ตอนที่ 1 การสังหารหมุ่

หลังจากที่หยุนฟานออกมาจากป่าก็พบเข้ากับกองทหาร ที่ได้เดินทางไปที่อณาจักร วารีสีครามและในกองทหารเหล่านั้น ก็มีเชลยศึกมากมายที่ถูกจับมัดไว้และลากไปด้วย ในกองทหารเหล่านั้น มี ราวๆ ร้อยกว่าคน และนายกองของพวกเขานำหน้าเดินกลับที่อณาจักร และในขนะเดียวกันมีเชลยที่เป็นหญิงสาวที่อ่อนแอล้มลงและมีทหารเข้ามาทุบตีหญิงสาวผู็นั้นหญิงสาวผู็นั้นได้แต่ร้องขอด้วยความเจ็บปวดแต่ทหารผู้นั้น กําลังจะใช้ดาปแทงหญิงสาวผู้นั้น ในขนะเดียวกัน ก็มีหินพุ่งมาด้วยความเร็วและพุ่งเข้าไ/ปใส่หัวทหารผู้นั้น จนทะลุออกไป ทำให้เลือดพุ่งกระเด็นไปทั่วละทหารผู้นั้นก็ได้ตายลงทุกคนที่นั้นได้แต่อึ้งและพยายามมองหาว่าใครเป็นคนลงมือ และใรตอนนั้นก็ปรากฎร่างของชายคนหนึ่งในป่ายืนพิงต้นไม้อยู่ ใช่แล้วเขาก็คือ หลัว หยุนฟาน ในขนะนั้นนายกองก้ได้ถามขึ้นมาว่า เจ้าคือผู้ไดกัน หยุนฟานได้ตอบกลับไปว่า คนที่กำลังจะตายหนะ...ไม่จําเป็นต้องรู้หรอก เมื่อนายกองได้ยินเช่นนั้น ก็ได้โมโหเป็นอย่าง มาก โอหังยิ่งนักทหารเข้าไปนำหัวมันมาให้ข้า นายกองกล่าว เมื่อทหารได้ยินคำสั่งนั้นก้พากันวิ่งเข้าไปหมายจะฆ่าหยุนฟาน ทหารกว่า สามสิบนายได้วิ้งไปแต่กลับล้มตายลงโดยไม่มีสาเหตุ ทัให้ทุกคนอึ้งรวมถึงนายกองเองก็เช่นกันและนายกองเองก็ได้พูดด้วยความตกใจว่า (สังหารด้วยจิต) ทำให้ทหารทุกคนยิ่งตกใจมากเพราะนอกจาผู้ที่อยู่ขั้น กายยาอมตะเท่านั้นที่ใช้มันได้แต่หยุนฟานกลับอยู่เพียงแค่ขั้นก่อเกิด นายกองได้พูดขึ้นว่าถ้าไม่ใช่ระดับกายยาอมตะแล้ว คนที่จะใช้ได้จะต้องผ่านการฆ่าคนมาแล้วนัก หมื่นและที่สำคัญจิตใจจะต้องเเข็งแกร่งมากไอ้เด็กนี้เป็นใครกัน ชั้งน่ากลัว ในขนะนั้นหยุนฟานได้เดินผ่านถ้ามกลางศพเหล่านั้นอย่างราชา และได้เ กล่าวท้าทายให้นายกลองผู้น้นลงมาจากหลังม้าและเข้ามาสู้กับเขาและนายกองผู้นั้นเมื่อถุกท้าทายก้ได้โกรธจัด และลงจากหลังม้า ถือดาบมาและได้กล่าวว่า เจ้า แน่มากที่ท้าทายข้าที่อยู่ระดับปรานวิญญาณ ขั้นตํ่าเป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นช่านน่ากลัว หลัว หยุนฟานได้ยิ้มและกล่าวขึ้นว่า ขอบใจท่านนายกอง แต่ข้าว่าท่านรีบเข้ามาเถอะ อย่ามัวเสียเวลาเสวนากันเลย นายกองที่ได้ยินเช่นนี้ก็พุ่งเข้าไมโจมตี กระบี่ฟ้าทลาย นายกองกลาว และหยุนฟานก็ได้ใช้วิชา หัดเทวะเข้าต่อสู้ หนึ่งหมัดหับอีกหนึ่งคมดาปเข้าปะทะกัน เกิดแรงระเบิดขึ้นรุนแรง และเกิดควันขึ้นและเมื่อควันจางหายก้ปรากฎร่างของหยุนฟานขึ้น และก็มีนายกองที่นั้งโอดอวนร้องด้วยความเจ็บปวดเพราะ มือด้านที่เขาจับดาบนั้นเละไม่เป็นชิ้น แขนของเขาได้หักดดยสมบูร

