จตุรนครา [Au World Trigger ; BL/NL]
บทที่สอง : พักระหว่างทาง
TW : บางเนื้อหามีคำไม่สุภาพ โปรดใช้สายตาในการอ่าน
เซียโล่
โอ้...ลืมเรื่องการใช้เวทย์นอกนครไปเลยน่ะ
เซียโล่
ขอบใจที่...เตือนนะ
เซียโล่มองเพื่อนทั้งสามที่ต่างก็เหนื่อยหอบจากการวิ่งมาราธอนตามหลังเขามา ถึงจะห่างกันไกลแต่ทุกคนก็แข็งขันในการวิ่งเป็นอย่างมาก
เอ็มม่า
ฉ ฉันจะ ง งดออกกำลังสักเดือน /หอบ
เซียโล่
จริง ๆ ฉันบินมานี่ไม่เจอใครเลยล่ะ /ยืดอกภูมิใจ
เซียโล่
แถมยังได้ลงเดินเพราะสายลมหมดช่วงพอดี
แพนเตอร์
อย่างน้อยก็ยังดีที่ไม่มีใครเห็นนะ
แพนเตอร์เหม่อมองไปยังท้องฟ้าที่แปรเปลี่ยนจากสีฟ้าครามเป็นอมส้ม ดูเหมือนพวกเขาจะใช้เวลาจนหมดวันเสียแล้ว
แพนเตอร์
เราไปหาที่พักกันก่อนมั้ย
แพนเตอร์
อย่างน้อย ๆ ก็ต้องหาอาหารกับน้ำ
เอ็มม่า
แน่นอนว่ากองไฟด้วย /ถูมือ
เซียโล่
บอกฉันทีว่าเธอจะไม่เผาป่าในนครนี้จนวอด /มองหวั่น
เอล
ช่วยรีบสาวเท้ากันหน่อยได้มั้ยเอ่ย ^^+
เอลยืนมองจากทางเข้าป่า เขายังคงหน้ายิ้มกวนบาทาเอาไว้ดังเดิมถึงจะดูเหนื่อยเต็มที
เอล
ถ้าฟ้ามืดแล้วเราจะลำบากนา
แพนเตอร์
แต่เราก็มีเอ็มม่าที่ใช้เวทย์ไฟนะ /เดินตามไป
เอล
ถ้าอยากให้ช่วยเผาป่าล่ะก็ใช่
เอ็มม่า
เห้ย /พุ่งมากระชากคอเสื้อ
เอล
แต่ว่าฉันหมายถึงพวกสัตว์ในป่า ไหนจะคนเดินป่าที่อาจจะมี และพวกไม่พึงประสงค์
เอลพยายามแกะมือเอ็มม่าอยู่ครู่นึง
แพนเตอร์
พวกไม่พึ่งประสงค์?
เอล
ไว้ฉันจะอธิบายตอนเราได้ที่พักละกัน
เซียโล่
ถ้าเราอยู่ในป่าเราใช้เวทย์ได้แล้วงั้นสินะ
เอล
อื้อ ๆ ถ้าพวกมนุษย์มาเห็นก็คงจะคิดว่าหลอนไปเอง
เอ็มม่า
แบบนี้เราก็ไม่ต่างกับผีเลยนะ
เซียโล่
เห้ย!! /ตะครุบปากเอ็มม่า
นอกจากเซียโล่จะแตกตื่น แพนเตอร์ยังสะดุ้งสุดตัวด้วย
เซียโล่
ชู่ว!! เข้าป่าใครเขาให้พูดถึงปี๊บ ๆ กัน!!
แพนเตอร์
อ๊าก!!! /ตะครุบปากเอล
แพนเตอร์
ห้ามพูดถึงปี๊บ ๆ นะ!!!
เป็นเวลาไม่นานที่ทั้งสี่เดินเท้าเข้ามายังในป่าลึก แต่ไม่ว่าจะมองไปทางใดพวกเขาก็ไม่เห็นสถานที่ที่จะสามารถทำเป็นที่พักสำหรับคืนนี้ได้เลย
เซียโล่
เต๊นท์ก็ไม่มี ยอดไปเลย /เตะเศษใบไม้
เอล
ตัวเปล่ากันหมดเลยนี่นะ
เอ็มม่า
ในกระเป๋ากางเกงพวกนายมีอะไรบ้าง
เซียโล่
มันจะไปมีอะไรได้ยังไง -_-?
