เหลียนหนิงอวี่ ตำนานวิญญาณวังหลวง
เวทย์คุ้มครอง
มู่ฉิน
ท่านเหลียนสุยโถวและท่านเหลียนหนิงหลิน
มู่ฉิน
ข้าเชื่อว่านางแข็งแกร่งกว่านั้น
มู่ฉิน
ท่านมองลูกสาวของท่านอ่อนแอเกินไปนะ
เหลียน หนิงหลิน
...คงจะ...เช่นนั้นเพคะ(-_-;)
"เขา...ส่งคนมาสอดแนมข้าจริงๆด้วย"
"วันนั้นเป็นคนของเขาแน่ๆ...ความรู้สึกข้าไม่ผิดจริงๆ"
มู่ฉิน
การร่ายเวทย์คุ้มครองในวันปล่อยสัมภเวสีคงไม่อยากสำหรับนาง
[วันปล่อยสัมภเวสี คือวันที่สัมภเวสีแข็งแกร่งเป็นพิเศษ ในวันนั้นจะใช้หมอผีหลายคนเพื่อร่ายเวทย์คุ้มครองให้แก่ประชาชน]
[ส่วนภายในวังจะมีหมอผีหรือนักเวทย์ประจำวังคอยจัดการ]
เหลียน หนิงอวี่
ทราบแล้วเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
หากท่านเชื่อมั่นข้าถึงเพียงนั้นคงไม่มีเหตุผลที่จะกล้าปฏิเสธเพคะ
"นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เจ้าจะได้ทำให้พ่อแม่ข้าเสียหน้า"
ฮ่องเต้
ในเมื่อพระชายาองค์รัชทายาทตัดสินใจเช่นนั้น
ฮ่องเต้
ก็คงต้องเป็นเช่นนั้นแล้วล่ะ
"หัวหมอกันจริงๆเลย ใช้โอกาสนี้พิสูจน์เรื่องพลังเวทย์ของข้า"
หลิ่ง หลีลี่
ท่านดูไม่โมโหอะไรเลยนะเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
ข้าน่ะโมโหมากๆเลยล่ะเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
ถ้าหากท่านถึงขั้นใช้พลังไม่ได้อีกเลยจะทำเช่นไรล่ะเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
คนที่ยังขอให้ท่านทำเช่นนี้ช่างใจร้ายจริงๆเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
เอาเถอะน่าหลีลี่
เหลียน หนิงอวี่
โกรธไปก็ไม่มีประโยชน์
เหลียน หนิงอวี่
หากฮ่องเต้รู้เรื่องวันนั้นจากลูกชายของเขาจะไม่ลำบากไปกว่านี้รึ
หลิ่ง หลีลี่
เรื่องวันนั้น?
เหลียน หนิงอวี่
เปล่าไม่มีอะไร
เหลียน หนิงอวี่
รีบไปกันเถอะอีกสักนิดจะถึงเวลาแล้ว
[ หลังจากนั้นหนิงอวี่แหละหลีลี่ออกจากคำหนักและขึ้นไปบนยอดทำพิธีซึ่งอยู่บนหอคอยสูง]
[ แต่บนหอคอยนั้นกลับไม่ได่มีเพียงหนิงอวี่และหลีลี่ ผู้ที่มาถึงบนหอคอยนั้นก่อนนางคือนักเวทย์ประจำวัง]
[ นักเวทย์ผู้นั้นเป็นชายที่มีผมสีขาวแปร่งประกายรูปร่างสูงสง่า ภายใต้แสงจันทร์เขามีใบหน้าที่เศร้าเหลือเกิน]
[ ชั่วขณะทั้งคู่สบตากันราวกับเคยพบกันมาก่อน]
เหลียน หนิงอวี่
ขออภัยข้าไม่รู้มาก่อนส่าจะมีคนอยู่บนนี้
เย่วซือ
ข้าอยู่ที่นี่ทุกๆวันนี้ของปีพะยะค่ะ
เย่วซือ
ข้านามว่า เซียน เย่วซือ เป็นนักเวทย์ประจำวังคาราวะพระชายาพะยะค่ะ
เหลียน หนิงอวี่
