เกิดใหม่เป็นนายน้อยลำดับที่ 3
ตอนที่2
เฉินเฟย[เด็ก]
เฮือก!/ลืมตาตื่น
เฉินเฟย[เด็ก]
ก...เกิดอะไรขึ้น
เฉินเฟย[เด็ก]
ที่นี่ที่ไหน/มองรอบๆ
เฉินเฟย[เด็ก]
ข้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร/พยายามลุกขึ้น
เฉินเฟย[เด็ก]
อ...อึก!/ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
เฉินเฟย[เด็ก]
ไม่ใช่ว่าข้าตายไปแล้วหรอกหรือ..?
เฉินเฟย[เด็ก]
/มองมือตัวเอง
เฉินเฟย[เด็ก]
ทำไมมือของข้าถึงเล็กลงล่ะ?
เฉินเฟย[เด็ก]
!!/ส่องกระจก
เฉินเฟย[เด็ก]
น...นี่ข้าหรอ
เฉินเฟย[เด็ก]
ไม่จริงน่า..
เฉินเฟย[เด็ก]
ข้าจำได้ว่าข้าตายไปแล้วนิ
เฉินเฟย[เด็ก]
หรือว่าข้าจะเกิดใหม่งั้นหรือ?
เฉินเฟย[เด็ก]
แต่ตอนนี้ร่างกายข้าผอมแห้งไปหมด.../สำรวจร่างกาย
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
น..นายน้อย../ทำยาหลุดมือ
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
นายน้อย..ฮึก/เข้าไปกอด
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
นายน้อยท...ท่านฟื้นแล้วฮืออ
เฉินเฟย[เด็ก]
/หน้าจมเข้าไปในหน้าอกหนิงหลง
เฉินเฟย[เด็ก]
ห..หายใจไม่ออก
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
อ่ะ...ขออภัยเจ้าค่ะ/แผละกอด
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
ข...ข้าดีใจไปหน่อย/ปาดน้ำตา
เฉินเฟย[เด็ก]
เจ้าเป็นใคร??
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
น..นายน้อย..?/ช็อค
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
ห...หมอ!!!/ตะโกน
เฉินเฟย[เด็ก]
-_-/นำมือปิดหูเอาไว้
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
นายน้อยของข้าเป็นเช่นไรบ้าง
หมอหลวง: ดูเหมือนว่านายน้อยจะความจำเสื่อมชั่วคราวขอรับ
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
ไม่จริงน่า...
หมอหลวง: ถ้าไม่มีอะไรแล้วข้าขอตัว
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
อืม พวกเจ้าไปเถอะ
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
นายน้อย/ย่อตัวลงให้เท่ากับคนที่นั่งอยู่บนเตียง
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
ข้าหนิงหลงเองท่านจำข้าได้รึเปล่า
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
แล้วท่านจำได้ไหมว่าท่านเป็นใคร
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
เจ้าค่ะ
เฉินเฟย[เด็ก]
ข้าคือนายน้อย..!
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
เฮ้อ~
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
ไม่เป็นไร
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
ท่านนอนพักผ่อนเถอะ
หนิงหลง[คนรับใช้เฉินเฟย]
/เดินออกไป
เฉินเฟย[เด็ก]
ข้าพูดอะไรผิดหรือ?
เฉินเฟย[เด็ก]
ก็นางบอกข้าว่านายน้อยนิ?
เฉินเฟย[เด็ก]
!!/พึ่งได้สติ
เฉินเฟย[เด็ก]
ไม่สิ ไม่สิ/ส่ายหัวไปมา
เฉินเฟย[เด็ก]
เพราะร่างกายนี้เป็นเด็กงั้นหรอ
เฉินเฟย[เด็ก]
ข้าถึงมีนิสัยเหมือนเด็กไปด้วย
เฉินเฟย[เด็ก]
แต่ข้าเป็นใครกันล่ะเนี่ย
เฉินเฟย[เด็ก]
แม้แต่ชื่อเจ้าเด็กนี่ข้าก็ยังไม่รู้
เฉินเฟย[เด็ก]
สาวใช้คนนั้นก็เรียกแต่ข้าว่านายน้อยๆ
เฉินเฟย[เด็ก]
อ..อึก/ปวดศีรษะ+จับศีรษะ
เฉินเฟย[เด็ก]
