ความทรงจำแห่งรัก(Raho/เรโฮ)
เศษความทรงจำชิ้นที่1
ตัวประกอบชาย1
ช่วยด้วยมีคนตกน้ำ!!!
เสียงชายชาวบ้านวัยกลางคนคนหนึ่งที่บังเอิญผ่านไปแถวๆทะเลสาบตะโกนขึ้นด้วยความตกใจ ร้องเรียกคนที่อยู่แถวให้รีบมาช่วยคนตกน้ำ
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
???
(นี่เราใกล้จะตายแล้วหรอ)
???
(ก่อนหน้านี้เราทำอะไรอยู่นะแต่ก็ช่างเถอะมันไม่สำคัญหรอกคนใกล้ตายอย่างเรารู้ไปก็ทำอะไรไม่ได้ทั้งแหละ)
???
(แม้แต่แรงที่จะว่ายขึ้นไปยังไม่มีเลย)
เสียงครุ่นคิดในใจของผู้ชายจมน้ำอยู่ได้ถามตัวเองขึ้น
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
ขอย้อนกลับไปก่อนเกิดเรื่อง
เสียงผู้เป็นแม่เรียกชื่อลูกชายดังขึ้นเมื่อเห็นลูกชายเดินลงมาจากชั้น2ของบ้าน
ผู้เป็นลูกชายขานรับผู้เป็นแม่ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งข้างๆแม่ที่โซฟา
สรรักษ์
แม่ไม่ได้ขอให้ลูกเลิกเป็นสิ่งที่ลูกเป็นอยู่หรอกนะแต่แม่แค่อยากถามอีกครั้งลูกแน่ใจแล้วหรอในสิ่งที่ลูกเป็น
ซอโฮ(อดีต)
สิ่งที่ผมเป็นผมเลิกเป็นไม่ได้หรอกครับแม่
สรรักษ์
งั้นแม่ก็ไม่ห้ามแม่จะยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็น
ซอโฮ(อดีต)
แม่ไม่ว่าผมหรอที่ผมแปลกประหลาดกว่าผู้ชายคนอื่น
สรรักษ์
คำว่าแปลกของซอโฮมันหมายถึงอะไร
สรรักษ์
ซอโฮแค่รักเพศเดียวกันมันไม่แปลกเลยสักนิด
สรรักษ์
แต่คนอื่นมองว่าซอโฮแปลกประหลาดรักผิดเพศนะ
สรรักษ์
ใครจะว่ายังไงก็ช่างขอให้ซอโฮภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองเป็นก็พอ
สรรักษ์
เราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกในสิ่งที่ตัวเองอยากจะเป็นได้นะ
สรรักษ์
ซอโฮไม่ได้แปลกประหลาด
สรรักษ์
และก็ไม่ได้ผิดเพศด้วย
สรรักษ์
ซอโฮก็แค่ตกหลุมรักคนคนหนึ่ง
สรรักษ์
คนเราไม่ควรยึดติดกับแค่เพศชายหรือเพศหญิง
สรรักษ์
ไม่ว่าเป็นใครก็สามารถตกหลุมรักซึ่งกันและกันได้
สรรักษ์
แค่อย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็พอแล้วลูก
ซอโฮ(อดีต)
มีแต่แม่นี่แหละที่เข้าใจผม
สรรักษ์
แม่ก็รักซอโฮเหมือนกันนะ
สรรักษ์
ทำในสิ่งที่ลูกคิดว่าทำให้ตัวเองมีความสุขเถอะ
สรรักษ์
แม่จะค่อยแกป้องลูกเอง
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนเปลี่ยนไปนะ
เสียงโวยวายของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นกลางห้องนั่งเล่น
