ชีวิตนี้ฉันขอใช้ให้คุ้มเถอะ
นี่มัน...ที่ไหน?
เธอค่อยๆรู้สึกตัวเมื่อมีเเสงอาทิตย์ส่องผ่านหน้าต่างมายังห้องที่เธอนอนอยู่
เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมาทีละน้อย
หลิน
//ลืมตาขึ้นมาเเต่ยังง่วงๆอยู่
หลิน
อาา นอนต่ออีกนิดดีกว่า....
เเล้วเธอก็ล้มตัวนอนต่อทันที
หลิน
เอ..เเต่เมื่อกี๊ห้องมันเเปลกๆเเหะ
หลิน
กลิ่นก็หอมๆเหมือนกลิ่นกุหลาบเลย
หลิน
ฉันเสียการได้กลิ่นไปเเล้วนี่!?
หลิน
เเล้ว..ฉันตายไปเเล้วไม่ใช่หรือ!?
หลิน
เเล้วห้องนี้มันอะไรกัน?
หลิน
ชมพูซะจนฉันขนลุกเเปลกๆเเหะ
เเละเธอก็หันไปเห็นหน้าเธอในกระจก
หลิน
ใช่ฉันจริงๆใช่มั้ยเนี่ยยย
หลังจากเสียงเคาะประตูดังขึ้น ก็มีเสียงผู้หญิงวัยประมาณ20ต้นๆ พูดว่า"ขออนุญาตค่ะ"เเละเปิดประตูเข้ามา
เเม่บ้าน ปินปิน
อ..อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหนูหลิน
ท่าทีของหญิงสาวที่เข้ามานั้น มีท่าทีกังวลเเละเหงื่อตกอย่างเห็นได้ชัด
เเม่บ้าน ปินปิน
วันนี้คุณหนูตื่นเร็วจังเลย
เเม่บ้าน ปินปิน
ฉันคงไม่โดนอะไรอีกใช่ไหมนะ
หลิน
เอ่ออ..มีอะไรหรือเปล่าคะ?
เเม่บ้าน ปินปิน
อะ..ขออภัยค่ะคุณหนู ไม่มีอะไรค่ะ
เเม่บ้าน ปินปิน
ดิฉันมาเตรียมห้องอาบน้ำให้คุณหนูค่ะ
หญิงสาวคนนั้นพูดตอบกลับมาอย่างรวดเร็วเหมือนกลัวอะไรบางอย่าง
เเม่บ้าน ปินปิน
รอฉันสักครู่นะคะ ไม่นานเลยค่ะ
เเม่บ้าน ปินปิน
ฉันจะรีบทำให้เลยค่ะ
หญิงสาวคนนั้นกำลังจะรีบไปเตรียมห้องอาบน้ำให้กับหลิน
หลิน
อ..ขอโทษค่ะ ไม่ได้จะทำให้ตกใจ
หลิน
คือคุณชื่อว่าอะไรหรอคะ?
เเม่บ้าน ปินปิน
เอ๋?? คุณหนูจำชื่อฉันไม่ได้งั้นหรอคะ?
เเม่บ้าน ปินปิน
เเฮะ ก็คงไม่เเปลกฉันคงไม่มีค่าให้คุณหนูจำหรอกค่ะ
หลิน
ม..ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ
หลิน
คืออยู่ๆตื่นมาก็จำอะไรไม่ค่อยจะได้หน่ะค่ะ
เเม่บ้าน ปินปิน
อาางั้นหรอคะ ค่อยยังชั่วหน่อย
เเม่บ้าน ปินปิน
วันนี้คุณหนูก็ดูเเปลกๆไปนะคะ
เเม่บ้าน ปินปิน
ฉันพูดอะไรไปเนี่ย
เเม่บ้าน ปินปิน
ถ้าโดนโกรธขึ้นมาจะทำยังไง...
หลิน
เเล้วปกติฉันเป็นยังไงหรอคะ?
หลิน
ตอนนี้ฉันต้องหาข้อมูลก่อน..
เเม่บ้าน ปินปิน
อ่าาปกติคุณหนูจะวีนใส่ฉันบ่อยๆหน่ะค่ะ
เเม่บ้าน ปินปิน
อืม...เเล้วก็ค่อนข้างเอาเเต่ใจเเละเรื่องมากมากเลยค่ะ!
หญิงสาวหลับตาปี๋เเละกำกระโปรงเเน่น
หลิน
เธอดูกังวลไม่น้อยเลยเเหะ
หลิน
เเล้วเธอชื่ออะไรหรอ? ยังไม่บอกเลย
เเม่บ้าน ปินปิน
ขออภัยค่ะคุณหนู ฉันลืมไปเลย
เเม่บ้าน ปินปิน
ดิฉันชื่อ ปินปินค่ะ!
หลิน
ไม่ต้องกังวลขนาดนั้นด้วย
หลิน
ฉันไม่ได้จะฆ่าเธอสักหน่อย
เเม่บ้าน ปินปิน
อะ..ขอบคุณค่ะ!//ก้มหัว
เเม่บ้าน ปินปิน
คุณหนูไม่เคยพูดเเบบนี้กับฉันเลย
เเม่บ้าน ปินปิน
เอ่อ คุณหนูคะ..
เเม่บ้าน ปินปิน
คุณหนูไม่ได้ไม่สบายตรงไหนใช่ไหมคะ?
หลิน
ท.ทำไมหรออ ฉันสบายดี~
เเม่บ้าน ปินปิน
อืม..//สงสัยนิดหน่อย
เเม่บ้าน ปินปิน
โอเคค่ะ งั้นฉันก็สบายใจ
เเม่บ้าน ปินปิน
งั้นฉัรไปเตรียมห้องอาบน้ำให้คุณหนูก่อนนะคะ
หลิน
ยิ้มเเบบนี้ก็ดูน่ารักดีนี่
หลิน
อย่าทำหน้าตากังวลเเบบนั้นอีกเลย
เเม่บ้าน ปินปิน
//จับหน้าตัวเอง
เเม่บ้าน ปินปิน
ไม่คิดเลยว่าคุณหนูจะชมฉัน
เเม่บ้าน ปินปิน
รู้สึกดีจัง☺️
เเม่บ้าน ปินปิน
คุณหนูคะ ห้องอาบน้ำเรียบร้อยเเล้วนะคะ
เเม่บ้าน ปินปิน
เชิญได้เลยค่ะ
ปินปินได้เตรียมทุกอย่างไว้หมดเเล้ว
หลิน
วาวว เตรียมซะฉันไม่ต้องทำอะไรเพิ่มเลยจริงๆ..
หลิน
นี่มันกลิ่น มินต์กับกุหลาบนี่
หลิน
ไม่คิดเลยว่ามาอยู่รวมกันเเละจะทำให้รู้สึกผ่อนคลายเเละอ่อนโยนเเบบนี้
หลินได้ลงไปเเช่น้ำอุ่นๆที่เตรียมไว้เเละทำการอาบน้ำล้างตัวของเธอ
หลิน
ไม่รู้สึกสงบเเบบนี้มานานเเล้วนะเนี่ยย
หลิน
ตั้งเเต่ป่วยก็ไม่เคยได้กลิ่นอะไรเเบบนี้อีกเลย
ผู้ไร้นาม
ช่วงของตอนนี้ก็จะเป็นเวลาอาบน้ำของนางเอกของเรานะฮ่ะ
ผู้ไร้นาม
ปล่อยให้เธออาบน้ำไปนะฮ่ะ ไว้เจอกันตอนหน้า บัยฮ่ะ
Comments