ตอนที่ 2.1 อลิสและระบบเพิ่มเติม

    อากิที่ตื่นจากการนอนหลับพักผ่อน

    "อากิ:อืม~~ ถึงเวลาตื่นแล้วเหรอ"

    [ระบบ:ค่าความเหนื่อยล้าเต็มแล้วคะ ระบบเลยบังคับให้ท่านตื่นค่ะ]

    'อากิ:อ้อใช้แล้วเมื่อวานค่าความเหนื่อยล้าของผมใกล้หมดเลยทำให้ผมต้องหาที่นี้แล้วมาพักผ่อน แต่พอผมมาสังเกตดีๆ... แล้วห้องนี้ทำไมมันว่างๆจัง มันไม่อะไรเลยเป็นห้องเปล่าๆ ถามระบบดูดีกว่า'

    "อากิ:ฉันสังเกตุดูห้องนี้แล้ว... ทำไมมันไม่มีอะไรเลยละ เก้าอี้ยังไม่มีเลย"

    [ระบบ:เหมือนจะมีคนมาแล้วก็ เก็บทุกอย่าง ใส่ช่องเก็บของแล้วเอาไปหมดเลยค่ะ]

    "อากิ:คนเหรอ แปลว่าที่นี้มีคนอื่นนอกจากฉันใช่ไหม"

    [ระบบ:มีแน่นอนคะ แต่...ดิฉันไม่รับประกันหรอกนะว่าท่านจะได้เจอคนอื่นหรือป่าวนะคะ เพราะที่นี้มันกว้างใหญ่มากเลยค่ะ]

    'อากิ:ระบบบอกมาแบบนี้มันกว้างใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ ถามดูหน่อยดีกว่า'

    "อากิ:แล้ว...มันกว้างใหญ่แค่ไหนละ"

    [ระบบ:ถ้านับจากศูนย์กลางไปขอบก็ 44444 กิโลเมตรค่ะ]

    "อากิ:ถ้าจำไม่ผิดเดินทางรอบโลกก็น่าจะประมาณ 4 หมื่นกิโลเมตรเหมือนกัน... ที่นี้มันใหญ่โลกอีกเหรอ"

        'อากิ:เดี่ยวที่นี้มันกว้างใหญ่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ เท่ากับเดินทางรอบโลกอะนะ ใช่เหรอวะ'

    [ระบบ:...]

    "อากิ:เฮ้อ~ ถ้ามันกว้างขนาดนั้นเจอคนได้นี้ปาฏิหาริย์เลยแหละ... แต่เดี๋ยวนะ! เมื่อกี้เธอบอกว่าจากศูนย์กลางไปขอบเหรอ"

    [ระบบ:ใช่ค่ะ]

    "อากิ:ถ้าจากขอบไปขอบละ"

    [ระบบ:ก็เป็น 88888 กิโลเมตรค่ะ]

    'อากิ:ล้อเล่นป่ะเนี่ย'

    อากิที่เหมือนจะไม่ค่อยอยากจะเชื่อก็ถามด้วยเสียงอึงๆไปว่า

    "อากิ:😦 พะ พูดจริงใช่ไหมเนี่ย"

    [ระบบ:พูดจริงค่ะ]

    "อากิ:..."

    อากิที่ได้ยินคำตอบนั้นก็ไม่อยากจะเชื่อและได้แค่หวังว่ามันจะไม่ใช่เรื่องจริง

    [ระบบ:มีอะไรจะถามเพิ่มเติมอีกไหมค่ะ]

    "อากิ:เออ~ คือว่า..."

    'อากิ:ถามอะไรดีหว่าคิดไม่ออกเลยแฮะ... งั้นลองแบบนี้หน่อยละกัน'

    "อากิ:งั้นบอกเรื่องที่ฉันควรจะรู้เพิ่มหน่อย"

    [ระบบ:งั้นก็ขอเพิ่มเติมจากเมื่อกี้คะ คือที่นี้จะเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าแบนๆมีขนาด 88888 กิโลเมตรซึ่งมีขนาดเท่ากันทุกด่านและพื้นที่ทั้งหมดเป็นเขาวงกตแบบที่ท่านยืนอยู่นี้ค่ะ]

    "อากิ:เดี๋ยวๆ เมื่อกี้บอกว่าที่นี่เป็นเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมไม่ใช่ทรงกลมหรือทรงรี และก็ยังมีแต่ทางเดินแบบนี้อ่ะเหรอ"

    [ระบบ:ค่ะ]

    "อากิ:😯 โลกแบนมีจริงวะ"

    'อากิ:แปลว่าที่นี้ไม่ใช่โลกสิน่ะ แต่เชื่อหูไว้หู ไว้หน่อยละกันเพื่อไม่ใช่'

    ด้วยการสนทนาเมื่อกี้ก็ทำให้อากิคิดไว้บ้างแล้วว่าที่นี้อาจไม่ใช่โลก แต่อากิก็ไม่เชื่อ 100%

    "อากิ:งั้นชังเรื่องโลกแบนไปก่อนละกันคิดละปวดหัว..."

