องค์รักษ์พิทักษ์เจ้าสาว
จุดของการเริ่มต้น
อัศวนาวินทร์ องค์ชายหนุ่มแห่งเมือง อัศวินปุระ ได้รับคำสั่ง ให้เดินทางเข้าเมืองโดยด่วน เมื่อกำลังเดินเข้าสู่ท้องพระโรง
ขณะ ที่กำลังเดินเข้าไป ในท้องพระโรงอัศวเตชินน้องชายก็กำลังเดินออกมา
อัศวนาวินทร์
เจ้ารู้หรือไม่ทำไมท่านพ่อ ถึง มีคำสั่งให้พี่เข้าเมืองโดยด่วน
อัศวเตชิน
เสด็จพ่อจะรับสั่งกับท่านพี่เอง
แต่ตอนนี้กระหม่อม ต้องไปปฏิบัติภาระกิจแทนท่านพี่ที่รุ่งอรุณปุระ
อัศวนาวินทร์
ระวังตัวด้วย ช่วงนี้ เมืองม่านหมอก แอบโจมตีบ่อย ชะล่าใจไม่ได้
อัศวเตชิน
ท่านพี่ไม่ต้องห่วงกระหม่อม จะดูแลรุ่งอรุณปุระเต็มความสามารถ ท่านพี่รีบเข้าไปเถิด เดี๋ยวท่านพ่อจะรอนาน
อัศวนาวินทร์
งั้นพี่ไปก่อนนะ โชคดี
อัศวเตชิน
ท่านพี่ก็ เช่นกัน กระหม่อม ทูลลา
และทั้งสององค์ชาย ก็แยกจากกันเพื่อไปทำหน้าที่ของตน
เมื่อถึงหน้าประตู นางกำนัลก็เชิญ อัศวนาวินทร์ให้เดินเข้าไปในท้องพระโรง
อัศวนาวินทร์
กราบบังคมทูลท่านพ่อ
กษัตริย์เทวิน
อืม มาถึง นาน หรือยัง
อัศวนาวินทร์
ได้สักครู่พะยะค่ะ ท่านพ่อมีอะไรให้กระหม่อมรับ ใช้ หรือพะยะค่ะ
กษัตริย์เทวิน
อืม ......เรื่องก็มีอยู่ว่าตอนนี้ รุ่งอรุณปุระ และภูมณีปุระ ได้ทำการหมั้นหมายกัน ระหว่าง อรุณอัมรินทร์ แห่ง รุ่งอรุณปุระ
กษัตริย์เทวิน
และ เพชร พิชชา นรีแห่ง ภูมณีปุระ
กษัตริย์เทวิน
เจ้าคง รุ้มาบ้าง
อัศวนาวินทร์
ลูกทราบดีพะยะค่ะ
กษัตริย์เทวิน
แต่ตอนนี้รุ่งอรุณปุระ ยังไม่สงบ จึงขอ องครักษ์ จากเมืองเรา ไปอารักษ์ขา เจ้าหญิงเพชร พิชชา นรีแห่งเมืองภูมณีปุระ
กษัตริย์เทวิน
ซึ่งพ่อ ก็ได้คิดว่าเป็นเจ้า
อัศวนาวินทร์
แต่ อัศวินของเมืองเรา ก็มีเยอะ ให้อัศวินไปคุ้มกันก็ได้นี่ พะยะค่ะ
กษัตริย์เทวิน
มันเป็นเรื่องระหว่างเมือง ซึ่งพ่อเห็นควรว่าเป็นเจ้า
อัศวนาวินทร์
ได้พะยะค่ะ เมื่อท่านพ่อ วางใจให้เป็นกระหม่อม กระหม่อมก็จะทำงานนี้ให้ลุล่วงไปได้ด้วยดี
กษัตริย์เทวิน
ขอบใจมากลูกรัก
กษัตริย์เทวิน
เจ้าไปพักผ่อนเถิด
กษัตริย์เทวิน
เจ้ามีเวลาเตรียมตัว อีก 5 ราตรี
อัศวนาวินทร์
กระหม่อม ทูลลา
อัศวนาวินน์ ก็เดินออกจากท้องพระโรงไปตำหนักตนเอง
มเหสีทิพย์มณี
ท่านพี่ ทำไมถึงได้ส่ง อัศวนาวินทร์ ไป ล่ะเพคะ
กษัตริย์เทวิน
พี่คิดว่า เขาควรจะไปเรียนรู้เรื่องนี้บ้าง อยู่ชายแดนมานาน สักวันต้องมีวันของเขา
มเหสีทิพย์มณี
ตอนนี้คงขัดใจน่าดู อัศวนาวินทร์ ชอบอยู่ชายแดน มากกว่าอยู่ในเมือง
กษัตริย์เทวิน
ถึงเวลาที่เขาจะต้องเรียนรู้ กฏอย่างอื่นบ้าง
ทั้งคู่ก็คุยกันเรื่องลูกชายคนรองนี้ที่ถนัดการรบ จนลืมว่าช่วงเวลานี้เขาน่าจะมีข่าวดีแบบนี้บ้าง
