ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ คุณความรัก
EP2 มองไปทางไหนก็มีแต่เขา
เวหาถูกพ่อแม่พาตัวมาส่งที่เชียงรายแล้วก็จากไป
เวหา(ฟ้า)
กระเป๋าที่มีแต่เสื้อผ้ากับของเอาตัวรอดนิดหน่อย
เวหา(ฟ้า)
โทรศัพท์ที่ไม่มีเงินสักบาทรวมทั้งเน็ตด้วย
เวหา(ฟ้า)
พ่อครับ แม่ครับ คืนนี้ผมจะไปซุกหัวนอนอยู่ที่ไหนกันครับเนี่ยT^T
เวหาที่ไร้ทางไปจึงลองเดินตามถนนไปเรื่อยๆ ซึ่งเป็นทางขึ้นเขาที่ทั้งสูงและชันไม่นานมากนัก(2 ชั่วโมงกว่า)เขาก็พบกับหมู่บ้านเล็กๆ
เวหา(ฟ้า)
//เคาะประตูบ้านหลังหนึ่ง
เวหา(ฟ้า)
ผมขอนอนที่นี่สักคืนได้ไหมครับเดี๋ยวจะอธิบายลายละเอียดให้ฟังทีหลังครับ
เวหา(ฟ้า)
//ยิ้มอย่างเป็นมิตร
แต่ด้วยความที่ว่าเขาไม่เคยทำความรู้จักใครมาก่อนเลยรอยยิ้มนั้นไม่ได้ต่างอะไรจากฆาตกรเลย
เวหา(ฟ้า)
เวลาเรียนก็ขอให้แม่จ้างครูมาสอนที่บ้านตลอดไม่น่าเลยเรา สกิลเข้าสังคมเท่ากับศูนย์ เฮ้อ
เวหา(ฟ้า)
เฮ้อทำไมทุกคนถึงใจร้ายกับเราแบบนี้กันนะ
เวหา(ฟ้า)
นี่หลังสุดท้ายแล้วนะของหมู่บ้านนี้
เวหา(ฟ้า)
คืนนี้คงได้นอนกลางดินแน่ๆ//มองไปรอบก็ไม่มีอะไรเลยนอกจากหมู่บ้านกับภูเขาที่โคตรใหญ่
เวหามองมองดูเวลาในโทรศัพท์ก็พบว่า
เขายังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลยด้วยซ้ำ
เวหา(ฟ้า)
ผมขอนอนที่นี่สักคืนได้ไหมครับเดี๋ยวจะอธิบายลายละเอียดให้ฟังทีหลังครับ
เมฆ
//เปิดประตูและกำลังจะปิดทันทีเพราะไม่รู้จักหน้า
เวหา(ฟ้า)
ขอร้องละครับ//น้ำตาคลอ
เวหา(ฟ้า)
ผมไม่มีที่ไปแล้วแล้วจริงๆ
เวหา(ฟ้า)
ครับพี่เมฆ//ยิ้ม
เมฆ
เข้ามาเถอะด้วยทำอะไรให้กิน
เวหา(ฟ้า)
ขอบคุณครับนึกว่าจะได้นอนกลางดินซะแล้ว
เวหา(ฟ้า)
(ขอบคุณสวรรค์มากๆครับ)
เมฆ
คุณน้าโทรมาไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรครับ
พิณ
อยากจะฝากดูแลฟ้า เอ่อ เวหา ถ้าคนไม่สนิทเขาน่าจะแนะนำตัวอย่างนั้นไป
พิณ
สอนเขาใช้ชีวิตให้เป็นหน่อยนะ
เมฆ
วางใจได้เลยครับผมจะไม่ทำให้ผิดหวังอย่างแน่นอนครับ
Comments