เรเวน(อดีต)
เราเปลี่ยนไปยังไง
เสียงชายคนหนึ่งที่นั่งกดมือถือเอ่ยถามขึ้นแต่ไม่ได้มองไปที่เจ้าของเสียงที่โวยวายใส่
ตัวประกอบหญิง1
ก็นับวันเรายิ่งห่างเหินกันออกไป
ตัวประกอบหญิง1
ไม่เหมือนเรเวนที่มิสะรู้จักเลย
เรเวน(อดีต)
เราก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะ
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนเปลี่ยนไปแน่ๆ
ตัวประกอบหญิง1
ตั้งแต่ที่เรเวนรู้จักผู้ชายคนนั้น
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนก็ดูสนใจเขามากกว่ามิสะอีก
มิสะเริ่มเสียงสั่นขึ้นเรื่อยๆพร้อมร้องไห้ออกมาทุกเมื่อ
ตัวประกอบหญิง1
มิสะถามจริงๆนะ
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนชอบคนคนนั้นหรอ
เรเวน(อดีต)
ถ้าใช่แล้วจะทำไม
เรเวน(อดีต)
มันไม่เกี่ยวกับมิสะซักหน่อย
เรเวน(อดีต)
อีกอย่างนะมิสะ
เรเวน(อดีต)
ตั้งแต่แรกที่เรารู้จักกัน
เรเวน(อดีต)
เราไม่เคยสนใจมิสะเลยเว้ย
เรเวน(อดีต)
มีแต่มิสะนั้นแหละที่คิดเองเออเองว่าเราสนใจมิสะอ่ะ
เรเวน(อดีต)
ที่ยอมให้มาอยู่ด้วยก็เพราะคำสั่งพ่อหรอก
ตัวประกอบหญิง1
ทั้งๆที่มิสะมาก่อนแท้ๆ
ตัวประกอบหญิง1
ทำไมเรเวนไม่เคยรักมิสะเลย
ตัวประกอบหญิง1
มิสะพยายามแทบตายอ่ะ
เรเวน(อดีต)
ก็เพราะไม่ได้รักยังไงล่ะ
เรเวน(อดีต)
จะมาก่อนหรือหลังมันไม่เกี่ยวกันหรอก
เรเวน(อดีต)
มันอยู่ที่ความรู้สึกต่างหาก
เรเวน(อดีต)
ถ้าไม่ใช่ว่าเราขัดคำสั่งพ่อไม่ได้เราก็ไม่อยากอยู่กับเธอหรอก
ตัวประกอบหญิง1
เพราะคำสั่งคุณลุงสินะ
ตัวประกอบหญิง1
มิสะเกลียดเรเวนที่สุด
ตัวประกอบหญิง1
เกลียดคนคนนั้นที่ได้ใจเรเวนไปด้วย
ตัวประกอบหญิง1
ถ้ามิสะไม่ได้ใจเรเวนไป
ตัวประกอบหญิง1
ใครก็ห้ามได้ไป
ตัวประกอบหญิง1
มิสะจะเป็นคนทำร้ายความรักของเรเวนกับคนคนนั้นเอง
พูดจบมิสะก็ร้องไห้แล้ววิ่งออกไปจากบ้านเรเวน
เรเวน(อดีต)
ก็เพราะเป็นแบบนี้ไง
เรเวน(อดีต)
ถึงได้เกลียดพวกผู้หญิง
เรเวน(อดีต)
เอาแต่ใจที่สุด
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งได้เอ่ยเรียกชื่อของซอโฮชายหนุ่มหน้าตาน่ารัก ดังขึ้นก่อนจะวิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้า
ซอโฮ(อดีต)
คุณเป็นใครหรอครับ
ซอโฮ(อดีต)
แล้วรู้จักผมได้ไง
ตัวประกอบหญิง1
ต้องรู้จักสิ
ตัวประกอบหญิง1
ก็นายย้ายมาที่นี่เมื่อ2ปีที่แล้วนิ
