มาเยือนแล้ว
โอเวอร์ลิปสฺ์
เอ่อ..คุณผู้หญิงครับ
โอเวอร์ลิปสฺ์
ครับคุณแจลลี่
โอเวอร์ลิปสฺ์
ผมมีเรื่องสงสัยนิดหน่อยน่ะครับ
แจลลี่
ฉันจะตอบเท่าที่ควรตอบแล้วกันค่ะ
กันเจรจาของเธอเหมือนพวกชนชั้นสูงเลยเเฮะ
โอเวอร์ลิปสฺ์
ทำไมผู้คนที่นี่ถึงใช้ชีวิตแบบนี้กันล่ะครับ
โอเวอร์ลิปส์ใช้สายตามองไปยังผู้คนไปมาเพื่อสื่อให้แจลลี่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด
แจลลี่
พวกเราใช้ชีวิตกันแบบ
แจลลี่
กลางวันเป็นกลางคืน กลางคืนเป็นกลางวันน่ะค่ะ
โอเวอร์ลิปสฺ์
ยังไงนะครับ?
แจลลี่
เมื่ออาทิตย์ขึ้นพวกเราจะหลับไหลเข้านอนกัน
แจลลี่
พวกเราก็จะออกมาใช้ชีวิตกันแบบปกติแบบนี้แหละค่ะ
เขาอยากรู้เสียจริงว่าใครมันเอาความคิดแบบนี้มาตั้งเป็นกฏ
กษัตริย์องค์นี้ที่ว่าเขาอยากรู้ชื่อมันเสียจริง
แจลลี่
มันเป็นกฏที่พวกเราต้องปฏิบัติค่ะ
แจลลี่
ตอนแรกก็อาจจะลําบากหน่อยๆ
แจลลี่
แต่อยู่ไปเดี๋ยวก็ชินเองค่ะ
อยู่ให้ชิน..เหอะ เขาต้องใช้เวลานานเท่าไรถึงจะปรับตัวให้เข้ากับที่นี่กัน
หญิงสาวหยุดเดินก่อนจะหันหน้ามาคุยกับเขา
แจลลี่
เชิญพักผ่อนให้สบายใจ
แจลลี่
กับเมืองวัลฮังกานะคะ
โอเวอร์ลิปสฺ์
ขอบคุณคุณมากเเจลลี่
แจลลี่
งั้น...ฉันขอทราบชื่อคุณได้มั้ยคะ
โอเวอร์ลิปสฺ์
ผมไม่สะดวกน่ะครับ
แจลลี่
งั้นฉันก็ขอโทษที่เสียมารยาทด้วยนะคะ
แจลลี่
ขอให้คํ่าคืนนี้สุขสมนะคะ
ไม่นานนักหญิงสาวก็เดินจากไปจนลับสายตาของเขา
โอเวอร์ลิปสฺ์
สบายดีมั้ยครับเถ้าแก่
เถ้าแก่
ในที่สุดก็มีคนเข้าร้านในรอบสามปีเสียที
โอเวอร์ลิปสฺ์
ผมขอใช้โทรศัพท์หน่อยได้มั้ยครับ
เถ้าแก่
ว่าแต่พ่อหนุ่มเป็นใครกันรึ
เถ้าแก่
ลุงไม่เคยเห็นหน้าข้าตา
โอเวอร์ลิปสฺ์
ผมเป็นนักท่องเที่ยวน่ะครับ
โอเวอร์ลิปส์ยํ่าก้าวตรงไปยังโทรศัพท์ของร้าน
เถ้าแก่
นานๆทีมีคนจะถามไถ่เรื่องสุขภาพ
เถ้าแก่
คนแก่ได้ยินแล้วมันชื่นใจ
นิ้วเรียวกดเบอร์ที่คุ้นเคยก่อนจะรอสายเข้า
โอเวอร์ลิปสฺ์
ดีใจที่คุณสบายดี
โอเวอร์ลิปสฺ์
ว่าแต่แถวๆนี้มีหอพักที่ไหนถูกๆบ้างครับ
เถ้าแก่
เดินจากร้านตรงนี้ไปก็เจอแล้ว
โอเวอร์ลิปสฺ์
ขอบคุณครับเถ้าแก่
โอเวอร์ลิปสฺ์
ผมโอเวอร์ลิปส์
โอเวอร์ลิปสฺ์
ต้องการแจ้งข่าวคราวที่นี่
ทางเราจะเตรียมรับฟังเดี๋ยวนี้ค่ะ!
โอเวอร์ลิปสฺ์
ตอนนี้ผมอยู่ที่วัลฮังกาแล้ว
โอเวอร์ลิปสฺ์
มันก็ไม่ได้แย่แต่...