    แล้วอากิก็เงียบไปสักพักเพื่อเรียบเรียงความคิดตัวเอง ผ่านไป 10 กว่านาทีอากิก็เหมือนจะจัดการความคิดตัวเองได้

     'อากิ:เอาละๆ มาจัดความคิดกันหน่อย เหมือนว่าที่นี้จะไม่ใช่โลกหรือป่าว?... งั้นตั้งไว้ก่อนว่าไม่ใช่เพราะสไลม์คงไม่มีอยู่บนโลกเรา ส่วนเรื่องระบบนี้~ เออว่าไงดีละ... ก็น่าเชื่อถือแหละ เพราะเรื่องของสิ่งต่างๆที่เธอบอกมานี้ยังไม่เคยพลาดเลย แถมยังค่อยช่วยและแนะนำเราอีก... งั้นเอาความเชื่อใจไว้ที่ 70% ละกันเผื่อไว้หน่อย ส่วนเรื่องอื่นๆยังไม่แน่ใจไว้มีข้อมูลมากกว่านี้ค่อยตัดสินใจละกัน ส่วนเรื่อความใหญ่ของที่นี้...ชังมันละกัน'

     หลังจากอากิจัดความคิดตัวเองเสร็จเขาก็นึกถึงบ้างสิ่งที่ระบบพูดก่อนหน้านี้ได้ เขาเลยถามระบบทันที

    "อากิ:นี้ระบบ เหมือนว่าก่อนหน้าเธอจะพูดถึงช่องเก็บของใช่ไหม"

    [ระบบ:ค่ะ]

    "อากิ:ฉันมีมันหรือป่าว"

    [ระบบ:มีคะ ท่านสามารถเปิดดูได้โดยการออกคำสั่งด้วยเสียงหรือแค่คิดก็ได้ค่ะ]

    อากิที่ได้ยินดังนั้นเลยลองพูดดู

    "อากิ:ช่องเก็บของ"

    ทันทีที่อากิพูดจบมันก็มีหน้าต่างโฮโลแกรมสีน้ำเงินขอบทองเด้งขึ้นมา มันมีช่องเก็บของเยอะมากแต่ส่วนใหญ่จะโดนล็อคอยู่ ส่วนตอนนี้ช่องที่อากิสามารถใช่ได้มีแค่ 10 ช่องและก็เหมือนจะมีช่องคีย์ลัด อีก 10 ช่องด้วย แต่เหมือนว่าอากิสามารถใช้ได้แค่ 3 ที่เหลือล็อคอยู่

    'อากิ:โอ้ช่องเก็บของเยอะมาก แต่ส่วนใหญ่มันยังล็อคอยู่แฮะปล่อยไปก่อนละกัน ส่วนคีย์ลัด...ลองถามระบบดูดีกว่า'

    "อากิ:ระบบ บอกหลักการทำงานของช่องเก็บของมาหน่อยได้ไหม"

    [ระบบ:ได้คะ ช่องเก็บของสามารถเก็บอะไรก็ได้ ไม่ว่าจะใหญ่แค่ไหนหรือหนักแค่ไหนก็ได้เพราะมันไม่มีเรื่องน้ำหนัก และสามารถเก็บของชนิดเดี่ยวกันได้สูงสุด 999 และของที่เก็บในช่องเก็บของจะไม่มีวันเน่าหรือเสียคะ แต่ต้องเป็นของที่ไม่มีชีวิตเท่านั่นคะ]

    "อากิ:โอ้ฟังดูดีสุดๆเลยน่ะ ทั้งไม่มีน้ำหนัก ของไม่หมดอายุ แถมเก็บของซ้อนกันได้ถึง 999 ชิ้น แต่ฉันสงสัยอย่างหนึ่งน่ะคีย์ลัดเอาไว้ทำไรอะไรเหรอ"

    [ระบบ:มันเอาไว้ใส่อาวุธค่ะ]

    "อากิ:แล้วต่างกันยังไงกับหยิบออกมาจากช่องเก็บของเลยละ"

    [ระบบ:ปกติถ้าท่านจะหยิบของออกจากช่องเก็บของ ท่านต้องเปิดหน้าต่างของช่องเก็บของขึ้นมาก่อนถึงจะเอาของออกมาได้ แต่ถ้าท่านใส่ไว้ช่องคีย์ลัดท่านสาสมารถเรียกอาวุธหรืออะไรก็ตามที่ท่านใส่ไว้ออกมาได้เลยทันที โดยที่ไม่ต้องเปิดช่องเก็บของค่ะ]

    "อากิ:โอเคฉันเข้าใจละ งั้นฉันขอลองอะไรหน่อยน่ะ"

    แล้วอากิก็ลองเอาดาบที่ดรอปจากเจ้าสไลม์ใส่ช่องคีย์ลัด แล้วก็ลองเรียกมันออกมา

    "อากิ:ดาบ"

    ซึ่งมันก็มีดาบออกมาอยู่ที่มือของอากิจริงๆ

    "อากิ:เห้ย อย่างเจ๋งเลยวะ มีดาบออกมาอยู่ที่มือจริงๆด้วย 5555"

    และในตอนที่อากิได้ถือดาบนั้นมันก็มีบ้างสิ่งเด้งมาอยู่ตรงหน้าของอากิ พร้อมกับระบบที่พูดบ้างอย่าง

    [ระบบ:ท่านได้สวมใส่ดาบทองแดงขึ้นสนิม +4 ATK ท่านได้สวมใส่ไอเทมแล้ว ระบบจะทำการเพิ่มส่วนใหม่ของระบบขึ้นมา

    ทำการโหลดข้อมูลจากดาต้า....

    ทำการโหลดเสร็จสิน....

