ระบบสร้างพระเจ้า ก้าวแรกสู่การเป็นพระเจ้า

ประเทศยูราเซีย.. ปี2045

โรงเรียนชื่อดังแห่งนึง ณ.เมืองเล็กๆ

เพื่อนอันธพาล

เอาไงดีว่ะ.. พวกเราลืมกระเป๋าอะดิ

นักเรียนชายม.ปลายกลุ่มนึง กำลังนั่งเครียด

อันธพาลประจำโรงเรียน

เห้ย.. มึงไปเอากระเป๋าพวกกูมาดิ

นักเรียนผู้ถูกรังแก

เอ๋?

อันธพาลประจำโรงเรียน

อะไร.. ทำเป็นงงไอ้เซ่อ ไปเอามาให้พวกกูหน่อย

ชายตัวหัวโจก บีบบังคบจนนักเรียนท่าทางซุ่มซ่ามคนนั้น รีบวิ่งขึ้นไปเอากระเป๋าให้พวกคนกลุ่มนั้น

เพื่อนอันธพาล

ฮ่าๆๆ ว่านอนสอนง่ายดีแท้..

อันธพาลประจำโรงเรียน

ก็กูสอนมาเอง ไอ้นี่กว่าจะใช้ได้ เจอไปหลายหมัดเลยล่ะ

เพื่อนอันธพาล

มึงนี่มันเชี่ยจริงๆ

อันธพาลประจำโรงเรียน

ขอบคุณที่ชม.. ฮ่าๆๆๆ

ชายตัวหัวโจกหัวเราะชอบใจ พร้อมทุกคนในกลุ่ม

ขณะที่ห่างออกไป

ตรงที่นั่งริมหน้าต่าง.. ชายคนนึงก็มองมาทางคนพวกนี้ อย่างเอือมระอา

ไคน์

นี่แหละคือกิจวัตรประจำวันของผม.. เฝ้ามองโลกด้านลบในทุกวัน

ชายที่นั่งริมหน้าต่างจ้องมองอย่างเคยชิน

เขาไม่เข้าไปยุ่งหรือยืนมือเข้าไปช่วย เขาแค่เฝ้ามองอย่างห่างๆ ในทุกวัน

ไคน์

ผมชื่อไคน์.. เป็นลูกชายคนโตของบ้าน.. จนตอนนี้อายุ18แล้ว.. ใช้ชีวิตมาเรื่อยเหมือนคนธรรมดา ไม่ได้มีอะไรหวือหวา หรือพิเศษ..

ไคน์

อ่อจริงสิ.. เอาเป็นว่า ผมเป็นคนช่างสังเกตกว่าคนทั่วไปนิดนึงแล้วกัน..

ติ๊ง

หน้าจอสเตตัสโผล่ขึ้นมาตรงหน้าไคน์

เขาดูไม่ตกใจ.. และดูเหมือนคนอื่น ก็จะมองไม่เห็นมันด้วย

ไคน์

เรื่องราวทั้งหมด.. ต้องย้อนกลับไปเมื่อวานก่อน..

เมื่อวาน.. ณ.บ้านของไคน์

พ่อไคน์

ลูก.. วันนี้เรียนเป็นไงบ้าง

ไคน์

ก็ปกติครับพ่อ..

แม่ไคน์

เรียนเข้าใจใช่ไหมลูก..

ไคน์

ครับ..

ไคน์ตอบกลับเรียบๆ ขณะนั่งร่วมโต๊ะกับพ่อและแม่

เขามีครอบครัวที่อบอุ่น มีฐานะทั่วไปเป็นครอบครัวธรรมดา

ไคน์

ว่าแต่.. เคล เป็นไงบ้างครับ

แม่ไคน์

น้องของลูกน่ะหรอ.. เห็นติดต่อมาว่าสบายดีนะ

แม่ของไคน์ตอบกลับ

เคล คือน้องสาวของไคน์ เธอเข้าเรียนในโรงเรียนประจำ ดูเหมือนพ่อและแม่ จะคาดหวังในตัวน้องสาวมากกว่าไคน์

กลางดึก..

ไคน์แต่งตัวออกจากบ้านอย่างเงียบๆ เขามองจอโทรศัพท์ ที่กำลังเปิดGPS

ไคน์

ผมมีงานอดิเรกบางอย่างที่ไม่มีใครรู้..

ไคน์

มันคือการตามหาเศษอุกกาบาตที่ตกลงมาเมื่อสองปีก่อน เศษซากของอุกกาบาตกระจายไปทั่วโลก ว่ากันว่า.. มันจะทำให้ผู้ที่ได้พบมีพลังพิเศษ เหมือนทั้ง91คนนั้น พวกเขาคือกลุ่มคนที่ได้รับพลังพิเศษ จากการพุ่งชนของอุกกาบาต และถูกขนานนามว่า ฮีโร่

ไคน์

ใครต่อใครต่างอิจฉา.. และอยากมีพลังเหมือนพวกเขา แน่นอน ผมคือหนึ่งในนั้น..

