2-3 โคลม มุคุโร และคนแปลกหน้า

ในช่วงที่คนอื่นๆให้ความสนใจกับโมนิกา
โคลมและมุคุโรแยกตัวออกมาที่โถงหน้าบันได้ที่อยู่ใกล้กัน
โรคุโด มุคุโร
โรคุโด มุคุโร
ไม่พบกันนานเลยนะครับ โคลม
โคลม โดคุโร
โคลม โดคุโร
ค่ะ...
โรคุโด มุคุโร
โรคุโด มุคุโร
ที่ผ่านมาเธอสบายดีใช่ไหมครับ
โรคุโด มุคุโร
โรคุโด มุคุโร
ไม่ได้ลำบากนะ?
โคลม โดคุโร
โคลม โดคุโร
(ท่านมุคุโรเป็นห่วงเรา...)
ความคิดนั้นทำให้โคลมหน้าแดงเล็กน้อย
โรคุโด มุคุโร
โรคุโด มุคุโร
ไม่สบายหรือเปล่าครับ?
โรคุโด มุคุโร
โรคุโด มุคุโร
เป็นไข้เหรอ
มุคุโรที่สังเกตุเห็นความเปลี่ยนแปลงถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
โคลม โดคุโร
โคลม โดคุโร
เอ้ะ?
โคลม โดคุโร
โคลม โดคุโร
เปล่าค่ะ...!
โคลม โดคุโร
โคลม โดคุโร
(เขาเห็นฉันหน้าแดงเหรอ!?)
โรคุโด มุคุโร
โรคุโด มุคุโร
...
มุคุโรเอียงคอ
สงสัยว่าเขาคงคิดไปเอง
โรคุโด มุคุโร
โรคุโด มุคุโร
ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ
เขาลูบหัวโคลมอย่างเอ็นดู
โรคุโด มุคุโร
โรคุโด มุคุโร
ถ้าเธอมีเรื่องไม่สบายใจก็บอกผมได้เสมอเลยนะครับ โคลม
เขาพูดเพราะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าบางครั้งโคลมก็ฝืนตัวเองเพื่อคนอื่น
โคลม โดคุโร
โคลม โดคุโร
ค่ะ! ท่านมุคุโร
โคลม โดคุโร
โคลม โดคุโร
คือ...
โคลม โดคุโร
โคลม โดคุโร
...ขอบคุณนะคะ
โคลม โดคุโร
โคลม โดคุโร
ที่เป็นห่วงกันเสมอ
ประโยคสุดท้ายโคลมพูดด้วยน้ำเสียงกระซิบ
สเตร์ มาเซีย
สเตร์ มาเซีย
เอ่อ...
เด็กหญิงคนหนึ่งปรากฏตัว
เธอยกมือข้างหนึ่งเสมอหัว
เหมือนกับเด็กที่กำลังขออนุญาตคุณครูในห้องเรียน
ด้านหลังของเธอมีเด็กสาวอีกคนที่อายุมากกว่า
สเตร์ มาเซีย
สเตร์ มาเซีย
ขอโทษนะคะ
สเตร์ มาเซีย
สเตร์ มาเซีย
พอจะรู้ไหมคะว่าที่นี่ที่ไหน
สเตร์ มาเซีย
สเตร์ มาเซีย
ฉันคิดว่าพวกเราหลงทางค่ะ
จบตอนที่ 2

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!