เกิดใหม่เป็นนายน้อยลำดับที่ 3
ตอนที่1
เรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ภายในเนื้อหาอาจมีฉากที่ไม่เหมาะสมและมีคำหยาบคาย
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
หยางเฟย[มารปีศาจ]
อึก..!/วิ่งหนี
กลุ่มโลหิต
/ขวางทางหยางเฟย
หยางเฟย[มารปีศาจ]
(บ้าจริง!)
หยางเฟย[มารปีศาจ]
(เกาะติดอย่างกับปลิง! กะจะไม่ให้ข้ามีชีวิตรอดเลยสินะ)
กลุ่มโลหิต
มันเริ่มอ่อนแรงแล้ว!
กลุ่มโลหิต
โจมตีมันไปพร้อมกันนี่แหล่ะ/โจมตี
หยางเฟย[มารปีศาจ]
เหอะ ฝันไปเถอะ/พุ่งเข้าไปฟันรวดเดียว
หยางเฟย[มารปีศาจ]
/วิ่งไปหาที่หลบ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
แฮก...แฮก...แฮก/บาดจับหนัก
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ข้าสังหารก็เยอะแล้วทำไมยังมีมาเพิ่มอีกล่ะ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
บ้าเอ้ยย!
หยางเฟย[มารปีศาจ]
(จะไม่ให้ข้าพักหน่อยรึไงว่ะ!)
หยางเฟย[มารปีศาจ]
แน่จริงก็เข้ามาพร้อมกันให้หมดเลยสิ!!
คนจากสำนักมาร
หึ คิดว่าสังหารไปไม่กี่คน
คนจากสำนักมาร
เจ้าอย่ามั่นหน้าไปหน่อยเลย!
สังหารไปไม่กี่คนงั้นหรือ...
ข้าสังหารผู้คนมานับไม่ถ้วน...
คนจากสำนักมาร
ข้าก็จะทำตามที่เจ้าขอล่ะกัน!!/โจมตี
หยางเฟย[มารปีศาจ]
/ใช้พลังลมปราณโจมตี
ข้าอุตส่าห์ไต่ขึ้นมาถึงจุดสูงสุดขนาดนี้...
ทำไมพวกเจ้าคิดที่จะกำจัดข้า!!
ข้าจะ×่าให้โครต×่องโครตแ×่งให้ตๅย×่ากันไปข้าง!!
หยางเฟย[มารปีศาจ]
อ๊ากก!!/สังหารหมู่
ต้องการใช้ชีวิตธรรมดาๆเพียงเท่านั้นเอง
หยางเฟย[มารปีศาจ]
แฮก..แฮก/จับแขน+เดินมากลางป่า
ถ้าการสังหารพวกมันจะทำให้ข้าสามารถมีชีวิตที่อิสระได้
ข้าก็จะสังหารพวกมันทั้งหมด
จะไม่ปล่อยให้เล็ดรอดออกไปแม้แต่คนเดียว!
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ร่างกายข้าใกล้ถึงขีดกำจัดแล้ว
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ต้องรีบ...
อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น...
หยางเฟย[มารปีศาจ]
อดทดหน่อยสิเจ้าร่างกายบ้า/เดินโซเซ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
(ต้องรีบไปเก็บสมุนไพรข้างหน้าให้ได้)
หยางเฟย[มารปีศาจ]
(เพราะมันจะเป็นยาให้ข้า)
หยางเฟย[มารปีศาจ]
/เดินโซเซ
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
สภาพดูไม่ได้เลยนะ
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
เจ้าเด็ก"ปีศาจ"/มองเหยียด
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
นี่หรือที่เขาเรียกกันว่า"มารปีศาจ"
ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าข้านี้ชื่อว่าซูหลิง
เห็นหน้าสวยๆแบบนี้นางก็เป็นคนที่โหดเหี้ยมมาก
นางเป็นคนประเภทถ้าไม่ได้×่าคนนางจะไม่มีความสุข
หยางเฟย[มารปีศาจ]
เ×ือกอะไรกับชีวิต×ู×ิป้าเ×ร
สาเหตุที่ข้าเรียกนางว่าป้าเพราะว่านางมีอายุราวๆ50
นางใช้ยาคงสภาพใบหน้าเอาไว้
หยางเฟย[มารปีศาจ]
/เดินต่อไม่สน
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
ฮึ๊ย!/พยายามสงบสติอารมณ์
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
ข้ารู้ว่าในตัวเจ้ามี"หนอนพิษ"อยู่
หยางเฟย[มารปีศาจ]
/หยุดชะงัก
เป็นหนอนพิษของพวกสำนักมาร
ใช้ในการควบคุมพลังชีวิตผู้ที่ขัดขืนคำสั่งของหัวหน้าสำนักมาร
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
ถ้าเจ้ายอมถ่ายทอดวรยุทธลับ 9 วิชานั่นให้กับข้า
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
บางทีข้าอาจจะช่วยเจ้าก็ได้นะ
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
ตามพลังของซูหลิงไป
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
บางทีเจ้ามารปีศาจนั่นอาจจะอยู่กับนางก็ได้
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
(คอยก่อนเถอะหยางเฟย)
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
(ข้าจะเอาชีวิตเจ้าให้ได้!)