ไคน์ได้เดินทางมาด้วยจักรยานยนต์คู่ใจ คราวนี้เขาไปที่ภูเขาลูกนึง ที่ห่างออกไปสามสิบห้ากิโลจากบ้าน

ไคน์

ที่นี่สิน่ะ..

ไคน์พึมพำพร้อมเริ่มเดินสำรวจ

ที่นี่มีลักษณะเป็นโพรงถ้ำขนาดใหญ่.. ซึ่งจากข้อมูลในเน็ตที่ไึคน์รวบรวมมา ชี้ชัดว่าที่นี่ต้องมีบางอย่างซ่อนอยู่..

ซึบ.. ซึบ..

ไคน์เดินเข้ามาช้าๆ พร้อมไฟฉาย.. เขาไม่พบร่องรอยอะไรที่น่าจะให้พลังเขาได้เลย..

ไคน์

รอบนี้.. ก็ล้มเหลวหรอ

ไคน์บ่นออกมาแบบเริ่มท้อ เขาใช้เวลาเกือบปีเพื่อใฝ่หาพลัง ทว่า.. ดูจะล้มเหลวสิ้นเชิง..

ไคน์

เอาเวลาไปหาแฟนดีกว่ามั้งเรา..

ไคน์บ่นอย่างถอดใจ เขาคงจะพอแล้วสำหรับการใฝ่หาพลัง จนกระทั่ง..

ไคน์

นั่นมัน?

ไคน์พึมพำเมื่อเห็น แสงสีฟ้าส่องออกมาจากซอกแคบๆ ไคน์รีบวิ่งไปส่องดู..

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกแสบตาอย่างแรง

ไคน์

หะเหี้ยไรว่ะ!?

ไคน์บ่นอย่างเจ็บปวด เขารีบวิ่งออกมาจากถ้ำ

ดูท่า.. แสงสีฟ้านั่นจะเข้าไปในตาเขาแล้ว..

ไคน์

นั่นแหละคือครั้งแรกที่ผมเจอกับมัน..

รุ่งเช้าของวันใหม่.. ไคน์ตื่นมาอย่างช็อค เขามองเห็นข้อความสีฟ้าลอยอยู่ตรงหน้า..

ยินดีต้อนรับสู่ ระบบสร้างพระเจ้า.. ต้องการลงทะเบียนหรือไม่?

ปัจจุบัน..

นักเรียนผู้ถูกรังแก

นะนี่กระเป๋าพวกนาย

อันธพาลประจำโรงเรียน

โอ้.. ขอบใจว่ะ

เพื่อนอันธพาล

หมาตัวนี้ว่าง่ายแฮะ ฮ่าๆๆ

นักเรียนชายกลุ่มนั้น หัวเราะชอบใจ.. โดยไม่ได้สนใจ ไคน์ที่กำนั่งเช็คระบบอยู่เลย

ไคน์

ผมพยายามทำความเข้าใจกับระบบ.. จนเริ่มเข้าใจในอะไรหลายอย่าง.. ตัวระบบจะมีอยู่สามโหมด

ไคน์

คือหนึ่ง การฝึกฝน มันจะเพิ่มพลังกายของผมให้แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

ไคน์

สอง ความสามารถ มันคือภารกิจพิเศษ ที่หากทำสำเร็จ ผมจะมีสิทธิ์ลุ้นรับสกิลผ่านเงื่อนไขพิเศษต่างๆ

ไคน์

และสาม สิ่งประดิษฐ์ ในข้อนี้ ผมจะได้รับต่อเมื่อเลเวลอัพ ผมจะได้รับเงื่อนไขพิเศษ เพื่อได้รับสิ่งประดิษฐ์แปลกๆมา

ไคน์

ทว่า.. ที่ผมกังวลคือข้อสอง.. ภารกิจความสามารถพิเศษ

ไคน์เผยสีหน้าลังเล.. เพราะภารกิจที่ว่านั่นคือ

- จงฆ่ามนุษย์หนึ่งคนด้วยไม้ -

ไคน์

นี่ฉันต้องฆ่าคนเพื่อได้รับพลังหรอ.. ไม่อยากจะเชื่อ

ไคน์เผยสีหน้าคิดหนัก นี่คือสาเหตุที่ปัจจุบันเขายังไม่ทันได้ใช้ระบบ เพราะภารกิจที่มันให้มา ทั้งโหดเหี้ยมและไร้มนุษยธรรม

ไคน์จ้องมองไปที่กลุ่มนักเรียนชายขี้แกล้ง กลุ่มนั้น เขาเผยแววตายากจะคาดเดา..

เลิกเรียน..

อันธพาลประจำโรงเรียน

วันหลัง.. เอาตังมาด้วยน่ะเว้ย!

เพื่อนอันธพาล

ใช่ๆ อย่าหนีล่ะ

อันธพาลประจำโรงเรียน

แกตายแน่!