พูดเป็นกันเองกับข้าเถอะเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
ว่าแต่ท่านรู้จักข้าด้วยรึ
เย่วซือ
เวลานี้ไม่มีใครไม่รู้จักท่านหรอก
"พอบอกให้พูดเป็นกันก็เป็นกันเองสุดๆเลยนะเนี่ย"
"เห็นว่าเป็นสหายรักขององค์รัชทายาทด้วยนิ ระวังตัวไว้หน่อยดีกว่า"
เหลียน หนิงอวี่
เช่นนั้นรึ
เหลียน หนิงอวี่
เลยเวลามามากแล้ว
เหลียน หนิงอวี่
อาจจะเสียมารยาทเกินไปแต่ข้าขึ้นมาที่นี่เพื่อทำหน้าที่แทนท่านในวันนี้
เย่วซือ
ไม่เลย ข้ารอท่านตรงนี้นานแล้วล่ะข้าอยากจะเห็น...พลังของท่านด้วยตา
"รอข้า? เอาเถอะช้ามากแล้ว"
เหลียน หนิงอวี่
เช่นนั้นก็เชิญชมเถอะเพคะ
[ หนิงอวี่เริ่มร่ายเวทย์ สายลมที่ปลิวไสวเริ่มกลายเป็นพายุ เสียงระฆังจากหอระฆังเริ่มส่งเสียงทีละจุด จนระฆังดังครบทุกหอ]
[ปรากฏดอกบัวขนาดใหญ่เหนือท้องฟ้า และเสียงจากหอระฆังสุดท้ายก็สงบลง]
"ดอกบัวนั้นจะคงอยู่จนกว่าจะรุ่งเช้าคอยคุ้มกันไม่ให้เหล่าสัมภเวสีทั้งหลายทำร้ายคน"
[ เย่วซือยืนมองท้องฟ้าอยู่สักครู่ ]
เหลียน หนิงอวี่
ขอบคุณเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
เช่นนั้นข้าขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะเพคะ
เย่วซือ
ท่านคิดว่าข้าจะได้เห็นภาพที่งดงามเช่นนี้อีกเมื่อไหร่
เหลียน หนิงอวี่
หืม? ไม่รู้สิ
เหลียน หนิงอวี่
สุดแท้แต่โชคชะตาเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
ข้าขอตัวก่อน
เย่วซือ
หึ~เชิญเสด็จพะยะค่ะ
หลิ่ง หลีลี่
ตายแล้วๆๆๆๆ(つ≧▽≦)つ
หลิ่ง หลีลี่
ท่านนักเวทย์หล่อมากเลยนะเพคะ~
หลิ่ง หลีลี่
เอ่ยชมพระชายาว่างดงามด้วยนะเพคะ
แบบนี้มันยังไงกันแน่!(✧ω✧)
เหลียน หนิงอวี่
นั่นเขาชมพลังเวทย์ต่างหากล่ะ
เหลียน หนิงอวี่
แต่เขาก็รูปงามจริงๆนั่นแหละ
เหลียน หนิงอวี่
แต่กลับไม่เห็นเสน่ห์แรงเหมือนองค์รัชทายาท
หลิ่ง หลีลี่
เพราะท่านนักเวทย์ไม่ค่อยออกมาให้ใครเห็นหรอกเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
ส่วนใหญ่ก็จะทำงานอยู่ในตำหนักนักเวทย์ชั้นผู้ใหญ่เท่านั้น
หลิ่ง หลีลี่
ข้าเองก็พึ่งได้เห็นจริงๆก็วันนี้แหละเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
อีกหนึ่งเหตุผลที่เหล่าหญิงสาวไม่สนใจก็เพราะว่าเมื่อพูดถึงนักเวทย์ทุกคนก็จะนึกถึงชายแก่หนวดเครายาวเฟอะฟะ
เหลียน หนิงอวี่
ก็คงจะจริงเช่นนั้น
หลิ่ง หลีลี่
เดี๋ยวข้ารีบไปเตรียมน้ำให้ท่านอาบนะเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
อืม ขอบใจนะ
Comments