ธานนท์
องค์ชายจะได้ไป อารักษ์ขา องค์ หญิงเพชร พิชชานรีคู่หมั้น องค์ชายอรุณอัมรินทร์
ภูผา
องค์หญิง เพชรพิชชา นรี ได้ยินพ่อค้าต่างเมืองคุยกัน นางสวยอย่างกับนางฟ้า
ธานนท์
แล้วส่ง องค์ชายของกระหม่อมไป
อัศวนาวินทร์
ข้ากำลังสงสัยว่าท่านพ่อคิดอะไรอยู่
ภูผา
นั่นสิ พะยะค่ะ เกิด องค์หญิงมาชอบองค์ชาย ของกระหม่อมล่ะพะยะค่ะ
อัศวนาวินทร์
พวกเจ้าอย่าคิดไปไกล อะไรที่ไม่ใช่ของข้า ไม่มีทางแย่งชิงให้เสียไมตรี
อัศวนาวินทร์
พวกเจ้าไปเตรียมตัว ท่านพ่อให้ เวลา 5 ราตรี เพื่อออกเดิน ทาง
อัศวนาวินทร์มองไปยังนอกหน้าต่าง
ทินชัย องครักษ์คนสนิทของ อรุณ อัมรินทร์
อรุณอัมรินทร์
มีเรื่องอันใด รึ
ทินชัย
องศ์ชายอัศวนาวินทร์ แห่งเมือง เทวินปุระ ได้รับคำสั่ง มาอารักษ์ขาองค์หญิง เพชรพิชชานรี คู่หมั้นของพระองค์
อรุณอัมรินทร์
อืม ก็รุ้นะสิ ช่างเถอะ ตอนนี้เมืองเราก็วุ่นวายจากสงคราม
อรุณอัมรินทร์
สงครามก็ยากที่จะจบ เมืองม่านหมอก ซุ่มโจมตีบ่อย เรื่องการ อภิเษก คง อีกนาน
ทินชัย
แต่ความรูปงามขององค์ชายอัศวนาวินทร์ นะสิ พะยะค่ะ
อรุณอัมรินทร์
ช่างเถอะ ถือซะว่าคือ โชคชะตา
ทินชัย
องค์ชายของกระหม่อมก็รูปงาม
อรุณอัมรินทร์
อย่าคิดมากเลย วันหนึ่ง ถ้าอะไรที่ไม่ใช่ของเรา มันก็ไม่ใช่อยู่ดี
อรุณอัมรินทร์ ได้แต่ถอนใจ เพราะสภานะการสงครามก็ยังไม่สงบ
เรื่องการ อภิเษกนั้น ก็คงอีกไกล
ไม่อยากคาดหวังเลย
เมษา
องค์ หญิงเพคะ อีก 1 ราตรี
เมษา
องค์ชายอัศวนาวินทร์บุรุษรุปงามแห่งเมือง เทวินปุระ จะเสด็จมาอารักษ์ขาพระองค์ นางกำนัลตำหนักต่างๆ ต่างตื่นเต้นกันใหญ่
อุบล
องค์ชายอรุณอัมรินทร์ก็รุปงามนะเพคะ
เพชรพิชชานรี
ที่เจ้าสองคนพูดมา ต้องการสื่อถึงอะไร
เมษา
ก็องค์หญิงช่างเป็นสตรีที่น่าอิจฉาสิเพคะ มีแต่องค์ชายรูปงามมาใกล้ชิด
เพชรพิชชานรี
แต่ข้า ก็ไม่ได้ยินดี กับเรื่องนี้ คงอึดอัดน่าดู
อุบล
โถ องค์หญิงของกระหม่อม
เพชรพิชชานรี
พวกเจ้าดูนก พวกนั้นสิ
เพชรพิชชานรี
บินอย่างอิสระเสรี
เพชรพิชชานรี
ส่วนตัวข้า ก็ ได้แก่ มอง อยู่ในตำหนัก
อุบล
องค์หญิงคือสตรีที่โชคดี ที่สุดแล้วเพคะ
เมษา
อยากได้อะไร พระองค์ท่านทั้งสองก็หามาให้ ไม่เคยได้ลำบาก
เพชรพิชชานรี
มีประโยชน์ อะไร ชีวิตข้า ข้ายังเลือกเองไม่ได้ ของที่ได้ใช่ว่า อยากได้เสมอไป
อุบล
โถ...องค์ หนิง เพคะ พระองค์ท่านก็หาของที่ดีที่สุด ให้พระองค์หญิงทั้งนั้น
เพชรพิชชานรี
ข้าคงได้แต่เกิดมาชีวิต
เพชรพิชชานรี
แต่ชีวิตคงไม่ใช่ของข้า
เพชร พิชชา นรี ก็ ได้แต่มองท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ ตอนนี้เธออยากโบยบินเหมือนนก ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ คงมีอะไรที่น่าค้นหากว่า นั่งมองในมุมนี้
