NovelToon NovelToon

ความทรงจำแห่งรัก(Raho/เรโฮ)

เศษความทรงจำชิ้นที่1

ตัวประกอบชาย1
ตัวประกอบชาย1
ช่วยด้วยมีคนตกน้ำ!!!
เสียงชายชาวบ้านวัยกลางคนคนหนึ่งที่บังเอิญผ่านไปแถวๆทะเลสาบตะโกนขึ้นด้วยความตกใจ ร้องเรียกคนที่อยู่แถวให้รีบมาช่วยคนตกน้ำ
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
???
???
(ที่นี่ที่ไหนกัน)
???
???
(แล้วเราเป็นใครกัน)
???
???
(นี่เราใกล้จะตายแล้วหรอ)
???
???
(ก่อนหน้านี้เราทำอะไรอยู่นะแต่ก็ช่างเถอะมันไม่สำคัญหรอกคนใกล้ตายอย่างเรารู้ไปก็ทำอะไรไม่ได้ทั้งแหละ)
???
???
(แม้แต่แรงที่จะว่ายขึ้นไปยังไม่มีเลย)
เสียงครุ่นคิดในใจของผู้ชายจมน้ำอยู่ได้ถามตัวเองขึ้น
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
ขอย้อนกลับไปก่อนเกิดเรื่อง
บ้านซอโฮ
NovelToon
สรรักษ์
สรรักษ์
ซอโฮ
เสียงผู้เป็นแม่เรียกชื่อลูกชายดังขึ้นเมื่อเห็นลูกชายเดินลงมาจากชั้น2ของบ้าน
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ครับแม่
ผู้เป็นลูกชายขานรับผู้เป็นแม่ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งข้างๆแม่ที่โซฟา
สรรักษ์
สรรักษ์
แม่ไม่ได้ขอให้ลูกเลิกเป็นสิ่งที่ลูกเป็นอยู่หรอกนะแต่แม่แค่อยากถามอีกครั้งลูกแน่ใจแล้วหรอในสิ่งที่ลูกเป็น
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
แน่ใจ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
สิ่งที่ผมเป็นผมเลิกเป็นไม่ได้หรอกครับแม่
สรรักษ์
สรรักษ์
งั้นแม่ก็ไม่ห้ามแม่จะยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็น
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
แม่ครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
แม่ไม่ว่าผมหรอที่ผมแปลกประหลาดกว่าผู้ชายคนอื่น
สรรักษ์
สรรักษ์
คำว่าแปลกของซอโฮมันหมายถึงอะไร
สรรักษ์
สรรักษ์
ซอโฮแค่รักเพศเดียวกันมันไม่แปลกเลยสักนิด
สรรักษ์
สรรักษ์
แต่คนอื่นมองว่าซอโฮแปลกประหลาดรักผิดเพศนะ
สรรักษ์
สรรักษ์
ใครจะว่ายังไงก็ช่างขอให้ซอโฮภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองเป็นก็พอ
สรรักษ์
สรรักษ์
เราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกในสิ่งที่ตัวเองอยากจะเป็นได้นะ
สรรักษ์
สรรักษ์
ซอโฮไม่ได้แปลกประหลาด
สรรักษ์
สรรักษ์
และก็ไม่ได้ผิดเพศด้วย
สรรักษ์
สรรักษ์
ซอโฮก็แค่ตกหลุมรักคนคนหนึ่ง
สรรักษ์
สรรักษ์
มันก็เท่านั้นเอง
สรรักษ์
สรรักษ์
คนเราไม่ควรยึดติดกับแค่เพศชายหรือเพศหญิง
สรรักษ์
สรรักษ์
ไม่ว่าเป็นใครก็สามารถตกหลุมรักซึ่งกันและกันได้
สรรักษ์
สรรักษ์
แค่อย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็พอแล้วลูก
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ผมรักแม่ที่สุด
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
มีแต่แม่นี่แหละที่เข้าใจผม
สรรักษ์
สรรักษ์
แม่ก็รักซอโฮเหมือนกันนะ
สรรักษ์
สรรักษ์
ทำในสิ่งที่ลูกคิดว่าทำให้ตัวเองมีความสุขเถอะ
สรรักษ์
สรรักษ์
แม่จะค่อยแกป้องลูกเอง
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ครับ
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
NovelToon
บ้านเรเวน
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนเปลี่ยนไปนะ
เสียงโวยวายของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นกลางห้องนั่งเล่น
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
เราเปลี่ยนไปยังไง
เสียงชายคนหนึ่งที่นั่งกดมือถือเอ่ยถามขึ้นแต่ไม่ได้มองไปที่เจ้าของเสียงที่โวยวายใส่
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ก็นับวันเรายิ่งห่างเหินกันออกไป
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ไม่เหมือนเรเวนที่มิสะรู้จักเลย
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
เราก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ไม่อ่ะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ไม่ใช่
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนเปลี่ยนไปแน่ๆ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ตั้งแต่ที่เรเวนรู้จักผู้ชายคนนั้น
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนก็ดูสนใจเขามากกว่ามิสะอีก
มิสะเริ่มเสียงสั่นขึ้นเรื่อยๆพร้อมร้องไห้ออกมาทุกเมื่อ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะถามจริงๆนะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนชอบคนคนนั้นหรอ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ถ้าใช่แล้วจะทำไม
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
มันไม่เกี่ยวกับมิสะซักหน่อย
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
อีกอย่างนะมิสะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ตั้งแต่แรกที่เรารู้จักกัน
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
เราไม่เคยสนใจมิสะเลยเว้ย
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
มีแต่มิสะนั้นแหละที่คิดเองเออเองว่าเราสนใจมิสะอ่ะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ที่ยอมให้มาอยู่ด้วยก็เพราะคำสั่งพ่อหรอก
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ทำไมล่ะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ทั้งๆที่มิสะมาก่อนแท้ๆ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ทำไมเรเวนไม่เคยรักมิสะเลย
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะพยายามแทบตายอ่ะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ทำไม
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ก็เพราะไม่ได้รักยังไงล่ะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
จะมาก่อนหรือหลังมันไม่เกี่ยวกันหรอก
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
มันอยู่ที่ความรู้สึกต่างหาก
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ถ้าไม่ใช่ว่าเราขัดคำสั่งพ่อไม่ได้เราก็ไม่อยากอยู่กับเธอหรอก
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
งั้นหรอ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เพราะคำสั่งคุณลุงสินะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะเกลียดเรเวนที่สุด
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เกลียดคนคนนั้นที่ได้ใจเรเวนไปด้วย
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ถ้ามิสะไม่ได้ใจเรเวนไป
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ใครก็ห้ามได้ไป
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะจะเป็นคนทำร้ายความรักของเรเวนกับคนคนนั้นเอง
พูดจบมิสะก็ร้องไห้แล้ววิ่งออกไปจากบ้านเรเวน
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ก็เพราะเป็นแบบนี้ไง
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ถึงได้เกลียดพวกผู้หญิง
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
เอาแต่ใจที่สุด
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
น่ารำคาญ
เรเวนเอ่ยบ่นกับตัวเอง
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
ระหว่างทาง
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮ
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งได้เอ่ยเรียกชื่อของซอโฮชายหนุ่มหน้าตาน่ารัก ดังขึ้นก่อนจะวิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้า
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
คุณเป็นใครหรอครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
แล้วรู้จักผมได้ไง
ซอโฮเอ่ยถามกลับ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ต้องรู้จักสิ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ก็นายย้ายมาที่นี่เมื่อ2ปีที่แล้วนิ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
อีกอย่างเราอยู่โรงเรียนเดียวกันแต่คนละห้องอ่ะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ฉันรู้มาจากเพื่อนสนิทที่อยู่ห้องเดียวกับนายอะว่ามีนักเรียนย้ายมาใหม่
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เป็นผู้ชายหน้าตาน่ารัก หน้าหวาน
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เพื่อนผู้หญิงห้องฉันชอบเอาเรื่องนายมาเมาส์ให้ฉันฟังทุกวันเลย
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
แล้วช่วงนี้นายก็ดูสนิทกับเรเวนด้วยนิ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
อ๋อ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
เอ่อ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
เรื่องที่เพื่อนคุณเอาเรื่องผมไปเมาส์นี่
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
เป็นเรื่องดีหรือไม่ดีหรอครับ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ก็เรื่องดีนะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ส่วนมากจะชอบพูดเรื่องความน่ารักของนาย
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ฟังทุกวันจนฉันรำคาญเลย
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
งั้นหรอครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
แล้วสรุปคุณชื่ออะไรหรอครับ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
อ๋อ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ฉันหรอ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ฉันชื่อมิสะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
อยู่ห้อง1
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
อ๋อครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
แล้วคุณมิสะมีอะไรกับผมหรือเปล่าครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
เห็นเรียกผมเมื่อกี้
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
คือว่าฉันทำของตกแถวๆทะเลสาบอะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮช่วยฉันหาหน่อยสิ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ฉันหาคนเดียวหาไม่เจอหรอกมันใกล้มืดแล้วด้วย
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
แต่ว่า...
