เศษเสี้ยวของพระเจ้ากับความทรงจำที่หายไป
ตอนที่ 3
คุริตะ
รู้จักชื่อผมด้วยเหรอ!
นักฆ่า หมายเลข 78
ก็ชื่อนายติดอยู่ที่เสื้อไม่ใช่รึไง
นักฆ่า หมายเลข 78
นายไม่รู้จักชื่อของตัวเอง🤨
คุริตะ
(ถ้าบอกความจริงไป เธอคงจะคิดว่าฉันเป็นบ้าแน่)
คุริตะ
พอดีฉันแค่มึนไปนิดหน่อย
นักฆ่า หมายเลข 78
หิวรึป่าว
นักฆ่า หมายเลข 78
//โยนซาลาเปาให้
นักฆ่า หมายเลข 78
นายคงมาที่นี่ครั้งแรกน่ะสิ
นักฆ่า หมายเลข 78
ที่นี่คือเขตสลัม
นักฆ่า หมายเลข 78
ไม่ค่อยมีใครอยากจะอยู่หรอก
นักฆ่า หมายเลข 78
เว้นซะแต่พวกขอทาน หรือพวกที่ถูกขับไล่ออกมาจากจากเขตปกครอง
นักฆ่า หมายเลข 78
(เขาอยู่รอดมาได้ยังไง แม้แต่เรื่องพวกนี้ก็ไม่รู้เหรอ)
นักฆ่า หมายเลข 78
//เดินนำ
นักฆ่า หมายเลข 78
เดินตามฉันมา เราต้องไปคุยกันที่อื่น
นักฆ่า หมายเลข 78
อย่างที่บอก ที่นี่มีแต่พวกขอทาน ไม่ก็พวกคนที่ถูกขับไล่ออกมา
นักฆ่า หมายเลข 78
ล้วนแต่มีเจตนาไม่ดี
ต.ป.ก. ชาย (มากกว่าหนึ่ง)
//จ้องมาที่คุริตะ
ต.ป.ก. หญิง (มากกว่าหนึ่ง)
//จ้องมาที่คุริตะ
นักฆ่า หมายเลข 78
ยิ่งนายลากศพของเคเบี้ยนเดินไปมาก
นักฆ่า หมายเลข 78
ยิ่งทำให้คนพวกนั้นเกิดความโลภ
คุริตะ
(โลกเปลี่ยนไปมากขนาดเชียว ฉันพอจำได้แค่รางๆว่า แต่ก่อนโลกไม่ได้เป็นแบบนี้)
พวกเขาทั้งสองเดินเข้ามาที่แคบไร้ผู้คน
คุริตะ
ช่วยบอกเรื่องทั้งหมดกับฉันได้รึป่าว
นักฆ่า หมายเลข 78
แต่ก่อนอื่น
นักฆ่า หมายเลข 78
//ชักมีดขึ้นมา
นักฆ่า หมายเลข 78
//จ่อหน้า
นักฆ่า หมายเลข 78
ส่งศพเคบี้ยนข้างหลังนายมาทั้งหมด
นักฆ่า หมายเลข 78
//ขำคิกๆ
นักฆ่า หมายเลข 78
รู้รึป่าวว่า เคเบี้ยนตัวนึง มันมีราคามากขนาดไหน
นักฆ่า หมายเลข 78
เพราะฉะนั้นส่งมันมาให้ฉัน
นักฆ่า หมายเลข 78
ถ้านายยังไม่อยากตาย
คุริตะ
(โลกเปลี่ยนไปมากจริงๆ แม้แต่ผู้คน)
Comments