    ระบบได้ทำการอัพเกรดหน้าต่างค่าสถานะ ATK และ ARMOR และเพิ่มส่วนไอเทมส่วมใส่และปลดล็อคหน้าต่างสวมใส่ไอเทม]

    หลังจากระบบพูดจบก็มีหน้าต่างอีกอันเด้งมา มันคือหน้าต่างโฮโลแกรมสีฟ้าเหมือนเดิมแต่รอบนี้เป็นคอบสีแดง

        [หน้าต่างสวมใส่ไอเทม

          ของทาคุมะ อากิ

    ไอเทมสวมใส่ที่หัว:ไม่มี

    ไอเทมสวมใส่ลำตัว:เสื้อวอร์มซับใน 98% +1 พลังป้องกัน 

    ไอเทมสวมใส่ลำตัว:เสือนักศึกษา 95% +2 พลังป้องกัน

     ไอเทมสวมใส่ลำตัวสวนล้าง:กางเกงใน

    ไอเทมสวมลำตัวส่วนล้าง:กางเกงนักศึกษา 56% +1 ป้องกัน

    ไอเทมสวมใส่สวมส่วนเท้า:ถุงเท้า +0.5 พลังป้องกัน

    ไอเทมสวมใส่รองเท้า:รองเท้าสำหรับเล่นกีฬา +3 ความเร็ว

    อาวุธที่ใช้

    ดาบทองแดงขึ้นสนิมขนาดกลาง +4 พลังโจมตี

บัพและเอฟเฟคจากไอเทม ไม่มี]

    "อากิ:ของใหม่มาอีกแล้ว! งั้นก็ขอดูหน่อยละกัน"

    'อากิ:บอกละเอียดเลยแฮะ ขนาดกางเกงในยังมีบอก ส่วนอื่นก็... กางเกงลดไปเยอะเลยแฮะ ลองเอากางเกงที่ดรอปจากสไลม์มาใส่ดีกว่า'

    แล้วอากิก็เอากางเกงออกมาจากช่องเก็บของ แล้วลองเอามาใส่ดู พอใส่มันก็พอดีอย่างไม่น่าเชื่อ

    [ระบบ:สวมใส่กางเกงเก่าๆ 99% +2 พลังป้อง]

    "อากิ:เห้ย! พอดีเลยแฮะอย่างกับมันมาวัดตัวฉันละค่อยส่งมาให้เลย"

    'อากิ:ถึงเนื้อผ้าจะหยาบไปหน่อย แต่ก็น่าจะดีกว่ากางเกงของเราละนะ'

    [ระบบ:อาจจะเป็นแบบนั้นจริงๆก็ได้น่ะค่ะ]

    "อากิ:พูดเล่นป่ะเนี่ย"

    [ระบบ:...]

    "อากิ:เห้ย อย่าเงียบใส่กันสิ"

    [ระบบ:ค่ะ]

    "อากิ:..."

    [ระบบ:เนื่องจากมีการเพิ่มระบบสวมใสไอเทมจะมีการอัพเดทค่าสถานะใหม่ และเพิ่มส่วนสวมใส่ไอเทมไปที่หน้าต่างค่าสถานะ.... ระบบอัพเดทเสร็จสินมีการอัพเดทที่หน้าต่างสถานะของท่านค่ะ]

    'อากิ:เปลี่ยนเรื่องเฉย... แต่ชังเถอะยังไงเราก็ได้ประโยชน์แหละ แถมหน้าต่างค่าสถานะมีการอัพเดทแล้วด้วยเปิดดูสักหน่อยดีกว่า'

    "อากิ:เปิดหน้าต่างสถานะ"

    'อากิ:อืมเหมือนจะเปิดดูทั้ง 3 หน้าต่างพร้อมกันได้เลย แต่มันก็บังมุมมองสายตาอยู่พอควรเลย เปิดพร้อมกันแบบนี้คงไม่ใช่ความคิดที่ดี'

           [ข้อมูลของตัวละคร              

    ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/237.5

    เลเวล 3 (12/30)

    HP 144/144

    MP 950/950

    ค่าความหิว 120/150

    ค่าความเหนื่อยล้า 99/100

    อาชีพ ไม่มี

    เผ่าพันธุ์ มนุษย์(99%) กลายพันธุ์(1%)

    ค่าสเตตัส

    STR 10(+3) 

    AIG 12(+3){+3}

    INT 12(+3)

    MANA 95(+3)

    VIT 6(+3)

    DEX 7(+3)

    LUCK 8(+3)

    NEW ATK 12 (+3){+4}

    NEW ARMOR 12.4 (+3){+6}

    พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 6

    ไอเทมสวมใส่

    ไอเทมสวมใส่ที่หัว:ไม่มี

    ไอเทมสวมใส่ลำตัว:เสื้อวอร์มซับใน 98% +1 ARMOR

    ไอเทมสวมใส่ลำตัว:เสือนักศึกษา 95% +2 ARMOR

     ไอเทมสวมใส่ลำตัวสวนล้าง:กางเกงใน +0.5 ARMOR

    ไอเทมสวมลำตัวส่วนล้าง:กางเกงเก่าๆ +2 ARMOR

    ไทเทมสวมใส่สวมเท่า:ถุงเท้า +0.5 ARMOR

    ไอเทมสวมใส่รองเท้า:รองเท้าสำหรับเล่นกีฬา +3 AIG

    อาวุธที่ใช้

     สวมใส่:ดาบทองแดงขึ้นสนิมขนาดกลาง +4 ATK

บัพและเอฟเฟคจากไอเทม:ไม่มี

    ฉายา 

    (A) ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย(⁽ᴬ⁺⁾)

    (B) ตะกละ(F-⁽ᴬ⁺⁾)

    (E) นักล่าสไลม์(F-⁽ᴱ⁾)