ตัวประกอบหญิง1
อีกอย่างเราอยู่โรงเรียนเดียวกันแต่คนละห้องอ่ะ
ตัวประกอบหญิง1
ฉันรู้มาจากเพื่อนสนิทที่อยู่ห้องเดียวกับนายอะว่ามีนักเรียนย้ายมาใหม่
ตัวประกอบหญิง1
เป็นผู้ชายหน้าตาน่ารัก หน้าหวาน
ตัวประกอบหญิง1
เพื่อนผู้หญิงห้องฉันชอบเอาเรื่องนายมาเมาส์ให้ฉันฟังทุกวันเลย
ตัวประกอบหญิง1
แล้วช่วงนี้นายก็ดูสนิทกับเรเวนด้วยนิ
ซอโฮ(อดีต)
เรื่องที่เพื่อนคุณเอาเรื่องผมไปเมาส์นี่
ซอโฮ(อดีต)
เป็นเรื่องดีหรือไม่ดีหรอครับ
ตัวประกอบหญิง1
ก็เรื่องดีนะ
ตัวประกอบหญิง1
ส่วนมากจะชอบพูดเรื่องความน่ารักของนาย
ตัวประกอบหญิง1
ฟังทุกวันจนฉันรำคาญเลย
ซอโฮ(อดีต)
แล้วสรุปคุณชื่ออะไรหรอครับ
ตัวประกอบหญิง1
ฉันชื่อมิสะ
ซอโฮ(อดีต)
แล้วคุณมิสะมีอะไรกับผมหรือเปล่าครับ
ซอโฮ(อดีต)
เห็นเรียกผมเมื่อกี้
ตัวประกอบหญิง1
คือว่าฉันทำของตกแถวๆทะเลสาบอะ
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮช่วยฉันหาหน่อยสิ
ตัวประกอบหญิง1
ฉันหาคนเดียวหาไม่เจอหรอกมันใกล้มืดแล้วด้วย
ตัวประกอบหญิง1
ถ้าหาไม่เจอเราแย่แน่ๆเลย
ตัวประกอบหญิง1
มันเป็นของสำคัญมากด้วย
ตัวประกอบหญิง1
ถ้าหายไม่เจอโดนแม่ดุแน่ๆ
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮช่วยมิสะหาหน่อยนะ
ตัวประกอบหญิง1
ขอบคุณมากนะ
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮเนี่ยทั้งน่ารักทั้งใจดีที่สุดเลย
ซอโฮ(อดีต)
ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ
ซอโฮ(อดีต)
แม่สอนว่าเจอใครเดือดร้อนก็ควรช่วยเหลือโดนไม่หวังผล
ตัวประกอบหญิง1
(อีกเดี๋ยวนายก็ไม่ได้อยู่โลกนี้แล้วล่ะ)
ตัวประกอบหญิง1
(ถ้าจะโทษก็โทษความใจดีของนายเถอะ)
ตัวประกอบหญิง1
(บังอาจมาแย่งเรเวนไปจากฉัน)
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
ซอโฮ(อดีต)
คุณมิสะทำของตกไว้แถวไหนหรอครับ
ตัวประกอบหญิง1
น่าจะแถวๆใกล้ทะเลสาบเลยอ่ะ
ตัวประกอบหญิง1
ฉันไปนั่งเล่นแถวๆนั่นอ่ะ
ตัวประกอบหญิง1
เดินเข้าไปอีก
ตัวประกอบหญิง1
ใกล้เข้าไปอีก
หลังจากที่ซอโฮเดินเข้าไปใกล้ทะเลสาบมิสะก็ได้โอกาสผลักซอโฮตกน้ำ โดยที่ซอโฮไม่ทันตั้งตัว
ซอโฮ(อดีต)
คุณมิสะจะทำอะไร
ตัวประกอบหญิง1
ก็โทษตัวเองที่บังอาจมาแย่งเรเวนไปจากฉันเถอะ
จากนั้นมิสะก็วิ่งหนีไป มีคนได้ยินเสียงเลยวิ่งมาดูก็พบว่ามีคนตกน้ำในทะเทสาบ
ตัวประกอบชาย1
ช่วยด้วยมีคนตกน้ำ!!!
