จตุรนครา [Au World Trigger ; BL/NL]
บทที่หนึ่ง : การเดินทาง
TW : บางเนื้อหามีคำไม่สุภาพ โปรดใช้สายตาในการอ่าน
หลังจากได้รับรู้ความจริง สายลมก็พัดผ่านมาเผยให้เห็นผู้เฒ่าสองคนยืนอยู่ตรงนั้นราวกับว่ายืนรอพวกเขามาตั้งแต่แรกแล้ว
พวกเขาคือจอมเวทย์ที่เก่าแก่ที่สุดในนครนี้ ทั้งสองก้าวออกมายังด้านหน้าสายตาเปี่ยมไปด้วยประกายเมื่อมองมายังทั้งสี่
ท่านผู้เฒ่า
โฮะๆๆ มากันพร้อมแล้วสินะ
ท่านผู้เฒ่า
จริง ๆ แล้วฉันก็อยากจะไปเชิญด้วยตนเองอยู่หรอกแต่พอดีว่าสังขารไม่ไหวแล้วล่ะนะ
เอ็มม่า
(แหม สังขารไม่ไหวแต่เวทย์แรงไม่แผ่ว)
ท่านสูงวัย
ดูท่าพวกเธอคงจะได้รับรู้สถานการณ์ตอนนี้แล้ว
ท่านสูงวัย
ต้องขอบใจที่ช่วยอธิบาย เพราะพวกเจ้าต้องเดินทางตอนนี้เลย
เอ็มม่าเห็นมุมปากเอลกระตุกเล็กน้อย
ท่านผู้เฒ่า
ใช่ ๆ ตอนนี้เลย ไปตามหามนุษย์ที่ได้รับเลือกมาซะ
เอ็มม่า
เดี๋ยวสิคะ พวกเราพึ่งจะรู้เรื่องเมื่อสักครู่เอง
ท่านสูงวัย
จอมเวทย์น่ะมีความพร้อมอยู่เสมอ
เอ็มม่า
จอมเวทย์ก็มีสิทธิ์ที่จะได้เตรียมตัวเหมือนกัน /กัดฟัน
แพนเตอร์
ผ ผมว่ามันเร็วไปหน่อยครับ /ล็อคแขนเอ็มม่า
แพนเตอร์
พวกเรายังไม่รู้เลยว่ามนุษย์คนไหนที่ได้รับเลือก
ท่านผู้เฒ่า
โฮะๆๆ เดี๋ยวพวกเธอไปถึงก็จะรู้เอง
เซียโล่
โอ้ งั้นหรอครับ /กำหมัด
เอ็มม่า
เอาล่ะ ฉันว่าพวกเราควรจะ- เห้ย!!??
ยังไม่ทันที่เอ็มม่าจะพูดจบสายลมก็หวนกลับมาพัดพาพวกเธอทะยานสู่ฟากฟ้าและชั่วพริบตาเดียวก็ตกลงสู่ผืนป่าอีกครั้ง
แต่ดูเหมือนตรงหน้าของพวกเธอจะเป็นถนนแบบที่มนุษย์ปุถุชนใช้ในการเดินทาง
ตอนนี้พวกเธออยู่ในนครสุริยาของเหล่ามนุษย์แล้ว
เซียโล่
สายลมไม่ผิดนะ! ฉันเกลียดตาเฒ่านั่น!
เอล
หืม ฉันมาติดบนต้นไม้อีกแล้วล่ะ -_-+
เอลค่อย ๆ ยันตัวขึ้นตอนนี้เขาตกลงมาบนกิ่งไม้ใหญ่ เอ็มม่าและเซียโล่นั้นกลิ้งอยู่บนพื้นดินที่เปียกแฉะ
และแพนเตอร์ดูจะเป็นคนเดียวที่ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ หนำซ้ำดินก็เหมือนกำลังโอบอุ้มตัวเขาอยู่ยังไงยังงั้น
เอ็มม่า
แหงล่ะ ก็นายมีเวทย์ดินนี่
แพนเตอร์
ขอโทษนะ! ฉันตกใจไปหน่อย!