อั่กกก!/ปวดศีรษะแบบรุนแรง
นำตัวเฉินเฟยไปไว้ตำหนักลองซะ
และปิดปากเงียบเรื่องนี้เอาไว้
คนที่มีร่างกายอ่อนแอไม่เหมาะสมที่จะเป็นนายน้อยของสำนักมารสวรรค์ด้วยซ้ำ
ถ้าอยากให้ข้ายอมรับก็จงพิสูจน์ให้ข้าได้เห็นซะสิ
นายน้อยนะนายน้อยท่านไม่น่าเกิดมามีร่างกายที่อ่อนแอแบบนี้เลย
เฉินเฟย[เด็ก]
อ่า../จับศีรษะ
เฉินเฟย[เด็ก]
ที่แท้ข้าก็คือนายน้อย 3 แห่งสำนักมารสวรรค์นี่เอง
สำนักที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก มี 3 สำนัก
ซึ่งสำนักมารสวรรค์ถูกจัดให้เป็นสำนักอันดับ 1 ของโลก
ลองลงมาเป็นสำนักสวรรค์และสุดท้ายสำนักมาร
พ่อของเจ้าเด็กนี่...ไม่สิพ่อของข้า ถึงเขาจะเป็นหัวหน้าสำนักมารสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ว่าข้าก็ไม่เคยเห็นเขาแสดงพลังที่แท้จริงด้วยซ้ำ
เฉินเฟย[เด็ก]
อ่า...แหะ/เคอะเขิน
เฉินเฟย[เด็ก]
ตอนนี้ข้าหิวข้าวเหลือเกิน~/จับท้อง
เฉินเฟย[เด็ก]
(นี่เป็นรอบหลายปีเลยที่ท้องของข้าส่งเสียงร้องแบบนี้)
เฉินเฟย[เด็ก]
น่าอายจัง/อาย
เฉินเฟย[เด็ก]
ก่อนอื่นไปหาอะไรกินก่อน...!/กำลังจะลุกออกจากเตียง
เฉินเฟย[เด็ก]
/จับขอบหน้าต่างใกล้ๆไว้
เฉินเฟย[เด็ก]
ก..เกือบไปแล้ว/นั่งลงบนเตียง
เฉินเฟย[เด็ก]
ก็รู้ว่าร่างกายนี้อ่อนแอ
เฉินเฟย[เด็ก]
แต่ไม่คิดว่าจะขนาดนี้
เฉินเฟย[เด็ก]
(ช่วยไม่ได้)
เฉินเฟย[เด็ก]
(คงต้องฟื้นฟูร่างกายก่อน)
เฉินเฟย[เด็ก]
/นั่งขัดตะหมาด+ทำสมาธิ
เฉินเฟย[เด็ก]
(ทำไมพลังชี่พันกันหยุ่งเหยิงแบบนี้เนี่ย)
เฉินเฟย[เด็ก]
(เจ้าเด็กนี่อยู่ในสภาวะพลังชี่อุดตันงั้นหรอ)
เฉินเฟย[เด็ก]
(ไม่น่าล่ะ เจ้าเด็กนี่ถึงอ่อนแอปลวกเปลียกแบบนี้)
*อันนี้มั่วเอา(มันเป็นเพียงนิยายอย่าเก็บมาใส่ใจเน้ออ)
เฉินเฟย[เด็ก]
(ข้าคงต้องจัดระเบียบให้มันถูกต้องก่อน..)
ทุก 2 วันมานี้หนิงหลงก็มักจะนำยามาให้ข้าบ่อยๆ
หนิงหลงเห็นเฉินเฟยกำลังนั่งทำสมาธิกับอะไรบางอย่าง เธอก็ไม่ได้สนใจเพราะไม่อยากรบกวนเฉินเฟย
เธอแค่นำยามาให้และเดินออกไปอย่างเงียบๆ
เฉินเฟย[เด็ก]
ในที่สุด/ผอมแห้งแรงน้อย
เฉินเฟย[เด็ก]
/สูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะปล่อยออกมา
เฉินเฟย[เด็ก]
หิวข้าวโว้ยยย!!/รีบวิ่งแจ้นไปโรงครัว
เฉินเฟย[เด็ก]
/หัวโผล่+มองอาหารด้วยสายตาตื้นตันใจ
เฉินเฟย[เด็ก]
/อยู่ๆหูและหางปลอมๆก็โผล่ออกมา
เฉินเฟย[เด็ก]
อาหาร✨/มอง+พร้อมสวบ
เฉินเฟย[เด็ก]
/ส่ายหาง(ปลอมๆ)ดุ๊กดิ๊ก
เฉินเฟย[เด็ก]
แฮ่.../น้ำลายไหล
เฉินเฟย[เด็ก]
ง่ำ!/สวบอาหารที่อยู่บนโต๊ะ
เฉินเฟย[เด็ก]
อื้มม อาาหย่อย✨/เคี้ยวหงุบหงับ+ปลื้มปริ่มใจ
เฉินเฟย[เด็ก]
อ่า~ อิ่มชะมัด/ตบพุง+เดินออกจากโรงครัว
ผู้ดูแลอาหาร: อ่ะ กรี๊ดดด!
ผู้ดูแลอาหาร: อ..อาหารที่เตรียมไว้สำหรับนายท่าน ห...หายไปแล้ว!?
ผู้ดูแลอาหาร: แบบนี้ข้าต้องถูกนายท่าน×่าแน่ๆเลย
ผู้ดูแลอาหาร: ถ้าเริ่มทำใหม่ทั้งหมด ข้าว่าไม่ทันแน่ๆ
ผู้ดูแลอาหาร: ทำไงดี ทำไงดี
เฉินเฟย[เด็ก]
💤💤/เดินฮัมเพลง
เฉินเฟย[เด็ก]
เอ๋..? รู้สึกว่าข้าจะทำอะไรผิดหว่าา??
เฉินเฟย[เด็ก]
อืม.../พยายามนึก
เฉินเฟย[เด็ก]
ช่างเถอะ/เดินต่อ
หวังว่าชีวิตนี้ข้าจะมีชีวิตที่อิสระนะ
.....................................................
ผู้แต่ง: ยอมรับว่าหิววข้าวว
Comments