เพราะฉันเป็นไอดอล( I'am the idol)
เพราะฉันเป็นไอดอล
กลิ่นของอาหารลอยคลุ้งทั่วบ้าน พาเย้ายวนชวนให้หิว
ซายอน(นางเอก)
ว้าววววว หอมสุดๆไปเลย
มองอี (แม่นางเอก)
ตื่นได้แล้วสินะซายอน ถ้าแม่ไม่ทำอาหารหลอกล่อก็คงไม่มีทางตื่นง่ายๆสินะ(หัวเราะ)
โบจินที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โต๊ะกินข้าวนั้น ก็พูดขึ้นมาว่า
โบจิน(น้องสาวนางเอก)
แม่ก็รู้นี่คะ ว่าพี่ซายอนอะเกิดมาเพื่อกิน(พูดจบพร้อมกับหัวเราะ)
ซายอน(นางเอก)
นี่!!! หุบปากไปเลยนะโบจิน พี่ก็แค่รีบตื่นเพราะอยากจะช่วยแม่ทำกับข้าวเฉยๆหรอกย่ะ
มองอี (แม่นางเอก)
ทะเลาะกันอีกแล้วนะ ซายอน โบจิน เป็นพี่น้องกันแท้ๆจะทะเลาะกันทำไม
มองอี (แม่นางเอก)
โบจินเลิกเล่นโทรศัพท์แล้วกินข้าวให้หมด จะได้ไปโรงเรียนไม่สาย
มองอี (แม่นางเอก)
ส่วนซายอนไปอาบน้ำแล้ววันนี้แม่จะให้ พี่ฮันซูไปส่ง
ซายอน(นางเอก)
เมื่อกี้แม่พูดว่าอะไรนะคะ พี่ฮันซู แม่หมายถึงลูกชายของป้าพักชอนที่อยู่ข้างบ้านเราใช่มั้ยคะ
มองอี (แม่นางเอก)
ก็ใช่ไงรถแม่เสีย แม่เลยให้พี่เค้าไปส่ง ทั้งซายอนและโบจินเลย
ซายอน(นางเอก)
กรี๊ดดดดด!!!!พี่ฮันซูกลับมาแล้ว
ซายอนรีบวิ่งขึ้นบันไดเพื่อที่จะแต่งตัวไปโรงเรียน พร้อมกับความดีใจ
เพราะฮันซูกับซายอนรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก เพราะแม่ของทั้งสองเป็นเพื่อนบ้านกันแล้วก็สนิทกันเป็นอย่างมากทั้งฮันซูแล้วก็ซายอนต่างก็ไม่มีพ่อเพราะพ่อของทั้ง2เสียชีวิตไปตั้งแต่พวกเขายังเด็ก
ฮันซูต้องไปเรียนต่างประเทศกระทันหันจึงทำให้ซายอนไม่ได้พบฮันซูมาเป็นเวลา5ปี และในตอนนั้นซายอนอายุได้เพียง12ปี
จึงทำให้ซายอนคิดถึงฮันซูเป็นอย่างมาก
ฮันซู(พระเอก)
สวัสดีครับคุณน้า
มองอี (แม่นางเอก)
อ้าว มาแล้วหรอฮันซูนั่งก่อนสิลูก กินข้าวมายังหละ
ฮันซู(พระเอก)
เรียบร้อยแล้วครับ
ฮันซูหันหน้าไปหาโบจินแล้วพูดขึ้นว่า..
ฮันซู(พระเอก)
ไงหละซายอน โตขึ้นเยอะเลยนะ
และในขณะนั้นเองซายอนก็กำลังจะเดินลงมาแต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินฮันซูพูด ฮันซูจำเขาไม่ได้ แล้วยังคิดว่าโบจินเป็นเขาอีก
และในตอนนั้นเองมองอีก็เหลือบไปเห็นซายอนที่กำลังรีบวิ่งกลับห้องไป
มองอี (แม่นางเอก)
ซายอนนั่นจะไปใหนหนะ พี่ฮันซูมารับแล้วนะ
ฮันซู(พระเอก)
อะ...อะ..อะไรนะครับ ซายอนหรอครับ
โบจิน(น้องสาวนางเอก)
หนูอะชื่อโบจิน ส่วนคนเมื่อกี้คือพี่ซายอน แค่นี้ก็จำไม่ได้แล้วหรอคะพี่ฮันซู(หัวเราะ)
ซายอน(นางเอก)
นี่อะไรกันพี่ฮันซูจำเราไม่ได้เลยหรอเนี่ย ไม่คิดจะจำกันเลยใช่มั้ย ไอพี่บ้า!!!! (พูดพร้อมกับร้องไห้)
ฮันซู(พระเอก)
ซายอนนี่พี่เอง ฮันซู พี่ขอโทษนะที่พี่จำซายอนไม่ได้ พี่ขอโทษจริงๆ เพื่อเป็นการไถ่โทษตอนเลิกเรียนเดี๋ยวพี่พาซายอนแล้วก็โบจินไปกินของ อร่อยๆเลยนะ
เมื่อซายอนได้ยินอย่างนั้นก็รีบวิ่งไปเปิดประตู
เมื่อฮันซูได้เห็นซายอนในวัย17ปี แววตาของฮันซูก็ไม่อาจละไปใหนได้อีกเลย เพราะซายอนสวยเอามากๆ
โบจิน(น้องสาวนางเอก)
แหมมม เรื่องกินนี่รีบเชียวนะพี่ซายอน
มองอี (แม่นางเอก)
เอาหละๆ ไปได้แล้วเดี๋ยวจะสายกันไปใหญ่
ซายอนยิ้มออกมาเมื่อเห็นหน้าฮันซู เพราะลึกๆแล้วซายอนโกรธฮันซูไม่ลงเลย
Comments