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ผม...
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
นะๆ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ถ้าหาไม่เจอเราแย่แน่ๆเลย
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มันเป็นของสำคัญมากด้วย
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ถ้าหายไม่เจอโดนแม่ดุแน่ๆ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮช่วยมิสะหาหน่อยนะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
นะ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ก็ได้ครับ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ขอบคุณมากนะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮเนี่ยทั้งน่ารักทั้งใจดีที่สุดเลย
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
แม่สอนว่าเจอใครเดือดร้อนก็ควรช่วยเหลือโดนไม่หวังผล
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ใจดีจัง
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
(อีกเดี๋ยวนายก็ไม่ได้อยู่โลกนี้แล้วล่ะ)
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
(ถ้าจะโทษก็โทษความใจดีของนายเถอะ)
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
(บังอาจมาแย่งเรเวนไปจากฉัน)
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
ทะเลสาบ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
คุณมิสะทำของตกไว้แถวไหนหรอครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
พอจำได้ไหม
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
น่าจะแถวๆใกล้ทะเลสาบเลยอ่ะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ฉันไปนั่งเล่นแถวๆนั่นอ่ะ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ตรงนี้หรอครับ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เดินเข้าไปอีก
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ใกล้อีกหรอครับ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ใกล้เข้าไปอีก
หลังจากที่ซอโฮเดินเข้าไปใกล้ทะเลสาบมิสะก็ได้โอกาสผลักซอโฮตกน้ำ โดยที่ซอโฮไม่ทันตั้งตัว
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
คุณมิสะจะทำอะไร
ตุม!!!
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เหอะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ถ้าจะโทษ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ก็โทษตัวเองที่บังอาจมาแย่งเรเวนไปจากฉันเถอะ
จากนั้นมิสะก็วิ่งหนีไป มีคนได้ยินเสียงเลยวิ่งมาดูก็พบว่ามีคนตกน้ำในทะเทสาบ
ตัวประกอบชาย1
ตัวประกอบชาย1
เห้ย!!!!!
ตัวประกอบชาย1
ตัวประกอบชาย1
ช่วยด้วยมีคนตกน้ำ!!!
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
กลับมาปัจจุบัน
มิสะวิ่งหนีออกมาจากทะเลสาบเพราะกลัวคนเห็นว่าตัวเองเป็นคนผลักซอโฮตกน้ำก็เจอเข้ากับเรเวนอีกครั้ง เรเวนเลยจับแขนมิสะเอาไว้ก่อนจะเรียกชื่อของเจ้าตัวที่วิ่งหนีอย่างกลัวความผิด
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
มิสะ!!
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ปล่อยนะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะไม่ทำอะไรผิดซักหน่อย
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
มิสะไปทำอะไรมา
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เปล่านิ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะไม่ได้ทำ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮตกน้ำไปเอง
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
จริงๆนะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะไม่รู้เรื่องอะไรจริงๆนะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
เมื่อกี้ว่าไงนะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
มิสะผลักซอโฮตกน้ำหรอ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เปล่านะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะไม่ได้ทำ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
มิสะ!!!
เรเวนที่หมดความอดทนกับมิสะก็ได้ตะโกนออกมาเสียงดังทำให้คนที่ได้ยินอย่างมิสะถึงกับสะดุ้งหนัก
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ที่ทุกวันนี้ยอมคุยดีๆด้วยก็คือว่าเราใจดีมากแล้วนะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
อย่าให้เราได้โกรธถึงขีดสุดนะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
บอกความจริงมา
เรเวนเอ่ยด้วยความโกรธและบีบแขนมิสะแน่น
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะหลอกให้ซอโฮไปช่วยหาของแล้วก็ผลักซอโฮตกน้ำ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
มิสะเธอทำอะไรลงไป
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
รู้ไหมยิ่งเธอทำแบบนี้เรายิ่งเกลียดเธอนะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
พอกันที
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ต่อไปนี้เราสองคนไม่ต้องมาคุยกันอีก
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
เราหมดความอดทนกับเธอแล้ว
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เรเวน
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ไม่นะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
อย่าทิ้งมิสะไว้คนเดียวสิ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เรเวนจะไม่ได้เห็นมิสะอีกเลยตลอดชีวิต
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ก็ช่างเธอสิ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
อยากทำอะไรก็ทำเลย
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ต่อจากนี้เธอก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันแล้วนิ
จากนั้นเรเวนก็วิ่งไปที่ทะเลสาบปล่อยให้มิสะยืนร้องไห้ด้วยความรู้สึกที่หลากหลายอยู่คนเดียวท่ามกลางแสงไฟจากหลอดไฟริมทางเดิน ที่เปิดมาได้จังหวะพอดี
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
(ซอโฮนายอย่าพึ่งเป็นอะไรนะ ผมยังไม่ได้บอกความรู้สึกที่มีแต่ซอโฮเลย)
ตุมมม!!!!
