เล่ห์ร้ายกลบุปผา ตอน 1

กู้ซิ่วอิง

ฮึก....//ลืมตาขึ้น

เธอตื่นขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย

พร้อมกับตัวเธอที่นอนอยู่ในแนวราบด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าร่ายกายถูกห่อไว่ด้วยผ้าห่มไหมบางๆ ผืนหนึ่ง มันห่อหุ้มเธอไว้ตั้งแต่หัวจรดเท้า

และในขณะเดียวกันก็มีชายร่างใหญ่สองคนกำลังหามเธออยู่

พวกเขาแต่งกายด้วยชุดนักรบโบราณแม้จะเดินหามคนอยู่ก็ไร้สุ้มเสียง ดูแล้วน่าจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่มีวรยุทธ์ไม่เลว

กู้ซิ่วอิง

//กำมือแน่น

เธอเป็นถึงสุดยอดนักฆ่าในยุคปัจจุบันโหดเหี้ยมและน่าหวาดกลัว ไม่มีใครเทียบได้ในใต้หล้านี้

กู้ซิ่วอิง

(ลู่หลิง!)

คนที่เธอไว้ใจมากที่สุดเขากลับทำร้ายเธอ...

ลู่หลิงครูฝึกของเธอและคนที่เป็นหมอคอยรักษาเธอมาตลอดทุกครั้งที่ได้รับบาดเจ็บจากการออกไปทำภารกิจ เพียงเพราะคู่หมั้นของเขาป่วยหนักจึงยอมที่จะทำร้ายเธอด้วยการวางยาสลบ จากนั้นก็ทำการผ่าตัดเพื่อนำหัวใจของเธอไปเปลี่ยนถ่ายให้คู่หมั้นของเขา

ทั้งๆที่เธอเชื่อใจและรักเขามากขนาดนั้น ยอมแม้กระทั่งที่จะแต่งงานกับเขาหากมันเป็นไปได้

คงนึกไม่ถึงสินะว่าเธอจะฟื้นขึ้นมาระหว่างการเปลี่ยนถ่ายหัวใจ บนเตียงผ่าตัดเธอสังหารเขาที่ลงมือผ่าตัดด้วยตนเองก่อนที่จะแทงทะลุหัวใจของเธอเอง

กู้ซิ่วอิง

(เดิมทีฉันควรตายไปแล้ว..คิดไม่ถึงว่าจะไม่ได้ไปดื่มชากับท่านยมบาล แต่กลับมาโผล่ในสถานที่โบราณแบบนี้งั้นหรอ?)

กู้ซิ่วอิง

//มองรอบๆ

กู้ซิ่วอิง

(คงไม่ใช่สถานที่ถ่ายทำหรอกนะ?)

ไม่นานนักชายร่างใหญ่ทั้งสองก็ได้พาเธอมาถึงห้องๆหนึ่ง บนเตียงขนาดใหญ่ที่ดูหรูหราและงดงามมาก มีร่างกายขาวผ่องสองร่างกำลังพัวพันกันอยู่

ปรากฏชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลารูปร่างกำยำ เรือนผมยาวสยายที่ถูกกลัดไว้ด้วยปิ่นหยกเขียวยุ่งเหยิงแผ่สยายไปทั่วลาดไหล่ ท่วงท่าการเคลื่อนกายขึ้นลงของเขาดูแข็งแรงและทรงพลัง เข้ายิ้มให้คนใต้ร่างอย่างเย็นชา

ใต้ร่างของเขาปรากฏเด็กสาวอายุน้อยใบหน้างดงามและซีดเซียว นางร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง หยาดเหงื่อเย็นเหยียบไหลชุ่มโชกเส้นผมของนาง

เห็นได้ชัดว่าได้รับความเจ็บปวดอย่าวถึงที่สุดแล้ว

กู้ซิ่วอิง

(ไอ้ชาติชั่วเอ้ยนี่มันพรากผู้เยาว์ชัดๆ!)

ชายร่างใหญ่ทั้งสองหามกู้ซิ่งอิงเข้าไปแต่ก็ไม่เป็นการรบกวนควาทสุนทรีของชายผู้นั้น

การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วและรุ่นแรงยิ่งขึ้น ในที่สุดเด็กสาวตัวน้อยก็ทนรับไม่ไหว นางกรีดร้องเสียงแหบแห้งออกมาสองสามครั้ง นัยน์ตาเหลือกขึ้นศรีษะพับเอียงลง ร่างกายแน่นิ่ง

เล่อฮวาโหว (หรงอี้)

น่าชังนัก!!

เขาสบถออกมา พร้อมกับพลิกกายผละออกมาจากเด็กสาวก่อนที่จะถีบร่างของนางลงจากเตียง

กู้ซิ่วอิง

//ขมวดคิ้ว

ราวกับเธอเห็นขยะ

เด็กสาวคนนั้นแน่นิ่งดวงหน้าเล็กๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลืองซีด มุมปากมีโลหิตไหลซึมออกมาไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย...

เล่อฮวาโหว (หรงอี้)

นังนี่ใช้การไม่ได้แล้ว เอาศพมันไปทิ้งที่สุสานร้างให้สุนัขกินเสีย!

น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่สบอารมณ์

“ข้าน้อยรับบัญชา”

ชายร่างใหญ่ทั้งสองขานรับ

เล่อฮวาโหว (โหว) ในสมัยจีนโบราณบรรดาศักดิ์ 5 ขั้น รองจากอ๋อง คือ กง โหว ป๋อ จื่อ หนาน ตามลำดับ แต่ ละสมัยนี้คำเรียกและลำดับแยกย่อยแตกต่างกันโดย (กง) ถือเป็นยศสูงสุดของขุนนาง

โปรดติดตามตอนต่อไป🙏🏻

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