    สกิล 

    (M) การดูดซับ(F⁽ᴹ⁾)

    (SSS) การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม(F-⁽ˢˢˢ⁾) AIของระบบ(M⁽ˢˢˢ⁺⁾)

    (B) แปลภาษา(F-⁽ᴮ⁾)

    (D) ใจเย็น(F-⁽ᴰ⁾) 

    (E) ปฐมพยาบาลเบื้องต้น(F-⁽ᴱ⁾) NEWขว้างปา(F-⁽ᴱ⁻⁾) เล็งเป้า(F-⁽ᴱ⁻⁾) สมาธิ(F-⁽ᴱ⁻⁾)

    (F) การทุบ(F-⁽ᶠ⁾) การฟาด(F-⁽ᶠ⁾) ต้านทานเจ็บปวด(F⁽ᶠ⁾) รักษาตัวเองโดยธรรมชาติ(F-⁽ᶠ⁻⁾)]

    "อากิ:เอ้า มันก็มีบอกในค่าสเตตัสนิว่าเราสวมอะไรอยู่แล้ว มันจะมีหน้าต่างไอเทมสวมใส่ทำไม"

    [ระบบ:ที่มันอยู่ในค่าสเตตัสคือขึ้นบอกท่านเฉยๆคะ ท่านไม่สามารถดูข้อมูลของไอเทมหรือเปลี่ยนมันได้คะ ถ้าท่านต้องการสับเปลี่ยนท่านต้องเปิดหน้าต่างไอเทมขึ้นมาเพื่อเปลี่ยนคะ แต่ยกเว้นอาวุธนะคะเพราะท่านมีแถบคีย์ลัดค่ะ]

    "อากิ:อ้อ แบบนี้นี่เองฉันเข้าใจละ"

    'อากิ:ถึงจะมีหลายๆอย่างถาโถมเข้ามา แต่อย่างน้อยก็มีระบบค่อยบอกเลยทำให้เข้าใจง่ายหน่อย ระบบนี้สุดยอดจริงๆ'

    หลังจากเข้าใจสิ่งต่างๆแล้ว อากิก็มาดูค่าสเตตัสและคิดว่าจะแลกเปลี่ยนเป็นอะไรดี แต่นั้งดูอยู่นานอากิก็คิดไม่ติดว่าจะเอาอะไรดีเลยลองขอคำแนะนำจากระบบดู

    "อากิ:นี้ระบบ"

    [ระบบ:ค่ะ?]

    "อากิ:ช่วยแนะนำหน่อยว่าฉันควรเอาค่าMANAไปแลกเป็นอะไรดี"

    [ระบบ:... ฉันว่าท่านเฉลี่ยๆไปก็ได้น่ะคะ เพราะยังไงท่านก็หาเพิ่มได้]

    "อากิ:งั้นเธอแบ่งให้หน่อยได้ไหม"

    [ระบบ:ได้ค่ะ... ใช่งานสกิลการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม 

    MANA 25 แลก STR 5 

    MANA 5 แลก AIG 1 

    MANA 20 แลก VIT 4 

    MANA 15 แลก DEX 3 

    MANA 10 แลก 2 LUCK

    ท่านต้องการแลกเปลี่ยนหรือไม่ ถ้าต้องการแลกเปลี่ยนกรุณาบอกว่ายืนยัน ถ้าไม่ต้องการตอบว่าไม่ยืนยัน]

    "อากิ:ยืนยัน"

    หลังจากอากิตอบไป อากิก็รู้สึกถึงบ้างอย่างในตัวหายไป แต่อากิก็รู้สึกถึงอย่างอื่นที่เพิ่มขึ้นมาเช่นกัน

    [ระบบ:ทำการแลกเปลี่ยนเสร็จสิน สกิลการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมความชำนาญเพิ่มขึ้น F->F เอฟเฟคใหม่ เมื่อทำการแลกเปลี่ยนมีโอกาศเล็กน้อยมากๆที่จะได้ค่าสเตตัสเพิ่มเติม]

    "อากิ:โอ้ว นี้เหรอความรู้สึกตอนแลกปลี่ยนนะ รู้สึกแปลกๆแต่ก็รู้สึกดีด้วยเหมือนกัน อธิบายไม่ถูกเลยความรู้สึกนี้"

    'อากิ:ไหนดูสิ ระบบแลกให้เรามันเป็นยังไงกัน... STR 10 เป็น 15 AIG 9 เป็น 13...อ้อใช่!จากไอเทมด้วยนี้หว่าลืมเกือบไปเลย ว่าแล้วทำไมได้13 เหมือนจะเพิ่มทุกอย่างให้ถึง 10 แต่ยกเว้น STR สินะที่เป็น 15 ดูดีเลย ครั้งหน้าให้ระบบแลกให้อีกดีกว่า แต่ก่อนหน้านั้นต้องไปล่ามาเพิ่มอีก'

    แล้วอากิที่คิดได้อยากนั้นก็ออกมาจากห้องพักและก็ออกมาหาล่าสไลม์อีกครั้ง หลังจากออกมาจากห้องพักและเดินไปได้สักพัก อากิก็รู้สึกเบื่อเพราะไม่เจอสไลม์สักตัวเขาเลยชวนระบบคุย

    "อากิ:นี่ระบบ"

    [ระบบ:ค่ะ]

    "อากิ:ถามไรหน่อยสิ"

    [ระบบ:เชิญถามมาได้เลยค่ะ]

    "อากิ:เธอมีชื่อหรือป่าว"