แพนเตอร์โบกมือเล็กน้อย เพียงพริบตาดินโคลนบนตัวเซียโล่และเอ็มม่าก็หายไป
เซียโล่
ว่าแต่เราต้องไปทางไหนกันล่ะนี่ /มองไปรอบ ๆ
เอล
ฉันคิดว่าทางนั้นนะ /ชี้ไปด้านหลัง
ทั้งสี่จึงออกเดินทางด้วยเท้าไปตามถนน
เซียโล่
ฉันล่ะอยากเรียกสายลมได้แบบนั้นจัง
เอ็มม่า
เวทย์ขั้นสูงนี่นะการเรียกธาตุของตัวเองน่ะ
เซียโล่
ช่าย~ ที่ฉันทำได้ก็มีเพียงรอสายลมผ่านมาแล้วก็บินตามไป /กางแขนทำท่าบิน
แพนเตอร์
ตอนนี้ก็มีลมนี่ ลองบินดูมั้ย
เอล
ถ้าบินได้คล่องแล้วก็อุ้มฉันไปด้วยนะเพื่อนรัก
เซียโล่
ใครจะบ้าไปอุ้มแกล่ะวะ!!!
ว่าแล้วเซียโล่ก็ลองโบกมือเล็กน้อย
สายลมที่พัดอยู่อ่อน ๆ รวมตัวกันก่อนจะหนุนหลังเขาขึ้นเหนือพื้นเรื่อย ๆ
เซียโล่
น่าจะได้สักพักนึง!! /ตะโกน
เซียโล่
เดี๋ยวฉันจะล่วงหน้าไปก่อนนะ!!
เอ็มม่าตอบด้วยเสียงยานคางผิดกับเอลที่จิ๊ปากอย่างไม่สบอารมณ์ พลางมองเซียโล่ที่บินผ่านไป
เอ็มม่า
ถนนเส้นนี้มันจะยาวไปถึงไหนกัน
เอ็มม่า
ฉันไม่เห็นบ้านคนเลยสักนิด
เอ็มม่า
พวกรถยนต์อะไรนั่นด้วย
แพนเตอร์
เหมือนเป็นที่ห่างไกลความเจริญ
เอล
จริง ๆ ก็ดีแล้วล่ะที่ส่งเซียโล่ไป
เอล
เพราะเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องเดินเท้าไปอีกนานแค่ไหน
เอ็มม่า
ทำไมไม่ใช่เวทย์น้ำของนายล่ะ
เอ็มม่า
แถมเวทย์ขั้นสูงอื่น ๆ นายก็ใช้ได้นี่
แล้วเอลก็โยกหัวหลบฝ่ามือของเอ็มม่าไป
เอ็มม่า
ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนสมัยเด็ก ฉันจะเผานายให้เป็นจุล
แพนเตอร์
ไม่เอาน่า! /ล็อคแขนเอ็มม่าสุดแรง
เอล
ความจริงคือ เราได้รับอนุญาตให้ใช้เวทย์พื้นฐานได้เท่านั้นในนครสุริยา
เอลหยุดก่อนจะเดินไปทางต้นไม้ใหญ่ต้นนึงเพื่อพักเล็กน้อย ทำให้ทั้งแพนเตอร์และเอ็มม่าเดินตามไปด้วย
แพนเตอร์
ทั้ง ๆ ที่นายสามารถพาเราไปหามนุษย์คนนั้นได้ในพริบตาน่ะหรอ
เอล
ช่าย ยังไงรอบตัวมนุษย์คนนั้นก็มีน้ำอยู่แน่ ๆ
เอล
ลองนึกสภาพเราใช้เวทย์ขั้นสูงกันแล้วพวกมนุษย์มาเห็นสิ
เอล
สงครามระหว่างเผ่าพันธุ์ได้เริ่มอีกรอบแน่
แพนเตอร์
แต่ว่าเซียโล่พึ่งจะ 'บิน' ไปเองนะ
แพนเตอร์
ถ้ามนุษย์ผ่านมาเห็นเข้า
แพนเตอร์
ระหว่างที่เขา 'บิน' อยู่ล่ะ
เอล
ฉันลืมไปเลยนะเนี่ย ^^+ /เริ่มสับเท้า
แล้วจอมเวทย์ทั้งสามเริ่มออกตัววิ่งไปตามทางอีกครั้ง
ด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ
Comments