การทดลองของวิลเลี่ยม บทที่นำ

บทที่นำ

-วันวันพุธที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995

ที่ กรุงเทพฯ

ผมได้รับข่าวลุง วิลเลี่ยม ได้เสียชีวิตลง

ผมเป็นทายาทคนเดียวที่เหลือของ ลุง วิลเลี่ยม

ผมจึงได้รับมรดกทั้งหมด

คฤหาสน์นั้นตั้งอยู่กลางป่าห่างไกลจากผู้คน

ผมจำความได้ว่าตอนเด็กๆผมเคยไปเล่นคฤหาสน์

ในอดีต ลุง วิลเลี่ยมเคยเป็น ทหารลับใน นาซี

เเม่ของผม ไม่อยากให้ไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับลุงวิลเลี่ยม

เเม่พูดกับผมตลอดว่า ลุงวิลเลี่ยมนั้นเป็นคนไม่ดี

ถึงผมจะไม่เคยฟังมี่เเม่บอกก็ตาม

ปีนี้ ก็อายุ 23 เเล้ว

ผมไม่เคยไปเหยียบที่นั้นนานมาก

ผมรู้สึกอยากได้คฤหาสน์ มันมีมูลค่า ประมาณ 6เเสน ยูโร

ผมจึงตัดสินใจไปที่ ซื้อตั๋วเครื่องบิน เพื่อไปรับมรดก

. .

ทันทีที่บินมาถึงสนามบิน

ได้มุ่งหน้ามาที่คฤหาสน์ทันที

เเต่สภาพอากาศกลับไม่เป็นใจ หิมะได้ตกหนัก อากาศได้เย็นลงอยากรวดเร็ว

ผมจึงจะหาเเละร้านขายของข้างทาง เพื่อหาเสบียง ที่นั่นไม่มีเเม้เเต่ร้านขายของ

คฤหาสน์เต็มไปด้วยป่าที่ลึกเข้าไป

. .

3 พฤศจิกายน ผมได้หยุดยืนหน้าประตูใหญ่

หิมะตกหนักเอามากๆ

ผมหันมองออกไปข้างหลัง

ป่าที่ผมผ่าทางมามันเต็มไปด้วยสีขาวโพลน

ผมยืนตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นอยู่หน้าประตูระหว่างที่ผมหากุญเเจ

ประตูก็ได้ถูกเปิดออก

อย่างช้าๆ

ข้างในนั้นไม่เป็นอย่างที่ผมคิด

ภายในคฤหาสน์สะอาดเอามากผมนึกว่าจะเต็มไปด้วยฝุ่นละออง





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี