เพราะฉันเป็นไอดอล( I'am the idol)
เพราะฉันเป็นไอดอล
กลิ่นของอาหารลอยคลุ้งทั่วบ้าน พาเย้ายวนชวนให้หิว
ซายอน(นางเอก)
ว้าววววว หอมสุดๆไปเลย
มองอี (แม่นางเอก)
ตื่นได้แล้วสินะซายอน ถ้าแม่ไม่ทำอาหารหลอกล่อก็คงไม่มีทางตื่นง่ายๆสินะ(หัวเราะ)
โบจินที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โต๊ะกินข้าวนั้น ก็พูดขึ้นมาว่า
โบจิน(น้องสาวนางเอก)
แม่ก็รู้นี่คะ ว่าพี่ซายอนอะเกิดมาเพื่อกิน(พูดจบพร้อมกับหัวเราะ)
ซายอน(นางเอก)
นี่!!! หุบปากไปเลยนะโบจิน พี่ก็แค่รีบตื่นเพราะอยากจะช่วยแม่ทำกับข้าวเฉยๆหรอกย่ะ
มองอี (แม่นางเอก)
ทะเลาะกันอีกแล้วนะ ซายอน โบจิน เป็นพี่น้องกันแท้ๆจะทะเลาะกันทำไม
มองอี (แม่นางเอก)
โบจินเลิกเล่นโทรศัพท์แล้วกินข้าวให้หมด จะได้ไปโรงเรียนไม่สาย
มองอี (แม่นางเอก)
ส่วนซายอนไปอาบน้ำแล้ววันนี้แม่จะให้ พี่ฮันซูไปส่ง
ซายอน(นางเอก)
เมื่อกี้แม่พูดว่าอะไรนะคะ พี่ฮันซู แม่หมายถึงลูกชายของป้าพักชอนที่อยู่ข้างบ้านเราใช่มั้ยคะ
มองอี (แม่นางเอก)
ก็ใช่ไงรถแม่เสีย แม่เลยให้พี่เค้าไปส่ง ทั้งซายอนและโบจินเลย
ซายอน(นางเอก)
กรี๊ดดดดด!!!!พี่ฮันซูกลับมาแล้ว
ซายอนรีบวิ่งขึ้นบันไดเพื่อที่จะแต่งตัวไปโรงเรียน พร้อมกับความดีใจ
เพราะฮันซูกับซายอนรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก เพราะแม่ของทั้งสองเป็นเพื่อนบ้านกันแล้วก็สนิทกันเป็นอย่างมากทั้งฮันซูแล้วก็ซายอนต่างก็ไม่มีพ่อเพราะพ่อของทั้ง2เสียชีวิตไปตั้งแต่พวกเขายังเด็ก
ฮันซูต้องไปเรียนต่างประเทศกระทันหันจึงทำให้ซายอนไม่ได้พบฮันซูมาเป็นเวลา5ปี และในตอนนั้นซายอนอายุได้เพียง12ปี
จึงทำให้ซายอนคิดถึงฮันซูเป็นอย่างมาก
ฮันซู(พระเอก)
สวัสดีครับคุณน้า
มองอี (แม่นางเอก)
อ้าว มาแล้วหรอฮันซูนั่งก่อนสิลูก กินข้าวมายังหละ
ฮันซู(พระเอก)
เรียบร้อยแล้วครับ
ฮันซูหันหน้าไปหาโบจินแล้วพูดขึ้นว่า..
