เหลียนหนิงอวี่ ตำนานวิญญาณวังหลวง
เสียงกระซิบจากดวงวิญญาณ
？？？
คาราวะคุณหนูสามจากตระกูลเหลียน
？？？
ข้าคือผู้นำทางไปยังตำหนักของท่าน
หลิ่ง หลีลี่
ขอขอบคุณเพคะ/คาราวะ
[ ระหว่างขบวนเดินทางไปยังตำหนัก]
หลิ่ง หลีลี่
คุณหนู/กระซิบ
หลิ่ง หลีลี่
ท่านได้กลิ่นแปลกๆหรือไม่
เหลียน หนิงอวี่
อืม..ได้กลิ่นสักพักแล้วล่ะ
หลิ่ง หลีลี่
ราวกับว่ายิ่งเข้าใกล้กลิ่นนั้นขึ้นทุกย่างก้าว
เหลียน หนิงอวี่
หวังว่าจะไม่เป็นดั่งที่ข้าคิด
？？？
ตามธรรมเนียมปฏิบัติแล้ว
？？？
ท่านต้องอยู่ในตำหนักจนรุ่งสาง
？？？
หากทำไม่ได้และก้าวเท้าออกจากตำหนักแม้เพียงก้าวเดียว....
หลิ่ง หลีลี่
คำสาปอะไรกันเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
อย่าอยากรู้ในสิ่งนี้เลย
？？？
ดีแล้วที่คิดได้เช่นนั้นเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
ข้าไม่พอใจนางเลยเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
วาจานางไม่ให้เกียรติคุณหนูของข้าเลย
หลิ่ง หลีลี่
พูดแล้วช่างโมโหเพคะ(╯ರ ~ ರ)╯︵ ┻━┻
เหลียน หนิงอวี่
หึ~ข้าว่านั่นน่ะ
เหลียน หนิงอวี่
ไม่ใช่มนุษย์ด้วยซ้ำ
เหลียน หนิงอวี่
นางอาจเป็นภูติผีแถวนี้ก็ได้
หลิ่ง หลีลี่
(;ꏿ_ꏿ;)
เหลียน หนิงอวี่
หึๆ~ข้าล้อเจ้าเล่นน่ะ
หลิ่ง หลีลี่
โถ่ว~คุณหนูข้ากลัวจริงนะเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
ท่านเชื่อเรื่องคำสาปที่นางคนนั้นพูดถึงหรือไม่
เหลียน หนิงอวี่
เจ้าอย่าเชื่อคนที่ไม่รู้จักมากเกินไป
หลิ่ง หลีลี่
ข้าคงจะคิดมากเกินไป
เหลียน หนิงอวี่
เจ้าไม่นอนที่ห้องของเจ้าได้แล้ว
หลิ่ง หลีลี่
เพคะคุณหนู/คาราวะ
[หลังจากที่หลีลี่ออกไปสักพัก]
"ที่นี่...มีดวงวิญญาณมากมายเหลือเกิน"
"แต่ละตนช่างตายอย่างทรมาน...เสียงโหยหวนหวีดร้องขอชีวิต"
"ช่างเป็นกลิ่นที่....น่ากลัว"
[เสียงกระซิบของดวงวิญญาณ]
"你不愛我嗎...？"
(ไม่รักข้าแล้วรึ)
เหลียน หนิงอวี่
ปรากฏกายให้ข้าเห็นสิ
"ช่างเป็นเสียงที่แหบแห้ง"
"ราวกับว่าร่างกายแห้งไปหมดแล้ว"
เหลียน หนิงอวี่
เจ้าต้องให้ข้าช่วยหรือไม่
"ที่แห่งนี้มีดวงวิญญาณนับร้อยแต่มีเพียงตนเดียวเท่านั้นที่มีพลังแกร่งกล้ามากที่สุด"
"นางมีแรงอาฆาตที่แรงมากๆ"
[จู่ๆดวงวิญญาณตนนั้นก็ตระโกนออกมาเสียงดังกังวานในหัวหนิงอวี่]
"為什麼?!!!!!!!!!"
(ทำไม!!?!!!!!!)
เหลียน หนิงอวี่
ข้าบอกให้หยุด!
[หนิงอวี่ทนไม่ไหวจึงร่ายเวทย์ออกมาเพื่อทำให้วิญญาณสงบลง]
เหลียน หนิงอวี่
"漣水 請保護我!"
[เมื่อสิ้นสุดคาถาของหนิงอวี่วิญญาณตนนั้นจึงสงบไป]
หลิ่ง หลีลี่
ท่านเจ็บตรงไหนหรือไม่เพคะ!?