การเดินทางไป อารักษ์ขา
เมื่อ ครบกำหนดการเดินทางไป
ภูมณีปุระ ของอัศวนาวินทร์
ธานนท์
องค์ชาย ทุกอย่างพร้อมแล้ว พะยะค่ะ
อัศวนาวินทร์
ข้าจะไปลาท่านพ่อ ท่านแม่ พวกเจ้าไปรอที่ แถว กำลังพล ได้เลย
อัศวนาวินทร์เดินลงมาจากตำหนัก และเดินไปหา ท่านพ่อ กับท่านแม่ที่นั่งรออยู่ลานหน้าตำหนัก
อัศวนาวินทร์ เดินเข้าไปกอดท่านแม่สองแม่ลูกกอดกัน
มเหสีทิพย์มณี
ขอให้ภารกิจของเจ้าดำเนิน ลุล่วงไปได้ด้วยดี
มเหสีทิพย์มณี
ปลอดภัยในทุก สิ่ง
อัศวนาวินทร์
ลูกลาท่านแม่ตรงนี้นะพะยะค่ะ
และเดินไปที่ กษัตริย์ เทวินผู้เป็นพ่อ
กษัตริย์เทวิน
เจ้าเอากำลังพลไปแค่นี้เอง รึ
อัศวนาวินทร์
พะยะค่ะท่านพ่อ
อัศวนาวินทร์
ที่จริงก็เยอะไปสำหรับกระหม่อม
อัศวนาวินทร์
ถ้าแค่ไปอารักษ์ขา ก็แค่ กระหม่อมกับทหารเอก สักไม่กี่คน
อัศวนาวินทร์
รุ่งอรุณปุระที่อยู่ใกล้กัน เกิด มีการปะทะกับเมือง ม่านหมอก
อัศวนาวินทร์
กระหม่อม อาจไปช่วยได้ทันการ
อัศวนาวินทร์
ท่านพ่อ กระหม่อม ทูลลา
อัศวนาวินทร์กัมกราบ พระบิดา
กษัตริย์เทวิน
ขอให้เจ้า ประสพผลสำเร็จทุกประการ
อัศวเมธี
น้องพี่ พี่ขอให้เจ้าปลอดภัย และ โชคดี
อัศวนาวินทร์
ท่านพี่ กระหม่อม ทูลลา
อัศวนาวินทร์
ฝากดูแล ท่านพ่อท่านแม่ด้วย
อัศวเมธี
พี่จะดูแล อารักษ์ขา เมืองของเราและจะฝึก
อัศวเมธี
ทหารชั้นเยี่ยม เพื่อ เจ้า
อัศวนาวินทร์
ท่านพ่อ ท่านที่ ข้าลาท่านทั้งสอง
และ อัศวนาวินท์ก็เดินไปที่กองทัพ
กษัตริย์เทวิน
มีสิ แต่จะกับใคร และตอนไหน
กษัตริย์เทวิน
ก็แล้วแต่โชคชะตา
อัศวเมธี
ข้าขอให้อัศวนาวินทร์
ทั้งสองมองอัศวนาวินทร์ เคลื่อนพล
ปลูกผัก พืช ผลไม้ต่าง ๆ เป็นส่วนใหญ่
ชบา
องค์ หญิง จันทร์ สุภางค์
จันทร์ สุภางค์
มีเรื่องอันไดอีกรึ
จันทร์ สุภางค์
เมื่อวันนั้นใครเป็นคนร้อย มาลัย
จันทร์ สุภางค์
ถ้าวันนั้น สวยกว่าวันนี้ล่ะ
จันทร์ สุภางค์
ใครจะโดนทำโทษ
ชบา
ที่ ศาลาท่าน้ำได้สักครู่แล้วเพคะ
จันทร์ สุภางค์
จะชนะเจ้าเเล้ว
จันทร์ ปิติพงษ์
เกิดท่านแม่จับได้
จันทร์ ปิติพงษ์
ท่านพี่มาที่นี่
จันทร์ ปิติพงษ์
ข้าต้องโดนดุแน่
ก็เข้าไปนั่งอย่างเรียบร้อย
มเหสีเอมอมร
หลัง วันพระใหญ่
มเหสีเอมอมร
จันทร์จิราพิลาศ
มเหสีเอมอมร
จะมาส่งแลกเปลี่ยนสเบียง
มเหสีเอมอมร
กับปราณพิพิธพงษ์
มเหสีเอมอมร
ไปเที่ยวเมืองปราณปุระ
จันทร์ สุภางค์
หม่อมฉันไม่อยากไปสักหน่อย
จันทร์ สุภางค์
เจ้าอ้วนนั่น
มเหสีเอมอมร
อย่าพูดอย่างนั้น
มเหสีเอมอมร
เป็นคำเชิญของท่านลุงท่านป้า
หมายถึง กษัตริย์ ปราณบดินทร์
จันทร์ สุภางค์