เรเวนกระโดดลงน้ำอย่างไม่คิดชีวิตเพื่อดำลงไปช่วยซอโฮที่ตอนนี้กำลังใกล้หมดลมหายใจเต็มที่แล้ว
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
(นั้นใครอะ)
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
(นี่เราใกล้แล้วเริ่มจะเห็นภาพหลอนแล้วหรอ)
ซอโฮที่เห็นภาพของเรเวนเพียงเลือนรางได้เอ่ยขึ้นในใจก่อนดวงตาทั้งสองข้างจะปิดลง
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
(ซอโฮ อย่าพึ่งตายนะ)
​​​​​​เรเวนคว้าตัวซอโฮเอาไว้แล้วพาขึ้นมาสูดอากาศบทเหนือน้ำก่อนจะพามานอนราบบนพื้นหญ้า
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ซอโฮ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ทำใจดีๆเอาไว้
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ลืมตาสิ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ช่วยไม่ได้คงต้องผายปอดสินะ
เรเวนใช้ริมฝีปากตัวเองประกบกับริมฝีปากของซอโฮ
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
ทางด้านมิสะ
หน้าผาสูง
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ทำไมมีแต่คนทิ้งฉันไม่มีใครรักฉันเลยสักคน
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
นี่พี่
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ช่วยตอบมิสะหน่อยสิ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ทำไมพี่ก็ทิ้งมิสะไว้คนเดียวล่ะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มันเหงานะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะควรทำยังไงดี
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ถ้าไม่มีใครรักมิสะแล้ว
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
อยู่ไปก็ไม่มีใครต้องการแล้วสินะพี่
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ลาก่อนนะเรเวน
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ลาก่อนนะคะพี่
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
คุณพ่อ คุณแม่
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มิสะทำดีที่สุดได้เท่านี้จริงๆ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
อย่าโกรธหนูเลยนะ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
แล้วก็ขอโทษด้วยนะซอโฮ
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ถ้านายรอดตายก็ขอฝากเรเวนด้วย
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ช่วยดูแลเรเวนแทนฉันด้วย
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
1สัปดาห์ผ่านมาหลังจากงานศพของมิสะ
โรงพยาบาล🏥
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
อืมมม~
เสียงของคนที่พึ่งรู้สึกตัวหลังจากหมดสติไป1สัปดาห์เต็มๆ
สรรักษ์
สรรักษ์
ซอโฮ
สรรักษ์
สรรักษ์
ดีจังที่ลูกปลอดภัย
เสียงของผู้เป็นแม่ดังขึ้นก่อนจะขยับเข้าไปกอดลูกชายทั้งน้ำตา
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
อะไรเนี่ย
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
คุณสรรักษ์
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ร้องไห้ทำไมคุณแก่แล้วยังจะมาร้องไห้เหมือนเด็กอีก
ซอโฮพูดแซวแม่เพราะไม่อยากให้แม่ร้องให้กับเรื่องอะไรก็ไม่รู้ที่เกิดขึ้น
สรรักษ์
สรรักษ์
ค่อยยังชั่ว
สรรักษ์
สรรักษ์
ยังเป็นซอโฮคนเดิมลูกชายสุดที่รักของแม่
แม่ผละกอดออกก่อนจะใช้มือลูบใบหน้าของลูกชายเบาๆ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
แม่ครับ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
เกิดอะไรขึ้นหรอ
ซอโฮที่ไม่เข้าใจว่าตัวเองมาอยู่ที่โรงพยาบาลนี่ได้ยังไงเอ่ยถามผู้เป็นแม่แบบงงๆ
สรรักษ์
สรรักษ์
ซอโฮจมน้ำเกือบตาย
สรรักษ์
สรรักษ์
ดีที่มีคนช่วยไว้ทันแล้วก็พามาส่งโรงพยาบาล
สรรักษ์
สรรักษ์
ซอโฮนะหลับไป1สัปดาห์เต็มๆเลยนะ
สรรักษ์
สรรักษ์
รู้ไหม
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ใครช่วยชีวิตซอโฮไว้หรอ
ซอโฮที่ยังคงสงสัยอยู่ได้ถามขึ้นต่ออีก
สรรักษ์
สรรักษ์
แม่ก็ไม่รู้หรอก
สรรักษ์
สรรักษ์
พอแม่มาถึงโรงพยาบาลก็ไม่เห็นเขาแล้วล่ะ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
หรอครับ
สรรักษ์
สรรักษ์
ว่าแต่ซอโฮไปทำอะไรที่ทะเลสาบหรอ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ผม...
ซอโฮที่นึกอะไรไม่ออกก็ไม่รู้จะตอบแม่ผู้เป็นที่รักของตนไปยังไงดี
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
คือว่า...
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ผมจำอะไรไม่ได้เลย
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
วันนั้นผมไปทำอะไรที่ทะเลสาบกันนะ
สรรักษ์
สรรักษ์
ซอโฮช่างมันเถอะ
สรรักษ์
สรรักษ์
เรื่องร้ายๆแบบนั้นอย่าไปจำมันเลยนะขอแค่ซอโฮปลอดภัยก็ดีแล้ว
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ครับ
ซอโฮทำหน้าเศร้าลงเมื่อรู้ว่าตนที่ความจำเป็นเลิศมาตลอดได้ความจำเสื่อมเป็นครั้งแรก
สรรักษ์
สรรักษ์
พักอีกสักหน่อยเถอะ
สรรักษ์
สรรักษ์
เดี๋ยวแม่จะออกไปซื้อผลไม้มาให้
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ครับแม่
สรรักษ์
สรรักษ์
จริงสิ
สรรักษ์
สรรักษ์
พรุ่งนี้เดี๋ยวพวกพี่ฮงซอกจะมาเยี่ยมนะ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
พี่ฮงซอกหรอ
ซอโฮ(อดีต)
ซอโฮ(อดีต)
ซานฮาแล้วก็ท่านปู่จะมาด้วยไหมครับ
สรรักษ์
สรรักษ์
ไม่รู้สิ
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
ที่สวนน้ำพุหลังโรงพยาบาล
สรรักษ์
สรรักษ์
แบบนี้ดีแล้วใช่ไหมจ้ะเรเวน
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ครับ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ขอบคุณที่ไม่บอกซอโฮนะครับ
สรรักษ์
สรรักษ์
ทำไมไม่อยากให้แม่บอกซอโฮล่ะจ้ะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
แบบนี้แหละดีแล้ว
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ผมกลัวเขาเกลียดผมถ้ารู้ว่าผมเป็นอะไรกับมิสะแล้วล่ะก็
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
นี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมจะทำให้เขาได้
สรรักษ์
สรรักษ์
เรื่องมิสะแม่เสียใจด้วยนะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ครับ