โอเวอร์ลิปส์เริ่มเล่าเรื่องราวที่เขาเจอมาทั้งหมดในวันนี้ตั้งแต่ที่เท้ามาเหยียบเมืองที่มีชื่อว่าวัลฮังกา
โอเวอร์ลิปสฺ์
มีอะไรคืบหน้าผมจะแจ้งอีกที
ขอให้ภารกิจของท่านผ่านลุล่วงไปได้ด้วยดีค่ะ
โอเวอร์ลิปสฺ์
ขอบคุณสำหรับโทรศัพท์นะครับ
เขาวางเงินจํานวนไม่มากนักลงบนเคาเตอร์ถึงมันจะเป็นเศษเงินก็เถอะ
โอเวอร์ลิปสฺ์
นี่ค่าตอบแทนสําหรับการช่วยเหลือครั้งนี้นะครับ
เถ้าแก่
เรื่องแค่นี้เองพ่อหนุ่ม
โอเวอร์ลิปสฺ์
ช่วยรับไว้เถอะครับเถ้าแก่
โอเวอร์ลิปสฺ์
หรือท่านเห็นมันเป็นเพียงเศษเงิน
โอเวอร์ลิปสฺ์
ท่านจึงรังเกียจผม
เถ้าแก่
เพียงแต่เกรงใจพ่อหนุ่ม
โอเวอร์ลิปสฺ์
ไม่ต้องเกรงใจเลยครับ
เถ้าแก่
งั้นพ่อหนุ่มรอเดี๋ยวนะ
เถ้าแก่เดินเข้าไปในโซนหนังสือไม่นานนักก่อนจะออกมาพร้อมหนังสือเล่มหนึ่ง
เถ้าแก่
ช่วยรับหนังสือนี่ไปด้วยเถอะ
เถ้าแก่
รู้สึกถูกชะตากับพ่อหนุ่ม
เถ้าแก่
สงสารหนังสือมันเถอะ
เถ้าแก่
อุดอู้อยู่แต่ในชั้นหลายปีแล้ว
เถ้าแก่
ช่วยเอามันไปอ่านด้วยเถอะ
โอเวอร์ลิปส์รับหนังสือมาไว้ก่อนจะเปิดประตูออกจากร้านไป
โอเวอร์ลิปสฺ์
ไว้จะมาเยี่ยมนะครับ
โอเวอร์ลิปสฺ์
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
เขาเดินออกจากร้านไปก่อนตะมุ่งหน้าหาที่พักพิง
เสียงหัวเราะสุขสมใจดังก้องขึ้นในวังหลวงภายใต้ห้องสี่เหลี่ยมห้องหนึ่ง
ขุนนาง
ช่างน่าขันเสียจริงคุณจูลีน่า
ขุนนาง
เหตุใดจึงไปนอนกลิ้งเกลือกบนพื้นเช่นนั้นล่ะคะ
ขุนนาง
ดูสกปรกยังไงไม่รู้สิคะ
สองขุนนางหัวเราะชอบใจกับภาพตรงหน้า
ขุนนาง
ดิฉันไปทำอะไรให้คุณจูลีน่ากันคะ
ขุนนาง
คุณทำตัวตํ่าตมเองมิใช่หรอคะ
ขุนนาง
ยิ่งไปนอนกองบนพื้นนั่นน่ะ
ขุนนาง
ดูเหมือนพวกไพร่พวกทาสไม่มีผิด
ขุนนาง
ฮ่าๆพูดอะไรน่าขันเสียจริง
จูลีน่า
ฉันไปทำอะไรให้พวกคุณกัน
จูลีน่า
พวกคุณถึงตามกลั่นแกล้งราวีฉันเช่นนี้
ไวน์บูลเบอร์รี่แก้วหรูในมือขุนนางตนหนึ่งถูกสาดลงกลางศีรษะคนบนพื้น
ขุนนาง
เหตุใดจูลีน่าจึงพูดจาใส่ร้ายพวกดิฉันเช่นนี้
ขุนนาง
ไม่ยักรู้ว่าลูกชายท่านดยุกตําแหน่งสูง
ขุนนาง
จะพูดจาน่ารังเกียจเช่นนี้
จูลีน่าเป็นบุตรชายคนเดียวของท่านดยุกพ่อของเขาตั้งแต่เขาเกิดมาพร้อมยศศักดิ์บรรดาที่สูงส่งกว่าพวกขุนนาง
ทำให้พวกขุนนางชั้นล่างตาร้อนเป็นไฟอิจฉา แต่ด้วยความเป็นชายแต่ไม่สู้คนจึงถูกพวกคนขี้ฉารังแกเอาได้ง่าย
ขุนนาง
อยู่นานเดี๋ยวคุณจูลีน่าจะขายหน้าเอา
เสียงรองเท้าส้นตึกยํ่ากรายเข้าใกล้ทั้งสามคน
ก่อนฝ่ามือที่หนักหน่วงจะสบัดกระทบกับใบหน้าสวย
แกร์ดิออร์
ทําอะไรกันคะสองสาว
แกร์ดิออร์
เรียกฉันทำไมหรือคะ
มือสวยตวัดใส่หน้าหญิงสาวมียศอีกคน
แกร์ดิออร์
รังแกคนที่อ่อนแอกว่า
แกร์ดิออร์
นี่หรือคะขุนนางชั้นสูง
ขุนนาง
พวกฉันจะฟ้องมาดามจูเลียต!