ก็หม่อมฉันไม่อยากเจอเจ้าอ้วนนั่นทั้งวันนี้เพคะ
มเหสีเอมอมร
อีกหน่อย ก็จะได้รู้จักกันมากกว่านี้
มเหสีเอมอมร
เราเป็นลูก กษัตริย์ อย่าเห็นแก่ความสุขส่วนตัว รักเมือง
มเหสีเอมอมร
รักประชาชนด้วย
จันทร์ สุภางค์
............(เงียบไม่พูดสักคำ )
จันทร์สุภางค์ ก็ขอตัวแยกย้าย
จันทร์ สุภางค์
ก็เจ้าดูเจ้าอ้วนนั่นสิ
จันทร์ สุภางค์
น่าผูกมิตร ตรงไหน
จันทร์ สุภางค์
ไม่มีมารยาท
จันทร์ สุภางค์
สุรา นารี ไม่เคยขาด
จันทร์ สุภางค์
แล้วจะให้หมั้นกับข้า
จันทร์ สุภางค์
สวรรค์ช่างใจร้าย
ชบา
เราจะทำอย่างไรกันดีล่ะ เพคะ
จันทร์ สุภางค์
หนีไปให้ไกล
จันทร์ สุภางค์
พวกเจ้าอยู่ข้างใคร
จันทร์ สุภางค์
ก็อยู่ที่นี่
จันทร์ สุภางค์
ข้า ไม่ขอทน อยู่ร่วมชายคาเดียวกับเจ้าอ้วนนั่นหรอก
ชบา
พระองค์จะหนีไปคนเดียวไม่ได้
ราตรี
กระหม่อมทั้งสองจะไปด้วย
จันทร์ สุภางค์
คิดให้ดี เมื่อข้าหนีไป
จันทร์ สุภางค์
คนธรรมดาคนหนึ่ง
ราตรี
กระหม่อมจะตามองค์หญิงใบทุกที่
และทั้งสามก็กอดปลอบประโลมกัน
ตำหนัก ของกษัตริย์ จันทร์ภิรมย์
มเหสีเอมอมร
ท่านพี่คิดเห็นอย่างไร
มเหสีเอมอมร
ที่จันทร์สุภางค์ กับ ปราณพิสิฐ
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
แค่อยากให้ จันทร์ สุภางค์
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ไปดูบ้านเมือง และความโอบอ้อมอารี ของ ปราณปุระ
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ข้า
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ทำใจไว้แล้ว คงก่อเรื่องน่าดู
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
จะปฏิเสธไมตรี ก็กะไรอยู่
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ให้ปราณปุระเขาได้รู้จัก จันทร์สุภางค์เอง
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
นางไม่ยอมใคร
มเหสีเอมอมร
ท่านที่ไม่ได้บังคับลูก
มเหสีเอมอมร
เรื่องการหมั้น
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ทุกอย่างล้วนไปตามโชคชะตา
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
เรา คือผู้มอง
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
และประคับประคองให้ลูก
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
เดินในความถูกต้อง เท่านั้น
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ส่วนเรื่องคู่ครอง ก็แล้วแต่ วาสนาและโชคชะตา
มเหสีเอมอมร
ที่ท่านพี่เข้าใจลูก
มเหสีเอมอมร
สาธุ ไม่ว่าบุญไดๆที่เคยกระทำมา
มเหสีเอมอมร
ขอให้ดลบันดาลให้
มเหสีเอมอมร
พบเจอคนที่คู่ควร
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