เอ็มม่า
ก็เผื่อมีอะไรที่เป็นประโยชน์ไง!
แพนเตอร์
อ่า ของฉันหรอ /ค้น
แพนเตอร์ยื่นลูกอมสีเขียวออกมาห้าเม็ด
แพนเตอร์
เมื่อคืนจอมเวทย์ข้างบ้านฉันเอามาให้ชิม เหมือนจะเป็นรสใหม่ล่าสุด
เซียโล่
อ่า เก็บไว้ก่อนเถอะนะ
แล้วเอ็มม่าก็ฟาดเข้าให้ที่กลางหัว
เอ็มม่า
สม บอกว่าไม่มีแต่แรกก็จบ
เซียโล่
ใครจะไปพกของตอนนอนเล่า!
เอ็มม่า
มหาจอมเวทย์เป็นพยาน นั่นมันอยู่ในกระเป๋านายงั้นหรอ!?
เอลยื่นขนมปังก้อนนึงที่ดูจะใหญ่คับกระเป๋ากางเกงส่งให้แพนเตอร์และอีกก้อนให้กับเอ็มม่า
เซียโล่รับขนมปังมาด้วยสีหน้าปั้นยาก
เซียโล่
เวทย์ขั้นสูงกับกระเป๋ากางเกงเนี่ยนะ?
เอล
เวทย์ขยายพื้นที่ แต่มีข้อจำกัดว่าห้ามใส่ของที่เป็นธาตุตัวเองน่ะ
เอล
แค่ลองดูเอง ไม่นึกว่าจะทำได้~
เซียโล่
รู้มั้ยว่านี่มันโคตรจะพิรุธ
เอ็มม่า
แหม๊ เสียงสูงเชียว
แพนเตอร์
รู้อยู่แล้วใช่มั้ยว่าเราจะโดนเลือกน่ะ!!! /เอาขนมปังตี
เอล
อีกอย่างฉันจะไปรู้ได้ยังไงเล่า~
แพนเตอร์
แล้วมันจะมีขนมปังในกระเป๋านายได้ยังไงล่ะ!
เซียโล่
หยุดตอแหลแล้วบอกพวกฉันมา
เอล
ฉันหวังว่าจะเจอบ้านสักหลัง แต่ดูเหมือนจะไร้วี่แวว
เอ็มม่า
ไอ้เวรนี่มันเปลี่ยนเรื่อง!
แพนเตอร์
อืมม งั้นให้ฉันขุดดินสร้างเป็นถ้ำใต้ดินมั้ย?
เอล
โอ้ว้าว สุดยอดเลยล่ะ /ประชด
เอ็มม่าตบเข้าที่กลางหน้าผากได้รูปของเอล
เอ็มม่า
ฉันว่าอย่างน้อยมันก็ดีกว่าอยู่บนพื้นดินที่เต็มไปด้วย 'แมลง'
แพนเตอร์โบกมือหนึ่งครั้งก่อนจะประสานมือเข้าด้วยกันคล้ายกับกำลังโอบอุ้มบางสิ่ง
มีเสียงครืดคราดดังมาจากใต้เท้าของทั้งสี่ราวกับแผ่นดินไหวเล็ก ๆ เคลื่อนไปตามทางก่อนจะหยุดลงที่ต้นไม้ใหญ่
แพนเตอร์เดินนำทางไปยังต้นไม้ใหญ่ เพียงแค่แตะฝ่ามือลงบนลำต้นทำให้เกิดรอยแยกวงรีขนาดใหญ่ กิ่งไม้ก็งอกออกมาม้วนกันเป็นเกลียว
เจ้าตัวออกแรงดึงเล็กน้อย เผยให้เห็นบันไดวนลงไปยังชั้นล่าง
ดูเหมือนถ้ำใต้ดินจะหรูหรามากกว่าที่จินตนาการเอาไว้
เอ็มม่า
ฉันเคยได้ยินเรื่องความเชี่ยวชาญด้านการสร้างของเวทย์ดิน แต่ไม่นึกว่าจะขนาดนี้ /อึ้ง
เซียโล่
นี่เวทย์พื้นฐานจริงมั้ย? /หันไปมองแพนเตอร์
แพนเตอร์
เรียนตั้งแต่ปีแรกเลยล่ะ /ทำหน้าบึ้ง
แพนเตอร์
แถมฉันได้คะแนนเกือบท้ายสุดด้วย!