ฮันซู(พระเอก)
ไงหละซายอน โตขึ้นเยอะเลยนะ
และในขณะนั้นเองซายอนก็กำลังจะเดินลงมาแต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินฮันซูพูด ฮันซูจำเขาไม่ได้ แล้วยังคิดว่าโบจินเป็นเขาอีก
และในตอนนั้นเองมองอีก็เหลือบไปเห็นซายอนที่กำลังรีบวิ่งกลับห้องไป
มองอี (แม่นางเอก)
ซายอนนั่นจะไปใหนหนะ พี่ฮันซูมารับแล้วนะ
ฮันซู(พระเอก)
อะ...อะ..อะไรนะครับ ซายอนหรอครับ
โบจิน(น้องสาวนางเอก)
หนูอะชื่อโบจิน ส่วนคนเมื่อกี้คือพี่ซายอน แค่นี้ก็จำไม่ได้แล้วหรอคะพี่ฮันซู(หัวเราะ)
ซายอน(นางเอก)
นี่อะไรกันพี่ฮันซูจำเราไม่ได้เลยหรอเนี่ย ไม่คิดจะจำกันเลยใช่มั้ย ไอพี่บ้า!!!! (พูดพร้อมกับร้องไห้)
ฮันซู(พระเอก)
ซายอนนี่พี่เอง ฮันซู พี่ขอโทษนะที่พี่จำซายอนไม่ได้ พี่ขอโทษจริงๆ เพื่อเป็นการไถ่โทษตอนเลิกเรียนเดี๋ยวพี่พาซายอนแล้วก็โบจินไปกินของ อร่อยๆเลยนะ
เมื่อซายอนได้ยินอย่างนั้นก็รีบวิ่งไปเปิดประตู
เมื่อฮันซูได้เห็นซายอนในวัย17ปี แววตาของฮันซูก็ไม่อาจละไปใหนได้อีกเลย เพราะซายอนสวยเอามากๆ
โบจิน(น้องสาวนางเอก)
แหมมม เรื่องกินนี่รีบเชียวนะพี่ซายอน
มองอี (แม่นางเอก)
เอาหละๆ ไปได้แล้วเดี๋ยวจะสายกันไปใหญ่
ซายอนยิ้มออกมาเมื่อเห็นหน้าฮันซู เพราะลึกๆแล้วซายอนโกรธฮันซูไม่ลงเลย
เพราะฉันเป็นไอดอล
ฮันซู(พระเอก)
ว้าววว โรงเรียนซังวอนแฮนี่พัฒนาขึ้นเยอะเลยเนอะ ว่ามั้ย
ซายอน(นางเอก)
พี่ฮันซูคิดอย่างนั้นหรอคะ แต่ซายอนว่ามันก็เหมือนเดิมอาจะเป็นเพราะว่าซายอนคงชินกับมันแล้วมั้งคะ
โบจิน(น้องสาวนางเอก)
โบจินขอตัวเข้า โรงเรียนก่อนนะคะ สวัสดีค่ะพี่ฮันซู
ฮันซูพยักหน้าพร้อมกับยิ้มให้โบจิน
ฮันซู(พระเอก)
แล้วซายอนไม่เข้าโรงเรียนหรอ
ซายอน(นางเอก)
เดี๋ยวเข้าค่ะ
ในขณะที่ซายอนพูด ฮันซูก็ไม่อาจละสายตาจากซายอนได้เลย
ซายอน(นางเอก)
พี่ฮันซูคะ พี่ฮันซู
ซายอน(นางเอก)
พี่ฮันซู!!??
ฮันซู(พระเอก)
คะ....ครับ...ครับอะไรครับ
ซายอน(นางเอก)
พี่ฮันซูไม่สบายรึป่าวคะ
ฮันซูได้แต่เลิ่กลั่กไม่พูดไม่ตอบใดๆ
ซายอน(นางเอก)
ซายอนจะบอกว่า จะเข้าโรงเรียนแล้วนะคะขับรถดีๆด้วยหละ
ซายอน(นางเอก)
แล้วอย่าลืมที่สัญญาไว้ด้วยหละ(ซายอนพูดจบพร้อมกับหัวเราะ)
ฮันซู(พระเอก)
ึรู้แล้วค้าบบบบ
แฮริน
หึ้ย แกนั่นแฟนของซายอนป่าวว่ะ
ซอนัม
ไม่น่าใช่หรอกมั้ง อย่างนางซายอนเนี่ยนะจะมีแฟน
แฮริน
แต่ก็ไม่แน่ป่าววะ แกก็รู้ว่านางซายอนอะเดี๋ยวเนี้ยสวยระดับ ไอดอลเลยนะเว้ย
