หลุดอยู่ในเกมส์กับระบบสุดเเกร่ง
EP. 3
ยาเมะ (พนักงาน)
คุณอ่านใจได้อย่างนั้นหรอคะ
คุเร (ปีศาจ)
ถ้าใช่แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอไม่ทราบ
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(น่าสนุกๆ)
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(แต่สงสัยข้าคงต้องหาพนักงานใหม่แล้วล่ะ)
ยาเมะ (พนักงาน)
ถ ถ้างั้นคุณก็ได้ยินส..สิ่งที่ข้าพูดอย่างงั้นหรอคะ!!
คุเร (ปีศาจ)
เจ้าระวังตัวไว้ให้ดี//หันมาพูดกับยาเมะ
คุเร (ปีศาจ)
งั้นไปกินอาหารที่ร้านนอกเมืองมั้ย
คุเร (ปีศาจ)
มีพวกเนื้อและก็พวกของหวาน
คุเร (ปีศาจ)
//ยิ้มออกมานิดหน่อย
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(โลกแตกล่ะมั้ง)
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(ไอหมอนี่ยิ้มกับเค้าเป็นด้วยรึ)
คุเร (ปีศาจ)
//หันมามองธรณ์
ธรณ์ (มาสเตอร์)
อุ้ย//ขำแห้ง
คุเร (ปีศาจ)
อะไรจะขนาดนั้น
เมฮิเมะ
เจ้าดูข้าเป็นเด็กอีกแล้ว
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(มีซัมติง)
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(ถึงเวลานักสืบจิ๋วโคนัน(✯ᴗ✯))
คุเร (ปีศาจ)
(ไอหมอนี่มันบ้าหรอวะ)
เมฮิเมะ
(เค้าเป็นอะไรกัน?)
คุเร (ปีศาจ)
(ข้าอ่านใจนางไม่ได้)
คุเร (ปีศาจ)
(นี่มันอะไรกัน)
คุเร (ปีศาจ)
(หรือนางจะระดับเหนือชั้นกว่าข้าไปอีก)
คุเร (ปีศาจ)
(แบบนี้มันน่ากลัวขึ้นแล้วสิเจอคนที่เหนือกว่าแบบนี้)
คุเร (ปีศาจ)
(ข้าจะตื่นเต้นหรือกลัวก่อนดีที่เจอคนที่เหนือกว่าตัวเองแบบนี้)
คุเร (ปีศาจ)
(น่าสนใจจริงๆเด็กสาวคนนี้)
คุเร (ปีศาจ)
(ว่าแต่นางแทนตัวเองว่าฮิเมะแสดงว่านางชื่อฮิเมะหรอ🤨)
คุเร (ปีศาจ)
นี่เจ้าชื่ออะไรนะ
คุเร (ปีศาจ)
เอ่อ..ข้า..ข้าลืมถามชื่อเจ้า
คุเร (ปีศาจ)
(เมฮิเมะ! ชื่อเดียวกับคนๆนั้น)
คุเร (ปีศาจ)
เป็นปีศาจแดนเหนือหรอ
เมฮิเมะ
ไม่ได้ยินนานเลยแห่ะ
คุเร (ปีศาจ)
ข้ากำลังตามหาตัวเจ้าอยู่
คุเร (ปีศาจ)
ตอนนี้ดินแดนทางเหนือ
คุเร (ปีศาจ)
เกิดความโกลาหลขึ้น
คุเร (ปีศาจ)
จากปีกผีเสื้อ
เมฮิเมะ
เจ้าหมายถึงเจ้าสัตว์เลี้ยงของข้ารึ?
คุเร (ปีศาจ)
สัตว์เลี้ยงเจ้ารึ?
คุเร (ปีศาจ)
ปีศาจแบบนั้นเนี่ยนะ!!
คุเร (ปีศาจ)
นี่ท่านเลี้ยงสัตว์อะไรเนี่ย!!
คุเร (ปีศาจ)
ตอนนี้มันจะพังเพราะสัตว์เลี้ยงท่านแล้วนะ
เมฮิเมะ
สงสัยมันกำลังจะมีภัยร้ายเข้าสู่เเดนเหนือ
เมฮิเมะ
ไม่งั้นนารีเนตรคงไม่ออกเตือนและทำให้พวกเจ้าเข้าใจผิดแบบนี้
เมฮิเมะ
ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว
เมฮิเมะ
รีบกลับแดนเหนือซะ!
คุเรยังคงงงๆอยู่แต่ก็ไม่นิ่งเฉยรีบทำตามที่เมฮิเมะบอก
เค้ารีบกลับแดนเหนือและรีบไปเตือนภัยให้แก่ผู้ปกครองแดนรับรู้ถึงเรื่องราวที่เค้าได้ฟังมาจากเมฮิเมะ
Comments