สรรักษ์
สรรักษ์
.ขอบคุณที่ช่วยซอโฮขึ้นมาจากทะเลสาบแล้วก็ขอบคุณที่มาคอยเฝ้าซอโฮตอนที่ยังไม่ได้สติด้วยนะจ้ะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ไม่เป็นไรครับ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
มันเป็นสิ่งที่ผมจะทดแทนและขอโทษเขาได้นิฮะ
สรรักษ์
สรรักษ์
เรเวนจ้ะ
สรรักษ์
สรรักษ์
เรื่องบางเรื่องนะปล่อยไว้แบบนี้มันก็ใช่ว่าจะดีนะเธอจะยอมแบกรับมันไว้คนเดียวไม่ได้นะ
สรรักษ์
สรรักษ์
เชื่อแม่สิ
สรรักษ์
สรรักษ์
แล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้น
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ไม่เป็นไรครับผมทนได้
สรรักษ์
สรรักษ์
ถ้าเรเวนว่าอย่างนั้นแม่ก็จะไม่ห้าม
สรรักษ์
สรรักษ์
แม่จะช่วยปิดบังจนกว่าเรเวนพร้อมบอกซอโฮว่าเธอเป็นคนช่วยชีวิตเขาเอาไว้
สรรักษ์
สรรักษ์
และรักเขามากขนาดไหน
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ขอบคุณครับ
สรรักษ์
สรรักษ์
จากนี้จะเอายังไงต่อหรอจ้ะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ก็ตั้งใจเรียนให้จบ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
และในระหว่างที่ยังเรียนอยู่ที่โรงเรียนเดียวกับผมก็จะพยายามไม่เข้าไปหาซอโฮแล้ว
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
พอเรียนจบผมก็คงต้องย้ายไปอยู่กับพ่อแม่อีกเมืองและเข้ามหาลัยที่นั่น
สรรักษ์
สรรักษ์
งั้นหรอ
สรรักษ์
สรรักษ์
ลำบากแย่เลยนะแต่ก็รักษาสุขภาพและก็ดูแลตัวเองด้วย
สรรักษ์
สรรักษ์
มีอะไรก็มาปรึกษาแม่ได้นะ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
รับทราบแล้วครับ
สรรักษ์
สรรักษ์
ถ้ามีโอกาสแม่ก็อยากเจอเรเวนอีกสักครั้ง
สรรักษ์
สรรักษ์
แต่ขอเป็นในฐานนะลูกเขยนะ
สรรักษ์
สรรักษ์
5555555ว่าไปนั้น
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ก็ไม่แน่นะครับ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
บางทีอาจมีพรมลิขิตทำให้พวกเราเจอกันอีกครั้งก็ได้
สรรักษ์
สรรักษ์
แม่จะรอแล้วกันนะ
สรรักษ์
สรรักษ์
วันที่เราได้พบกันอีกครั้ง
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ครับ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ผมก็จะรอเช่นกัน
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ผมที่ซอโฮจำผมได้
สรรักษ์
สรรักษ์
อ้อ
สรรักษ์
สรรักษ์
จริงด้วย
สรรักษ์
สรรักษ์
แม่อยากให้เรเวนรู้ไว้นะ
สรรักษ์
สรรักษ์
ซอโฮไม่ใช่คนที่จะโกรธหรือเกลียดใครไปทั่วหรอกนะจ๊ะ
สรรักษ์
สรรักษ์
ถ้าเขาจะโกรธหรือเกลียดคงจะเป็นคนทำมากกว่าคนที่เกี่ยวข้องกับคนทำนะ
สรรักษ์
สรรักษ์
แม่เชื่อว่าถ้าซอโฮรู้เรื่องนี้
สรรักษ์
สรรักษ์
เด็กคนนั้นคงไม่โกรธไม่เกลียดเรเวนหรอก และเด็กคนนั้นคงให้อภัยกับทุกคน
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ครับ
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ถ้าคุณแม่พูดแบบนั้น
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ผมก็จะเฝ้ารอวันนั้น
เรเวน(อดีต)
เรเวน(อดีต)
ผมไปก่อนนะครับ
สรรักษ์
สรรักษ์
ไปดีมาดีนะ
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
Dark(light)moon🌓
Dark(light)moon🌓
ใครรอคู่เรโฮอยู่บ้างค่ะ
Dark(light)moon🌓
Dark(light)moon🌓
เรามาลงให้แล้วนะ

เศษความทรงจำชิ้นที่2

4ปีผ่านไป
ตอนนี้พวกซอโฮเข้ามหาลัยอยู่ปี3
มหาลัย Cube Entertainment
ที่นั่งประจำกลุ่มของพวกซอโฮ
ชีอน
ชีอน
โอ๊ยย
ชีอน
ชีอน
เบื่อๆๆๆ
ชีอน
ชีอน
น่าเบื่อจัง
เสียงของเด็กหนุ่มปี2โวยวายออกมาด้วยความเบื่อหน่าย
กอนฮี
กอนฮี
บ่นอะไรนักหนาวะชีอน
เสียงรุ่นพี่ปี3ที่สนิทดังขึ้นถามคนที่โวยวายออกมาเมื่อกี้
ชีอน
ชีอน
ก็มันเบื่อนิ
ชีอน
ชีอน
วันนี้แม่งโคตรว่าง
คังฮย็อน
คังฮย็อน
แล้วว่างมันไม่ดีตรงไหน
เพื่อนสนิทปี2อีกคนที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เงยหน้าขึ้นเอ่ยถาม
ชีอน
ชีอน
ไม่รู้แหละยังไงก็น่าเบื่อ
กอนฮี
กอนฮี
ว่าแต่ไอ้สี่คนนั้นไปซื้อของกินนานจังวะ
กอนฮีเอ่ยถึงพวกเพื่อนๆที่เหลือที่ตอนนี้อาสาไปซื้อข้าวกลางวัน ให้พวกกอนฮีเฝ้าโต๊ะไว้ แต่ว่าคนที่เหลือไปนานแล้วและยังไม่มีวี่แววว่าจะเดินมา  เลยบ่นออกมา
กอนฮี
กอนฮี
กูหิวข้าว
ชีอน
ชีอน
แวะไปเข้าห้องน้ำแล้วตกส้วมแล้วมั้งครับพี่
ยงฮุน
ยงฮุน
ใครตกส้วมวะไอ้ชีอนพูดให้มันดีๆดิ
ยงฮุนที่เดินมาหยุดอยู่ข้างหลังชีอนได้เอ่ยถามขึ้น
ชีอน
ชีอน
พี่ยงฮุน
ชีอนที่คุ้นเคยเสียงคนที่อยู่ด้านหลังเลยหันไปดูก่อนจะอุทานชื่อขึ้น
ยงฮุน
ยงฮุน
เคยหุบปากบ้างป่ะ
ยงฮุน
ยงฮุน
ดูฮย็อนเป็นตัวอย่างบ้าง
ยงฮุนเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งพร้อมกับเพื่อนอีกสามคนที่เดินมาด้วยกัน
ชีอน
ชีอน
พี่ก็อวยแต่น้องตัวเองอ่ะ
ชีอน
ชีอน
ให้ตายก็ไม่เอาอะ
มันคุยมากกับแค่พี่ยงฮุนเท่านั้นแหละนอกจากพี่ยงฮุนกับคนอื่นคุยแม่งไม่ถึงสิบประโยคด้วยซ้ำ
ซอโฮ
ซอโฮ
แล้วใครจะไปเหมือนมึงล่ะครับพูดแม่งเป็นหมื่นประโยคต่อวัน
ชีอน
ชีอน
พี่ซอโฮก็พูดเกินไป
ชีอน
ชีอน
ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ
จินจิน
จินจิน
กูเห็นด้วยกับไอ้ซอโฮมันว่ะ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
กูก็เห็นด้วย
ชีอน
ชีอน
โถ!!
ชีอน
ชีอน
แม้แต่พี่จินกับพี่เจก็เห็นดีเห็นงามไปด้วยผมเริ่มน้อยใจแล้วนะ
จินจิน
จินจิน
โอ๋ๆ
จินจิน
จินจิน
ไม่ต้องน้อยใจนะน้องชีอนที่รักของพี่
เอ็มเจ
เอ็มเจ
จินกูขนลุกว่ะ
จินจิน
จินจิน
แหม...
จินจิน
จินจิน
กูแค่พูดหวานๆหน่อยก็ไม่ได้ทำเป็นขนลุก
กอนฮี
กอนฮี
คุยกันอยู่นั่นแหละ
กอนฮี
กอนฮี
เมื่อไหร่กูจะได้แดกข้าว
กอนฮี
กอนฮี
ข้าวกูอ่ะ
ซอโฮ
ซอโฮ
ขอโทษทีๆ
ซอโฮ
ซอโฮ
อยู่ในถุงที่ยงฮุนถือมาหมดทุกอย่าง
ยงฮุน
ยงฮุน
เลือกเอาว่าจะกินอะไร
ยงฮุน
ยงฮุน
กูขี้เกียจหา
ยงฮุน
ยงฮุน
ของกินเต็มถุงเลย
ยงฮุน
ยงฮุน
ซื้ออะไรเยอะหนักหนาก็ไม่รู้
เอ็มเจ
เอ็มเจ
โทษเพื่อนรักมึงคนเดียวเลยจ้า
จินจิน
จินจิน
จริง
จินจิน
จินจิน
กูไม่เกี่ยว
ซอโฮ
ซอโฮ
ก็มันน่ากินหมดทุกอย่างเลยนิ
พวกซอโฮกินข้าวและคุยกันไปได้สักพักก็มีกลุ่มผู้ชายคนหนึ่งเดินผ่านมาพอดี
ซอโฮเผลอไปจ้องหน้าหนึ่งในกลุ่มนั้นเพราะรู้สึกเหมือนเคยเห็นหน้าที่ไหน
ยงฮุน
ยงฮุน
ซอโฮ
ยงฮุน
ยงฮุน
ซอโฮ!!!!!