นายกองได้แต่อึ้งกับสิ่งที่เกิดเพรานี้ไม่เคยมีมาก่อนที่ระดับ ก่อเกิด สามารถโจมตีขั้นปรานวิญญาณได้ขนาดนี้ เขาได้เอ่ยถามขึ้นว่าเจ้าทำไมเจ้าถึงได้เเข็งแก่รงเช่นนี้ หยุนฟานยิ้มและได้ตอบไปว่า รู้ไปก็เอาชนะข้าไม่ได้! พร้อมทั้งจับไปที่หัวของนายกองผู้นั้น และใช้มือกดลงพื่นจนหัวของนายกองเละแตกละเอียดกะโหลกก็แตกสลายเลือดที่ไหลเต็มพื้นเป็นภาพที่น่ากลัว และทหารเหล่านั้นก็เกิดความกลัวขึ้นมาในใจบางส่วนได้ตระโกนออกมาว่า ปีศาจ!และวิ่งหนีเข้าป่าแต่บางส่วนนั้นยังสู้ และพวกเขาเองก็ได้วิ่งเข้าใส่เพื่อสังหาร หยุนฟานเพื่อล้างแค้นให้นายกอง หยุนฟานในขนะนั้นก็ได้ยิ้มขึ้นมาและได้ใช้วิชารวบรวมวิญญาณ เป็นการรวมเอาวิญญาณทุกวิญญาณมาใช่ในการโจมตี โดยวิชานี้มีความเเข็งแกร่งเป็นอย่างมากสามารถฆ่าทหารที่พุ่งเข้ามาได้ทั้งหมดแต่ก็มีขอเสียคือจะทำให้หยุนฟานนั้น กระอักเลือดเพราะเป็นวิชาระดับ 8 ย่อมไม่เหมาะกับผู้ฝึกที่อยู่ขั้น ก่อเกิดอยู่แล้ว ชาวบ้านที่เห็นต่างก็เข้ามาช่วยหยุนฟานและก็ขอบคุณหยุนฟานมาหากไม่มีเขาพวกเขาก้ตายไปนานแล้วหยุนฟานได้บอกกับทักคนว่า พวกเจ้าจงรีบกลับไปได้แล้ว เข้าจะอยู่ที่นี้ก่อน พวกเจ้ารีบหนีนี้คือคำสั่ง พอชาวบ้านได้ยินต่างก้ขอบคุณและรีบพากัน หนีกลับออกไป หยุนฟานที่เห็นเช่นนั้นก็ยิ้มออกมา ไปหมดแล้วสินะ หยุนฟานกล่าว พร้อมกับใช้วิชา ดุดซับพลังปรานวิญญาณ พลังนี้จะดูดเอาพลังวิญญาณโดยรอบและพลังวิญญานก็เหมาะมากกับผู้ที่เดินสายมารนอกจาพลังปรานวิญญาณนี้จะแข็งแกร่งกว่าพลังปรานบริสุทธิ์แล้ว มันยังทำให้การบ่มเพาะนี้ก้าวหน้าได้เร็ว ใช้เวลาไม่นา ดูพลังวิญญาณ ของผู้ที่ตายไปมากกว่า ร้อยคน นี้ ทำให้เขาได้เลื่อนระดับพลังเป็นระดับปรานวิญญาน ขั้นตํ่า พพอได้เช่นนั้น หยุนฟานเองก็พอใจมาก และเขาก็สัมผัสได้ถึงพลังอะไรบางอย่างจากกล่องไม้นั้น เมื่อเขาเปิดออกก็พบกับวิชาการต่อสู้ กระบี่หมื่นวิถี เมื่อหยุนฟานเห็นก็ได้กล่าวออดกมาว่า.......ขยะ!ตัวข้าคือจักพรรดิ์มารทมิฬ วิชาที่แข็งแกร่งกว่านี้เป็น สิบๆ เท่าข้าก็เรียนมาแล้ว มากกว่า หมื่นตำรา ข้าคือราชาที่แท้จริง รอวันที่ข้า ก้าวขึ้นระดับ นภา ก่อนเถอะข้าจะไปแก้แค้พวกทรยศ มันผู้นั้นต้องตาย! ในขนะที่เขานั้งอยู่นั้นก็ได้มีคนมาเรียกเขา พลทหาร เมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาก็รีบหันไปทันทีและพบกับ นายพล คนหนึ่งเขาได้เดินทัพมาทางนี้พอดีเพื่อไปเข้าตีอณาจักรวารีสีคราม เเละพบเข้ากับพลทหารหยุนฟาน เขาจึงได้ให้หยุนฟานเข้าไปร่วมทัพได้และหยุนฟานก็ได้เข้าร่วมทัพกับนายพลผู้นั้น แต่ก่อนหน้านายพลได้กล่าวถามหยุนฟานว่า เจ้าชื่ออะไร หยุนฟานเองก็ได้ยิ้มและตอบกลับไปว่าข้าชื่อ หลัว หยุนฟานข่อรับ นายพลก็ได้ตอบไปว่าข้านายพล ตู่จี่ และกองทหารตู่จี่ก็เดินหน้าต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***