    [ระบบ:ชื่อ? ก็ระบบไงค่ะ]

    "อากิ:ระบบมันไม่ใช่ชื่อสักหน่อย ฉันแค่เรียกเธอแบบนั้นเพราะไม่รู้จักชื่อเธอเฉยๆเอง"

    [ระบบ:ชื่อ... ที่เหมือนกับทาคุมะ ที่อยู่หน้าต่างข้อมูลของท่านนี้เหรอค่ะ]

    "อากิ:แบบนั้นแหละ แต่ไม่ต้องเรียกฉันว่าทาคุมะนะ เพราะต้องเรียกฉันว่าอากิ พอดีชื่อกับนามสกุลของฉันมันสลับกันนะ"

    [ระบบ:รับทราบคะท่านอากิ ส่วนเรื่องชื่อของดิฉันก็...]

    หลังจากที่พูดไปแบบนั้นเธอก็เงียบไปเลย อากิเห็นแบบนั้นก็เลยพูดขึ้นมาว่า

    "อากิ:งั้น ให้ฉันตั้งชื่อให้ไหมละ ถ้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไรนะฉันแค่เสนอขึ้นมาเฉยๆนะ 5555"

    [ระบบ:ให้ท่านตั้งให้ก็ได้ค่ะ]

    'อากิ:อุ๋ย จะตั้งว่าไรดีละทีนี้ไม่ได้คิดมาเลย แค่ถามไปเพราะเบื่อเอง... เอาไงดีละที่นี้... งั้นตั้งตามลักษณะละกัน เสียงเธอดูน่ารักๆ สดใสและนุ่มสบายงั้นเอา... อลิส ละกันหวังว่าเธอจะชอบนะ'

    หลังจากอากิเงียบไปแป๊ปหนึ่งเขาก็พูดขึ้นมาว่า

    "อากิ:งั้นเอา อลิส ไหม ไม่ชอบก็ไม่เป็นไรนะเดี๋ยวคิดให้อีก"

    [อลิส:..... เอาชื่อนี้แหละคะ ฉันชอบชื่อนี้ค่ะ]

    ระบบเงียบไปสักใหญ่ๆก่อนที่เธอจะเลือกชื่อที่อากิตั้งให้

    'อากิ:เยส รอบเดี๋ยวได้เลยเว้ย ฉันนี้มันเก่งจริงๆ'

    "อากิ:โอเค เอาชื่อนี้เนอะ งั้นต่อไปนี้เธอก็ชื่อ อลิส นะ"

    [อลิส:ค่ะ]

    หลังจากการสนทนานี้อากิก็เดินออกไล่ล่าสไลม์ต่อ อากิได้เดินไปอีก 2-3 นาทีเขาก็เจอเข้ากับสไลม์ แต่มันอยู่กัน 2 อากิที่เห็นอย่างนั้นก็ถอยออกมาและคิดแผนก่อน

    'อากิ:มันอยู่กัน 2 ตัวแฮะ คบเพลิงในมือน่าจะไม่พอทำไงดีละเนี่ย... เออใช่เราเก็บคบเพลิงเข้าช่องเก็บได้ไหมวะ ลองหน่อยละกัน'

    แล้วอากิก็ลองเก็บคบเพลิงเข้าช่องเก็บของดู ผลที่ได้ก็คือมันสามารถเก็บได้

    [อลิส:ได้รับคบเพลิง +1]

    'อากิ:เห้ยเก็บได้วะ งั้นลองแบบนี้หน่อย'

    แล้วอากิก็ลองเอาคบเพลิงไปใส่ช่องคีย์ลัด ซึ่งมันสามารถใส่ได้อากิที่เห็นอย่างนั้นก็ยิ้มออกมา

    'อากิ:งั้นกลับไปเก็บคบเพลิงตามทางก่อนละกัน รอก่อนนะเจ้าสไลม์'

    แล้วอากิก็เดินถอยออกมา และก็เดินตามเก็บคบเพลิงตามขอบกำแพง อลิสที่เห็นอย่างนั้นก็พูดขึ้นมาว่า

    [อลิส:ฉันขอแนะนำอะไรอย่างหนึ่งหน่อยได้ไหมค่ะ]

    "อากิ:ได้สิ พูดมาเลย"

    [อลิส:ฉันแนะนำให้ท่านเก็บเว้นไปเว้นมาคะ เพราะตอนนี้ข้างหลังท่านมืดมากเลยค่ะ]

    อากิที่ได้ยินอย่างนั้นก็หันกลับไปมองข้างหลังทันที ซึ่งก็เห็นว่ามันมืดสนิทจริงๆ เพราะแสงต้นกำเนิดที่เดี่ยวของที่นี้ก็คือคบเพลิง อากิที่เห็นอย่างนั้นก็เดินกลับไปเอาคบไปว่างกลับคืนบ้างบางส่วน  หลังจากเอาคบเพลิงไปคืนเสร็จ อากิก็เดินเก็บคบเพลิงต่อไปสักพักผลที่ได้ก็คือ

                [ช่องเก็บของ

     ช่องคีย์ลัด

    1:ดาบขึ้นสนิมขนาดกลาง

    2:คบเพลิง 24 อัน

    3:ไม่มีไอเทม

    4-10:ล็อค

    ช่องเก็บ

    1:กางเกงนักศึกษา 56% +1 พลังป้องกัน

    2-10:ไม่มีไอเทม

    11-50:ล็อค]

    'อากิ:เท่านี้ก็น่าจะพอ กลับไปหาเจ้าสไลม์ดีกว่า'