ยงฮุนเห็นเพื่อนนั่งมองกลุ่มคนที่เดินมาอย่างไม่ละสายตาเลยเอ่ยเรียกเพื่อนเสียงดังเพื่อเรียกสติ
ซอโฮ
ซอโฮ
ห๊ะ!!
ซอโฮ
ซอโฮ
อะไร
ซอโฮ
ซอโฮ
มีอะไร
ยงฮุน
ยงฮุน
มึงเป็นอะไรรึเปล่ากูเห็นมึงนิ่งเหมือนหุ่นเลยเอาแต่จ้องหน้าพวกคนที่เดินผ่านไปเมื่อกี้อะ
ซอโฮ
ซอโฮ
อ๋อ
ซอโฮ
ซอโฮ
เอ่อเปล่า
กอนฮี
กอนฮี
​​​​​​มึงเป็นอะไรรึเปล่า
ซอโฮ
ซอโฮ
ไม่เป็นไร
ซอโฮ
ซอโฮ
(คงไม่ใช่หรอกมั้ง)
เอ็มเจ
เอ็มเจ
ว่าแต่กูไม่เคยเห็นหน้าพวกเมื่อกี้มาก่อนเลยว่ะ
จินจิน
จินจิน
พวกนั้นอยู่คณะบริหารด้วยหรอวะ
ชีอน
ชีอน
ไม่ได้อยู่หรอก
ชีอน
ชีอน
พวกพี่เขาอยู่คณะนิเทศอ่ะ
กอนฮี
กอนฮี
แล้วพวกคณะนิเทศมาทำอะไรที่คณะบริหารวะ
ซอโฮ
ซอโฮ
เออนั่นดิ
จินจิน
จินจิน
ว่าแต่มึงรู้ได้ไงว่ะว่าอยู่คณะนิเทศ
ชีอน
ชีอน
ถ้าพี่สังเกตให้ดีๆนะ
ชีอน
ชีอน
หนึ่งในนั้นมีพี่ชายฝาแฝดผมด้วย
ชีอน
ชีอน
และผมก็อยู่คณะนิเทศด้วยทำไมผมจะไม่รู้
ชีอน
ชีอน
ผมรู้จักเพื่อนพี่ชายทุกคนแหละ
กอนฮี
กอนฮี
แล้วสรุปพวกนั้นมาทำอะไรที่คณะเราวะ
ชีอน
ชีอน
กินข้าวไง
ซอโฮ
ซอโฮ
กินข้าวเนี่ยนะ
ซอโฮ
ซอโฮ
จำเป็นต้องมากินคณะนี้ด้วยหรอ
ชีอน
ชีอน
อ๋อ
ชีอน
ชีอน
ลืมบอกโรงอาหารคณะนิเทศปิดซ้อมแซม1เดือนอะก็เลยต้องมากินที่คณะอื่น
กอนฮี
กอนฮี
มาแดกข้าว
กอนฮี
กอนฮี
แต่ดูหน้าเหมือนกับจะมาฆ่าคนยังไงอย่างงั้นอะ
จินจิน
จินจิน
กูก็ว่างั้น
จินจิน
จินจิน
แม่งโคตรน่ากลัวเลย
ชีอน
ชีอน
ก็ดูภายนอกคนที่ไม่รู้จักก็จะมองว่าพวกพี่เขาน่านิ่ง น่ากลัวกัน
ชีอน
ชีอน
แต่พอรู้จักเท่านั้นแหละไม่เหมือนที่เคยคิดไว้
ฮวานอุง
ฮวานอุง
ใครน่ากลัววะ??
จินจิน
จินจิน
เหี้ยยย!!!
จินจิน
จินจิน
พ่อจ๋า แม่จ๋า เหี้ย!!!
ฮวานอุง
ฮวานอุง
ไอ้สัส
ฮวานอุง
ฮวานอุง
กูคนไม่ใช่เหี้ย
ฮวานอุง
ฮวานอุง
เดี๋ยวแม่งถีบปากเลยนิ
จินจิน
จินจิน
โทษครับโทษ
จินจิน
จินจิน
แค่ตกใจ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
เวลาจินมันตกใจมันก็ชอบอุทานแบบนี้แหละ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
อย่าไปถือสาคนขี้ตกใจอย่างมันเลย
ชีอน
ชีอน
พี่อุงอย่าพึ่งฆ่าแกงกันเลยนะชื่อก็ยังไม่รู้จักกันจะฆ่ากันแล้วหรอ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
เออ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
โหดร้ายเกินมั้ง
ฮวานอุง
ฮวานอุง
ล้อเล่นน่ะ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
หน้าตาแบบกูฆ่าหรือทำร้ายใครไม่เป็นหรอก
ฮวานอุง
ฮวานอุง
กูไม่ใช่เรเวนซักหน่อย
ชีอน
ชีอน
ว่าแต่ไม่ใช่ไปกินข้าวหรอกหรอ
ชีอน
ชีอน
เมื่อกี้เห็นเดินไป
ฮวานอุง
ฮวานอุง
มาหาที่นั่งอะในโรงอาหารเต็ม
ฮวานอุง
ฮวานอุง
เด็กนิเทศมากินแต่คณะบริหารนี้เพราะมันใกล้กันกับนิเทศ
คียา
คียา
ใช่
คียา
คียา
มีแต่เด็กคณะนิเทศมากินที่นี่เลยไม่มีที่นั่ง
ชีอน
ชีอน
ไงไอ้คี
ชีอน
ชีอน
นึกว่าพี่อุงมาคนเดียว
คียา
คียา
กูจืดจางมากขนาดมองไม่เห็นรึไง
ชีอน
ชีอน
โทษว่ะโทษ
ชีอน
ชีอน
กูลืมสังเกตเอง
ยงฮุน
ยงฮุน
ไอ้อนนี่มึงจะไม่แนะนำพี่ๆเพื่อนๆให้พวกกูรู้จักหน่อยหรอ
ชีอน
ชีอน
เออใช่ๆ
ชีอน
ชีอน
นี่พี่ฮวานอุง
ฮวานอุง
ฮวานอุง
หวัดดี
ชีอน
ชีอน
​​​​ส่วนนี้น้องรหัสพี่อุงชื่อคียา
คียา
คียา
ยินดีที่ได้รู้จักครับ
ชีอน
ชีอน
ที่เหลือถ้ามาแล้วค่อยแนะนำตัว
ชีอน
ชีอน
รอก่อนแล้วกัน
ฮวานอุง
ฮวานอุง
ว่าแต่ทำไมพวกนั้นมาช้าจังวะ
กอนฮี
กอนฮี
โรงอาหารคณะกูคนเยอะทุกวัน
กอนฮี
กอนฮี
จะมาช้าก็ไม่แปลก
ยงฮุน
ยงฮุน
จริง
ยงฮุน
ยงฮุน
เดี๋ยวนี้พวกกูไม่ค่อยได้กินข้าวโรงอาหารเพราะคนเยอะนี่แหละ
ยงฮุน
ยงฮุน
พวกกูซื้อที่เซเว่นใต้ตึกเอา
ฮวานอุง
ฮวานอุง
