ทาสรักแวมไพร์ ตอนที่๓

ต่อ

เกริก

นายท่านข้าน้อยได้รับรายงานจากข้ารับใช้ของข้าน้อยแล้ว

บารอน/พระเอก

ว่ามา //น้ำเสียงเย็นชา//

เกริก

สร้อยเส้นนั่นอยู่ที่หญิงสาวผู้หนึ่งโดนจับเป็นผู้ถูกเลือกเป็นทาส

บารอน/พระเอก

ไปนำตัวนางมา

เกริก

แต่ว่า.....นายท่าน..

บารอน/พระเอก

อะไร

เกริก

นายท่านต้องเลือกหญิงผู้นั่นก่อนถึงจะพาตัวนางออกมาได้นะครับ

ทาช่า

นายท่านมีข้าอยู่แล้วเพราะอะไรนายท่านถึงเลือกทาสอื่นอีก

บารอน/พระเอก

ทาช่าเจ้าเป็นเพียงข้ารับใช้ของข้าเจ้าไม่ใช่คนที่ข้าครอบครอง

บารอน/พระเอก

เจ้าควรจะควบคุมตัวเองให้มากกว่านี้ //ตะคอก//

ทุกๆครั้งที่บารอนพูดน้ำเสียงของเขาเยือกเย็นและเย็นชาสีหน้าไร้ความรู้สึก

แรงกดดันอันแรงกล้าทำให้ทาช่าทรุดลงกับพื้น

ทาช่า

อภัยให้ข้าด้วยนายท่านข้าผิดไปแล้ว //ก้มหัวลงกับพื้น//

บารอน/พระเอก

//มองด้วยสายตาเย็นชา//

เกริก

//ก้มหัวสายตามองทาช่า//

🎬

ชาช่า

เดี๋ยวก่อนท่าน!! //เดินตาม//

ทิวา

มีอะไร //หยุดเดิน//

ชาช่า

ทำไมท่านถึงไม่ช่วยมาเรียข้ากับนางเป็นเพื่อนกันเราอยู่ด้วยกันมานาน

ทิวา

เจ้าคิดว่าง่ายงั้นเหอ

ชาช่า

แต่ท่านเป็นผู้เลือกไม่ใช่เหรอ

ทิวา

แล้วไง

ชาช่า

แล้วไงเหรอ?

ชาช่า

นี่ท่าน!!

ชาช่า

ได้!!...ถ้าท่านไม่ช่วยข้าจะช่วยนางออกมาเอง

ทิวา

เจ้าคิดว่าทุกอย่างมันง่ายเหรอกับแวมไพร์พวกนั่น

ชาช่า

แต่ทำไมท่านถึงเลือกข้าล่ะ

ทิวา

ก็เพราะข้าเลือกเจ้าไง และข้าก็ไม่ใช่ชนชั้นสูงที่จะเลือกอะไรได้ง่ายๆ

ทิวา

เจ้าตามหาพี่สาวอยู่ไม่ใช่เหรอ

ชาช่า

ท่านรู้ได้ไง

ทิวา

ข้าต้องรู้อยู่แล้วล่ะ

ชาช่า

ท่านหมายความว่าไง

ทิวา

ข้าเป็นผู้ล่าแวมไพร์

ชาช่า

เดี๋ยวก่อนนะ!!?

ชาช่า

ท่านก็เป็นมนุษย์ เหรอ

ทิวา

จะเรียกว่ามนุษย์หรือแวมไพร์ดีล่ะ

ชาช่า

ทะ.....ท่าน....เป็นมนุษย์ครึ่งแวมไพร์เหรอ //พูดเสียงดัง//

ทิวา

เจ้าเงียบสักหน่อยได้ไหม //กระซิบ//

ชาช่า

ขะ....ข้าขอโทษ //กระซิบ//

ทิวา

พี่สาวของเจ้าอยู่ในตระกูลแวมไพร์ชนชั้นสูงใช่มั้ย

ชาช่า

ตระกูลเหรอ?ข้าไม่รู้หรอกหลังจากท่านพี่ออกจากบ้านมาหนึ่งปีข้าก็ออกตามมาเลยแต่ถูกจับซะก่อน

ทิวา

เจ้าไม่รู้ซินะ

ทิวา

งั้นเจ้าก็ไปกับข้า

ทิวา

เจ้าจะได้รู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เจ้าไม่เคยรู้

ชาช่า

//มองทิวาด้วยความไม่เข้าใจ//

🎬

แวมไพร์

สาวน้อยเจ้าเนี่ยโชคดีจริงๆนะ

มาเรีย/นางเอก

โชคดีเหรอ?!