สองสาวโมโหกริ้วที่มือไม้ไม่แม้จะขยับสู้เมื่ออยู่ต่อหน้าคนที่มีอํานาจเหนือกว่า
แกร์ดิออร์
อย่าทำให้ตนเองขายหน้าไปมากกว่านี้
ชายบนพื้นพยุงตัวลุกขึ้นเมื่อสิ้นเสียงผู้ที่ช่วยเขาไว้
จูลีน่า
ล..แล้ว..พวกนั้นล่ะครับ
จูลีน่าหันไปสบตากับสองสาวตรงหน้าที่ยํ่ายีเขาไปเมื่อครู่ แต่บัดนี้กลับนอนกองหมดสภาพ
แกร์ดิออร์
ช่างหัวพวกมันสิ
จูลีน่า
ต..แต่คุณจะเดือดร้อน
จูลีน่า
พวกนั้นขู่ว่าจะเอาเรื่องไปฟ้อง--
เขาปรายตามองพวกที่เขาพึ่งจะจัดการไปจนหมดสภาพ
คําว่าขู่จะใช้กับเขาได้น่ะหรอ ฝันเอาซะเถอะ
แกร์ดิออร์
หยุดปากมากแล้วตามฉันมา
พูดจบเขาก็เดินหน้าไปทิ้งให้จูลีน่ายืนอึ้ง งงและเดินตามทีหลัง
จูลีน่า
ค..คุณจะพาผมไปไหนหรอครับ
ชายตรงหน้าหยุดก้าวเท้าก่อนจะหันมาประสานสายตากับจูลีน่า
แกร์ดิออร์
ทำไมไม่หัดสู้คนเสียบ้าง
แกร์ดิออร์
ทำตัวอ้อนแอ้นอ่อนแอ
แกร์ดิออร์
มัดขัดหูขัดตาฉันยิ่งนัก
จูลีน่า
ก็ผมไม่รู้จะสู้อย่างไรหนิครับ
จูลีน่า
ข..ขืนลุกขึ้นสู้มีหวังโดนแกล้งหนักกว่าเดิมก็เป็นได้ครับ
แกร์ดิออร์
ขี้ขลาดเสียจริง
แกร์ดิออร์
เพราะขลาดแบบนี้ไงล่ะ
แกร์ดิออร์
ถึงโดนรังแกแบบนี้
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไม่แปลกใจที่คนตรงหน้าถูกกลั่นแกล้งแบบนี้
นิสัยยอมคนมันเปลี่ยนยากเสียจริง
แกร์ดิออร์
ไม่ต้องมาขอโทษฉัน
แกร์ดิออร์
นายไม่ได้ผิดอะไร
จูลีน่า
ล...แล้วให้จะผมทำอย่างไรล่ะครับ
แกร์ดิออร์
ฉันชื่อแกร์ดิออร์
แกร์ดิออร์
ต่อไปนี้นายต้องสู้ห้ามถอย
แกร์ดิออร์
ให้ครั้งนี้เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นนายมีนํ้าตา
แกร์ดิออร์
อย่าไปกลัวมันพวกชั้นล่าง
แกร์ดิออร์
เราสูงส่งมากกว่ามันด้วยซํ้า
จูลีน่าทําท่าอํ้าอึ้งเหมือนจะบอกอะไรบางอย่าง
จูลีน่า
ต้องสู้ยังไงหรอครับ
แกร์ดิออร์
ก็แค่พวกคนขี้อิจฉา
แกร์ดิออร์
เดี๋ยวฉันสอนเอง
แกร์ดิออร์ดิยกยิ้มมุมปากทําท่าเจ้าเล่ห์
แอ๊ด..ประตูบานหรูถูกเปิดออกหญิงสาวก้าวเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มของเธอ
นิ้วยาวกระดิกเรียกหญิงสาวที่พึ่งวางชาคาโมมายล์บนโต๊ะ
แจลลี่วางชาคาโมมายล์ลงโต๊ะก่อนจะเดินหันไปหาสามีเธอ
แจลลี่
มีอะไรให้น้องรับใช้มั้ยคะ
