาร่า
(ไม่กลัวก็เชี้ยล่ะแต่ล่ะเรื่องที่เคยได้ยินเกี่ยวกับปีศาจมามีแต่เรื่องน่ากลัวๆ)
ไกรโคร
ไกรโคร
(ลูบหัวของคาร่าอย่างเบามือ)
คาร่า
คาร่า
!?
ไกรโคร
ไกรโคร
อยากกินอะไรรึป่าว?
ไกรโคร
ไกรโคร
เดียวฉันทำให้~
ไกรโคร
ไกรโคร
(ยิ้มให้คาร่า)
คาร่า
คาร่า
(ทำมาก็กินไม่ได้รสชาติหมาไม่ยังไม่อยากกินเลย)
คาร่า
คาร่า
ไม่ล่ะ
คาร่า
คาร่า
(มองไปที่ของที่ไกรโครถือ)
มันมีเลือดไหลออกมาจากถุงสีดำ
คาร่า
คาร่า
(เชี้ยล่ะกู)
ไกรโคร
ไกรโคร
แน่ใจนะ?
ไกรโคร
ไกรโคร
(พูดด้วยเสียงที่หนักแน่นขึ้น)
คาร่า
คาร่า
(เหงื่อเริ่มตก)
คาร่า
คาร่า
คือ......
คาร่า
คาร่า
กินก็ได้
ไกรโคร
ไกรโคร
ก็แค่นั้น
ไกรโคร
ไกรโคร
ไปรอที่โต๊ะนะ
ไกรโคร
ไกรโคร
(เดินไปที่ครัว)
คาร่า
คาร่า
(กลืนน้ำลาย)
คาร่า
คาร่า
(เกือบแล้วไง)
...
..
.

3

...
..
.
ในห้องรับแขก
คาร่า
คาร่า
(นั่งรออยู่ตรงโต๊ะอาหาร)
ไกรโคร
ไกรโคร
(เดินออกมาพร้อมกับกับข้าว)
ไกรโคร
ไกรโคร
ข้าวตอนเช้าไม่ถูกปากหรอ?
คาร่า
คาร่า
.....
คาร่า
คาร่า
(จะตอบไงดีว่ะ)
คาร่า
คาร่า
คือ....
ไกรโคร
ไกรโคร
ถ้าไม่ชอบก็บอกตรงๆก็ได้
คาร่า
คาร่า
ก็รสชาติมันห่วยนี้น่า
ไกรโคร
ไกรโคร
....
คาร่า
คาร่า
(แย่ละอย่าเพิ่งเชือดกูนะ!?)
ไกรโคร
ไกรโคร
งั้นสินะ
ไกรโคร
ไกรโคร
เอาเถอะคงเป็นเพราะฉันไม่ค่อยได้เข้าครัวบ่อยด้วยอ่ะ
คาร่า
คาร่า
(รอดเฉย)
คาร่า
คาร่า
(มองไปตรงกับข้าวตรงหน้า)
มีข้าวกับแกงสีแปลกๆวางไว้ตรงหน้ากับน้ำ
ไกรโคร
ไกรโคร
ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ?
คาร่า
คาร่า
คาร่า
ไกรโคร
ไกรโคร
ที่แปลว่าเพชร,สุดที่รักหรือผู้กล้าหาญชอบปกป้องอะไรแบบนั้นหรอ?
คาร่า
คาร่า
ไม่
คาร่า
คาร่า
มันเป็น Chara ที่แปลว่าแตกต่างกับแตกแยกต่างหาก
ไกรโคร
ไกรโคร
?
ไกรโคร
ไกรโคร
ไปเจอเรื่องอะไรแย่ๆจากข้างบนมาล่ะ
คาร่า
คาร่า
.....
ไกรโคร
ไกรโคร
ถ้าบอกแล้วไม่สบายใจก็ไม่ต้องบอกก็ได้
คาร่า
คาร่า
ฉันแค่...หนีตายมาที่นี้
ไกรโคร
ไกรโคร
....
ไกรโคร
ไกรโคร
โดนไล่ฆ่าหรอ?
คาร่า
คาร่า
(พยักหน้าตอบ)
ไกรโคร
ไกรโคร
ล่าแม่มดสินะ
คาร่า
คาร่า
!