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
มิสะวิ่งหนีออกมาจากทะเลสาบเพราะกลัวคนเห็นว่าตัวเองเป็นคนผลักซอโฮตกน้ำก็เจอเข้ากับเรเวนอีกครั้ง เรเวนเลยจับแขนมิสะเอาไว้ก่อนจะเรียกชื่อของเจ้าตัวที่วิ่งหนีอย่างกลัวความผิด
ตัวประกอบหญิง1
มิสะไม่ทำอะไรผิดซักหน่อย
เรเวน(อดีต)
มิสะไปทำอะไรมา
ตัวประกอบหญิง1
มิสะไม่ได้ทำ
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮตกน้ำไปเอง
ตัวประกอบหญิง1
มิสะไม่รู้เรื่องอะไรจริงๆนะ
เรเวน(อดีต)
เมื่อกี้ว่าไงนะ
เรเวน(อดีต)
มิสะผลักซอโฮตกน้ำหรอ
ตัวประกอบหญิง1
มิสะไม่ได้ทำ
เรเวนที่หมดความอดทนกับมิสะก็ได้ตะโกนออกมาเสียงดังทำให้คนที่ได้ยินอย่างมิสะถึงกับสะดุ้งหนัก
เรเวน(อดีต)
ที่ทุกวันนี้ยอมคุยดีๆด้วยก็คือว่าเราใจดีมากแล้วนะ
เรเวน(อดีต)
อย่าให้เราได้โกรธถึงขีดสุดนะ
เรเวนเอ่ยด้วยความโกรธและบีบแขนมิสะแน่น
ตัวประกอบหญิง1
มิสะหลอกให้ซอโฮไปช่วยหาของแล้วก็ผลักซอโฮตกน้ำ
เรเวน(อดีต)
มิสะเธอทำอะไรลงไป
เรเวน(อดีต)
รู้ไหมยิ่งเธอทำแบบนี้เรายิ่งเกลียดเธอนะ
เรเวน(อดีต)
ต่อไปนี้เราสองคนไม่ต้องมาคุยกันอีก
เรเวน(อดีต)
เราหมดความอดทนกับเธอแล้ว
ตัวประกอบหญิง1
อย่าทิ้งมิสะไว้คนเดียวสิ
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนจะไม่ได้เห็นมิสะอีกเลยตลอดชีวิต
เรเวน(อดีต)
อยากทำอะไรก็ทำเลย
เรเวน(อดีต)
ต่อจากนี้เธอก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันแล้วนิ
จากนั้นเรเวนก็วิ่งไปที่ทะเลสาบปล่อยให้มิสะยืนร้องไห้ด้วยความรู้สึกที่หลากหลายอยู่คนเดียวท่ามกลางแสงไฟจากหลอดไฟริมทางเดิน ที่เปิดมาได้จังหวะพอดี
เรเวน(อดีต)
(ซอโฮนายอย่าพึ่งเป็นอะไรนะ ผมยังไม่ได้บอกความรู้สึกที่มีแต่ซอโฮเลย)
เรเวนกระโดดลงน้ำอย่างไม่คิดชีวิตเพื่อดำลงไปช่วยซอโฮที่ตอนนี้กำลังใกล้หมดลมหายใจเต็มที่แล้ว
ซอโฮ(อดีต)
(นี่เราใกล้แล้วเริ่มจะเห็นภาพหลอนแล้วหรอ)
ซอโฮที่เห็นภาพของเรเวนเพียงเลือนรางได้เอ่ยขึ้นในใจก่อนดวงตาทั้งสองข้างจะปิดลง
เรเวน(อดีต)
(ซอโฮ อย่าพึ่งตายนะ)
เรเวนคว้าตัวซอโฮเอาไว้แล้วพาขึ้นมาสูดอากาศบทเหนือน้ำก่อนจะพามานอนราบบนพื้นหญ้า
เรเวน(อดีต)
ช่วยไม่ได้คงต้องผายปอดสินะ
เรเวนใช้ริมฝีปากตัวเองประกบกับริมฝีปากของซอโฮ
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
ตัวประกอบหญิง1