    แล้วอากิก็เดิมตามทางที่เขาเก็บคบเพลิงมา จนกลับมาที่ที่เจ้าสไลม์อยู่ แต่พออากิสังเกตุดูเจ้าสไลม์มันกลับเหลืออยู่ตัวเดี่ยวซะอย่างนั้น

    "อากิ:เอ้า เหลือตัวเดี่ยวเฉยเลย... ชังมันละกันค่อยหาใหม่ก็ได้"

    แล้วอากิก็ขว้างคบเพลิงใส่เจ้าสไลม์และก็โดนไปเต็มๆ แต่มันไม่ตายและก็กระโดดอย่างรวดเร็วมาหาอากิ อากิที่เห็นมันกระโดดมาอย่างรวดเร็วก็เกิดอาการแพนิดเล็กน้อย แต่อากิก็ยังมีสติและเอาคบเพลิงที่ถืออยู่ตีสวนเจ้าสไลม์ที่พุ่งเข้ามาได้ เจ้าสไลม์ตีโดนตีก็ลอยกลับไปและก็ตายและเหลือเศษคริสตัลมานาเอาไว้ แต่รอบนี้มันดูอันใหญ่ขึ้นนิดหน่อย อากิที่เห็นว่ามันตายก็เลยเดินเข้าไปเก็บเศษคริสตัลมานา

    [อลิส:เกือบแล้วนะค่ะ]

    "อากิ:ใช่เกือบแล้วไหมละ ใครจะคิดว่าสไลม์มันจะเร็วได้ขนาดนั้น"

    เมื่ออากิเก็บคริสตัลมานาแล้วเขาก็ออกล่าสไลม์ต่ออีกหลายชั้วโมง

    'อากิ:ล่าตั้งหลายชั่วโมง แต่ไม่เจอสไลม์เร็วๆเหมือนตัวนั้นเลยแฮะ แปลว่าเจ้าตัวนั้นมันแปลกสินะ.... ก็ชังมันเถอะไปดูหน้าต่างแจ้งเตือนดีกว่า'

    "อากิ:อลิสขอฟังแจ้งเตือนหน่อย"

    [อลิส:ได้ค่ะ แจ้งเตือนย้อนหลัง

    ท่านได้สังหารสไลม์เลเวล 4 ได้รับEXP 12 ท่านสังหารสไลม์เลเวล 1 จำนวน 24 ตัวได้รับEXP 72

   ท่านเลเวลอัพ 3>5 HPเพิ่มขึ้น 20 หน่วย ได้รับ 6 พอย

    ท่านได้เก็บวุ่นสไลม์ 5 ก้อน ท่านได้เก็บมานาคริสตัลแรงค์ F 1 อันและมานาคริสตัลแรงค์ F- 16 อัน ท่านได้เก็บกริชขึ้นสนิม ท่านได้เก็บกางเก่งๆ ท่านได้เก็บเกราะปลอกแขนเก่าๆที่ทำจากหนัง

    แจ้งเตื่อนค่าความหิวของท่านเหลือ 30% ค่าความเหนื่อยล้า 48%]

    "อากิ:ได้ของมาเยอะเลย ค่อยไปดูอยู่ที่พักละกัน..."

    'อากิ:แล้วที่พักเรามันกลับไปทางไหนหว้า จำไม่ได้อะ ลองถามอลิสดูหน่อยดีกว่า'

    "อากิ:นี้อลิส เธอจำทางกลับที่พักได้ไหมคัฟ"

    [อลิส:ไม่ค่ะ]

    "อากิ:เเล้วทำไมเธอถึงไม่รู้ละ เธอเป็นระบบนี้จำไม่ได้เหรอ"

    [อลิส:ดิฉันไม่มีระบบแผนที่คะ เลยทำให้ไม่สามารถนำทางท่านได้ค่ะ]

    "อากิ:... โอเคไม่เป็นไร เดี่ยวฉันหาที่พักใหม่ก็ได้"

    แล้วอากิก็เดินทางหาที่พักใหม่ เดินมาได้พักอากิก็เห็นทาง 3 แยกข้างหน้าเขาก็เลยเดินไป 3 แยกนั้นตามปกติแต่พอเดินเข้าไปใกล้ทาง 3 แยกอากิก็ได้ยินเสียงบ้างอย่างที่ดูคุ้นหู เขาได้ยินมันไม่ชัด อากิเลยค่อยๆย่องไปที่ทาง 3 แยกเพื่อฟังเสียง

    "ก็อบลิน:กี่ กี่"

    "ก็อบลิน:กี้ กี่"

    'อากิ:เสียงแบบนี้! มันก็เป็นก็อบลินแน่ๆ ฉันต้องค่อยๆแอบดูหน่อยแล้ว'

    อากิค่อยๆยืนหน้าออกไปดู ก็เห็นก็อบลิน 2 ตัวที่กำลังยืนคุยอะไรกันไม่รู้อยู่ อากิเห็นแล้วเขาก็ดึงหน้ากลับคืนมา

    'อากิ:มันมี 2 ตัวแฮะจะจัดการไงดี... ลองถามอลิสดูหน่อยละกัน เพื่อเธอมีแผน'

    *"อากิ:นี้อลิส พอมีแผนจัดการเจ้า 2 ตัวนั้นไหม"*

    [อลิส:... มีค่ะ]

    *"อากิ:บอกมาเลย"*

    [อลิส:แผนก็ง่ายๆคะ แค่ให้ท่านโยนอะไรก็ได้ไปตรง 3 แยก และล่อให้เจ้าก็อบลินเดินมาพอมันเดิมมาท่านก็แอบโจทตีมันจากมุมอับค่ะ]

    *"อากิ:แล้วอีกตัวละ"*

    [อลิส:ก็อบลินตัวเดียวไม่ใช่ใหญ่หรอกคะ เพราะท่านสามารถจัดการมันได้แน่นอนค่ะ]

    *"อากิ:.... ก็ได้ว่าไงว่างั้น"*

    แล้วอากิก็ทำตามแผนของอลิส ด้วยการโยนกริชไปที่ 3 แยก

    "แกรง!"

