(บังคับ)เกิดใหม่ในเรื่องอยู่ๆฉันก็กลายเป็นเจ้าหญิง
ตอนที่3
เรื่องอายุเราไม่เหมือนต้นฉบับนะคะ
จำไม่ได้...
ดวงตาครึ่งวงกลมสีน้ำเงินอมฟ้าเลือนมาสบเข้ากับดวงตากลมโตสีเดียวกับตน
เด็กผู้หญิงที่อายุน่าจะราวๆ8ขวบยื่นอยู่ข้างๆโคลด์ หน้าตาที่เหมือนกันไปมากกว่า8ส่วนด้วยกัน ใช้ดวงตากลมๆนั้นจ้องมาที่เธอ
ส่วนสูงที่ห่างกันไม่มาก ดูก็รู้ว่าร่างนี้อายุมากกว่า1-2ปี
กาเบรียล
(ดูจากในความทรงจำ ร่างนี้ไม่เคยเจอกับอาทาเนเซียแน่นอน)
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{อย่ามากวนสมาธิสิ!}
กาเบรียล
{โทษๆ มันอดไม่ได้}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เธอก็รู้ว่า โทรจิตนี้มันเชื่อมต่อกันอัตโนมัติ!}
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{แล้วเกิดไรขึ้นละ}
กาเบรียล
{โคลด์จะพาฉันไปอยู่ด้วย!}
กาเบรียล
{ไหงรีแอคมันมีแค่นี่}
หลังจากที่เธอเงียบหายไปคุยกับมิเกล ด้านนอกโทรจิต
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
อ...เอ่อ..ท่านพ่อ?
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
นั้นท่านพี่....หรอคะ?
อาทาเนเซียกำช่ายผ้าคลุมเอาไว้แน่น
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(ในเรื่อง'องค์หญิงผู้น่ารัก'ไม่เห็นมีตัวละครนี้เลยนิ)
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(ตัวละครลับ?)
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(อ....อะไร?)
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(ทำไม...แววตาน่ากลัวกว่าท่านพ่ออีก.......)
อาทาเนเซียมองไปที่กาเบรียลด้วยความกลัว เธอหลบอยู่ด้านหลังของโคลด์
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
(ปฏิเสธ....เธอปฏิเสธท่านพ่อบ้าเลือด!!)
กาเบรียล
อย่ารบกวนการพักผ่อนของหนู
เธอเลือนตามามองโคลด์ ดวงตาสีเดียวกันสบมอง
ราวกับอยู่กลางสนามรบ แรงกดดันมากมายลอยอบอวนไปทั่ว
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
ท....ท่านพ่อ.....
อาทาเนเซียกำช่ายผ้าคลุมไว้แน่น เธอมีสีหน้าซีดเผือก
กาเบรียล
ถ้าท่านพ่อไม่อยากให้ลูกของท่านต้องอึดอัดไปมากกว่านี้ก็ไปได้แล้วเพคะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
{เดียวจองโลงศพให้}
กาเบรียล
{อย่ากวน*ีนได้ไหม}
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
อ....เออ...
อาทาเนเซีย⊰อาตี้⊱
ท...ท่านพ่อ..
เธอเดินเข้าห้องน้ำไม่ลืมนำผ้าคลุมมาด้วย
กาเบรียล
ใครมันเอาโต๊ะมาวางไว้ตรงนี้เนี่ย
กาเบรียล
ทั้งซวยทั้งวุ่นวาย
เธอล้มตัวลงนอนบนเตียงของเธออย่างหมดสภาพ
กาเบรียล
(ไม่ไหวอะ ตาจะปิดละ)
กาเบรียล
หือ//เหลือบตามองข้างๆ
เธอรีบลุกออกมาจากเตียง จ้องมองไปที่มิเกลที่กำลังนั้งใคว่ห่างอยู่บนเตียง
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เอาเถอะๆ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เรื่องพรอะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
กี่ข้อนะ......
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เยอะไปแล้ว!
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ปกติคนก่อนๆผมจะให้4ข้อ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
อย่าเอาเปรียบคนอื่นสิ
กาเบรียล
ไม่มีใครพูดก็ไม่มีใครรู้หรอก
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
...เอาเป็น4ข้อนะ
กาเบรียล
งั้นเริ่มข้อแรกเลยนะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
รอฟังอยู่
กาเบรียล
ฉันสามารถยืมพลังของนายได้
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ไรนะ ยืมพลัง?
กาเบรียล
เวลาเดือดร้อนไรงี่
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
อ่อ......
กาเบรียล
2ฉันอยากให้นายมาที่โลกมนุษย์ด้วยกายเนื้อแบบเป็นสิ่งมีชีวิตรูปร่างคนอะ
กาเบรียล
อันนี้นับเป็นพรไม่แหกกฏ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
มันได้หรอ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
คุยกับเบื้องบนก่อน
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ชิวเชียด
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
เกือบไม่รอด
กาเบรียล
ขอแค่2ข้อก่อนละกัน
กาเบรียล
ที่เหลือค่อยขอที่หลัง
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ยุ่งยากจัง
กาเบรียล
แล้วนายจะมาที่นี่ตอนไหนอะ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ไว้รอจังหวะดีๆก่อน
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
จริงๆแค่เธอเรียกชื่อผมก็มาแล้ว
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
แต่ถ้าจะมาอยู่ที่นี่เลย
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ก็ต้องรอจังหวะดีๆ
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
มีงานเข้ามา
มิเกล⊰เทพพระเจ้า⊱
ขอโทษ ต้องกลับละ
ร่างทั้งร่างหายไปในพริบตา
กาเบรียล
วุ่นวายสุดๆเลยวันนี้......