คาร่า
คาร่า
เธอรู้ด้วยหรอ?!
ไกรโคร
ไกรโคร
ก็บอกแล้วว่ามีหลายคนที่ลงมาที่นี้นะ
คาร่า
คาร่า
!
คาร่า
คาร่า
งั้นก็แสดงว่า
ไกรโคร
ไกรโคร
ใช่
ไกรโคร
ไกรโคร
มีคนที่อยู่ที่นี้อีกอ่ะนะ
คาร่า
คาร่า
....
คาร่า
คาร่า
แล้วพวกเขาอยู่ไหน?
ไกรโคร
ไกรโคร
เรื่องนั้นนะหรอ?
ไกรโคร
ไกรโคร
....
ไกรโคร
ไกรโคร
ฉันว่าเธอรีบกินข้าวดีกว่านะเดียวมันจะเย็นเอาเดียวไม่อร่อย
คาร่า
คาร่า
(ไงตัดบทจบงี้อ่ะ?)
คาร่า
คาร่า
(มองไปที่กับข้าวอีกรอบ)
คาร่า
คาร่า
(กินได้จริงไหมว่ะเนี่ย)
คาร่า
คาร่า
(ลองกินข้าวตรงหน้า)
รสชาติของมันแย่เกินจะบรรยาย
คาร่า
คาร่า
(รีบคายมันออกมาทันที)
ไกรโคร
ไกรโคร
!
คาร่า
คาร่า
🤮
ไกรโคร
ไกรโคร
โอเครึป่าว!?
หน้าจอเมนูขึ้นแจ้งเตือน
ติดสถานะอาหารเป็นพิษและเสีย Hp-2
ไกรโคร
ไกรโคร
😰
คาร่า
คาร่า
(ลุกขึ้นจากเก้าอี้)
คาร่า
คาร่า
กินเข้าไปได้ไงเนี่ยกินงี้ทุกวันเลยรึไง?!
ไกรโคร
ไกรโคร
55+ก็นะ
คาร่า
คาร่า
(ยังกับกินอ้วกให้ตายเถอะ)
คาร่า
คาร่า
ไม่คิดเลยปีศาจปุ่มรับชาติจะแย่ขนาดนี้
ในห้องมีแต่ความเงียบ
คาร่า
คาร่า
(ชิบหายล่ะเมื่อกี้กูพูดอะไรออกไปเนี่ย!?)
ไกรโคร
ไกรโคร
เห้อ
ไกรโคร
ไกรโคร
ขอโทษก็แล้วกันนะ
คาร่า
คาร่า
!
คาร่า
คาร่า
(ไม่เหมือนที่คิดไว้เลยเหลือเชื่อ!?)
ไกรโคร
ไกรโคร
(ลุกขึ้นเก็บจานบนโต๊ะและเดินไปที่ครัว)
คาร่า
คาร่า
(เมื่อกี้พูดแรงไปป่าวว่ะ?!)
คาร่า
คาร่า
(เดินไปที่ครัวตามไกรโครไป)
ไกรโคร
ไกรโคร
(ทิ้งอาหารทัังหมดลงขยะ)
คาร่า
คาร่า
ให้ฉันช่วยไหม?
ไกรโคร
ไกรโคร
(หันมาทางคาร่า)
ไกรโคร
ไกรโคร
ไม่ต้องก็ได้
ไกรโคร
ไกรโคร
(ยิ้มให้คาร่า)
คาร่า
คาร่า
เอ่อ.....
คาร่า
คาร่า
(เดินเข้าไปหา)
คาร่า
คาร่า
เดียวฉันทำกับข้าวให้กินดีกว่าอ่ะนะ
ไกรโคร
ไกรโคร
!
ไกรโคร
ไกรโคร
ไม่ดีหรอกมั้ง?!
คาร่า
คาร่า
(ไปเปิดตู้เย็น)
ไกรโคร
ไกรโคร
😓
ในตู้เย็นมีกลิ่นที่เหม็นมากๆเหมือนมีอะไรตายอยู่ข้างใน
คาร่า
คาร่า
(ไม่เคยดูเเลบ้านเลยใช่ไหมเนี่ย)
คาร่า
คาร่า
(หยิบของที่พอใช้ได้ในตู้เย็นออกมา)
..
.