    เจ้าก็อบลินทั้ง 2 ที่ได้ยินก็หันมาดูทันที แต่พวกมันก็ยังไม่ได้เดินมาและพวกมันก็เหมือนจะคุยอะไรบ้างอย่างกัน

    "ก็อบลิน:กี่?"

    "ก็อบลิน:กี่ กี้"

    "ก็อบลิน:กี้ กี่!"

    *"อากิ:นี้อลิสพอรู้ไหมว่ามันคุยอะไรกัน"*

    [อลิส:ดิฉันก็ไม่ทราบว่ามันคุยอะไรกันค่ะ]

    *"อากิ:ไม่เป็นไร เราแค่ต้องรอต่อไป"*

    แล้วในตอนนั้นเองก็มีเจ้าก็อบลินตัวหนึ่งเดินมา มันเดินมาที่กริชและก็ก้มตัวลงไปเพื่อที่จะหยิบกริชขึ้นมา อากิที่แอบอยู่ก็ใช่จังหวะที่เจ้าก็อบลินก้มลงไป เอาดาบฟันลงไปที่ลำตัวของเจ้าก็อบลิน แต่ด้วยค่า STR ที่เยอะของอากิก็ทำให้ดาบตัดผ่าครึ่งบนและครึ่งล้างของเจ้าก็อบลินแยกจากกันได้อย่างง่ายดาย

    "แกร็ก กรุบ ทรวบ!"

    "ก็อบลิน:กี้สสสสสสสส"

    เสียงเจ้าก็อบลินร้องด้วย ความเจ็บปวดเพราะโดนตัดครึ่ง มันร้องไปได้อีกแปปเดียวมันก็ตายเพราะทนความเจ็บไม่ไหว อากิที่เป็นคนตัดเองก็ยังตกใจกับภาพที่เห็น ส่วนก็อบลินอีกตัวที่เห็นเหตุการทั้งหมดก็เกิดอาการกลัวและจะวิ่งหนี อลิสที่เห็นอย่างนั้นก็บอกอากิว่า

    [อลิส:ท่านอากิ อย่าให้มันหนีไปได้น่ะค่ะ]

    อากิที่ยังตกตะลึงกับภาพตรงหน้าอยู่ก็พยามตั้งสติ และวิ่งตามก็อบลินอีกตัวไป ด้วยความที่อากิเร็วกว่าอากิก็วิ่งตามมันมาได้ทัน อากิได้ยกดาบขึ้นมาและฟันดาบแนวเฉียงลงที่ตัวของเจ้าก็อบลินจากด้านหลัง ซึ่งผลลัพธ์ก็เหมือนเจ้าก็อบลินตัวแรกที่โดนฟันมันขาดครึ่งในดาบเดี่ยว ส่วนเจ้าก็อบลินที่โดนฟันก็ร้องด้วยความเจ็บก่อนที่จะตายไป

    "ก็อบลิน:กี้สสสสส"

    อากิที่เห็นสภาพเจ้าก็อบลินที่โดนฟันขาดครึ่งและเห็นเครื่องในที่ไหลออกมาพร้อมกับกลิ่นเลือดที่ลอยฟุ้ง และก็เสียงร้องสุดท้ายเจ้าก็อบลินทที่มันอยู่ในหัว มันก็ทำให้อากิเกิดอาการอ้วก

    "อากิ:อุ๊บ! แหวะ!! แหวะ!!!"

    [อลิส:ท่านอากิ... ท่านไม่เป็นอะไรนะค่ะ]

    "อากิ:ฉันไม่เป็นไร ฉันแค่ แหวะ! คะ แค่ไม่ชินกับภาพนี่เท่านั้นเอง แหวะ!"

    อากิอ้วกออกไปอีก 2-3 ครั้งก่อนที่จะหยุดอ้วก และตั้งสติขึ้นมาได้

    "อากิ:โอเค โอเค ตอนนี้ฉันโอเคละ"

    [อลิส:ฉันว่าท่านต้องชินให้ได้นะคะ ไม่งั้นท่านต้องลำบากแน่ๆ]

    "อากิ:นี้มันครั้งแรกของฉันนี่ แถมก็มีตั้ง 2 ตัวด้วยและสภาพของพวกมันก็...."