ซอนัม
ฉันสิไอดอล แกก็รู้ว่าตอนนี้ฉันเป็นเด็กฝึกของค่าย BMอยู่ และอีกหน่อยฉันก็คงจะได้เดบิวต์ในสังกัดBMแล้วแหละ(หัวเราะ)
แฮริน
นี่ซายอนคนที่มาส่งเธอเมื่อเช้าใครอะ
ซายอน(นางเอก)
เค้าเป็นคนรู้จักฉันเอง
ซายอน(นางเอก)
จะใช่หรือไม่ใช่ก็ไม่เกี่ยวกับเธอ
แฮริน
เกี่ยวสิก็เธอคบกับวังจุนเพื่อนของพวกเราอยู่ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่มีชู้ฉันก็ต้องถามเธอยังไงหละ
ซายอน(นางเอก)
นี่!!!!ฉันไม่ได้คบกับวังจุนซะหน่อย
ซายอน(นางเอก)
เธออย่ามามั่วนะแฮริน ฉันกับวังจุนก็แค่เพื่อนกันเท่านั้นเอง
แฮริน
ก็ฉันเห็นพวกเธอสนิทกันดีนี่
วังจุน
ใครคบกับใครหรอแฮริน (วังจุนพูดพร้อมกับเดินเข้าห้องเรียน)
วังจุน
ถ้าเธอจะหมายถึงฉันกับซายอนละก็ เราเป็นแค่เพื่อนกัน
แฮริน
เธอก็เป็นซะแบบนี้แหละวังจุน ฉันรู้นะว่านายอะชอบซายอน
วังจุน
มันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ฉันจะรักใครชอบใครก็เรื่องของฉัน
ซายอน(นางเอก)
พอเถอะวังจุน นายมานั่งข้างฉันก็ได้ โต๊ะเต็มหมดแล้วหละ
วังจุน
ไม่เป็นไรดีกว่าซายอนฉันไปนั่งข้างหลังตรงนั้นดีกว่ายังมีว่างอยู่ที่หนึ่ง
แฮริน
ฉันอยากจะหัวเราะนายเหลือเกิน วังจูน เมื่อเช้านี้อะซายอนมากับแฟนด้วยหละ
วังจุน
แฟ...แฟ..แฟนหรอ (วังจุนพูดพร้อมกับหันไปมองหน้าซายอน)
เพราะฉันเป็นไอดอล
ซายอน(นางเอก)
ฟงแฟน อะไรกันไม่ใช่ซะหน่อย นั่นอะพี่ชายข้างบ้านฉันเองรถแม่ของฉันเสียเลยให้พี่เค้ามาส่งเฉยๆ
ซายอน(นางเอก)
ไม่มีอะไรซะหน่อย
วังจุน
ค่อยโล่งอกหน่อย(วังจุนพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ)
ซายอนยืนรอโบจินอยู่หน้าโรงเรียน เพื่อที่จะได้ไปกินของอร่อยๆตามที่พี่ฮันซูสัญญาไว้เมื่อเช้า
โบจินเดินมาถึงแล้วพูดกับซายอนว่า......
โบจิน(น้องสาวนางเอก)
วันนี้เดี๋ยวหนูนั่งแท็กซี่กลับนะ มีทำรายงานบ้านเพื่อนอะ
โบจิน(น้องสาวนางเอก)
อย่าลืมกินของอร่อยๆเผื่อด้วยนะ
ซายอน(นางเอก)
อ่อ...อืมดูแลตัวเองด้วยนะ
ซายอน(นางเอก)
นี่ก็ผ่านมาชั่วโมงกว่าแล้วนะ ทำไมพี่ฮันซูยังไม่มาอีกเนี่ย
ซายอน(นางเอก)
หรือว่าลืมเราไปแล้ว
พักชอน(แม่พระเอก)
ฮันซู ฮันซู เปิดประตูให้แม่หน่อยลูก
ฮันซู(พระเอก)
ครับแม่ (ฮันซูพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย)
พักชอน(แม่พระเอก)
นี่ก็เลิกเรียนมาหลายชั่วโมงแล้ว ไม่ไปรับซายอนกับโบจินหรอ?