เธอหย่อนตัวนั่งลงบนตักของสามีอายุมากมือยาวเอื้อมไปกอดคอก่อนจะซุกตัวเข้ากับอกแกร่ง
กรีฟ
เรื่องวันนี้ที่ฉันให้ไปจัดการ
แจลลี่
เขาเป็นเพียงนักท่องเที่ยวคนหนึ่งค่ะ
แจลลี่
ท่าทางดูจะตกใจเมืองเราเมื่อได้พบ
แจลลี่
เกือบจะถูกพวกนั้นล่อลวงจับไปกินเสียได้
แจลลี่
แล้วคุณพี่จะให้น้องทำอย่างไรต่อไปคะ
กรีฟ
สั่งคนของฉันให้จับตาดูไว้
กรีฟ
ไม่ว่าใครหน้าไหนที่เข้ามาเหยียบวัลฮังกา
กรีฟ
มันจะต้องอยู่ในสายตาฉันตลอด
แจลลี่
ว่าแต่..เหตุใดคุณพี่จะต้องให้น้องออกไปสะกดรอยตามชายผู้นั้น
กรีฟ
เธอไม่ควรยุ่งเรื่องที่ไม่ควรยุ่งนะแจลลี่
แจลลี่
น้องเพียงแค่อยากรู้
แจลลี่
ไม่เคยเห็นคุณพี่ทำเช่นนี้มาก่อน
กรีฟ
เห็นในสิ่งที่ฉันให้เห็น
แจลลี่
คงจะมีเรื่องกับสาวใช้อีกเป็นแน่ค่ะ
กรีฟ
ชอบหาเรื่องให้ปวดหัวอยู่เรื่อย
เขาทําท่ากุมขมับด้วยความเหนื่อยและปวดหัวกับลูกสาวของเขาเช่นเดียวกัน
แจลลี่
เดี๋ยวน้องออกไปดูให้เองค่ะ
ชายร่างใหญ่กดสะโพกคนบนตักให้นั่งลงเช่นเดิม
กรีฟ
เธอคือคนที่ฉันรักแจลลี่
กรีฟ
ทั้งสวย..เก่ง...แถมยังช่วยงานเป็นประโยชน์ให้ฉันอีก
กรีฟ
เธอน่ะ..ดีที่สุดของฉันแล้ว
กรีฟ
รุ่งอรุณนี้..เธอจงมอบความสุขสมให้ฉันซะ
โอเวอร์ลิปสฺ์
หน้าเบื่อจริงๆเลย
โอเวอร์ลิปสฺ์
เรายังออกไปไหนตอนกลางวันแสกๆไม่ได้
โอเวอร์ลิปสฺ์
แบบนี้การไขคดีคงยากมาอีกระดับนึง
โอเวอร์ลิปสฺ์
แต่คิดว่าจะทำอะไรโอเวอร์ลิปส์ได้รึไง
เขาสถบคําหยาบออกมาก่อนลุกไปหยิบชุดคลุมสีนํ้าตาลสวยมาสวม
โอเวอร์ลิปสฺ์
ออกไปเเบบเนี้ยแหละ
โอเวอร์ลิปสฺ์
จะดูเหมือนเป็นตัวประหลาดก็ช่างแม่ง
เขาเดินไปเปิดกระเป๋าใบใหญ่ที่ใช้สำหรับพกสัมภาระมาด้วย
แต่ไม่ใช่ว่ามันจะใช้สำหรับใส่สัมภาระได้อย่างเดียวหรอกหรอ
มือเรียวงัดแกะเปิดกระเป๋าใบใหญ่ออกมาเพื่อที่จะพาเพื่อนร่วมทางของเขาไปด้วย
โอเวอร์ลิปสฺ์
ฉันขอโทษที่ทิ้งแกไว้ในนี้เกือบหนึ่งวันแหนะ
ขนปุกปุยสีดําตัดไข่สนุขตัวเล็กกระโจนออกมาจากกระเป๋าใบหนักเข้าออดอ้อนผู้เป็นเจ้าของทันที
โอเวอร์ลิปสฺ์
รู้แล้วๆรู้แล้วน่า
โอเวอร์ลิปสฺ์
หยุดเลียหน้าฉันสักที
ไรท์ไร๊!
ไรท์ใส่แท็กผิดอ่ะ
ไรท์ไร๊!
ใส่เป็นone night stand
ไรท์ไร๊!
จริงๆไม่ใช่นะคะมันแก้ไม่ได้ด้วย
Comments