เธอหันไปเจอกับกระจกบานหนึ่ง ลอยเคว้งคว้างกลางอากาศ
ไม่สามารถแยกออกว่าเงาในกระจกคือใคร
กาเบรียล
//เดินเข้าไปใกล้ๆ
กาเบรียล
(เห้ย! ร่างกายมันขยับไปเอง!)
กาเบรียล
//มองด้วยความตรึง
พื้นสั่นสะเทือนรอยร้าวค่อยๆเกิดตามพื้นอันมือมิด
เธอทรงตัวแทบไม่ได้ หลังจากเกิดเสียงแตกหักเธอก็ร่วงหลนลงไปในเงามืดอันดำมิด
บนที่ๆเธอตกลงมา เธอมองเห็นบ้างอย่าง ไม่สามารถระบุได้ว่าคือใครหรือตัวอะไร ได้ยินเพียงเสียงหัวเราะอันน่าขนลุกที่ก้องไปทั่วทุกๆที่
ตาไม่สามารถมองสิ่งใดได้ราวมืดบอกไป เสียงไม่สามารถเปล่งออกมาได้ราวกับเส้นเสียงหายไป เสียงหัวเราะอันน่าขนลุกไม่ได้ยินอีกต่อไปมีเพียงเสียงอืออึงราวกับอยู่ใต้น้ำ ลมหายใจขาดห่วงราวกับจะขาดใจ แรงตรึงร่างทั้งร่างราวกับถูกพันธนาการไว้ คอยดึงให้ดำดึงไปยังเงามืดมิด จิตใจเริ่มถูกครอบงำด้วยความกลัว
ร่างกายรู้สึกชาและเย็นเยียบ คอเหมือนถูกบีบรัด จนลมหายใจโรยริน จนสุดลมหายใจก็ยังไม่อาจตื่นจากฝัน......
เหงื่อผุดขึ้นมาตามตัว กอบโกยอากาศเข้าไปให้ได้มากที่สุด
กาเบรียล
แฮก...แฮก....ที่นี้มัน
กาเบรียล
ม...เมื่อกี่นี้มันอะไร!?
กาเบรียล
ความฝัน.....เหรอ?
กาเบรียล
ถึงได้เหมือนจริงขนาดนั้น.....
ร่างกายอันซีดเซียวขยับลุกขึ้นนั้ง มองมือที่สั่นเถา สมองที่ดังตุบๆ พลันปวดตัวราวจะขาดใจ
กาเบรียล
โอ้ยย.....เจ็บๆ อึก
เสียงร้องโหยหวนค่อยๆเปลี่ยนเป็นเสียงร้องไห้ ปวดหัวราวกับจะขาดใจ อุณหภูมิสูงขึ้นฉับพลัน เตะผ้าห่มไปมา
ร่างอันอ่อนแรงของเธอค่อยลุกออกมาจากเตียง แม้จะล้มลุกคลุกคร้าน เธอค่อยๆคร้านไปที่ประตู เพียงแค่กลางห้องก็ต้องล้มตัวลงนอน ค่อยๆขดตัวและกุมหัวด้วยมือทั้งสองข้าง ร่างกายอันสั่นเทายังคงสั่นต่อไปและหนักขึ้นเรื่อยๆตามน้ำเสียงที่สั่นเทา
กาเบรียล
ไม่ไหว....ใ..ใครก็ได้!
กาเบรียล
ฮึก.....มิเกล......
กาเบรียล
มิเกล...ได้...โปรด.....
ขอบตาขึ้นสีแดงดวงตาอันเปล่งประกายหม่นแสงลงตาที่เออคลอไปด้วยน้ำตากี่หยดต่อกี่หยดไหลลงมา เสียงอันแหบแห้งค่อยๆเบาลงจนหายไป
แม้แต่เสียงลมที่ลอดผ่านหน้าต่างยังได้ยิน เสียงเปิดหน้าต่างเข้ามา
ร่างอันซีดเซียวสะท้อนแสงจันทร์ เงาผมสีทองตบสะท้อนกับแสงจันทร์
ร่างสวมผ้าคลุมเดินเข้ามาใกล้ๆ
? ? ?
ก็...อยากจะเข้ามาตั้งแต่ลุกขึ้นมาจากเตียง ไม่นึกว่าเราจะยืนข้างอยู่ที่ขอบหน้าต่าง
? ? ?
ให้ตายสิ.....เป็นบ้าอะไรของยัยนี้เนี่ย
ร่างสวมผ้าคลุมพูดออกมา แม้จะบ่นเล็กน้อยแต่ก็ยังค่อมตัวลงมาอุ้มและพาไปบนเตียง
ไม่ลืมร่ายเวทย์รักษาอาการปวดหัวให้ด้วย
? ? ?
มีมนดำผสมอยู่ด้วยแฮะ และก็พลังน่าสงสัยนั้นอีก
? ? ?
หวังว่าตื่นมาแล้วจะหายละ//ยิ้ม
? ? ?
ลาก่อนนะองค์หญิง จุ๊บ//จุ๊บมือ
ไรท์PG
ช่วงนี้เปลี่ยนปกบ่อย
ไรท์PG
ไม่ค่อยได้อัพเลยติดทั้งงานวาดที่ดองและการบ้าน😔
ไรท์PG
แต่ตัวอักษรยังคงเดิม4000ขึ้น
Comments
Aichi
รอค่ะๆๆๆ
2025-03-30
0