ทำไมมีแต่คนทิ้งฉันไม่มีใครรักฉันเลยสักคน
ตัวประกอบหญิง1
ช่วยตอบมิสะหน่อยสิ
ตัวประกอบหญิง1
ทำไมพี่ก็ทิ้งมิสะไว้คนเดียวล่ะ
ตัวประกอบหญิง1
มิสะควรทำยังไงดี
ตัวประกอบหญิง1
ถ้าไม่มีใครรักมิสะแล้ว
ตัวประกอบหญิง1
อยู่ไปก็ไม่มีใครต้องการแล้วสินะพี่
ตัวประกอบหญิง1
ลาก่อนนะเรเวน
ตัวประกอบหญิง1
ลาก่อนนะคะพี่
ตัวประกอบหญิง1
คุณพ่อ คุณแม่
ตัวประกอบหญิง1
มิสะทำดีที่สุดได้เท่านี้จริงๆ
ตัวประกอบหญิง1
อย่าโกรธหนูเลยนะ
ตัวประกอบหญิง1
แล้วก็ขอโทษด้วยนะซอโฮ
ตัวประกอบหญิง1
ถ้านายรอดตายก็ขอฝากเรเวนด้วย
ตัวประกอบหญิง1
ช่วยดูแลเรเวนแทนฉันด้วย
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
1สัปดาห์ผ่านมาหลังจากงานศพของมิสะ
เสียงของคนที่พึ่งรู้สึกตัวหลังจากหมดสติไป1สัปดาห์เต็มๆ
สรรักษ์
ดีจังที่ลูกปลอดภัย
เสียงของผู้เป็นแม่ดังขึ้นก่อนจะขยับเข้าไปกอดลูกชายทั้งน้ำตา
ซอโฮ(อดีต)
ร้องไห้ทำไมคุณแก่แล้วยังจะมาร้องไห้เหมือนเด็กอีก
ซอโฮพูดแซวแม่เพราะไม่อยากให้แม่ร้องให้กับเรื่องอะไรก็ไม่รู้ที่เกิดขึ้น
สรรักษ์
ยังเป็นซอโฮคนเดิมลูกชายสุดที่รักของแม่
แม่ผละกอดออกก่อนจะใช้มือลูบใบหน้าของลูกชายเบาๆ
ซอโฮ(อดีต)
เกิดอะไรขึ้นหรอ
ซอโฮที่ไม่เข้าใจว่าตัวเองมาอยู่ที่โรงพยาบาลนี่ได้ยังไงเอ่ยถามผู้เป็นแม่แบบงงๆ
สรรักษ์
ดีที่มีคนช่วยไว้ทันแล้วก็พามาส่งโรงพยาบาล
สรรักษ์
ซอโฮนะหลับไป1สัปดาห์เต็มๆเลยนะ
ซอโฮ(อดีต)
ใครช่วยชีวิตซอโฮไว้หรอ
ซอโฮที่ยังคงสงสัยอยู่ได้ถามขึ้นต่ออีก
สรรักษ์
พอแม่มาถึงโรงพยาบาลก็ไม่เห็นเขาแล้วล่ะ
สรรักษ์
ว่าแต่ซอโฮไปทำอะไรที่ทะเลสาบหรอ
ซอโฮที่นึกอะไรไม่ออกก็ไม่รู้จะตอบแม่ผู้เป็นที่รักของตนไปยังไงดี
ซอโฮ(อดีต)
ผมจำอะไรไม่ได้เลย
ซอโฮ(อดีต)
วันนั้นผมไปทำอะไรที่ทะเลสาบกันนะ
สรรักษ์
เรื่องร้ายๆแบบนั้นอย่าไปจำมันเลยนะขอแค่ซอโฮปลอดภัยก็ดีแล้ว
ซอโฮทำหน้าเศร้าลงเมื่อรู้ว่าตนที่ความจำเป็นเลิศมาตลอดได้ความจำเสื่อมเป็นครั้งแรก
สรรักษ์
พักอีกสักหน่อยเถอะ
สรรักษ์
เดี๋ยวแม่จะออกไปซื้อผลไม้มาให้
สรรักษ์
พรุ่งนี้เดี๋ยวพวกพี่ฮงซอกจะมาเยี่ยมนะ
ซอโฮ(อดีต)
ซานฮาแล้วก็ท่านปู่จะมาด้วยไหมครับ
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
สรรักษ์
แบบนี้ดีแล้วใช่ไหมจ้ะเรเวน
เรเวน(อดีต)
ขอบคุณที่ไม่บอกซอโฮนะครับ
สรรักษ์