เอล
นี่ขนาดท้ายสุดน่ะนะ ^^+
ทั้งสี่เดินตามแพนเตอร์ลงไปยังด้านล่าง
เซียโล่
จะว่าไปมันปลอดภัยใช่มั้ย
เซียโล่
ประตูมันค่อนข้างจะเด่นชัดนะ กิ่งไม้เป็นเกลียวลูกบิด
แพนเตอร์
นอกจากจอมเวทย์ก็ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้หรอก
เอล
แต่ถ้าเป็นเวทย์ขั้นสูงดูเหมือนจะพรางตาสถานที่ที่สร้างได้ด้วยหนิ ใช่มั้ยนะ
แพนเตอร์
ใช่แล้ว แต่มีไม่กี่คนหรอกที่ทำได้
เอ็มม่า
การอำพรางสถานที่ขนาดใหญ่น่าจะกินพลังเยอะอยู่นะ
แพนเตอร์
เพราะงั้นฉันถึงได้หิวตลอดไงล่ะ /กัดขนมปังก้อนที่สอง
บันไดทางลงนั้นพามาสู่ชั้นล่าง แต่ก็มีอุปสรรคเล็กน้อย
แพนเตอร์
ฉันสร้างหลอดไฟไม่ได้หรอกนะ!!!
เซียโล่
ไม่มีใครว่าอะไรนี่ /หลบตา
เอ็มม่า
แต่ทำคบไฟไว้แล้วใช่มั้ย
เซียโล่
เอ มันจะไม่ไหม้ไปทั่วหรอ ไหนจะควันอีก
เอ็มม่า
นี่แหละความลับของเวทย์ไฟ
เอ็มม่าหลับตาลงพลางโบกมือ ชั่วพริบตาก็เหมือนมีลูกไฟสีเหลืองลอยออกมาจากฝ่ามือของเธอ
มันลอยไปตามทางก่อนจะหยุดลง ณ จุดที่แพนเตอร์สร้างคบไฟเอาไว้ หลอมรวมกลายเป็นไฟสีเหลืองที่ลุกโชน
เอ็มม่า
เป็นเวทย์ที่ค่อนข้างจะฝึกง่ายน่ะ
เอ็มม่า
การสร้างไฟสีเหลืองนี้จะไม่มีความร้อนใด ๆ แต่จะลุกโชนจนกว่าผู้สร้างจะต้องการดับมัน
เอ็มม่า
ไม่เหมือนการเรียกไฟนะ
เซียโล่
แต่สร้างเสมือนว่าเป็นไฟเฉย ๆ งั้นสินะ?
เอ็มม่า
ใช่แล้ว ที่นี่ใหญ่อยู่นะเนี่ย /มองไปรอบ ๆ
พื้นที่ถ้ำด้านล่างเหมือนห้องโถงขนาดใหญ่ มีดินกองอยู่สี่กองสร้างคล้ายกับเตียงขนาดย่อม แพนเตอร์อธิบายว่ามันนุ่มใช้ได้แถมไม่เปื้อนตัวทุกคนอีกด้วย
แพนเตอร์
จะไปไหนน่ะ? นี่มันค่ำแล้วนะ??
เอลทำเพียงคลี่ยิ้มเท่านั้นก่อนจะหายตัวไป
แพนเตอร์
อย่าให้ฉันใช้เวทย์ค้นหาธาตุในพริบตาได้เหมือนกันนะ!!!
เอ็มม่า
ใจเย็น ๆ นะแพนเตอร์ ...
แพนเตอร์
กลับมาล่ะน่าดูเชียว!!!
Comments