"แค่เพื่อน"

"แค่เพื่อน"

#1

. . . . . .
นิยายเรื่องนี้สร้างเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ทุกอย่างเป็นจิตนาการของผู้เขียนทั้งหมด
. . . . . . . .
เค
เค
เอื้อ วันนี้ไปไหนบ้างปะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อือ ก็ไปนะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
พอดีพ่อกูบอกว่า มีนัดให้กูไปอะ
เค
เค
นัดไรวะ ดูตัว?
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
กูจะไปรู้มั้ย ถ้ายังไงค่อยบอกละกัน
เค
เค
อือๆ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ละมึงแต่งตัวจะไปไหน
เค
เค
ไปเที่ยวครับ คนมันโสด จะไปไหนก็ได้
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
จ้าาาาา
เค
เค
ฝากล็อคห้องด้วยนะ ไปละ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
เอออออ
ตื๊ด~ ตื๊ด~
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ฮัลโหลครับ
ตปก.
ตปก.
แกอยู่ไหน
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ผมยังอยู่หอพักครับ
ตปก.
ตปก.
ออกมาได้แล้ว แขกรออยู่
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อีกครึ่งชั่วโมงครับ
ตปก.
ตปก.
อืม
ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
เห้อ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
มีเรื่องไรอีกวะเนี่ย
. . . . . . . . .
บริษัท โอบเอื้อการุณ จำกัด
ตปก.
ตปก.
สวัสดีค่ะคุณโอบเอื้อ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
สวัสดีครับ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
พ่ออยู่ไหนหรอครับ
ตปก.
ตปก.
อยู่ที่ห้องประชุมใหญ่ค่ะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ครับ
ห้องประชุมใหญ่
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
สวัสดีครับ
ตปก.
ตปก.
อืม นั่งสิ
ตปก.
ตปก.
นี่คุณราเชน จะมาเป็นหุ้นส่วนของเรา
ตปก.
ตปก.
แกต้องทำความรู้จักเอาไว้ ในอนาคตแกก็ต้องมาบริหารแทนฉันละ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
แต่ผมไม่ได้อยากบริหารนะครับ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ให้ยัยอุ่นบริหารแทนก็ได้หนิ น้องดั้นด้นไปเรียนต่างประเทศเพื่อกลับมาช่วยพ่อเลยนะครับ
ตปก.
ตปก.
รู้
ตปก.
ตปก.
แต่ฉันก็ไม่ได้มีบริษัทแห่งเดียวหนิ ต่างประเทศก็มี
ตปก.
ตปก.
ดังนั้น แกก็ต้องบริหารอยู่ดี
ตปก.
ตปก.
ทำความรู้จักไว้ซะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
...
ราเชนหันมองเอื้อด้วยสายตานิ่ง ไม่แสดงความคิดเห็น หรือกล่าวทักทายใดๆ
ตปก.
ตปก.
คุณราเชนครับ เรามาคุยงานกันต่อเถอะครับ
ราเชน
ราเชน
ครับ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
นั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
ตปก.
ตปก.
นั่งฟัง
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ผมยังไม่กินข้าวครับ
ตปก.
ตปก.
อดมาได้ตั้งครึ่งวัน อดต่อไปจะเป็นอะไรไป
ราเชน
ราเชน
ผมว่าตรงนี้ควรทำแบบนี้นะครับ-
หลังจากที่เอื้อโดนบังคับให้นั่งฟังราเชนกับพ่อคุยกัน ราเชนก็เริ่มเกริ่นถึงการวางแผนธุรกิจทันที
ผ่านไป1ชม.
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
😪😴
ตปก.
ตปก.
อ่าว ลูกชายผมหลับซะแล้ว
ตปก.
ตปก.
ท่านประธานคะ มีประชุมด่วนค่ะ
ตปก.
ตปก.
เอ่อ
ราเชน
ราเชน
เดี๋ยวผมดูแลน้องเองครับ
ตปก.
ตปก.
รบกวนด้วยนะครับ
ราเชน
ราเชน
ไม่เป็นไรครับ ยินดี
. . . . .