    [อลิส:ถ้างั้นท่านก็ต้องพยามชินให้มันได้มากกว่านี้น่ะค่ะ]

    "อากิ:จะพยามละกัน"

    [อลิส:งั้นการพยามครั้งแรกของท่านก็ต้องเริ่มจากการแหวกอกของเจ้าก็อบลิน เพื่อเก็บคริสตัลมานาเลยค่ะ]

    "อากิ:หะ! ฉันต้องแหวกอกพวกมันเพื่อเก็บหินมานางั้นเหรอ"

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

    "อากิ:เออ~ แค่หินมานา 2 ชิ้นเองไม่ต้องเอาหรอก ปล่อยไว้งั้นแหละ"

    [อลิส:ในอนาคตท่านก็ต้องได้ทำอีกอยู่ดี เริ่มหัดทำให้ชินไปตั้งแต่ตอนนี้ไม่ดีกว่าเหรอค่ะ]

    ด้วยการที่อลิสพูดมาแบบนั้นก็ทำให้อากิหมดคำที่จะแย่งได้ อากิที่หมดคำแย่งก็หันไปดูที่ศพของเจ้าก็อบลินและก็ซูดหายใจเข้าลึกๆ และก็ถอนหายออกแบบยาวๆ

    "อากิ:ซูดด~~ เฮ้อ~~ โอเค โอเค ทำก็ทำ เพื่ออนาคต"

    แล้วอากิก็เดินไปที่ศพของเจ้าก็อบลินตัวแรก พอเดินมาถึงอากิก็เดินไปหยิบกริชขึ้น พอได้กริชมาแล้วอากิก็ไปผลิกศพของเจ้าก็อบลินหงายขึ้นมาและก็เริ่มผ่าไปที่หน้าอกของเจ้าก็อบลิน

    "ชึบ แหวก กรอบ แกร็บ แหวก"

    อากิได้ผ่าเป็นเส้นตรงและก็ได้เอามือแหวกอกให้มันเปิด

    "แหวก! กรอบ!!"

    "อากิ:ละ แล้วเอาไงต่อ"

    [อลิส:เอาหัวใจมันออกมาและผ่าดูค่ะ]

    แล้วอากิก็ยืนมือไปดึงหัวใจของเจ้าก็อบลินออกมาและก็ผ่าดู อากิก็ได้เห็นคริสตัลมานาเขาเก็บมันเข้าช่องเก็บของและก็เดินไปทำแบบนั้นกับอีกตัว

    'อากิ:... เป็นความรู้สึกที่แปลกดีแฮะ เมื่อกี้เรายังรู้สึกขยะแขยงอยู่เลย แต่ดูตอนนี้สิเรากับ...ไม่รู้สึกอะไรเลย แบบนี้มันดีใช่ไหม?'

    อากิได้ตั้งคำถามกับตัวเองไปนิดหน่อยกับสิ่งที่ทำ แต่เขาก็ไม่รู้สึกแย่หรือดี เขาแค่ไม่รู้สึกเฉยๆ อากิหลังจัดการเสร็จก็มือเปื้อนเลือดพร้อมกับชุดที่ก็เปื้อนนิดหน่อยเหมือน อากิที่เห็นก็พูดออกมาว่า

    "อากิ:เปื้อนเลือดแบบนี้จะมีน้ำให้ทำความสะอาดไหมเนี่ย"

    [อลิส:ถ้าเจอห้องพักดีๆ อาจจะมีน้ำให้ใช่ค่ะ]

    "อากิ:จริงเหรอ งั้นไปหากันเลยเถอะ"

    [อลิส:ก็ดีนะคะ แต่ก่อนไปหาฉันว่าท่านอากิใช่เสื้อผ้าที่เก็บไว้ในช่องเก็บของมาเช็ดตัวก่อนไหมคะ คราบเลือดมันแห้งมันกำจัดยากนะค่ะ]

    "อากิ:เออใช่ พวกนั้นไม่ค่อยได้ใช่ด้วย ขอบคุณที่เตือนนะอลิส"

    [อลิส:ยินดีที่ได้ช่วยค่ะ]

    แล้วอากิก็เอาเสื้อในช่องเก็บของ ออกมาและก็เอามาทำความสะอาดตัวเองแบบง่ายๆไปก่อน พออากิทำความสะอาดตัวเองเสร็จเขาก็ออกเดินทางหาห้องพักที่มีน้ำทันที ผ่านไป 1-2 ชั่วโมงอากิก็ไม่เจอห้องพักที่มีน้ำเลย และตอนนี้เขาก็งวงมากเลย

    [อลิส:แจ้งเตือนค่าความเหนื่อยล้าเหลือ 9 กรุณาหาที่ผักผ่อนโดยด่วน]

    'อากิ:ต้องรีบหาที่พักแล้ว ถ้าสลบตรงนี้แย่แน่ๆ'

    อากิที่สติเหลือน้อยเต็มที่ ก็เดินไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็เจอห้องพัก อากิที่เห็นอย่างนั้นก็รีบเดินเข้าและก็ปิดประตูทันที่ พอปิดประและก็เดินได้อีก 2-3 ก้าวอากิก็สลบไปZzZzzz

      ข้อมูลตอนท้ายเรื่องขอเสนอ

    มหาเขาวงกต มันเป็นเขาวงกตที่มีขนาดใหญ่แบบใหญ่มากๆ โดยที่มีเนื้อที่รวมกันคือ 88888 กิโลเมตรและมีรูปร่างเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้าแบนราบออกไปและพื้นที่ส่วนใหญ่ก็เป็นเขาวงกต โดยที่นี้กำแพงส่วนใหญ่จะทำมาจากก้อนดินเหนียวแห้งแต่มันก็แข็งแรงทนทานอย่างไม่น่าเชื่อ และพายในเขาวงกตนี้ก็มีมอนสเตอร์อยู่มากมาย

              จากผู้แต่ง

       ยังมีตอนต่ออีกเป็น 2.2 นะคัฟ แค่ขอตัดก่อนเพราะมันยาวแล้วนะคัฟ ปล.อลิสนางเอกคัฟ หยอก~~~~ ผมหยอกนะ 55555

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***