หรอ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
รู้งี้ซื้อข้าวแดกที่เซเว่นใต้ตึกคณะดีกว่า
ฮวานอุง
ฮวานอุง
ไม่น่าเดินมาไกลเลย
ชีอน
ชีอน
แล้วทำไมไม่ขึ้นรถรางล่ะครับ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
คนเยอะ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
ขี้เกียจรอ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
กูหิวข้าว
เอ็มเจ
เอ็มเจ
พวกกูซื้อของกินมาจากเซเว่นใต้ตึกเยอะเลย
เอ็มเจ
เอ็มเจ
กินลองท้องรอไปก่อนสิ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
กว่าเพื่อนมึงจะมา
ฮวานอุง
ฮวานอุง
ขอบใจ
คียา
คียา
ผมไม่เกรงใจล่ะนะ
จินจิน
จินจิน
ตามสบายเลยน้อง
จินจิน
จินจิน
เพื่อนพี่รวย
จินจิน
จินจิน
ซื้อมาเหมือนซื้อให้คนทั้งคณะแดก
ฮวานอุง
ฮวานอุง
ถามจริง
ซอโฮ
ซอโฮ
ก็กูมันเหลือแล้วไม่มีใครซื้อ
ซอโฮ
ซอโฮ
ขนมปังพวกนี้มันหมดอายุง่าย
ซอโฮ
ซอโฮ
ทิ้งไว้สองสามวันก็บูดแล้ว
ซอโฮ
ซอโฮ
กูสงสาร
ซอโฮ
ซอโฮ
จะทิ้งก็น่าเสียดาย
ฮวานอุง
ฮวานอุง
จ้า
ยงฮุน
ยงฮุน
ยังไงก็ควรซื้อพอประมาทไหมล่ะ
ยงฮุน
ยงฮุน
เกิดว่าคนอื่นหาซื้อข้าวไม่ได้แล้วจะแดกขนมปังแล้วเขาจะไปซื้อไหนอ่ะ
ยงฮุน
ยงฮุน
มึงเล่นเหมาหมดซะขนาดนี้
ซอโฮ
ซอโฮ
ไม่รู้แหละ
ซอโฮ
ซอโฮ
ขนมพวกนี้อร่อยทุกรส
ซอโฮ
ซอโฮ
กูเลือกไม่ได้
กอนฮี
กอนฮี
ความเอาแต่ใจของเพื่อนกูนั่นคือที่หนึ่งจริง
กอนฮี
กอนฮี
เถียงยังไงก็ไม่ชนะ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
55555555
ซอโฮ
ซอโฮ
ยังไงก็นั่งคุยกันรอก่อนก็ได้
ซอโฮ
ซอโฮ
ตรงนี้ไม่ค่อยมีใครมาหรอก
ซอโฮ
ซอโฮ
เพราะตรงนี้ที่ประจำพวกกู
ยงฮุน
ยงฮุน
ทุกคนในคณะนี้รู้ดีว่าที่ตรงนี้กลุ่มกูครองตั้งแต่ปี1
ยงฮุน
ยงฮุน
ไม่มีใครมาหรอก
ยงฮุน
ยงฮุน
จะมานั่งทำงานอะไรแบบเนี่ยก็ขอพวกเรากันก่อนอ่ะ
คียา
คียา
เฮ้~ ดีจังนะครับ
คียา
คียา
พวกผมนี่สิงกันไปทั่ว
คียา
คียา
ไม่มีที่ประจำแบบนี้หรอก
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
Dark(light)moon🌓
Dark(light)moon🌓
ฝากกดติดตาม กดไลค์ คอมเม้นท์ และติดตามผลงานอื่นๆของDark(light)moon🌓 ด้วยนะคะ🥺
Dark(light)moon🌓
Dark(light)moon🌓
ยังไม่ได้แก้ไขคำผิดนะ ว่างๆเดี๋ยวมาแก้ให้

เศษความทรงจำชิ้นที่3

2นาทีผ่านไป ไวเหมือนโกหก(จริงๆก็โกหกแหละ😅มโนเวลาเอาก็มันคือนิยายนิ)
เรเวน
เรเวน
โทษว่ะแถวมันยาวเลยมาช้า
ฮวานอุง
ฮวานอุง
กูว่าล่ะ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
คียาพูดไว้ไม่มีผิด
ฮวานอุง
ฮวานอุง
พูดเหมือนตาเห็น
คียา
คียา
ผมกินขนมของพี่เขาจนจะอิ่มอยู่แล้วเนี่ย
ฮาริน
ฮาริน
แล้วมึงไปกินของพี่เขาทำไมล่ะ
ฮาริน
ฮาริน
รู้จักพี่เขาหรอ
ฮาริน
ฮาริน
ไปกินขนมของพี่เขาอ่ะ
คียา
คียา
พึ่งรู้จักกันสดๆร้อนๆเมื่อกี้
ยงฮุน
ยงฮุน
ไม่เป็นไรหรอก
ยงฮุน
ยงฮุน
กินได้ตามสบาย
กอนฮี
กอนฮี
เพื่อนกูรวย
กอนฮี
กอนฮี
ซื้อของกินมาเหมือนไปเหมาร้าน
อีโด
อีโด
ถามจริง
อีโด
อีโด
รวยอะไรขนาดนั้น
อีโด
อีโด
ใครเป็นคนซื้อมาวะ
คังฮย็อน
คังฮย็อน
คนนี้เลยฮะ
คังฮย็อนเอ่ยขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วไปทางคนที่ซื้อมา
ซอโฮ
ซอโฮ
อะไร
ซอโฮ
ซอโฮ
กูไม่ผิดนะ
ซอโฮ
ซอโฮ
ก็พวกมึงบอกให้ซื้ออะไรมาก็ได้
ซอโฮ
ซอโฮ
คำว่าอะไรก็ได้ของพวกมึงมันมีขอบเขตกว้างมาก
ซอโฮ
ซอโฮ
กูก็ไม่รู้จะซื้ออะไรมาดี
ซอโฮ
ซอโฮ
กูเลยตัดปัญหาซื้อมาอย่างล่ะอันไปเลย
อีโด
อีโด
กูละยอมใจ
อีโด
อีโด
โคตรสุดเลยว่ะ
ชีอน
ชีอน
ทุกคนขอแนะนำนะนี่พี่เรเวน
เรเวน
เรเวน
ยินดีที่รู้จัก
เรเวนเอ่ยแต่สายตาจับจ้องไปที่ซอโฮ
ชีอน
ชีอน
แล้วก็พี่อีโด พี่รหัสผม
ชีอน
ชีอน
จีบมาตั้งแต่ปี1แต่ก็ไม่ติดสักที
