เศษเสี้ยวของพระเจ้ากับความทรงจำที่หายไป
ตอนที่ 2
คุริตะ
(ยังไงตรงนั้นก็ต้องเป็นมนุษย์)
คุริตะ
(จะต้องถามเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับพวกเขา)
คุริตะ
ร่างกายฉันไม่ได้รับสารอาหารนานเท่าไหร่แล้วนะ
คุริตะ
ยังไงก็ต้องขอให้มนุษย์ตรงนั้นช่วยเรื่องอาหารอีกด้วย
คุริตะ
คงจะลำบากพวกเขาแน่เลย
คุริตะ
ฉันเองก็ไม่มีเงินด้วยสิ
คุริตะ
//ค้นกระเป๋าเสื้อและกางเกงของตัวเอง
ต.ป.ก. ชาย
กระต่ายสดๆ ตัวละ 10 G
ต.ป.ก หญิง
ยายแก่: สนใจเนื้อนกแน่นๆไหม พ่อหนุ่ม
ต.ป.ก หญิง
ยายแก่: ไม่แพงๆ แค่...
ต.ป.ก. ชาย
เฮ้ย! ไอ้หนุ่มตรงนั้น
ต.ป.ก. ชาย
มาเอาเนื้อแกะกับลุงมา
ต.ป.ก. ชาย
อย่าไปแลกกับยัยหนังเหี่ยวนั่นเลย
ต.ป.ก. ชาย
มันเอานกตายแล้วมาจากข้างถนนมาขาย อย่าไปซื้อกับมันนะ
ต.ป.ก. ชาย
มาเอากับลุงนิ ลุงเอามาเองทั้งเป็นจากคอกแกะเลย
ต.ป.ก หญิง
ยายแก่: หนอย! อย่ามาแย้งกันสิฟะ ฉันเจอเขาก่อนนะ!
ต.ป.ก. ชาย
แล้วไง ใครจะไปกินนกตายข้ามคืนกันล่ะ
ต.ป.ก. ชาย
มาเอาแกะกับลุงดีกว่าพ่อหนุ่ม
ต.ป.ก. ชาย
//เดินเข้ามากอดคอ
ต.ป.ก. ชาย
ลุงไม่เอาเงินหรอก แค่เอาศพเคเบี้ยนสามตัวนั้นมาให้ลุงก็พอแล้ว
คุริตะ
มันชื่อเคเบี้ยนเหรอ?
ต.ป.ก. ชาย
อะจึ่ย! ฉะ...ฉันไม่เอาแล้วพ่อหนุ่ม นายไปหาแกะที่อื่นเถอะ
นักฆ่า หมายเลข 78
(ชายคนนี้ดูเหมือนคนไร้เดียงสาเลยนะ)
นักฆ่า หมายเลข 78
(จากการแต่งกายคงจะเป็นทหารจากกองทัพแน่เลย)
นักฆ่า หมายเลข 78
(เขามาทำอะไรที่นี่ อีกอย่างดูจากชุดแล้ว)
นักฆ่า หมายเลข 78
(หึ! คงจะเป็นทหารปลอมสินะ ฉันไม่เคยเห็นทหารกองทัพไหนใส่ชุดแบบนี้)
นักฆ่า หมายเลข 78
(ก็นึกว่าจะเป็นคนใหญ่คนโตจากที่ไหนซะอีก ดูท่าคงจะเป็นคนธรรมดาที่ดันไปเจอศพของเคเบี้ยนโดยบังเอิญ)
คุริตะ
(กำลังประเมินฉันอยู่เหรอ)
นักฆ่า หมายเลข 78
นายชื่อ คุริตะ สินะ
Comments