คาร่า
คาร่า
(กำลังจัดโต๊ะและเอาอาหารมาว่าง)
คาร่า
คาร่า
(มองไปทางไกรโคร)
ไกรโคร
ไกรโคร
😐
คาร่า
คาร่า
มากินด้วยกันสิ
คาร่า
คาร่า
(ฉันล่ะสงสัยจริงๆว่าไอ่คนก่อนๆที่ลงมาแล้วกินอาหารฝีมือยัยนี้เข้าไปไม่ตายก่อนได้ไปข้างนอกหรอว่ะ?)
ไกรโคร
ไกรโคร
เห้ย~
ไกรโคร
ไกรโคร
ขอบคุณนะ
คาร่า
คาร่า
?
ไกรโคร
ไกรโคร
ฉันคิดว่าเธอจะเป็นแบบคนอื่นซะอีก
ไกรโคร
ไกรโคร
ดีใจนะที่เธอไม่ได้กลัวหรือเกลียดอะไรฉันนะ
คาร่า
คาร่า
....
คาร่า
คาร่า
ก็นะ
คาร่า
คาร่า
เธอก็ไม่ได้แย่อย่างที่ฉันคิดไว้อ่ะนะ
ไกรโคร
ไกรโคร
☺️
..
.
หลังจากทานอาหารเสร็จ
คาร่า
คาร่า
(นั่งอยู่ตรงโซฟา)
ไกรโคร
ไกรโคร
(เดินออกมาจากครัวพร้อมกับโกโก้ร้อน)
ไกรโคร
ไกรโคร
อ่ะนี้
ไกรโคร
ไกรโคร
(ยื่นโกโก้ให้)
คาร่า
คาร่า
!
คาร่า
คาร่า
ขอบคุณนะ
คาร่า
คาร่า
(รับมากิน)
ไกรโคร
ไกรโคร
(นั่งลงข้างๆ)
ไกรโคร
ไกรโคร
แผลโอเคขึ้นรึยังล่ะ?
คาร่า
คาร่า
(พยักหน้าตอบ)
คาร่า
คาร่า
ฉันถามอะไรอย่างหนึ่งได้รึป่าว?
ไกรโคร
ไกรโคร
อะไรหรอ?
คาร่า
คาร่า
อืม....
แทบหน้าจอเมนูประหลาดปรากฏขึ้น
คาร่า
คาร่า
เธอเห็นมันรึเปล่า?
ไกรโคร
ไกรโคร
?
ไกรโคร
ไกรโคร
เห็นอะไร?
คาร่า
คาร่า
(ไม่เห็นงั้นหรอ!?)
คาร่า
คาร่า
เอิ่ม
คาร่า
คาร่า
ไม่มีอะไรช่างเถอะ
ไกรโคร
ไกรโคร
?
ไกรโคร
ไกรโคร
เธอหมายถึงว่าจะถามว่าทำไมแผลถึงหายไวกว่าปกติงั้นหรอ?
คาร่า
คาร่า
เอ่อ....คงงั้น
ไกรโคร
ไกรโคร
มันเป็นเรื่องปกติอ่ะนะสำหรับพวกเรา
ไกรโคร
ไกรโคร
แล้วก็คนที่นี้
ไกรโคร
ไกรโคร
ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไมนะ55+
คาร่า
คาร่า
ช่วยได้มากเลยขอบคุณ
คาร่า
คาร่า
(กินโกโก้ร้อนต่อ)
คาร่า
คาร่า
แล้วพอจะรู้มั้ยว่าฉันจะออกไปจากที่นี้ได้ไง?
ไกรโคร
ไกรโคร
....
คาร่า
คาร่า
คือฉันแค่อยากกลับไปข้างบนนะ
ไกรโคร
ไกรโคร
งั้นสินะ
ไกรโคร
ไกรโคร
เดียวฉันค่อยบอกแล้วกันนะ
ไกรโคร
ไกรโคร
(ลุกขึ้นเดินไปข้างนอกและล็อคประตูทันที)
คาร่า
คาร่า
เอ้า!?
คาร่า
คาร่า
เอาไวต่อล่ะที่นี้กู
คาร่า
คาร่า
(หันไปตรงตู้หนังสือ)
คาร่า
คาร่า
ต้องหาต่อจริงๆใช่ไหมเนี่ย?
...
..
.

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!