ซอโฮ
ซอโฮ
น่าสงสาร
อีโด
อีโด
โย๊!! หวัดดี
ชีอน
ชีอน
นี่พี่ชายฝาแฝดพี่ดงมยอง
ดงมยอง
ดงมยอง
หวัดดีครับเพื่อน
ชีอน
ชีอน
คนสุดท้ายฮาริน น้องรหัสพี่เรเวน
ฮาริน
ฮาริน
สวัสดีครับ
จินจิน
จินจิน
กูจินจิน
เอ็มเจ
เอ็มเจ
กูเอ็มเจนะ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
ไม่ได้เอ็มเค
เอ็มเจ
เอ็มเจ
อย่าเรียกผิดล่ะ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
กูเคยเจอคนเรียกชื่อกูผิดมาแล้ว
ฮวานอุง
ฮวานอุง
5555555
ฮวานอุง
ฮวานอุง
โอเคๆ
เรเวน
เรเวน
สงสารเขาคงจะหิวแหละ
เรเวน
เรเวน
ทำใจ
ซอโฮ
ซอโฮ
สวัสดีครับผมซอโฮครับ
ซอโฮ
ซอโฮ
ยินดีที่รู้จัก
กอนฮี
กอนฮี
กอนฮี ยินดีที่ได้รู้จัก
ยงฮุน
ยงฮุน
ยงฮุนนะ พี่รหัสคังฮย็อนอ่ะ
ชีอน
ชีอน
แล้วก็ไอ้เงียบเนี่ย
ชีอน
ชีอน
ชื่อคังฮย็อน
ชีอน
ชีอน
เพื่อนสนิทตั้งแต่ปฐม
ชีอน
ชีอน
วันหนึ่งพูดไม่เกิน10ประโยคสำหรับคนที่ไม่สนิทนะแต่ถ้าสนิทแล้วคือพูดเยอะมาก
คังฮย็อน
คังฮย็อน
ดีฮะ
ดงมยอง
ดงมยอง
กูว่าแล้วตั้งแต่เข้ามหาลัยมาก็มาแต่คณะบริหารกูนึกว่ามาจีบสาวที่ไหนมาหาเพื่อนเก่าคังฮย็อนนี้เอง
ชีอน
ชีอน
ผมกลัวมันเหงานิเนาะ
คังฮย็อน
คังฮย็อน
กูก็มีพี่ยงฮุนอยู่ด้วยนะไม่เห็นเหงาเลย
ชีอน
ชีอน
อ้าว ไอ้สัส
ดงมยอง
ดงมยอง
กลัวมันเหงาทำไมไม่ไปแต่งงานกับมันแล้วไปอยู่ร่วมชายคาเดียวกันเลยซะล่ะ
ชีอน
ชีอน
ได้หรอ
ชีอน
ชีอน
คังแต่งงานกับกูนะ
คังฮย็อน
คังฮย็อน
ห๊ะ!!!!!
คังฮย็อน
คังฮย็อน
บ้า
คังฮย็อน
คังฮย็อน
มีหวังฟ้าผ่าตายเลย
ยงฮุน
ยงฮุน
ไอ้เวร
ยงฮุน
ยงฮุน
ไอ้สัส
ดงมยอง
ดงมยอง
ชีอนกูล้อเล่น
ดงมยอง
ดงมยอง
ไอ้สัส
ชีอน
ชีอน
อ้าว!!! ผมนึกว่าพี่ดงมยองพูดจริง
ดงมยอง
ดงมยอง
กูลืมว่ามึงเอาจริงกับทุกเรื่องจนแยกแยะไม่ออกว่าอันไหนเรื่องจริงอันไหนเรื่องล้อเล่น
คังฮย็อน
คังฮย็อน
ใจหายหมด
ซอโฮ
ซอโฮ
ชีอนเกือบมีมวยกับยงฮุนแล้วไหมล่ะ
ชีอน
ชีอน
แฮะๆๆ
ทุกคนคุยกันอยู่ดีๆก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นก่อนที่จะมีอีก3คนที่คิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนเดินตามมา
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
เอ่อ พี่ซอโฮค่ะ
ซอโฮ
ซอโฮ
ว่าไงครับ😊
ตัวประกอบหญิง2
ตัวประกอบหญิง2
พวกเรา4คนขอใช้ที่นี่หน่อยได้ไหมคะ?
ตัวประกอบชาย3
ตัวประกอบชาย3
คือว่าบ่ายนี้พวกเรามีสอบ เลยว่าจะมาหาที่เงียบๆติวกันอะครับ
ตัวประกอบชาย2
ตัวประกอบชาย2
พวกเราหาที่อื่นกันแล้วแต่ไม่มีที่เงียบๆกันเลย
ตัวประกอบชาย2
ตัวประกอบชาย2
เลยนึกขึ้นได้ว่ามีที่นี่
ตัวประกอบชาย2
ตัวประกอบชาย2
เลยจะมาขอยืมใช้หน่อยนะครับ
ซอโฮ
ซอโฮ
ได้อยู่แล้วครับ😊
ซอโฮ
ซอโฮ
พี่ไม่ว่าอะไรหรอก
ซอโฮ
ซอโฮ
ใช้ได้ตามสบายเลย
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ขอบคุณค่ะ
ตัวประกอบหญิง2
ตัวประกอบหญิง2
พี่ซอโฮใจดีที่สุด
ซอโฮ
ซอโฮ
เอ๋!!!
ซอโฮ
ซอโฮ
แล้วพี่ไม่น่ารักหรอครับ
ซอโฮ
ซอโฮ
น้อยใจนะเนี่ย🙁
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
พี่ซอโฮน่ารักที่สุดในโลกเลยค่ะ
ซอโฮ
ซอโฮ
😊😄ขอบคุณครับ
ซอโฮ
ซอโฮ
ตั้งใจอ่านหนังสือนะครับ
ซอโฮ
ซอโฮ
ขอให้สอบผ่าน
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
ซอโฮอวยพรให้ขนาดนี้ต้องผ่านแน่ๆค่ะ
ซอโฮ
ซอโฮ
ผ่านแน่นอนอยู่แล้ว😊😉
ยงฮุน
ยงฮุน
คุณเพื่อนครับ
ยงฮุนจับหน้าของซอโฮหันมา
ซอโฮ
ซอโฮ
ว่าไงครับ
ยงฮุน
ยงฮุน
คุณเพื่อนจะฆ่าผู้หญิงคณะนี้หรอครับ
ยงฮุน
ยงฮุน
ยิ้มทีนี่ใจน้องเขาละลายหมดแล้วนะครับ
ยงฮุน
ยงฮุน
สงสารน้องๆเขาหน่อย
กอนฮี
กอนฮี
เห็นด้วยกับสิ่งที่ยงฮุนพูดนะ
กอนฮี
กอนฮี
ยิ้มน้อยๆหน่อยก็ได้
ซอโฮ
ซอโฮ
เอ๋!