เหลียน หนิงอวี่
ข้าไม่เป็นไร
หลิ่ง หลีลี่
ข้าตกใจมากเลย
หลิ่ง หลีลี่
เสียงท่านขับไล่วิญญาณดังข้าจึงรีบมา
เหลียน หนิงอวี่
ดวงวิญญาณที่นี่แรงมาก
เหลียน หนิงอวี่
เจ้าก็ระวังตัวด้วยนะ
หลิ่ง หลีลี่
คะ..คืนนี้ข้าขอนอนที่นี่กับท่านนะเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
เจ้าเองก็โดนหลอกมาล่ะสิ
หลิ่ง หลีลี่
หลังจากที่ท่านร่ายเวทย์ผีเหล่านั้นก็หายไปด้วย
หลิ่ง หลีลี่
ข้าขอนอนด้วยนะเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
อืม...ได้สิ
"คำสาปที่พูดถึงต้องเกี่ยวกับวิญญาณที่มาหาข้าวันนี้แน่"
หลิ่ง หลีลี่
ว้าวววคุณหนูงดงามมากเลยเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
ไม่ค่อยชินเลยนะ
หลิ่ง หลีลี่
ෆ╹ .̮ ╹ෆ
หลิ่ง หลีลี่
ตื่นเช้ามาจู่ๆก็มีเหล่าขันทีและสาวใช้มากมายมารอที่หน้าตำหนัก
หลิ่ง หลีลี่
เพื่อนำเสื้อผ้าเครื่องประดับและเงินทองมากมายมาถวาย
หลิ่ง หลีลี่
ข้าตกใจมากเลยล่ะเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
แต่เหมือนคนเหล่านั้นจะค่อนข้างกลัวที่นี่นะเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
ท่านเป็นถึงพระชายาองค์รัชทายาทแต่กลับไม่มีสาวใช้หลายๆนาง
หลิ่ง หลีลี่
เหตุใดคนเหล่านั้นจึงกล้าทำเช่นนี้
เหลียน หนิงอวี่
เพราะคนที่นี่ไม่ได้ชอบข้า
เหลียน หนิงอวี่
ที่ทำก็เพราะตำแหน่งและเกียรติของท่านพ่อ
หลิ่ง หลีลี่
จะว่าไปเรื่องฝ่าบาทน่ะเพคะ...คือ
เหลียน หนิงอวี่
ข้าไม่ได้หวังจะได้พบเขาหรอก
เหลียน หนิงอวี่
เราแค่ใช้ชีวิตเช่นนี้ไปเรื่อยๆก็ดีแล้วไม่ใช่รึ
หลิ่ง หลีลี่
แค่มีคุณหนูก็พอแล้วล่ะเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
หึ~/ลูบหัว
หลิ่ง หลีลี่
(*´ω｀*)
เหลียน หนิงอวี่
เราออกไปข้างนอกกันมั้ย
เหลียน หนิงอวี่
ถือว่าได้เดินสำรวจพื้นที่ไปด้วย
หลิ่ง หลีลี่
สวนดอกไม้แห่งนี้งดงามมากเลยนะเพคะ
หลิ่ง หลีลี่
สงสัยจังเลยว่าใครคือผู้ดูแล
หลิ่ง หลีลี่
ข้าอยากเข้าไปใกล้ๆจังเลยเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
หลีลี่ข้าว่าเรามาไกลมากแล้ว
เหลียน หนิงอวี่
กลับกันเถอะ
เหลียน หนิงอวี่
ก็ได้แต่รีบกลับนะ
เหลียน หนิงอวี่
เสียงพิณมาจากไหน
[หนิงอวี่เดินตามหาต้นเสียง]
[จนพบกับศาลาริมน้ำแห่งหนึ่ง]
[มีหญิงสาวนั่งบรรเลงพิณกู่เจิงอยู่ผู้เดียว]
[หนิงอวี่ยืนฟังอยู่อย่างเงียบๆจนหญิงสาวผู้นั้นบรรเลงจบ]
ซูเหนียน
ช่างเป็นเกียรติเหลือเกินเพคะที่มีผู้ฟังเสียงพิณข้าด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยนเช่นนี้
เหลียน หนิงอวี่
อ่ะ...ขออภัยขอไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง
เหลียน หนิงอวี่
เสียงพิญเจ้าช่างสะกด
ซูเหนียน
ข้าชื่อซูเหนียนเป็นสนมขององค์รัชทายาทเพคะ
"ซู ซูเหนียน สนมเอกขององค์รัชทายาทสินะ ช่างงดงามอะไรเช่นนี้"
เหลียน หนิงอวี่
ข้าชื่อหนิงอวี่เพคะ
ซูเหนียน
ขออภัยข้าบังอาจทำตัวเทียบเทียมท่าน!
เหลียน หนิงอวี่
มะ...ไม่สิเจ้าลุกขึ้นเถอะทำตัวปกติกับข้าเถิดนะ
ซูเหนียน
ข้าไม่ได้ตั้งใจจริงๆเพคะ
เหลียน หนิงอวี่
ไม่เป็นไร...
"คนในวังเขานับถือผู้มียศสูงกว่าขนาดนี้เลยรึ"
เหลียน หนิงอวี่
ลุกขึ้นเถิดนะ
Comments