องค์รักษ์พิทักษ์เจ้าสาว จุดของการเริ่มต้น

จุดของการเริ่มต้น

อัศวนาวินทร์ องค์ชายหนุ่มแห่งเมือง อัศวินปุระ ได้รับคำสั่ง ให้เดินทางเข้าเมืองโดยด่วน เมื่อกำลังเดินเข้าสู่ท้องพระโรง

ขณะ ที่กำลังเดินเข้าไป ในท้องพระโรงอัศวเตชินน้องชายก็กำลังเดินออกมา

อัศวนาวินทร์

เจ้ารู้หรือไม่ทำไมท่านพ่อ ถึง มีคำสั่งให้พี่เข้าเมืองโดยด่วน

อัศวเตชิน

เสด็จพ่อจะรับสั่งกับท่านพี่เอง แต่ตอนนี้กระหม่อม ต้องไปปฏิบัติภาระกิจแทนท่านพี่ที่รุ่งอรุณปุระ

อัศวนาวินทร์

ระวังตัวด้วย ช่วงนี้ เมืองม่านหมอก แอบโจมตีบ่อย ชะล่าใจไม่ได้

อัศวเตชิน

ท่านพี่ไม่ต้องห่วงกระหม่อม จะดูแลรุ่งอรุณปุระเต็มความสามารถ ท่านพี่รีบเข้าไปเถิด เดี๋ยวท่านพ่อจะรอนาน

อัศวนาวินทร์

งั้นพี่ไปก่อนนะ โชคดี

อัศวเตชิน

ท่านพี่ก็ เช่นกัน กระหม่อม ทูลลา

และทั้งสององค์ชาย ก็แยกจากกันเพื่อไปทำหน้าที่ของตน

เมื่อถึงหน้าประตู นางกำนัลก็เชิญ อัศวนาวินทร์ให้เดินเข้าไปในท้องพระโรง

อัศวนาวินทร์

กราบบังคมทูลท่านพ่อ

กษัตริย์เทวิน

อืม มาถึง นาน หรือยัง

อัศวนาวินทร์

ได้สักครู่พะยะค่ะ ท่านพ่อมีอะไรให้กระหม่อมรับ ใช้ หรือพะยะค่ะ

กษัตริย์เทวิน

อืม ......เรื่องก็มีอยู่ว่าตอนนี้ รุ่งอรุณปุระ และภูมณีปุระ ได้ทำการหมั้นหมายกัน ระหว่าง อรุณอัมรินทร์ แห่ง รุ่งอรุณปุระ

กษัตริย์เทวิน

และ เพชร พิชชา นรีแห่ง ภูมณีปุระ

กษัตริย์เทวิน

เจ้าคง รุ้มาบ้าง

อัศวนาวินทร์

ลูกทราบดีพะยะค่ะ

กษัตริย์เทวิน

แต่ตอนนี้รุ่งอรุณปุระ ยังไม่สงบ จึงขอ องครักษ์ จากเมืองเรา ไปอารักษ์ขา เจ้าหญิงเพชร พิชชา นรีแห่งเมืองภูมณีปุระ

กษัตริย์เทวิน

ซึ่งพ่อ ก็ได้คิดว่าเป็นเจ้า

อัศวนาวินทร์

แต่ อัศวินของเมืองเรา ก็มีเยอะ ให้อัศวินไปคุ้มกันก็ได้นี่ พะยะค่ะ

กษัตริย์เทวิน

มันเป็นเรื่องระหว่างเมือง ซึ่งพ่อเห็นควรว่าเป็นเจ้า

อัศวนาวินท์เงียบ สักครู่

อัศวนาวินทร์

ได้พะยะค่ะ เมื่อท่านพ่อ วางใจให้เป็นกระหม่อม กระหม่อมก็จะทำงานนี้ให้ลุล่วงไปได้ด้วยดี

กษัตริย์เทวิน

ขอบใจมากลูกรัก

กษัตริย์เทวิน

เจ้าไปพักผ่อนเถิด

กษัตริย์เทวิน

เจ้ามีเวลาเตรียมตัว อีก 5 ราตรี

อัศวนาวินทร์

กระหม่อม ทูลลา

อัศวนาวินน์ ก็เดินออกจากท้องพระโรงไปตำหนักตนเอง

มเหสีทิพย์มณี

ท่านพี่ ทำไมถึงได้ส่ง อัศวนาวินทร์ ไป ล่ะเพคะ

กษัตริย์เทวิน

พี่คิดว่า เขาควรจะไปเรียนรู้เรื่องนี้บ้าง อยู่ชายแดนมานาน สักวันต้องมีวันของเขา

มเหสีทิพย์มณี

ตอนนี้คงขัดใจน่าดู อัศวนาวินทร์ ชอบอยู่ชายแดน มากกว่าอยู่ในเมือง

กษัตริย์เทวิน

ถึงเวลาที่เขาจะต้องเรียนรู้ กฏอย่างอื่นบ้าง

ทั้งคู่ก็คุยกันเรื่องลูกชายคนรองนี้ที่ถนัดการรบ จนลืมว่าช่วงเวลานี้เขาน่าจะมีข่าวดีแบบนี้บ้าง

