วิญญาณในห้องสมุด

"เฮ้! เบนสัน ยินดีด้วย"

"ชู่...นี่ห้องห้องสมุดนะพอล"

พอลดีใจจนเผลอตะโกนเรียกเบนสัน คนรอบข้างต้องมาที่พอลเป็นตาเดียว เขามาหาเบนสัน เพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันมานาน ในห้องสมุดมหาวิทยาลัยบอตสวานา เพื่อค้นคว้าตำราเรียน

"นี่เป็นห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ถ้าเป็นที่นี่ต้องมีหนังสือที่หาอยู่แน่ๆ"

พอลเดินดูความใหญ่โตของห้องสมุดมหาวิทยาลัยพอตสนาวาดเวยความตื่นตาตื่นใจ ที่โต๊ะมีนักศึกษามากมายนั่งอ่านหนังสือ ตรงชั้นหนังสือก๊กมีนักศึกษาอีกหลายคนกำลังหยับหนังสือจากชั้น

"กระตือรือร้นกันดีจัง นักศึกษาเข้ามาอ่านหนังสือเต็มห้องสมุดเลย..."

"ที่จริงวันนี้เงียบกว่าปกตินะ"

"หา! แบบนี้เรียกว่าเงียบแล้วเหรอ"

พอตถามเพื่อนเสียงดัง จนนักศึกษาบ้างคนมีสีหน้าไม่พอใจ แต่ส่วนใหญ่ยังคงจดจ่อกับหนังสือของตนราวกับว่าไม่ได้ยินเสียงพอตเลย

พอตรู้สึกถึงความผิดปกติ คนเหล่านั้นไม่กระดูกกระดิกเหมือนไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้นรวมถึงเสียงของเราด้วย นักศึกษากลุ่มนั้นก้มหน้าอ่านหนังสือด้วยในหน้าซีดเซียวเหมือนกันหมด

"เบนสัน คนที่อย่างกับคนป่วย เขาเป็นอะไรกันหรอ"

"พูดอะไรของนาย นักศึกษาที่นี่แข็งแรงดีทุกคน"

เบนสันจ้องพอลราวกับเขาพูดอะไรไม่เข้าท่า แล้วเตือนเพื่อนด้วยสีหน้าจริงจังว่า

"ที่จริงห้องสมุดนี้มีตำนานที่เล่าต่อกันมาเรื่องหนึ่ง ว่ากันว่ามีหนังสือต้องห้าม หากใครอ่านจะไม่ได้ออกจากห้อมสมุดนี้ไปตลอดกาล"

เบนสันเล่าด้วยสีหน้าจริงจัง

"หา! จะเป็นไปได้ไง อาจเป็นเพราะห้องสมุดนี้กว้างขวางและซับซ้อน จนคนที่เพิ่งมาครั้งแรกเดินหลงทางก็เลยเอาแต่งเรื่องสนุกๆมั้ง"

พอลเดินไปเดินมาในห้องสมุดสักครู่หนึ่งเพื่อค้นหาหนังสือเล่มที่ต้องการ และก็พบหนังสือประหลาดเล่มหนึ่ง

ในห้องสมุดนี้ปกติที่สันจะมีสติ๊กเกอร์ติดชื่อและประเภทหนังสือชัดเจนเพื่อให้แยกแยะได้ง่าย แต่เล่มนี้กลับไม่ได้ติดสติกเกอร์เหมือนเล่มอื่น

"หนังสืออะไรเนี่ย"

พอลหยิบหนังสือออกมาอย่างไม่รู้ตัว หนังสือเหมือนจะเก่ามากพอเปิดออกดูก็มีกลิ่นอับของราโชยออกมาจากเล่ม พอกลางหนักสือออกแล้วอ่านคำนำ

" คุณพบหนังสือเล่มนี้เพราะคุณเป็นคนที่ถูกเลือก หนังสือเล่มนี้จะพาคุณไปในโลกหนังสือตลอดกาล ที่นั่นคุณจะได้อ่านหนังสือตามใจชอบและตอนนี้คุณคงเห็นแล้วว่าหนังสือเล่มนี้เขียนด้วยอักขระที่คุณเพิ่งเคยเห็นครั้งแรก..."

พอลอ่านพึมพำแล้วก็สะดุ้ง เพราะหนังสือนี้เขียนด้วยอังขณะที่เพิ่งเคยเห็นจริงๆ แต่ว่าเขากลับอ่านมันได้หน้าตาเฉย

"อ...อะไรกันเนี่ย"

ทันใดนั้น บรรดาคนหน้าซีดที่ไม่ตอบสนองต่อเสียงของพอลก็เริ่มหันมามองเขา

"อ่านหนังสือนั้นแล้วเหรอ..."

"ดีจัง มีเพื่อนเพิ่มมาอีก1คนแล้ว..."

พวกเขาจ้องมองพอลแล้วฉีกยิ้มอย่างหลอนๆ พอลหวาดกลัวลืมสนิทว่าที่นี่ห้ามส่งเสียงดัง เขาตะโกนเรียกเบนสัน

"เบนสัน พวกนี้เป็นใครเนี่ย แล้วหนังสืออะไรกัน"

แต่น่าแปลก ทั้งเบนซินและคนในห้องสมุดกลับไม่ตอบสนองต่อเสียงตะโกนของพอลอย่างกับเขาไม่มีตัวตน

มีเพียงพวกที่ใบหน้าซีดเซียวเหนือนผีที่ยังมองและหัวเราะคิกคักพอกเขาค่อยๆ เขยิบเข้ามาใกล้เรื่อยๆ

"มาสิ ขอต้อนรับสู่โลกหนังสือนิรันดร เราจะอยู่ที่นี่ด้วยกันตลอดไป..."

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***