ราเชน
ราเชน
คุณ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อื้ออ😪
ราเชน
ราเชน
ตื่นได้แล้วนะ
ราเชน
ราเชน
เค้ากลับบ้านกันหมดแล้ว
ราเชน
ราเชน
นี่ก็เย็นแล้วนะครับ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อือ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
แล้วพ่ออะ
ราเชน
ราเชน
กลับหมดแล้วครับ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
หิวข้าวอ่า
ราเชน
ราเชน
นั้นกลับกับผม
ราเชน
ราเชน
ผมก็ว่าจะไปกินข้าวเหมือนกัน
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
หึไม่อะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
กลับเองได้
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ไปแวะซื้อเอาก็ได้
ราเชน
ราเชน
สภาพงัวเงียอย่างนี้ กลับเองได้ด้วยเหรอครับ
ราเชน
ราเชน
เกรงว่าจะเซลงป่าซะก่อนนะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
เห้ย
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ดูถูกกันหรอ?
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ตื่นละ
ลานจอดรถ
ราเชน
ราเชน
เชิญขึ้นรถผมครับ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
บอกว่ากลับเอง
ราเชน
ราเชน
เดินยังไม่ตรง จะกลับเองได้ไง
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
แค่ง่วง ไม่ได้เมา
ราเชนทนความดื้อของคนตัวเล็กไม่ไหว จึงจับแขนดึงพาขึ้นรถหรูทันที
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
เห้ย!!!
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
นี่ลักพาตัวกันเลยนะเว้ย
ราเชน
ราเชน
เอาขาเข้าไป
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ช่วยด้วย!!!
ปั้ง!
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
โอ้ย
ปั้ง!
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
นี่! เป็นไรห้ะ? บอกว่ากลับเอง
เงียบกริบ...
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
พูดดิ่ มีปากมั้ย
ราเชน
ราเชน
ครับ
ร้านลูกชิ้นข้างทาง
ราเชน
ราเชน
จะกินอะไรก็ซื้อเลยครับ
ราเชน
ราเชน
ผมจ่ายเอง
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ไม่หิว
จ็อก~
ราเชน
ราเชน
ครับ
ราเชน
ราเชน
ป้าครับ เอามาอย่างละ2ไม้ครับ
ตปก.
ตปก.
นี่จ้า
ราเชน
ราเชน
เท่าไรครับ
ตปก.
ตปก.
350จ้า
ราเชน
ราเชน
โอนนะครับ
ตปก.
ตปก.
ขอบคุณนะจ๊ะ
ราเชนขับรถเรื่อยๆเพื่อหาที่นั่งกิน
สวนสาธารณะ
ราเชน
ราเชน
หอมนะ ว่ามั้ย
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อือ
ราเชน
ราเชน
ไม่หิวหรอ
จ๊อก~
ราเชน
ราเชน
กินเหอะ เดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะพอดี
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อืม
เอื้อยื่นมือข้ามตักชายร่างหนาไปหยิบลูกชิ้นข้างๆ
งั่มๆๆๆ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อร่อยมากเลยอะ
ราเชน
ราเชน
.อมยิ้ม
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
วันหลังค่อยไปซื้อใหม่
ราเชน
ราเชน
ได้ครับ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ตอบรับอะไร?
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
บอกตัวเอง
ราเชน
ราเชน
ในใจ.เอ้า ไม่ได้คุยกับกุหรอ
ราเชน
ราเชน
ตอบรับเป็นเพื่อนครับ เห็นคุณไม่มีเพื่อนคุย
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
😮
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ไอนี่!!!
ราเชน
ราเชน
รีบกินเถอะครับ จะได้รีบกลับบ้าน พ่อคุณคงเป็นห่วงแล้ว
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
หึ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ฉันอยู่หอกับเพื่อน
ราเชน
ราเชน
ยังเรียนอยู่หรอ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ปี4
ราเชน
ราเชน
จะจบแล้วหนิครับ
ราเชน
ราเชน
ก็ว่า ทำไมพ่อถึงรีบให้บริหาร
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อือ นั่นแหละ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ฉันไม่ได้ชอบบริหาร แต่โดนบังคับเรียน
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
จบมาแบบเครียดๆ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
แต่ก็จบแหละ อีก3เดือนก็จบละ
ราเชน
ราเชน
ถ้าจบก็ยินดีด้วยนะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อือ
ราเชน
ราเชน
จะซื้ออะไรอีกมั้ยครับ จะได้แวะทีเดียว
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อยากซื้อของเข้าหออะ ได้ปะล่ะ
ราเชน
ราเชน
ตามสบายเลย
ราเชน
ราเชน
วันนี้ผมจ่ายเอง
ราเชน
ราเชน
ค่าที่คุณมานั่งเบื่อๆฟังผมพูด
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
รู้ก็ดี
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
น่าเบื่อจะตาย
ห้างชื่อดัง
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ไปโซนหนมก่อน
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ซื้อนี่
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
นี่
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
นี่ด้วย
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
แล้วก็นี่
ร่างเล็กเมื่อรู้ว่าตนจะซื้ออะไรก็ได้ เพราะคนจ่ายคือเสี่ยใจดี ซึ่งเป็นคู่หุ้นส่วนกับพ่อ เธอก็เลือกหยิบไม่ยั้งมือเลย
ตปก.