ทำไมไม่อยากให้แม่บอกซอโฮล่ะจ้ะ
เรเวน(อดีต)
แบบนี้แหละดีแล้ว
เรเวน(อดีต)
ผมกลัวเขาเกลียดผมถ้ารู้ว่าผมเป็นอะไรกับมิสะแล้วล่ะก็
เรเวน(อดีต)
นี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมจะทำให้เขาได้
สรรักษ์
เรื่องมิสะแม่เสียใจด้วยนะ
สรรักษ์
.ขอบคุณที่ช่วยซอโฮขึ้นมาจากทะเลสาบแล้วก็ขอบคุณที่มาคอยเฝ้าซอโฮตอนที่ยังไม่ได้สติด้วยนะจ้ะ
เรเวน(อดีต)
มันเป็นสิ่งที่ผมจะทดแทนและขอโทษเขาได้นิฮะ
สรรักษ์
เรื่องบางเรื่องนะปล่อยไว้แบบนี้มันก็ใช่ว่าจะดีนะเธอจะยอมแบกรับมันไว้คนเดียวไม่ได้นะ
สรรักษ์
แล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้น
เรเวน(อดีต)
ไม่เป็นไรครับผมทนได้
สรรักษ์
ถ้าเรเวนว่าอย่างนั้นแม่ก็จะไม่ห้าม
สรรักษ์
แม่จะช่วยปิดบังจนกว่าเรเวนพร้อมบอกซอโฮว่าเธอเป็นคนช่วยชีวิตเขาเอาไว้
สรรักษ์
และรักเขามากขนาดไหน
สรรักษ์
จากนี้จะเอายังไงต่อหรอจ้ะ
เรเวน(อดีต)
ก็ตั้งใจเรียนให้จบ
เรเวน(อดีต)
และในระหว่างที่ยังเรียนอยู่ที่โรงเรียนเดียวกับผมก็จะพยายามไม่เข้าไปหาซอโฮแล้ว
เรเวน(อดีต)
พอเรียนจบผมก็คงต้องย้ายไปอยู่กับพ่อแม่อีกเมืองและเข้ามหาลัยที่นั่น
สรรักษ์
ลำบากแย่เลยนะแต่ก็รักษาสุขภาพและก็ดูแลตัวเองด้วย
สรรักษ์
มีอะไรก็มาปรึกษาแม่ได้นะ
เรเวน(อดีต)
รับทราบแล้วครับ
สรรักษ์
ถ้ามีโอกาสแม่ก็อยากเจอเรเวนอีกสักครั้ง
สรรักษ์
แต่ขอเป็นในฐานนะลูกเขยนะ
เรเวน(อดีต)
ก็ไม่แน่นะครับ
เรเวน(อดีต)
บางทีอาจมีพรมลิขิตทำให้พวกเราเจอกันอีกครั้งก็ได้
สรรักษ์
วันที่เราได้พบกันอีกครั้ง
เรเวน(อดีต)
ผมก็จะรอเช่นกัน
เรเวน(อดีต)
ผมที่ซอโฮจำผมได้
สรรักษ์
แม่อยากให้เรเวนรู้ไว้นะ
สรรักษ์
ซอโฮไม่ใช่คนที่จะโกรธหรือเกลียดใครไปทั่วหรอกนะจ๊ะ
สรรักษ์
ถ้าเขาจะโกรธหรือเกลียดคงจะเป็นคนทำมากกว่าคนที่เกี่ยวข้องกับคนทำนะ
สรรักษ์
แม่เชื่อว่าถ้าซอโฮรู้เรื่องนี้
สรรักษ์
เด็กคนนั้นคงไม่โกรธไม่เกลียดเรเวนหรอก และเด็กคนนั้นคงให้อภัยกับทุกคน
เรเวน(อดีต)
ถ้าคุณแม่พูดแบบนั้น
เรเวน(อดีต)
ผมก็จะเฝ้ารอวันนั้น
เรเวน(อดีต)
ผมไปก่อนนะครับ
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
💞
❤
💞
🧡
💞
💛
💞
💚
💞
💙
💞
💜
💞
🤍
💞
🖤
💞
🤎
Dark(light)moon🌓
ใครรอคู่เรโฮอยู่บ้างค่ะ
Dark(light)moon🌓
เรามาลงให้แล้วนะ
Comments
Arashi Abe
เริ่มมาตอนแรกดราม่าอีกแล้ว
2023-06-09
17