หยางเฟย[มารปีศาจ]
เฮอะ /แสยะยิ้ม
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
น...นี่เจ้า!?
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ข้าจะบอกอะไรให้นะ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
หนอนพิษนั่นน่ะ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ข้ากำจัดออกมาจากร่างกายเมื่อ 6 ปีก่อนแล้ว
หยางเฟย[มารปีศาจ]
คิดหรอว่าข้าจะยอมสอนให้ง่ายๆน่ะ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
"คุณป้าหนัง×มา"
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
ฮึ๊ยย!!/โกรธ
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
ในเมื่อเจ้าไม่ยอมเจ้าก็ตๅยไปจากโลกนี้ซะ!!/พุ่งโจมตี
หยางเฟย[มารปีศาจ]
/สะกัดดาบอีกฝ่าย
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
/พุ่งโจมตีจากด้านหลัง
หยางเฟย[มารปีศาจ]
(ตั้งแต่เมื่อไหร่!)
หยางเฟย[มารปีศาจ]
อ่ะ/โดนดาบแทงจากด้านหลัง
หยางเฟย[มารปีศาจ]
/เลือดออกจากปาก
หยางเฟย[มารปีศาจ]
เหอะ เจ้านี่เล่นสกปรกใช้ได้
หยางเฟย[มารปีศาจ]
/เหวี่ยงดาบใส่มู่เจียง
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
/กระโดดหลบออกมาพร้อมกับดาบที่แทงหยางเฟย
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
ตราบใดที่ข้ากำจัดเจ้าได้ข้าก็ไม่สนวิธีการหรอก
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
เจ้าคนทรยศ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
เหอะ!/กุ้มท้องที่โดนดาบมู่เจียงแทง
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ข้าก็แค่อยากออกมาใช้ชีวิตธรรมดาๆ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ข้าต้องการอิสระ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ข้าไม่ต้องการเป็นหมารับใช้ให้ไ×้พวกสำนักมาร!!
ปรมาจารย์ทั้งเก้า
งั้นเจ้าก็ตๅยซะ!
ปรมาจารย์ทั้งเก้า
เจ้าชาติชั่ว!!
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ถึงขนาดเชิญปรมาจารย์ทั้งเก้ามาเลยรึ
หยางเฟย[มารปีศาจ]
เพื่อกำจัดข้าต้องลงทุนขนาดนี้เชียว?
หยางเฟย[มารปีศาจ]
เข้ามาพร้อมกันเลย!
ปรมาจารย์ทั้งเก้า
เจ้าคนอวดดี!!
ปรมาจารย์ทั้ง9ก็ได้โจมตีหยางเฟยพร้อมกัน
ในตอนนี้ร่างกายของหยางเฟยถูกปักไปด้วยดาบมากมาย
ถึงหยางเฟยจะบาดเจ็บหนักเจียนตๅย
แต่เขาก็ทำให้ปรมาจารย์ทั้ง9บาดเจ็บหนักได้
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
ดูสภาพเจ้าตอนนี้สิ/จับคางหยางเฟย
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
ช่างน่าสมเพชยิ่งนัก
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
สามารถทำให้ปรมาจารย์ทั้ง9บาดเจ็บหนักได้ขนาดนี้สมกับเป็นมารปีศาจจริงๆ/บาดจับสาหัด
ปรมาจารย์ทั้งเก้า
เจ้านี่หนังเหนียวชะมัด/บาดเจ็บหนัก
ปรมาจารย์ทั้งเก้า
ถ้าไม่รีบกำจัดมันข้าเกรงว่าโลกนี้จะต้องเต็มไปด้วยเลือดเป็นแน่
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!
หยางเฟย[มารปีศาจ]
โทษทีว่ะ!
หยางเฟย[มารปีศาจ]
พอดีหนังข้าทำมาจากหนังยาง!/ชูนิ้วกลาง
หยางเฟย[มารปีศาจ]
ส่วนหนังของพวกเจ้าคงทำมาจากหนัง×วายกระมั้ง/ยิ้มเยาะเย้ย
ปรมาจารย์ทั้งเก้า
นี่!เจ้า!!
ซูหลิง[ปรมาจารย์]
/จับหน้าหยางเฟย
หยางเฟย[มารปีศาจ]
!/ดวงตาเบิกโพลง
มู่เจียง[ปรมาจารย์กลุ่มโลหิต]
!!
หยางเฟย[มารปีศาจ]
อะ.../คอหลุดออกจากบ่า
ชีวิตของข้าจะลงเอยเช่นนี้งั้นหรือ?
ความปรารถนาของข้าจะเป็นจริง
ข้าอยากเป็นอิสระ ข้าไม่อยากเป็น×มารับใช้อีกต่อไปแล้ว
ข้าก็จะทำตามความปรารถนาของข้าให้เป็นจริง...
Comments