ตปก.
ยอด56900ค่ะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
โห...
ราเชน
ราเชน
จุ๊ๆ
ราเชนเอามือหนาปิดปากร่างเล็กเบาๆ เมื่อได้ยินคำอุทานตกใจออกมา
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
คุณ ฉันขอโทษ คือไม่คิดว่ามันจะแพงขนาดนี้
ราเชน
ราเชน
คุณไม่ชินกับยอดแลบนี้หรอ
ราเชน
ราเชน
ผมว่ามันเป็นยอดที่ลูกประธานบริษัทคุ้นเคยกันนะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ไม่ชินหรอก พ่อส่งเงินให้ใช้เดือนละ50000 ต้องใช้ให้อยู่ด้วย
ราเชน
ราเชน
อ๋อ
ราเชน
ราเชน
นั้นถือว่าของทั้งหมดนี้เป็นของขวัญละกันนะครับ
ราเชน
ราเชน
วันเกิดคุณวันไหนหรอ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
9กรกฎาน่ะ
ราเชน
ราเชน
ล่วงหน้านะครับ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ขอบใจ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
กลับเลยละกัน ไม่ต้องการอะไรแล้ว
. . . . . .
หน้าหอ
ราเชน
ราเชน
นี่หอที่คุณอยู่รึปล่าว
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ใช่
ราเชน
ราเชน
อยู่คนเดียวเหรอครับ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ป่าว
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
อยู่กับเพื่อน
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
โทรหาเพื่อนก่อนนะ
ราเชน
ราเชน
ครับ
สายโทรออก
เค
เค
โหลว่า
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
มึง กูอยู่หน้าหอ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ลงมาช่วยกูขนของที
เค
เค
ของไรเยอะแยะวะ
เค
เค
ละมึงมากับใคร
เค
เค
ทำไมกลับดึกขนาดนี้
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
เหอะหน่า
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
มีคนพาใจดีอะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
เรื่องมันสั้นนิดเดียว เดี๋ยวเล่าให้ฟัง
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
มึงลงมาก่อนเหอะ
เค
เค
เออๆ
สิ้นสุดการสนทนา
ราเชน
ราเชน
อยู่กี่คนเหรอ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
2น่ะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
นั่นไงเพื่อนฉันมาละ
ราเชน
ราเชน
อ๋อๆ เคครับๆ
เค
เค
ของไรเยอะแยะวะ
ราเชน
ราเชน
สวัสดีครับ
เค
เค
?
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
นี่หุ้นส่วนกูที่บริษัทพ่ออะ
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
เขาชื่อราเชน
เค
เค
สวัสดีครับคุณราเชน
เค
เค
ผมชื่อเคที เรียกว่าเค
ราเชน
ราเชน
ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณเค
ราเชนทักทายด้วยการยื่นมือหนาเพื่อหวังจะจับมือทำความรู้จักอีกฝ่าย
เค
เค
ครับ
แต่เคทีกลับเพิกเฉย และเดินไปช่วยร่างบางหยิบของที่ท้ายรถ
ราเชน
ราเชน
...
ราเชน
ราเชน
ในใจ.อะไรกัน เจอครั้งแรกก็เสียมารยาทเลยหรอ หรือไม่เคยทักทายแบบนี้
เมื่อจบความคิดของราเชน เขาได้เดินตามไปช่วยร่างบางขนของหลังรถเช่นกัน
. . . . .
จัดการเสร็จแล้ว
โอบเอื้อ
โอบเอื้อ
ขอบคุณนะคุณราเชน
เสียงหวานเรียกกล่าวแสดงความขอบคุณราเชนจากด้านหลัง
ตึกๆๆๆ
เสียงอะไรกัน
ราเชน
ราเชน
😳😐
นี่ราเชน เสียงอะไรน่ะ แล้วทำไมหน้าเธอจึงได้แดงก่ำขนาดนี้กัน
เลือกตอน
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 1

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!