ประธานสุดหบ่อกับยัยตัวแสบจอมซ่า
ประธานบริษัทกับยัยตัวแสบจอมซ่ส
ซีเลี่ยง ป่าว (พ่อของนางเอก)
ไอ้ลูกไม่รักดี ดึกดื่นป่านนี้เพิ่งจะกลับมา หาแต่เรื่องให้พ่อแม่ไปวันๆ เคยคิดบ้างมั้ยว่าพ่อกับแม่ต้องเหนื่อยขนาดไหน กว่าจะเลี้ยงแกให้โตมาป่านนี้ได้ ฮะ!
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
แล้วใครบอกให้พ่อเลี้ยงหนูมาล่ะค่ะ
ซีเลี่ยง ป่าว (พ่อของนางเอก)
นี่ !ไอ้ลูกคนนี้
เปิ่งเซียง (แม่ของนางเอก)
คุณคะ อย่าทำลูกเลยค่ะ แกคงเหนื่อยในการสอบนะค่ะ
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
แม่ไม่ต้องมายุ่งค่ะ
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
หนูขอถามหน่อยนะคะพ่อ แล้วหนูทำอะไรผิดคะ หนูแค่กลับบ้านดึกแล้วเพื่อนก็เลยมาส่งเองหนิคะ
ซีเลี่ยง ป่าว (พ่อของนางเอก)
แต่มันเป็นผู้ชายนะ
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
พ่อคะ หนูโตพอที่จะรู้ว่าเพื่อนคนไหนคบได้ เพื่อนคนไหนคบไม่ได้แล้วนะคะ แล้วพ่อก็เลิกบงการชีวิตของหนูซักที มันน่ารำคาญ
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
ได้ยินมั้ยคะ ว่ามันน่ารำคาญ
มู่เมี่ยววิ่งขึ้นบรรได แล้วปิดประตูห้องอย่างแรง
5 ปี ผ่านไป
มู่เมี่ยวเรียนจบ แล้วกำลังจะหางานทำ
ทันใดนั้นก็มีกระดาษลอยมาหามู่เมี่ยว มู่เมี่ยวหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาดู ปรากฏว่า
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
เฮ้ย! นี่มันใบสมัครงานนี่นา ทำมันวันนี้มันโชคดีจังเลย
มู่เมี่ยวกลับบ้านด้วยความดีอกดีใจ
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
พ่อแม่คะ หนูกำลังจะมีงานทำแล้วนะคะ
เปิ่งเซียง (แม่ของนางเอก)
จริงหรอลูก
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
จริงสิคะแม่
เปิ่งเซียง (แม่ของนางเอก)
แม่ดีใจด้วยนะลูก
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
ขอบคุณค่ะคุณแม่
มู่เมี่ยว ปาว (นางเอก)
เฮ้ย ในที่สุดฉันก็ได้เป็นพนักงานที่นี่ ดีใจที่สุดเลยอ่ะ ไปทำงานดีกว่า
ทันใดนั้น ประธานบริษัทสุดหล่อก็ได้เดินเข้ามา
Comments