อยู่ๆก็ไปเกิดใหม่ในนิยายที่มีซอมบี้
ตอน 2 ลืมตาดูโลก(ใบใหม่)
// การกระทำ
( ) คิดในใจ
/+ ทำตาม
🔈 เสียงที่ควบคุมไม่ได้
😡 โกรธ
❄️ เย็นชา
✨ ใช้พลังพิเศษ
นายเอก
(ที่นี่ที่ไหนเนี่ย มืดจัง)
นายเอก
(แต่อุ่นทำให้สบายใจมากเลย)
บุคคลปริศนา
ที่รักพรุ่งนี้ก็คลอดแล้วใช่ไหมครับ
บุคคลปริศนา
โอเคครับผมจะเร่งทำงานให้เสร็จในคืนนี้พรุ่งนี้จะได้พาคุณไปคลอดนะครับ
บุคคลปริศนา
ค่ะอย่าหักโหมมากนะคะ
บุคคลปริศนา
ครับคุณพักผ่อนน่ะ จุ๊บ //หอมแก้ม
บุคคลปริศนา
ค่ะ //เขินอายเล็กน้อย
นายเอก
(เสียงพ่อกับแม่เราสิน่ะหน้าตาจะเป็นไงน๊า)
และแล้วเจ้าก้อนแป้งก็ผล็อยหลับไป
ณ โรงพยาบาลในเครือเหมรัชต์
บุคคลปริศนา
เตรียมห้องคลอดพร้อมรึยัง//❄️
หมอ
เตรียมพร้อมแล้วครับ คุณ อารัญ
หมอ
คุณอารัญจะเข้าไปด้วยไหมครับ
อารัญ (พ่อนายเอก)
เข้า//❄️
หมอ
ครับ พยายาลพาคุณอารัญไปเปลี่ยนชุดที
ตอบผู้เป็นนายแล้วบอกพยาบาลที่อยู่ใกล้ๆ
พยาบาล
ค่ะ เชิญทางค่ะ//เดินนำทาง
อารัญ (พ่อนายเอก)
อืม //❄️-เดินตาม
พยาลาบสาวนำทางไปห้องเปลี่ยนชุดที่อยู่ไม่ไกลจากห้องคลอดมากนัก
พยาบาล
ถึงแล้วค่ะ ตามสบายเลยนะค่ะ
พูดจบพยาบาลสาวก็เดินกลับไปที่เดิม
อารัญ (พ่อนายเอก)
ฉันพร้อมแล้วไปกันเถอะ
หลังจากนั้นทุกคนก็เดินไปที่ห้องคลอดที่ตอนนี้มีหญิงสาวคนหนึ่งนอนบนเตียงอยู่
อารัญ (พ่อนายเอก)
ที่รักพร้อมไหมครับ
อารัญ (พ่อนายเอก)
ผมจะอยู่ข้างๆคุณน่ะ จุ๊บ// จูบที่หน้าผาก
อันญา (แม่นายเอก)
เข้าใจแล้วค่ะ//หน้าแดง
อารัญ (พ่อนายเอก)
เริ่มเถอะ//❄️ หันไปบอกหมอที่อยู่ข้างๆ
หลังจากนั้นหมอและพยาบาลก็เข้าที่เตรียมทำการคลอด
นายเอก
(จากที่ได้ยินเราคงจะคลอดแล้วสิน่ะ)//ตื่นเต้น
หมอ
คลอดแล้วครับ ปลอดภัยทั้งแม่และเด็กครับ
พยาบาล
ยินดีด้วยเป็นเด็กผู้ชายค่ะ
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
แอ้ แอ (ในที่สุดก็คลอดแล้วเรา)//ตื่นเต้น
อารัญ (พ่อนายเอก)
//เดินไปรับลูกจากพยาบาล
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
แอ้~~ แอ แอ้ (ว้าวนี้พ่อเราหรอหล่อนน่ะเนี่ย)//มองหน้าคนที่อุ้ม
อารัญ (พ่อนายเอก)
หึ ร้องใหญ่เลยน่ะเราเนี่ย//ก้มหน้ามองลูกแล้วคุยกับลูก
หลังจากนั้นก็เดินพาลูกให้ภรรยาดู
อารัญ (พ่อนายเอก)
คุณครับนี่ไงเจ้าก้อน
อันญา (แม่นายเอก)
หรอค่ะหน้าเหมือนคุยเลย//ก้มมองลูกในอ้อมแขนสามี
อารัญ (พ่อนายเอก)
เหมือนคุณเหมือนกันครับ//มองหน้าภรรยาที่เริ่มมีเลือดฝาด
อารัญ (พ่อนายเอก)
คุณพักผ่อนก่อนนะ//หอมแก้มภรรยา
อันญา (แม่นายเอก)
คะ ค่ะ //ตอบแบบเสียงสั่นๆและแก้มเริ่มแดงขึ้นมา
หลังจากนั้นอัญญาก็ผล๊อยหลับไป
อารัญ (พ่อนายเอก)
ฝากลูกฉันด้วย//❄️
พยาบาล
ได้ค่ะ//เดินไปรับนายน้อยแล้วพาไปเข้าตู้ตบ
บนเตียงผู้ป่วยอันญาค่อยๆลืมตาและมองไปรอบๆข้างเตียงมีสามีนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่
อันญา (แม่นายเอก)
อืม //เสียงครางหลุดออกจากปากเบา
อารัญ (พ่อนายเอก)
ตื่นแล้วหรอครับ//เงยหน้ามองภรรยา
อารัญ (พ่อนายเอก)
//ค่อยๆเข้าไปพยุงภรรยา
อันญา (แม่นายเอก)
ค่ะ แล้วลูกละค่ะ//มองหาไปรอบๆห้อง
อารัญ (พ่อนายเอก)
พยาบาลพาไปเข้าตู้อบน่ะเดี๋ยวก็คงพามาส่งครับ
อารัญ (พ่อนายเอก)
เข้ามาได้
พยาบาล
ขออนุญาตค่ะ ดิฉันพานายน้อยมาส่งค่ะ//เดินเอาเจ้ากัอนแป้งไปให้อันญา
อันญา (แม่นายเอก)
ขอบคุณนะ//ยื่นมือไปรับลูกน้อยจากหมอ
อารัญ (พ่อนายเอก)
ที่รักตั้งชื่อลูกว่าไรดีครับ
อันญา (แม่นายเอก)
ชลธีดีไหมค่ะ//มองดูลูกในอ้อมกอดแล้วยิ้มๆ
อารัญ (พ่อนายเอก)
เพราะดีน่ะ ชลธีที่แปลว่าสายนํ้าน่ะหรอครับ
อารัญ (พ่อนายเอก)
แล้วชื่อจริงละ
อันญา (แม่นายเอก)
คุณคิดเถอะค่ะ
อารัญ (พ่อนายเอก)
อือออ~//กำลังใช้ความคิด
ชลธี (นายเองตอนเด็ก)
แอ้ แอ (หิวแล้วสิเราเฮ้อ~~)//นอนมองหน้าคุณแม่
อันญา (แม่นายเอก)
หิวแล้วหรอลูก//ทำการป้อนนมจากเต้า
ระหว่างรอคนรักคิดชื่อลูกอันญาก็ให้นมลูกไปจนเจ้าก้อนแป้งกินมนอิ่มและหยอกล้อเจ้าก้องแป้งจนพล๊อยหลับไป
Comments