เพื่อนใต้น้ำ|เยี่ยมบ้าน

เพื่อนใต้น้ำ..

“*เอาหล่ะทุกคน พักได้!*” เสียงคุณครูตะโกนออกมาจากข้างสระน้ำ ในขณะที่ทุกคนกำลังซ้อมว่ายน้ำกันอย่างสนุกสนาน

“*ฮิโตมิ! เธอกลั้นหายใจใต้น้ำได้เกิน1นาทีไหม?*” นาซากิพูด พร้อมสกิดไหล่ฮิโตมิ

“*สบายมาก ฉันเป็นนักกีฬาว่ายน้ำนะ คอยดู!*” ฮิโตมิ ตอบกลับด้วยท่าทีมั่นใจ พร้อมกับว่ายลงไปในสระ

อื๋อ! นั่นใครกันจมอยู่ใต้น้ำเนี่ย ฮิโตมิคิดในใจพร้อมกับว่ายลงไปลึกขึ้นเพื่อจะมองหน้าชายคนนั้นที่จมอยู่ใต้สระ แย่แล้ว! ทาเคชินี่ ทำไมมาจมอยู่ข้างใต้นี้กันนะ เขาเป็นบมหรือเปล่านะ? ฮิโตมิคิดพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะตัดสินใจว่ายกลับขึ้นไปเพื่อขอความช่วยเหลือ

หมับ!! ทันใดนั้น ได้มีมือปริศนามาจับขาของฮืโตมิเอาไว้ ท..ทาเคชิ จับขาฉันทำไม! มือของเขาจับไว้แน่นขึ้นเรื่อยๆ จนฮิโตมิไม่สามารถว่ายน้ำขึ้นไปเหนือสระได้ เริ่มหายใจไม่ออกแล้วนะ! ฮิโตมิดิ้นสุดเเรงจนสามารถว่ายหนีขึ้นมาเหนือสระน้ำได้

“*เฮือก!*”

“*ฮิโตมิเป็นอะไรไป!*” นาซากิตะโกนเสียงดังด้วยความตกใจ

“*เป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า!?*” นิโคว่าถามด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะเริ่มวิ่งไปหาผ้ามาเช็ดตัวฮิโตมิ

“*ท…ทาเคชิ ทาเคชิอยู่ในน้ำ เขาดึงขาฉัน*” ฮิโตมิพูดด้วยเสียงที่หมดเรี่ยวแรงสุดๆ

“*พูดอะไรกัน วันนี้ทาเคชิไม่ได้มาซ้อมนะ*”

“*จริงด้วย! แล้ว…ใต้สระนั่นมัน…*” ใครกันหล่ะ?

จะเป็นวิญญาณที่โกรธเเค้นจนอยากให้เธอไปอยู่ด้วยรึเปล่านะ?

เยี่ยมบ้าน..

“*ขอบคุณคุณครูที่แวะมานะคะ*”

“*รู้สึกเกรงใจจังเลยครับ*”

“*ไม่หรอกค่ะ ฉันมาเยี่ยมบ้านคุณช้าไปด้วยซ้ำ ยินดีที่ได้พบนะคะ*” คุณครูกล่าว พร้อมโค้งตัวลง

“*ตอนนี้ฮะรุกัไม่อยู่บ้านหรือคะ*” คุณครูถามด้วยความสงสัยเพราะเห็นบ้านเงียบจนเกินไป

“*ค่ะ หลังเลิกเรียนเธอมีเรียนพิเศษน่ะค่ะ*”

“*ที่ดิฉันมานี่ เพราะช่วงนี้ที่โรงเรียนเกิดเรื่องแปลกๆค่ะ*”คุณครูพูดด้วยร้ำเสียงสิ้นหวัง

“*หวังว่าคงไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับฮะรุกะหรอกนะคะ*” คำพูดของคุณครู ทำให้คุณพ่อคุณแม่ของฮะรุกะเริ่มหวาดระแวงขึ้นมา

พักนี้นักเรียนในห้องหายตัวไปทีละคน สัปดาห์ที่แล้วนักเรียนเลขที่1กับเลขที่2หายตัวไป

“*ทั้งสองหายตัวไป ระหว่างทางกลับจากโรงเรียนค่ะ*”

“*เรายังไม่รู้ว่าใครเป็นคนลักพาตัวเด็กๆไป*” คุณครูพูดพร้อมจิบชาไปพร้อมกัน

“*แย่แล้ว! งั้นฮะรุกะก็…*” คุณแม่เริ่มหวาดกลัวจากเรื่องที่คุณครูเล่าให้ฟัง

“*ฮะรุกะคือเลขที่3ของห้องค่ะ…*”

“*พวกคุณต้องระวังอย่าปล่อยให้เธออยู่คนเดียวเด็ดขาดเลยนะคะ*”

“*แล้วฮะรุกัเรียนพิเศษที่ไหนคะ?”* คุณครูถาม

“*รร.กวดวิชาอยู่ตรงสี่แยกหน้าโรงเรียนค่ะ ใกล้จะเลิกเรียนพิเศษแล้ว พวกเราจะออกไปรับเองค่ะ*”

“*ไม่เป็นไรค่ะ*” คุณครูรีบพูดแทรก เพื่อจะเสนอตัวไปรับฮะนุกะ

“*ขากลับฉันผ่านหน้าโรงเรียนกวดวิชาพอดี คุณพ่อคุณแม่วางใจได้ค่ะ*” คุณครูพูดพร้อมเดินไปที่ประตูเตรียมตัวจะไปรับฮะรุกะ

“*ขอบคุณค่ะคุณครู*”

“*ขอบคุณมี่เป็นธุระให้นะครับ*”

“*งั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ*”

“*ค่ะ สวัสดีค่ะ*” หลังจากบอกลาพ่อกับแม่ฮะรุกะเสร็จ คุณครูก็รีบไปโรงเรียนกวดวิชา เพื่อไปหาฮะรุกะ

“*ฮะรุกะ คงไม่เป็นไรนะ*” คุณพ่อถาม

“*ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ คุณครูจะช่วยเราดูให้*”

“*เรามัวทำงานจนไม่เคยไปเยี่ยมที่โรงเรียนลูกเลย*”

“*เธอดูจะเป็นครูที่ดีนะ*” คุณพ่อพูดพร้อมยิ้มไปด้วย

“*นั่นสิคะ555*”

กริ๊ง กริ๊ง

“*เอ๊ะ! ใครมานะ*” คุณแม่พูดพร้อมกับเดินไปดูที่ตาแมว

สวัสดีค่ะ บ้านฮะรุกะใช่ไหมคะ ฉันเป็นครูประจำชั้นที่ติดต่อมาเมื่อบ่ายน่ะค่ะ

!!!!

“*ต…แต่ครูประจำชั้นฮะรุกะเพิ่มกลับไปเมื่อกี้นี่!*”

“*คุณคะ ครูคนนั้นมาก่อนเวลานัดตั้งครึ่งชั่วโมง…*” หรือว่า…

\(คนเมื่อกี้จะไม่ใช่ครู!!!\)

ตัดภาพมาที่หน้าบ้านพักของพ่อแม่ฮะรุกะ

“*หุๆๆ*”

“*แค่นี้ก็รู้แล้ว… ว่าเด็กคนที่3อยู่ที่ไหน*”

“***รอฉันนะจ๊ะฮะรุกะ ฉันจะพาเธอไปโลกโน้นเอง!!!***”

คงต้องบอกลาพ่อกับแม่เธอแล้วสินะ ฮะรุกะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***