ชีวิตใหม่ที่ไม่ใช่สาวเรือ
พยาบาลจำเป็น
คากะ
เบียร์ ตอนนี้ทำกับข้าวเสร็จแล้วนะ
คากะได้เรียกเบียร์ให้มาทานข้าวแต่ว่าเบียร์ยังไม่ออกมาจากห้องนอน
คากะได้ตัดสินใจเข้าไปดูเบียร์ที่ห้องนอนพบว่าเบียร์ยังนอนอยู่ที่เตียงนอน
ทันทีที่คากะได้จับตัวเบียร์ทำให้คากะรู้ว่าเบียร์มีอาการตัวร้อนไข้ขึ้นสูง
เบียร์
วันนี้คงทำงานไม่ไหว
คากะ
ถ้างั้นเดี๋ยวฉันไปเอายาพารามาให้นะ
คากะได้เดินไปหยิบยาพาราที่ตู้เก็บยาสามัญประจำบ้านพร้อมกับอาหารเช้ามาให้เบียร์ที่ห้องนอน
คากะ
วันนี้กินเนื้อนิคุจากะกับซุบมิโซะ
คากะ
อย่าไปแอบกินของเย็นหละ
คากะได้ป้อนข้าวและป้อนยาเบียร์ที่ห้องนอน
ในขณะเดียวกัน โทรศัพท์ของเบียร์ได้มีคนโทรเข้ามา
"เบอร์หัวหน้าของเบียร์นิ" คากะคิดในใจก่อนที่จะรับสายโทรศัพท์แทนเบียร์
หัวหน้า : คือว่าทำไมวันนี้เบียร์ไม่มาที่ทำงานเลยหละ
คากะ
คือว่าวันนี้เบียร์มีไข้สูงไม่สบายค่ะ
หัวหน้า : ไม่แปลกใจเลย เพราะเมื่อวานฉันให้ยืมร่มแต่เบียร์ไม่เอาแต่กลับวิ่งตากฝนกลับบ้าน
หัวหน้า : เอาเถอะ ยังไงก็ขอให้เบียร์หายป่วยไวๆแล้วกัน
คากะได้วางสายโทรศัพท์ของเบียร์
คากะ
หัวหน้าเบียร์ที่ออฟฟิต
คากะ
เขาบอกว่าขอให้หายป่วยไวๆ
คากะได้นำผ้าเช็ดหน้าชุบน้ำมาวางไว้ที่หน้าผาก
คากะ
วันนี้เบียร์นอนอยู่ที่นี่แล้วกัน
คากะได้เดินออกจากบ้านเพื่อไปร้านขายยาในตลาดวังหลังตอนเก้าโมงเช้า
ในขณะเดียวกันได้มีแพทย์หญิงที่พึ่งออกเวรได้มาทักทายคากะพอดี
คุณหมอเหมียว
สวัสดีคุณคากะ
คุณหมอเหมียว
มาซื้อขอที่นี่หรอคะ
คุณหมอเหมียว
ช่วงนี้คากะกับเบียร์เป็นยังไงบ้างหละ
คากะ
แต่ว่าวันเบียร์เขาไม่สบาย
คุณหมอเหมียว
เขามีอาการยังไงบ้างหละ
คากะ
เขามีอาการไข้ขึ้น ตัวร้อนจัด
คากะ
แต่ไม่รู้ว่าเขาจะมีอาการปวดหัวรึเปล่า
คุณหมอเหมียว
ถ้างั้นเราขอแนะนำให้เบียร์กินยาพาราเซตามอลและให้นอนพักผ่อน
คุณหมอเหมียว
และงดพวกของเย็นและของทอดไปก่อน
จากนั้นมิวได้พาคากะไปซื้อยาก่อนที่จะไปที่บ้านของคากะกับเบียร์
คากะเริ่มสังเกตว่ามีรองเท้าอยู่หน้าบ้านทำให้รู้ว่ามีคนมาที่บ้านเธอ
คากะได้เปิดประตูเข้าไปที่ห้องนอนพบเพื่อนของเบียร์มาเยี่ยมเบียร์พอดี
พรีเมียร์
แต่นายไม่กินเลยนะ
เติ้ล
จากที่จะดีขึ้นกลายเป็นหนักกว่าเดิม
จากเหตุการณ์ตรงหน้าทำให้คากะกับเหมียวเริ่มไม่สบายใจ
คุณหมอเหมียว
เบียร์เขากินเยนลี่ไม่ได้
คุณหมอเหมียว
โดยเฉพาะเยนลี่ที่ใส่ในข้าวต้ม
เหมียวกับคากะได้ตรวจดูอาการของเบียร์
พรีเมียร์
เพื่อนคากะหรอนั่น
มอส
เเต่เป็นหมอที่โรงพยาบาลศิริราช
คุณหมอเหมียว
เดี๋ยวให้คากะเอาแผ่นเจลลดไข้แปะที่หน้าผากเบียร์
คุณหมอเหมียว
และให้เบียร์ทานยาพาราฯสองเม็ดทุกๆแปดชั่วโมง
คุณหมอเหมียว
เฉพาะตอนที่มีอาการนะ
คุณหมอเหมียว
ช่วงนี้งดของเย็นและของทอดไปก่อน
จู่ๆได้มีเสียงกริ่งทำให้คากะเดินไปเปิดประตูหน้าบ้าน