เราก็คงได้แต่ภาวนาไว้ เช่นนั้น
การเดินทางของจันทร์ สุภางค์
อัศวนาวินทร์ถึงประตูเมือง
ก็มีทหารของภูมณีปุระ มานำทางและพาไปพัก ตำหนัก ภายในเมือง ที่รองรับกำลังพลทหารม้า 100 คน และม้า 100 ตัว ได้
เมื่อจัดการที่พักเรียบร้อย
อัศวนาวินทร์
พวกเจ้า จัดเวรยาม และ ไปหา
สเบียง และหญ้าสำหรับม้าด้วย
อัศวนาวินทร์
อีก 2 ราตรี เราจะเข้าวังไปเข้าเฝ้าท่านลุง นพคุณธรรมราช
เมื่อครบกำหนด การเดินทาง ไป แลกเสบียงของ จันทร์จิรา พิลาศและสวามี
ก็แต่งตัวโดยไปเอาชุดของจันทร์ปิติพงษ์ น้องชายมาใส่
จันทร์ สุภางค์
นี่คือการแต่งตัวของข้า ตลอดการเดินทาง และ ตลอดเวลาที่อยู่ปราน ปุระ
ขณะที่จันทร์สุรางค์เดินออกมาเพื่อไป จุด รวมพลของกองบนสเบียง
มเหสีเอมอมร
ท่านพี่ ดูธิดา ของท่าน
มเหสีเอมอมร
ดูนางแต่งตัวสิ ไปเอาชุดใครมา
มเหสีเอมอมร
จันทร์ปิติพงษ์
จันทร์ ปิติพงษ์
ท่านพี่บอกว่า ยืม ประเดี๋ยวเดียวนี่ พะยะค่ะ
จันทร์จิรา พิลาศ
คงไม่ใช่แค่ ยืม เสียกระมัง
จันทร์จิรา พิลาศ
สงสัยปราณปุระ มีเรื่องตื่นเต้นทุกวันแน่ เพคะ
ปราณพิพิธพงษ์
น้องจันทร์ สุภางค์ คงคิดว่าสะดวกต่อการเดินทาง นะพะยะค่ะ
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ฝากน้องด้วยนะ ปราณพิพิธพงษ์
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
นางชอบหนีไปเที่ยว นอกวังบ่อย ๆ
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
จันทร์จิรา พิลาศ
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
เจ้าปรามน้องด้วยนะ
ปราณพิพิธพงษ์
ท่านพ่อไม่ต้องกังวลไป กระหม่อมจะจัดนางกำนัล สัก 10 คนสำหรับดูแลนางเลย พะยะค่ะ
จันทร์จิรา พิลาศ
เปลี่ยนเป็น องครักษ์ จะดีกว่านะ เพคะท่านพี่
ก็หาที่นั่ง ว่างๆ และนั่งลง
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
เจ้าจันทร์
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
การเดินทาง ครั้งนี้ ขอให้ลูกจงคิดว่า
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ไม่ใช่ น่านนารา ทำอะไร เกรงใจเขาด้วย
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
พี่เจ้าเตือน ขอเจ้าจงรับฟัง
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ถ้าผิดพลาด
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
มันคือข้อพิพาธ ระหว่างเมือง
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ฟังพ่อ ไปอยู่ที่ตรงไหน
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
ขอให้เจ้าทำให้เขารัก และเอ็นดูบ้าง
จันทร์ สุภางค์
เพคะ ลูกจะทำตามคำสอนของท่านพ่อ
กษัตริย์ จันทร์ ภิรมย์
อึม ได้เวลาละเตรียมตัวเดินทางได้