ฮันซู(พระเอก)
อะ...อะ..อะไรนะครับ เลิกเรียนแล้วงั้นหรอครับ
ฮันซู รีบวิ่งไปล้างหน้าพร้อมกับแต่งตัว แล้วรีบขับรถออกไป ไม่ทันได้บอกกล่าวอะไร
ซายอน(นางเอก)
เห้อออ นี่พี่ฮันซูลืมเราจริงๆหรอเนี่ย
ซายอนพูดพร้อมกับเดินไปเรื่อยๆ
ในขณะนั้นเองก็มีแมวมองจากค่ายBMเดินชนเข้ากับซายอน
ซายอน(นางเอก)
เอ๊อะ! ขอโทษนะคะ
แมวมองเงยหน้าขึ้นมา พร้อมกับตะลึงในความสวยของซายอน
แมวมอง
เอ่อ...คือ...สวัสดีครับคุณ.......
ซายอน(นางเอก)
ฉันคิมซายอนค่ะ
แมวมอง
คุณเรียนอยู่ที่นี่หรอครับ
ซายอน(นางเอก)
ใช่ค่ะ ฉันเป็นนักเรียนอยู่ที่นี่
ซายอน(นางเอก)
ว่าแต่คุณเจ็บตรงใหนรึป่าวคะ
แมวมอง
อ่อผมไม่เป็นไรครับ คือผมอยากจะถามอะไรคุณหน่อยได้มั้ยคับ
ซายอน(นางเอก)
ได้สิคะ ถามอะไรหรอคะ
แมวมอง
คุณพอจะร้องเพลงเป็นรึป่าวครับ
ซายอน(นางเอก)
เป็นสิคะ ตอนเด็กๆเนี่ยฉันเคยประกวดร้องเพลงอยู่หลายที่เลยหละค่ะ
แมวมอง
นี่เบอร์โทรศัพท์ผมครับ(ยื่นนามบัตรให้)
แมวมอง
คือผมเป็นแมวมองจากค่ายBM และผมก็อยากชวนคุณไปเป็นเด็กฝึกในสังกัดเรา เพื่อที่จะได้เดบิวต์เป็นศิลปินในสังกัดBMหนะครับ
แมวมอง
หากคุณสนใจ ติดต่อผมกลับมานะครับคุณซายอน
ซายอน(นางเอก)
ซานอนพยักหน้า พร้อมกับทำสีหน้าที่ งง?
ฮันซู(พระเอก)
เมื่อกี้ซานอนยืนคุยกับใครหรอ
ซายอน(นางเอก)
มันเรื่องของซายอนค่ะ
ซายอน(นางเอก)
พี่ฮันซูมารับในเวลานี้ จะทิ้งซายอนไว้ที่นี่หรอคะ
ซายอน(นางเอก)
พี่ฮันซู ไม่เคยเป็นห่วงซายอนเลยจริงๆด้วย
ฮันซู(พระเอก)
เอ่อ...คือ...พี่ขอโทษนะซายอน
ฮันซู(พระเอก)
พี่พึ่งกลับมาจากต่างประเทศเมื่อวาน เลยทำให้พี่ยังเพลียอยู่หนะ พี่ก็เลยเผลอหลับไป
ซายอน(นางเอก)
ซายอนนั่งแท็กซี่กลับเองดีกว่าค่ะ
ฮันซู(พระเอก)
เดี๋ยวก่อนซายอน(ฮันซูจับมือของซายอนไว้)
ฮันซู(พระเอก)
เมื่อเช้านี้พี่สัญญากับซายอนและโบจินไว้นี่ ว่าจะพาไปกินของอร่อยๆ พี่ก็จะพาไปตามที่สัญญา ว่าแต่แล้วโบจินหละ?
ซายอน(นางเอก)
คงกลับไปแล้วหละค่ะ
ซายอน(นางเอก)
ซายอนไม่กินค่ะ ไม่หิว ขอตัวนะคะ
ฮันซู(พระเอก)
ไก่อบชีส ของโปรดซายอนเลยน้าาา ไม่คิดจะไปกับพี่หน่อยหรอ
เมื่อซายอนได้ยินอย่างนั้น ก็กลืนน้ำลายพร้อมกับพูดว่า...
ซายอน(นางเอก)
ไปก็ได้ค่ะ นี่เห็นแก่พี่ฮันซูเลยนะคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
