ไดอารี่ถึงคุณแม่ผู้น่ากลัว
ไดอารี่วันที่11 คำสาปจากคุณแม่
คาญ
ถึงไดอารี่:
วันนี้เป็นวันคริสต์มาส บอกตามตรงที่จริงฉันก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้ของขวัญเป็นเครื่องเกม PS5 หรืออะไรหรอกนะ จริงๆนะ! ไม่ได้คาดหวังเลยจริงๆนะ!
คาญ
ยังไงก็ตาม คุณแม่ให้ของขวัญฉันมาด้วย
คาญ
ตอนที่ได้มาฉันก็ยังไม่ได้ลองแกะมันออกมาดูหรอก แต่ก็คิดว่ากล่องเล็กๆนี่มันต้องใส่ของมีค่าบางอย่างไว้ข้างในแน่ แกคิดว่าฉันได้อะไรหรอ? ไดอารี่ คิดว่าฉันได้เงินรึเปล่า รึตั๋วแลกกินไอศกรีมฟรีทั้งปีกันล่ะ?
คาญ
แน่นอนว่าทางเดียวที่จะรู้คือการเปิด!
คาญ
และก็แน่นอนว่าก่อนที่จะมาเขียนไดอารี่ฉันลองเปิดมาแล้ว ด้านในกล่องของขวัญคือกล่องขนาดเล็กสีดำ มันคือกล่องอะไรกันแน่? เครื่องรางงั้นหรอ...หรือของสาปแช่ง... ฉันคิดไว้แล้วเชียวว่ามันแปลกที่คุณแม่จะให้ของขวัญ!
คาญ
นั่นคือเหตุผลที่ฉันยังไม่ได้เปิดมันต่อ สิ่งที่อยู่ในกล่องสีดำนั้นอาจจะเป็นบางอย่างที่อันตรายมากก็ได้ ใครจะไปรู้.. ไม่มีทางที่คุณแม่จะให้ของขวัญธรรมดาอยู่แล้ว
คาญ
มีครั้งหนึ่งเมื่อหลายเดือนก่อนที่ฉันเห็นคุณแม่กำลังสลักบางอย่างใส่ตุ๊กตาไม้ที่เป็นรูปคนตัวเล็กๆขนาดเท่ากับฝ่ามือ ตัวหนึ่งเป็นผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ อีกตัวเป็นเด็กผู้หญิง
คาญ
คุณแม่ใช้เวลานั่งสลักตัวหนังสือใส่พวกมันอยู่หลายชั่วโมง แกคิดว่าคุณแม่ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่หรอไดอารี่...?
คาญ
นั่นคือคำสาป..วูดู.. รึเปล่า..?
คาญ
ช่วงหลายวันมานี้ที่ฉันเริ่มคิดถึงเรื่องนี้ มันก็มีหลายครั้งเหมือนกันที่ฉันจะอดคิดไม่ได้ว่า 'คุณแม่จะสาปฉันเข้าในซักวันรึเปล่า....'
คาญ
วันนี้เวลาของฉันมาถึงแล้วงั้นหรอ?ไอ้เจ้ากล่องเล็กๆสีดำนี่.. อาจจะเป็นคำสาปก็ได้.. คุณแม่คงไม่คิดจะเก็บฉันไว้แล้ว
คาญ
ฉันจะไม่ยอมเปิดมันเป็นอันขาด!
Comments