ซอโฮ
ซอโฮ
งั้นหรอ🤨
ซอโฮ
ซอโฮ
ขอโทษนะ🥺
ตัวประกอบหญิง1
ตัวประกอบหญิง1
มะ...ไม่ไรค่ะ😳
ตัวประกอบหญิง2
ตัวประกอบหญิง2
มะ...ไม่ไรค่ะ😳
เอ็มเจ
เอ็มเจ
เดี๋ยวน้องๆเขาก็ได้หัวใจวายตายก่อนสอบหรอก
จินจิน
จินจิน
น้องๆเชิญด้านในได้เลยนะครับ
ตัวประกอบชาย2
ตัวประกอบชาย2
งั้นพวกเราขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนนะครับ
ยงฮุน
ยงฮุน
ตั้งใจเข้านะครับ😊
น้องๆทั้ง4คนเดินเข้าไปในสวนข้างใน
ซอโฮ
ซอโฮ
ว่าแต่ผม
ซอโฮ
ซอโฮ
ยงฮุนก็เหมือนกันแหละ
จินจิน
จินจิน
แต่มึงอ่ะตัวดี
จินจิน
จินจิน
ยิ้มทีแฟนคลับหัวใจเกือบวายเป็นแถบ
ซอโฮ
ซอโฮ
กูยิ้มไม่ได้หรือไง
กอนฮี
กอนฮี
ยิ้มได้ แต่ต้องกะปริมาณให้เหมาะสม
ซอโฮ
ซอโฮ
อย่างนั้นหรอ
กอนฮี
กอนฮี
ช่ายยยยยยย
ยงฮุน
ยงฮุน
ช่ายยยยยยย
คังฮย็อน
คังฮย็อน
ช่ายยยยยยย
เอ็มเจ
เอ็มเจ
ช่ายยยยยยย
จินจิน
จินจิน
ช่ายยยยยยย
ชีอน
ชีอน
ช่ายยยยยยย
ซอโฮ
ซอโฮ
ทำไมดูพวกมึงพร้อมใจกันรักกูกันจัง
ฮวานอุง
ฮวานอุง
55555555
ทุกคนต่างทำความรู้จักกันเสร็จก็ต่างหาเรื่องคุยกันแต่มีอยู่สองคนที่จ้องหน้ากันมาตั้งแต่แนะนำตัวแล้วไม่ยอมละสายตาออกจากกันสักที
ซอโฮ
ซอโฮ
(ทำไมเราถึงรู้สึกคุ้นหน้าเรเวนจังเลย เหมือนเคยเห็นหน้าที่ไหนมากก่อนแต่ก็นึกไม่ออก)
เรเวน
เรเวน
(เลิกจ้องกันสักทีสิครับ ผมเขินหมดแล้ว เดี๋ยวผมก็ท้องหรอก)
Dark(light)moon🌓
Dark(light)moon🌓
{คนนะไม่ใช่ปลากัดที่จะจ้องตากันแล้วท้องได้อะป๋า🤣}
เรเวน
เรเวน
(คงจำไม่ได้หรอกมั้งผ่านมาตั้ง4ปีแล้วนิ อีกอย่างตอนนั้นก็หมดสติแล้วด้วยคงไม่เห็นหน้าเราหรอก แล้วคุณแม่ของซอโฮยังบอกว่าซอโฮความจำเสื่อมจำเรื่องที่ตัวเองไปที่ทะเลสาบไม่ได้ด้วย)
เรเวน
เรเวน
(รวมถึงเรื่องของเราด้วย)
เรเวน
เรเวน
(ไม่ได้เจอกันตั้ง4ปี)
เรเวน
เรเวน
(น่ารักขึ้นเยอะ)
เรเวน
เรเวน
(อยากบอกว่าคิดถึงจัง แต่คงไม่ได้)
อีโด
อีโด
พวกมึงสองคนเป็นอะไรกันรึเปล่า
กอนฮี
กอนฮี
นั่นดิ
เรเวน
เรเวน
เปล่านิ
อีโด
อีโด
กูเห็นพวกมึงจ้องหน้ากันอย่างกับจะกินกันเข้าไปทั้งตัวแล้ว
ยงฮุน
ยงฮุน
เออนั่นดิ
ยงฮุน
ยงฮุน
ซอโฮเป็นไรรึเปล่า
ซอโฮ
ซอโฮ
เปล่าหรอก
ซอโฮ
ซอโฮ
ไม่มีอะไร
ซอโฮ
ซอโฮ
(เราคงคิดไปเองจริงนั้นแหละ)
ซอโฮ
ซอโฮ
(พึ่งจะเคยเจอกันครั้งแรกเองจะไปรู้จักได้ไง)
ซอโฮ
ซอโฮ
(สงสัยเรียนหนักเกินไปแล้วเรา)
กอนฮี
กอนฮี
นี่ลูกจะนอกใจแม่หรอฮะ
ซอโฮ
ซอโฮ
ตีนกูนี่แหละ
กอนฮี
กอนฮี
ใจเย็นจ้า
จินจิน
จินจิน
จ้องไปจ้องมาเดี๋ยวก็ท้องหรอก
เอ็มเจ
เอ็มเจ
คนนะไม่ใช่ปลาทองจะท้องได้อะ
ฮาริน
ฮาริน
ปลากัดหรือเปล่าครับ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
เออนั้นแหละ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
กูพูดผิด
เรเวน
เรเวน
(ถ้าเกิดจำได้ขึ้นมาเราควรทำไงดี)
ซอโฮ
ซอโฮ
(แต่ว่าถ้าไม่ถามเราก็คงไม่สบายใจ)
จินจิน
จินจิน
เออ
จินจิน
จินจิน
พรุ่งนี้พวกมึงว่างกันป่ะ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
พรุ่งนี้วันเสาร์ก็ว่างแหละ
ฮวานอุง
ฮวานอุง
ทำไมวะ
เอ็มเจ
เอ็มเจ
กูกับจินจะชวนไปงานฉลองเปิดบาร์ใหม่พี่รหัสพวกกูอะ
เรเวน
เรเวน
ก็เอาดิ
เรเวน
เรเวน
ช่วงนี้เบื่อๆอยู่พอดี
เรเวน
เรเวน
ทำแต่รายงานส่งอาจารย์อ่ะ
เรเวน
เรเวน
ได้คลายเครียสบ้างก็ดี
ฮาริน
ฮาริน
จริงครับ
ฮาริน
ฮาริน
เรียนจนจะเป็นบ้าตายแล้ว
เอ็มเจ
เอ็มเจ
งั้นตกลงไปกันทุกคนนะ
จินจิน
จินจิน
งั้นเอาเฟสและช่องทางติดต่อได้ทั้งหมดของพวกมึงมาด้วยจะได้ตั้งกลุ่มแมสเสจใหม่อีกกลุ่ม
จินจิน
จินจิน
และก็จะได้ส่งโลเคชั่นไปให้พร้อมกันที่เดียวเลยจะได้ไม่ต้องตอบหลายรอบ
ทั้งสองกลุ่มแลกเฟสกันเสร็จก็หมดเวลาพัก
เอ็มเจ
เอ็มเจ
พรุ่งนี้เจอกันนะเว้ย
อีโด
อีโด
เออ
อีโด
อีโด
พวกกูไปล่ะ
เรเวน
เรเวน
ไว้เจอกันพรุ่งนี้
ชีอน
ชีอน
ผมกลับคณะก่อนนะ
ชีอน
ชีอน
ไปนะคัง
คังฮย็อน
คังฮย็อน
อืม
คังฮย็อน
คังฮย็อน
ไม่ต้องมาอีกจะดีมาก
ชีอน
ชีอน
ห้ามกูได้หรอ
ยงฮุน
ยงฮุน
มึงจะไปก็รีบไปเถอะ
ชีอน
ชีอน
รอด้วยสิพี่ดงมยอง
ดงมยอง
ดงมยอง
มึงก็เดินเร็วๆสิไอ้สัส
💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎 💞 ❤ 💞 🧡 💞 💛 💞 💚 💞 💙 💞 💜 💞 🤍 💞 🖤 💞 🤎
Dark(light)moon🌓
Dark(light)moon🌓
ฝากกดติดตาม กดไลค์ คอมเม้นท์ และติดตามผลงานอื่นๆของDark(light)moon🌓 ด้วยนะคะ🥺
Dark(light)moon🌓
Dark(light)moon🌓
ยังไม่ได้แก้ไขคำผิดนะ ว่างๆเดี๋ยวมาแก้ให้

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!