ณ.ตำหนัก อัศวนาวินทร์

ภูผา

หาาา อะไรนะพะยะค่ะ

ธานนท์

องค์ชายจะได้ไป อารักษ์ขา องค์ หญิงเพชร พิชชานรีคู่หมั้น องค์ชายอรุณอัมรินทร์

ภูผา

องค์หญิง เพชรพิชชา นรี ได้ยินพ่อค้าต่างเมืองคุยกัน นางสวยอย่างกับนางฟ้า

ธานนท์

แล้วส่ง องค์ชายของกระหม่อมไป

อัศวนาวินทร์

ข้ากำลังสงสัยว่าท่านพ่อคิดอะไรอยู่

ภูผา

นั่นสิ พะยะค่ะ เกิด องค์หญิงมาชอบองค์ชาย ของกระหม่อมล่ะพะยะค่ะ

อัศวนาวินทร์

พวกเจ้าอย่าคิดไปไกล อะไรที่ไม่ใช่ของข้า ไม่มีทางแย่งชิงให้เสียไมตรี

อัศวนาวินทร์

พวกเจ้าไปเตรียมตัว ท่านพ่อให้ เวลา 5 ราตรี เพื่อออกเดิน ทาง

อัศวนาวินทร์มองไปยังนอกหน้าต่าง

ยังคิดก็ไม่เข้าใจ

ทำไมท่านพ่อ

ถึงมอบหมายงานนี้ ให้ตน

ณ

รุ่งอรุณปุระ

3 วันต่อมา

ทินชัย

องค์ชาย พะยะค่ะ

ทินชัย องครักษ์คนสนิทของ อรุณ อัมรินทร์

อรุณอัมรินทร์

มีเรื่องอันใด รึ

ทินชัย

ทราบหรือยังพะยะค่ะ

ทินชัย

ที่

ทินชัย

องศ์ชายอัศวนาวินทร์ แห่งเมือง เทวินปุระ ได้รับคำสั่ง มาอารักษ์ขาองค์หญิง เพชรพิชชานรี คู่หมั้นของพระองค์

อรุณอัมรินทร์

อืม ก็รุ้นะสิ ช่างเถอะ ตอนนี้เมืองเราก็วุ่นวายจากสงคราม

อรุณอัมรินทร์

สงครามก็ยากที่จะจบ เมืองม่านหมอก ซุ่มโจมตีบ่อย เรื่องการ อภิเษก คง อีกนาน

ทินชัย

แต่ความรูปงามขององค์ชายอัศวนาวินทร์ นะสิ พะยะค่ะ

อรุณอัมรินทร์

ช่างเถอะ ถือซะว่าคือ โชคชะตา

ทินชัย

องค์ชายของกระหม่อมก็รูปงาม

อรุณอัมรินทร์

อย่าคิดมากเลย วันหนึ่ง ถ้าอะไรที่ไม่ใช่ของเรา มันก็ไม่ใช่อยู่ดี

อรุณอัมรินทร์ ได้แต่ถอนใจ เพราะสภานะการสงครามก็ยังไม่สงบ เรื่องการ อภิเษกนั้น ก็คงอีกไกล ไม่อยากคาดหวังเลย

ณ เมือง ภูมณีปุระ

เมษา

องค์ หญิงเพคะ อีก 1 ราตรี

เมษา

องค์ชายอัศวนาวินทร์บุรุษรุปงามแห่งเมือง เทวินปุระ จะเสด็จมาอารักษ์ขาพระองค์ นางกำนัลตำหนักต่างๆ ต่างตื่นเต้นกันใหญ่

อุบล

องค์ชายอรุณอัมรินทร์ก็รุปงามนะเพคะ

เพชรพิชชานรี

ที่เจ้าสองคนพูดมา ต้องการสื่อถึงอะไร

เมษา

ก็องค์หญิงช่างเป็นสตรีที่น่าอิจฉาสิเพคะ มีแต่องค์ชายรูปงามมาใกล้ชิด

เพชรพิชชานรี

แต่ข้า ก็ไม่ได้ยินดี กับเรื่องนี้ คงอึดอัดน่าดู

อุบล

โถ องค์หญิงของกระหม่อม

เพชรพิชชานรี

พวกเจ้าดูนก พวกนั้นสิ

เพชรพิชชานรี

บินอย่างอิสระเสรี

เพชรพิชชานรี

ส่วนตัวข้า ก็ ได้แก่ มอง อยู่ในตำหนัก

อุบล

องค์หญิงคือสตรีที่โชคดี ที่สุดแล้วเพคะ

เมษา

อยากได้อะไร พระองค์ท่านทั้งสองก็หามาให้ ไม่เคยได้ลำบาก

เพชรพิชชานรี

มีประโยชน์ อะไร ชีวิตข้า ข้ายังเลือกเองไม่ได้ ของที่ได้ใช่ว่า อยากได้เสมอไป

อุบล

โถ...องค์ หนิง เพคะ พระองค์ท่านก็หาของที่ดีที่สุด ให้พระองค์หญิงทั้งนั้น

เพชรพิชชานรี

ข้าคงได้แต่เกิดมาชีวิต

เพชรพิชชานรี

แต่ชีวิตคงไม่ใช่ของข้า

เพชร พิชชา นรี ก็ ได้แต่มองท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ ตอนนี้เธออยากโบยบินเหมือนนก ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ คงมีอะไรที่น่าค้นหากว่า นั่งมองในมุมนี้





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