ซึ่งคนที่อยู่หน้าบ้านเป็นน้าวันเพ็ญซึ่งได้ซื้อข้าวต้มมาฝากเบียร์พอดี
คากะ
คุณน้ามีอะไรรึเปล่าคะ
น้าวันเพ็ญ
คือว่าน้าได้ข่าวว่าเบียร์ไม่สบาย
น้าวันเพ็ญ
น้าก็เลยซื้อข้าวต้มมาให้
น้าวันเพ็ญได้ยื่นถุงข้าวต้มให้คากะ
น้าวันเพ็ญ
ฝากบอกเบียร์ให้หายไวๆนะ
คากะได้รับถุงข้าวต้มไปเทใส่ถ้วยในขณะที่เหมียวและเพื่อนของเบียร์ทั้งหมดออกจากบ้านเพื่อแยกย้ายไปทำงาน
คุณหมอเหมียว
ถ้างั้นเราขอตัวไปทำงานก่อน
คุณหมอเหมียว
เดี๋ยวตอนเย็นจะแวะมาเยี่ยม
เมื่อทุกคนออกจากบ้านยกเว้นเบียร์กับคากะ คากะได้นำถ้วยข้าวต้มมาให้เบียร์ทาน
คากะ
เดี๋ยวไม่หายป่วยหรอกนะ
คากะได้ค่อยๆตักข้าวต้มป้อนเบียร์และได้หยิบแผ่นเจลลดไข้มาแปะที่หน้าผากของเบียร์
คากะได้พูดพลางลูบหัวเบียร์จนเบียร์หลับ
ในขณะเดียวกันได้มีเครื่องบินขับไล่ลำเล็กบินเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้คากะต้องใช้แผ่นลานบินเพื่อให้เครื่องบินจอด
เมื่อเครื่องบินได้จอดบนลานบินแล้วเครื่องบินก็กลายเป็นลูกธนูที่มีแผ่นข้อความมัดติดไว้
"คุณคากะอยู่ที่ไหนคะ ตอนนี้ทุกคนในฐานชินชุฟุกำลังตามหาคุณคากะหลังจากที่เรดาร์ได้ตรวจจับเจอเครื่องบินของคุณคากะ แต่ว่าคุณคากะสบายดีใช่มั้ยคะ จากอาคากิ" คากะได้อ่านข้อความจากอาคากิก่อนที่จะตัดสินใจเขียนข้อความส่งกลับไป
คากะ
หวังว่าไม่มีใครมารบกวนเบียร์อีกนะ
คากะได้ตัดสินใจออกจากบ้านเพื่อไปทำงานพาสไทม์
น้าวันเพ็ญ
ช่วยน้ายกกล่องหนังสือไว้ที่คลังหลังร้านที
ทั้งคู่ได้ช่วยกันยกลังหนังสือเก็บไว้ที่หลังร้านจนเสร็จ
น้าวันเพ็ญ
ตอนนี้อาการป่วยของเบียร์เริ่มดีขึ้นยัง
คากะ
ตอนนี้ก็เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ
น้าวันเพ็ญ
แต่ว่าวันนี้เธอยังไม่ต้องช่วยฉันก็ได้นะคากะ
คากะ
ตอนนี้เบียร์เขานอนหลับแล้วหละ
คากะได้เดินไปจัดชั้นหนังสือนิยายที่มีคนหยิบมาดูและวางไว้ไม่เป็นระเบียบ
น้าวันเพ็ญ
ฉันขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย
น้าวันเพ็ญ
ก่อนที่จะย้ายมาที่นี่
น้าวันเพ็ญ
คากะได้ทำอาชีพแปลกๆอยู่ที่นั่นมาก่อนรึเปล่า
เมื่อคากะได้ยินคำถามแบบนั้นจึงได้ทำสีหน้าเรียบเฉยกลบเกลื่อนความรู้สึกกังวล
คากะ
เอาเป็นว่าขอให้คำตอบพรุ่งนี้ได้มั้ยคะ
น้าวันเพ็ญ
ฉันก็เคยได้ยินเรื่องนั้นมาก่อน
น้าวันเพ็ญ
แต่ว่าถ้าพูดที่นี่คงโดนเข้าใจว่าฉันเป็นบ้าแน่ๆ
คากะมารับค่าจ้างงานพาร์ทไทม์ก่อนที่จะกลับบ้าน
ในขณะนั้นเบียร์ได้นั่งอ่านหนังสืออยู่พอดี
เบียร์
ทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านคุณน้าวันเพ็ญเหนื่อยรึเปล่า
เมื่อคากะได้ยินก็รู้สึกตกใจที่เบียร์รู้ความจริง
เบียร์
ก็ตอนที่เธอออกไปข้างนอกตอนเช้า
เบียร์
มอสกับคุณน้าวันเพ็ญได้มาเยี่ยมฉันพอดี
เบียร์
คุณน้าก็เลยบอกเรื่องนี้
เบียร์
แต่ก็ขอบคุณที่คอยเป็นห่วงกันมาโดยตลอดนะ
คากะ
ขอให้ฉันได้อยู่ดูแลตลอดไปนะคะ
Comments