เหล่านักเรียนอันธพาลกล่าวกับ นักเรียนท่าทางซุ่มซ่ามคนนั้น เขาถูกกลั่นแกล้งไม่เว้นวัน

เขาเดินกลับบ้านอย่างบอบช้ำ พร้อมน้ำตาที่ไหลริน แต่กลับไร้เสียงร้องไห้..

ขณะเดียวกัน

ไคน์ก็เดินตามหลังนักเรียนนั้นไปห่างๆ ทั้งสองกลับบ้านทางเดียวกัน.. จึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

ไคน์

ผมเห็นใจหมอนั่นน่ะ.. สงสารเลยล่ะ

ไคน์มองนักเรียนคนนั้น อย่างเห็นใจ.. ก่อนจะเปิดจอสเตตัสขึ้นมาเช็ค..

-จงฆ่ามนุษย์หนึ่งคนด้วยไม้-

ไคน์มองข้อความสีฟ้าอย่างครุ่นคิด ก่อนจะปิดมัน และเดินไปหานักเรียนคนนั้น..

ไคน์

นี่.. วันนี้เป็นอะไรมากไหม

นักเรียนผู้ถูกรังแก

เอ๊ะ? ไคน์?

นักเรียนคนนั้น หันกลับมามอง ก่อนจะรีบเช็ดน้ำตาและยิ้มให้

นักเรียนผู้ถูกรังแก

ไม่เป็นไรหรอก.. ผมชินแล้วล่ะ

ไคน์

ไม่เอาน่า แบบนั้นมันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาน่ะ

นักเรียนผู้ถูกรังแก

ก็ช่วยไม่ได้นี่น่า ผมสู้พวกนั้นไม่ได้..

นักเรียนคนนั้นพูดพร้อมสีหน้าซึม เขาเดินกลับบ้านไปพร้อมกับไคน์

จนกระทั่งทั้งสอง มาถึงป่ารกทึบ

ไคน์

นายอยากให้ฉันช่วยไหม..

นักเรียนผู้ถูกรังแก

เอ๊ะ? ช่วยอะไรหรอ..

ไคน์

ช่วยให้นายไม่ต้องทุกข์ทรมานอีก..

ตุบ!!

ไคน์ใช้ไม้เบสบอลที่ซ่อนไว้ ฟาดเข้าที่หัวของนักเรียนคนนั้น เขาลงไปนอนดิ้น! เขาโดนฟาดจนเลือดอาบ!

นักเรียนผู้ถูกรังแก

เดี๋ยวสินี่มั- อัก!!!!

ไคน์กระหน่ำฟาดไปที่หัว!

นักเรียนชายคนนั้นยังคงดิ้น เนื่องจากเป็นไม้ ทำให้ตายยากกว่าที่ไคน์คิดไว้มาก

นักเรียนผู้ถูกรังแก

โอ้ย!! พอแล้ว!! ขอร้องล่ะ!!? อัก!!!

ตุบ!! ตุบ!! ตุบ!!! ตุบ!!!

แผละ!!!

ร่างของนักเรียนชายคนนั้นแน่นิ่ง หัวของเขาแบะออก เนื้อและสมองสาดกระจาย!

ทว่า.. ไคน์ก็ยังคงฟาดไม่หยุด!!

ไคน์

ไม่ต้องห่วง.. ฉันจะใช้พลังที่ได้มาเปลี่ยนโลกให้เอง.. นายจะไม่ตายเสียเปล่า!

ไคน์พูดพร้อมระดมฟาด

เขาฟาดจนกว่า จะแน่ใจ.. และสุดท้าย เมื่อเห็นว่าตายแล้ว ไคน์ก็ทิ้งไม้ และทรุดตัวลงนั่งหอบอย่างหมดแรง..

ไคน์

นี่ฉัน.. พึ่งจะฆ่าคนหรอ..

ไคน์ที่แม้จะจำได้ แต่ก็ไม่อยากเชื่อ วันนี้เขาได้มือเปื้อนเลือดไปแล้ว

ติง!

จอสเตตัสได้แจ้งเตือน.. ไคน์มองข้อความตรงหน้าจอ..

-ภารกิจสำเร็จ- คุณได้รับความสามารถหนึ่งอย่าง.. โปรดเลือก -รับจากกาชา- -รับจากภารกิจต่อเนื่อง- -ซื้อจากร้านค้า- -กำลังพัฒนา- โปรดรอ

ไคน์มองตัวเลือกที่เด้งขึ้นมา.. เขามองมันอย่างพิจารณา ตอนนี้เขากำลังจะมีพลังพิเศษ..

ไคน์

ผมน่ะไม่ใช่พระเอก

ไคน์

ผมไม่ใช่ตัวร้าย ผมไม่ใช่อะไรที่สำคัญเลย..

ไคน์

ก็แค่... คนธรรมดาทั่วไป คนธรรมดาที่ก็อยากมีพลัง..

เส้นทางแห่งกลิ่นคาวเลือด ได้เริ่มขึ้น

โปรดติดตามตอนต่อไป

จบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