ทั้งหมดก็ได้ล่ำลากันและแยกย้ายขี้อรถม้าของใครของมัน
จันทร์ สุภางค์
ธนูของข้า ขุดของข้า ถุงเงิน ถุงทอง และเมล็ดพันธุ์ต่างๆ
จันทร์ สุภางค์
เตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม
ราตรี
ทุกอย่างอยู่ในลังนี้
จันทร์ สุภางค์
ที่จะร่วมเป็นร่วมตายกับข้า
จันทร์ สุภางค์
พวกเจ้าจะถอนตัวตอนนี้ก็ได้นะ
ชบา
ท่านหญิง พากเราเติบโตมาด้วยกัน
ชบา
ถ้าไม่มีความสุข พากข้าก็ทนทุกข์ไปกับท่าน
ราตรี
เราจะไปด้วยกันในทุกที่
จันทร์ สุภางค์
เรียกข้า ลูกจันทร์
จันทร์ สุภางค์
ไม่มีอีกแล้ว
จันทร์ สุภางค์
องค์หญิงจันทร์สุภางค์
จันทร์สุภางค์ตื่นเต้น ตามร้านค้ามากมาย
จันทร์ สุภางค์
มีแต่ของน่าสนใจ
จันทร์ สุภางค์ ก็ออกมาที่ระเบียง
มีรถม้า เกวียน เดินทางตลอด
เพราะต้องขน เหล็กและโลหะต่าง ๆ
จันสุภางค์ แต่ตัว ทะมัดทะแมงเสร็จแต่เช้า
จันทร์จิรา พิลาศ
ก็ได้ พี่จะให้เจ้าไป แต่
จันทร์จิรา พิลาศ
พี่จะให้องครักษ์ ตามไปด้วย 4 คน
จันทร์ สุภางค์
ท่านพี่ใจดีจังเลย
จันทร์ สุภางค์
จะรีบไปรีบกลับ
จันทร์จิรา พิลาศ
มันก็ต้องอย่างนั้นอยู่แล้ว
จันทร์จิรา พิลาศ
ต้องรีบกลับ
จันทร์จิรา พิลาศ
ดูแลตัวเองด้วย
จันทร์จิรา พิลาศ
ห้ามมีปัญหาถ้าไม่อย่างนั้น
จันทร์จิรา พิลาศ
พี่จะไม่ให้เจ้าไปไหน อีกเลย
และ ก็รีบวิ่ง ลงเรือนรับรองไปทันที
มีอาวุธ และเครื่องเงินต่าง ๆ
จันทร์ สุภางค์
หาอะไรกินกันไปเถอะ
และซื้ออาหารมานั่งกิน ใต้ตัน ไม้ใหญ่
จันทร์ สุภางค์
พรุ่งนี้ ข้าจะมาอีก
จันทร์ สุภางค์
พวกเจ้าเตรียมตัวให้ดี
เมื่อถึงแก่เวลาก็ชวนกันกลับเรือนรับรอง แต่โดยดี
ธานนท์
องค์ชาย วันนี้ไปเดินเที่ยวตลาดไหมพะยะค่ะ
อัศวนาวินทร์
พรุ่งนี้ค่อยไป
อัศวนาวินทร์
พวกเจ้าไปจัดการเรื่องหญ้า
อัศวนาวินทร์
ให้ม้าเสร็จหรือยัง
ภูผา
องค์ชายจากเมือง ปราณปุระ
ภูผา
ก็นำเสบียงมาแลกเปลี่ยน
ภูผา
มีม้าพันธุ์ดีด้าย พะยะค่ะ
อัศวนาวินทร์
ข้ายังไม่อยากเจอใคร
อัศวนาวินทร์
คงต้องเตรียมตัวให้พร้อม
อัศวนาวินทร์
อีก 2ราตรี จะต้องเข้าวัง เริ่ม อารักษ์ขา องค์หญิง เพชรพิชชานรี
ธานนท์
ทหารพวกนี้ละพะยะค่ะ
อัศวนาวินทร์
ซ้อมดาบ ผลัดเปลี่ยน เวรยาม เข้าวัง กลางวัน และกลางคืน ผลัดละ 20 คน
จันทร์ สุภางค์
ข้าต้องร่างให้เสร็จ
จันทร์ สุภางค์
ข้าต้องทำใว้
จันทร์ สุภางค์
จะได้รู้จักทางต่อไปจะได้ไม่หลง
จันทร์ สุภางค์
ถ้าได้กลับมาอีก จะได้ไม่หลงทาง
จันทร์ สุภางค์
มันช่วยเราได้
ชบา
องค์ หญิงข้าฉลาดจริง ๆ
จันทร์ สุภางค์
ขอเขียนให้เสร็จก่อนได้ไหม
มีอะไรที่น่าตื่นเต้น รออยู่
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