แวมไพร์

ใช่...ถูกข้ารับใช้ชนชั้นสูงจองตัวไว้แบบนี้ไม่เรียกว่าโชคดีแล้วเรียกว่าอะไรล่ะ

2ชั่วโมงผ่านไป

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

นำตัวนางออกมา

แวมไพร์

ได้เลยขอรับ

แวมไพร์

//เปิดประตู//

มาเรีย/นางเอก

//เดินออกมา//

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

นายท่านของข้าต้องการตัวเจ้าเป็นพิเศษ

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

ตามข้ามา //เดินนำออกไป//

มาเรีย/นางเอก

//เดินตามออกไป//

มาเรีย/นางเอก

(นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้ออกมาข้างนอก)

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

เร็วเข้านายท่านของข้าไม่ชอบการรอ //หันกลับไปพูดกับมาเรียแล้วรีบเดิน//

มาเรีย/นางเอก

ข้ารู้แล้ว //รีบเดินตาม//

ตัดมาด้านในรถม้า

มาเรีย/นางเอก

ทำไมนายท่านของท่านถึงไม่มาด้วยตัวเองล่ะ

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

แวมไพร์ชนชั้นสูงไม่อาจมารับทาสได้ด้วยตัวเอง

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

หากมีแวมไพร์ตนอื่นรู้เข้าก็อาจเป็นที่เกลียดชังได้

มาเรีย/นางเอก

แวมไพร์ก็มีการแบ่งแยกกันด้วยเหรอว่าอะไรน่าเกลียด อะไรไม่น่าเกลียด

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

เจ้าเองก็เป็นแวมไพร์ไม่ใช่ เหรอแล้วเพราะเหตุใดถึงยังไม่เข้าใจโลกของแวมไพร์อีก

มาเรีย/นางเอก

ก็......ก็....ข้าเพิ่งจะออกจากการจับคุมจะเข้าใจอะไรได้ไง

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

หึ....เจ้าเป็นแวมไพร์ที่แปลกดีนะ

มาเรีย/นางเอก

//ยิ้มอ่อน//

🎬

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

ถึงปราสาทของนายท่านข้าแล้วหลังจากนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวเจ้าแล้วล่ะว่าจะทำให้นายท่านของข้าประทับใจได้แค่ไหน

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

//เปิดประตูรถม้าให้//

มาเรีย/นางเอก

//ลงจากรถ//

แวมไพร์ข้ารับใช้ชนชั้นสูง

//ขี่รถม้าออกไป//

มาเรีย/นางเอก

//เดินเข้าไปด้านใน//

มาเรีย/นางเอก

เกริก

เจ้าคือหญิงสาวผู้ถูกเลือกสินะ

มาเรีย/นางเอก

คะ

มาเรีย/นางเอก

(มาตอนไหนทำไมข้าถึงไม่ได้ยินเสียง)

เกริก

ตามข้ามา

เกริก

นายท่านรอเจ้าอยู่ //เดินนำขึ้นไป//

มาเรีย/นางเอก

คะ //เดินตาม//

ทั้งสองเดินเข้าไปด้านในห้อง ห้องหนึ่งซึ่งเงียบสนิทมีเพียงเสียงจากกองไฟที่ถูกจุด

พลันทั้งสองเดินเข้าไปก็มีชายร่างสูงดูสง่านิ่งสงบก็พูดขึ้นมา

บารอน/พระเอก

เจ้ามีนามว่าอะไร

มาเรีย/นางเอก

ข้ามาเรีย

บารอน/พระเอก

ยินดีต้อนรับสู่ตระกูลของข้า

บารอน/พระเอก

มาเรีย

เสียงพูดนิ่งเรียบเยือกเย็นแต่กลับรู้สึกน่าหลงใหลอย่างแปลกประหลาด

บารอน/พระเอก

เกริกเจ้าออกไปก่อน

เกริก

ครับนายท่าน //เดินออกไป//

บารอน/พระเอก

//เหลือบไปเห็นสร้อยที่คอมาเรีย//

บารอน/พระเอก

นั่นมัน!!?

มาเรีย/นางเอก

ท่านรู้จักสร้อยเส้นนี้เหรอ

บารอน/พระเอก

ใช่!!ข้ารู้จัก

บารอน/พระเอก

เจ้าได้มันมาจากที่ไหน

มาเรีย/นางเอก

ข้าได้สร้อยเส้นนี้มาตอนที่ข้ายังเด็ก

มาเรีย/นางเอก

แต่ก็พอจำความได้

บารอน/พระเอก

งั้นข้าขอสัมผัสสร้อยเส้นนั่นได้ไหม

มาเรีย/นางเอก

ข้าให้ท่านดูได้แต่ให้ท่านสัมผัสไม่ได้ //ถอดสร้อยออกจากคอ//

มาเรีย/นางเอก

//ยื่นให้บารอนดู//

บารอน/พระเอก

(ใช่จริงๆด้วยสร้อยเส้นนี้..)

จู่ๆบารอนก็คว้าสร้อยจากมือมาเรียไป

มาเรีย/นางเอก

นี่!!ท่าน

มาเรีย/นางเอก

ข้าบอกท่านแล้วนี่ว่าห้ามแตะต้อง!!

บารอนมองดูสร้อยที่ถืออย่างหลงใหลและคิดถึงเหมือนกับเขาได้เจอกับสิ่งที่จากตัวเขาไปนานนับสิบปี

จู่ๆบารอนก็สัมผัสบางอย่างจากตัวมาเรียได้

เขารีบคว้าตัวมาเรียแล้วยกตัวขึ้นอุ้มด้วยแขนเดียวโดยที่มาเรียไม่ทันตั้งตัว

มาเรีย/นางเอก

นี่!!!!??ท่านอะไรของท่านค่ะ //โดนยกตัวขึ้นอุ้ม//

บารอน/พระเอก

เจ้าคือ!!?...... //อุ้มมาเรีย//

🎬

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