อยู่ๆก็ไปเกิดใหม่ในนิยายที่มีซอมบี้
ตอน 3 เรามีพี่ด้วยหรอเนี่ย?
// การกระทำ
( ) คิดในใจ
/+ ทำตาม
🔈 เสียงที่ควบคุมไม่ได้
😡 โกรธ
❄️ เย็นชา
✨ ใช้พลังพิเศษ
อารัญ (พ่อนายเอก)
ชโลมร เหมรัชต์//พูดด้วยนํ้าเสียงตื่นเต้น
อันญา (แม่นายเอก)
เป็นชื่อที่ดีค่ะ//พูดด้วยนํ้าเสียงตื่นเต้นไม่แพ้กัน
อันญา (แม่นายเอก)
โทรไปบอกลูกยังค่ะ//หันไปถามสามี
อารัญ (พ่อนายเอก)
ยังเลยที่รัก//เดินไปคุยที่ระเบียง
บุคคลปริศนา
📞ครับว่าไงครับพ่อ แม่คลอดน้องยังครับ
อารัญ (พ่อนายเอก)
📞แม่เราคลอดแล้วน้องเป็นเด็กผู้ชาย
บุคคลปริศนา
📞น้องน่ารักไหมครับ
อารัญ (พ่อนายเอก)
📞รอดูเอาเองละกันไม่เกินอาทิตย์ก็น่าจะได้กลับแล้ว
อารัญ (พ่อนายเอก)
📞อย่าดื้อละมีอะไรก็โทรหาพ่อน่ะ
อารัญ (พ่อนายเอก)
📞แค่นี้ก่อนน่ะ
บุคคลปริศนา
📞ครับผม ฝากบอกแม่ด้วยรีบๆหายเร็วนะครับ//พูดด้วยนํ้าเสียงตื่นเต้น
อารัญ (พ่อนายเอก)
📞อยากเห็นน้องละสิ ได้เดี๋ยวพอบอกให้เเค่นี้น่ะ//พูดด้วยนํ้าเสียงรู้ทัน
บุคคลปริศนา
ครับแค่นี้น่ะครับ//กดวางสาย
หลังจากนั้นก็เดินกลับเข้าห้องค่อยดูแลภรรยาและลูกน้อย
หมอ
พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้วครับนายท่านนายหญิง
อารัญ (พ่อนายเอก)
อือ ขอบใจ
หมอ
มันเป็นหน้าที่ของกระผมขอรับ//ผมจบก็โค้งหัวเล็กน้อยแล้วเดินออกจากห้องไป
อันญา (แม่นายเอก)
อิ่มแล้วหรอตาหนู่//พูดด้วยนํ้าเสียงหยอกล้อ
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
อ้อ แอ แอ้ (ครับคุณแม่)
อารัญ (พ่อนายเอก)
พุงน้อยออกแล้วลูกฮ่าๆ//มองดูพุงลูกแล้วพูดติดขำๆออกมา
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
แอ้ แอ (อย่าว่าคุณพุงน่ะ)//เถียงคนเป็นพ่อด้วยเสียงของทารก
อารัญ (พ่อนายเอก)
อะไรเถียงอะไรพ่อหรอหือ//พูดจบก็หันจกพุงน้อยๆของลูก
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
คิกๆ //หัวเราะจนแทบหายใจไม่ทัน
อันญา (แม่นายเอก)
คุณค่ะเดี๋ยวลูกหายใจไม่ทันพอดีน่ะ//ดุสามีไปเบาๆ
อารัญ (พ่อนายเอก)
ค้าบๆ//ตอบด้วยสีหน้ายิ้มๆ
อารัญ (พ่อนายเอก)
ที่รักพักผ่อนเถอะเดี๋ยวผมนั่งทำงานที่โซฟา น่ะ ฟอด//พูดจบก็หอมแก้มภรรยาคนสวยขาไปหนึ่งที
อันญา (แม่นายเอก)
ค่ะ//ตอบกับสามีแล้วเอนตัวนอนกอดลูกไวกันตกเตียง
อันญา (แม่นายเอก)
เรานอนดีกว่าเนาะตาหนู//หันไปคุยกับเจ้าก้อน
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
แอ้ แอ (ครับผมง่วงแล้ว)//ตอบแบบตาปรือๆ
อันญา (แม่นายเอก)
ฟอด//หอมแก้มลูกน้อยด้วยความหมั่นเขี้ยว
หลังจากนั้นไม่นานมากนักก็พล๊อยหลับไปทั้งคู่
อารัญ (พ่อนายเอก)
หึ ฟอด ฟอด //หัวเราะในลำคอแล้วเดินไปหุ้มผ้าให้ทั้งคู่ไม่ลืมหอมแก้วทั้งคู่ด้วย
อารัญ (พ่อนายเอก)
ใครกัน//หยิบมือถือขึ้นมาดู
อารัญ (พ่อนายเอก)
//กดรับสาย
อารัญ (พ่อนายเอก)
📱ว่าไงเราตัวแสบ
บุคคลปริศนา
📱แม่กับน้องละครับ
อารัญ (พ่อนายเอก)
📱แม่กับน้องนอนน่ะ
อารัญ (พ่อนายเอก)
📱มีไรอะไรละเรา
บุคคลปริศนา
📱คิดว่าแม่กับน้องตื่นแล้วซะอีก
อารัญ (พ่อนายเอก)
📱ถ้าแม่ตื่นแล้ว เดะ//กำลังจะตอบ
อันญา (แม่นายเอก)
อืม //ครางอย่างงัวเงีย
อันญา (แม่นายเอก)
ลูกโทรมาหรอค่ะคุณ//หันไปถามสามี
อารัญ (พ่อนายเอก)
ครับที่รัก//หันไปตอบภรรยาแล้วลุกเดินไปหา
อันญา (แม่นายเอก)
📱ว่าไงอะเรา//ให้ไปตอบตามเสียงที่มา
บุคคลปริศนา
📱เมื่อไหร่แม่จะกลับครับ
อันญา (แม่นายเอก)
📱หมอบอกพรุ่งนี้กลับได้จ๊ะ//ตอบกลับเจ้าตัวแสบแล้วหันไปมองตาหนูที่ตื่นมาทำตาแป๋วมองมาที่เธอ
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
(พี่ชายหรอเนี่ยเรามีพี่ชายด้วยสิน่ะ//ตื่นเต้น)
บุคคลปริศนา
📱น้องตื่นแล้วหรอครับ
อันญา (แม่นายเอก)
📱ใช่จ๊ะ//หันมือถือไปหาตาหนู
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
เอะอะ(นี่พี่ชายเราหรอน่ารัก)//มองในจอมือถือ
ดนัย (พี่ชายนายเอก)
📱ไงตัวเล็ก
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
แอ้ แอ (พี่ชาย)
ดนัย (พี่ชายนายเอก)
📱ครับผม//คุยกับน้อง
จากนั้นพี่ชายและน้องชายคุยหยอกหรอกัน จนเจ้าตัวเล็กพล็อยหลับไป ถึงได้วางสายไป
Comments