บทที่ 5

ปราณ ตอนนี้เป็นเวลากลางดึกผมได้ลุกมาสูดอากาศตรงระเบียงผมได้แต่ยืนนึกว่าชายหน้าหวานทำให้ผมอดคิดถึงเขาไม่ได้
ปราณ
ปราณ
คุณเป็นใครกันนะ
ปราณ ผมได้พูดกับตัวเองแล้วยืนอมยิ้มอยู่คนเดียว
นิรันดร์
นิรันดร์
เป็นอะไรวะ ทำไมไม่หลับไม่นอน
ปราณ
ปราณ
ป่าวอะ คิดอะไรเรื่อยๆๆ
นิรันดร์
นิรันดร์
บุหรี่สักตัวปะ จะได้หลับ
ปราณ
ปราณ
มาดิ
ตอนนี้พวกผมยืนดูดบุหรี่ตรงระเบียงแล้วผลางคิดเรื่องที่เกิดขึ้น
นิรันดร์
นิรันดร์
ไอ้ปราณ กูว่าคนที่มึงเจอมันแปลกๆว่ะ
ปราณ
ปราณ
แปลกยังไง กูก็เห็นเขาเป็นคนปกตินะ
นิรันดร์
นิรันดร์
กูพูดจริงนะเว้ย แบบว่ามันบอกไม่ถูก
ปราณ
ปราณ
ไม่มีอะไรหรอกมึง มึงคิดมากเองหรือป่าว
ปราณ ตอนนี้ผมงงกับคำถามเพื่อนที่เอ่ยขึ้นใจอยากถามมันว่าทำไมถึงคิดแบบนี้แต่อีกใจผมก็บอกว่ามันคิดไปเองหรือป่าว
นิรันดร์
นิรันดร์
เออ ไม่มีอะไรหรอกกูคิดไปเองแหละ
นิรันดร์
นิรันดร์
กูไปนอนก่อนนะ
ปราณ
ปราณ
ได้ สักพักกูตามไป
ณ ฝั่งลิน
ลิน
ลิน
กูได้เรื่องมาแล้ว
ชาติ
ชาติ
ว่าไง เขาพูดว่าอะไรกันบ้าง
ลิน
ลิน
พวกมันตามมาสืบคดีพวกเราจริงๆด้วย
ปราง
ปราง
แล้วแบบนี้พวกเราจะทำยังไงต่อไป
ลิน
ลิน
ไม่ต้องห่วง แค่ทำอะไรต้องระวังก็พอ
ชาติ
ชาติ
ตามนั้น
ลิน ตอนนี้ผมไม่เกร็งกลัวตำรวจนั่นเลยครับผมยังใช้ชีวิตฆ่าคนเหมือนเดิม แต่ผมต้องไปสืบเรื่องต่อเพื่อที่พวกผมไหวตัวทัน
ณ สถานีตำรวจ
ปราณ
ปราณ
เราจะเตรียมตัวสืบเรื่องฆาตกร
นิรันดร์
นิรันดร์
แล้วจะสืบทางไหนวะ
ปราณ
ปราณ
แก๊งนี้มีสามคน คนแรกชื่อ ลิน คนที่สองชื่อ ชาติ คนที่สาม ซึ่งเราเคยจับตัวมันมาได้แต่มันกลับหนีไป
นิรันดร์
นิรันดร์
จะรู้ได้ไงวะว่าพวกมันอยู่ที่ไหน
ปราณ
ปราณ
เรื่องนั้นไม่อยาก กูเคยเห็นลูกมันเดินไปทางหลังตลาดแล้วเดินไปซอยแคบๆ
นิรันดร์
นิรันดร์
อื้ม บุกไปเลยปะ
ปราณ
ปราณ
อย่าพึ่ง ถ้าเราบุกไปเราจะไม่ได้อะไรเลย เรื่องนี้มันต้องค่อยๆเป็นค่อยไป
นิรันดร์
นิรันดร์
ตามนั้น
ปราณ
ปราณ
ผู้การสั่งมาว่าจับเป็นไม่ได้ ก็จับตาย
นิรันดร์
นิรันดร์
อืม
นิรันดร์ ผมเห็นเพื่อนรักของผมตั้งใจทำงานมันดูช่างน่ากลัวเหลือเกินครับ เห็นมันเล่นๆแบบนี้เวลาจริงจังก็ดูน่ากลัวเผลอๆอาจจะดูหัวกว่าฆาตกรคนนั้นอีกครับ
ปราณ
ปราณ
เลิกประชุมได้
ปราณ ตอนนี้ผมปวดเมื่อยตามตัว และมีเรื่องที่ต้องสะสางอีกเยอะแยะ แต่หัวสมองของผมดันกลับคิดถึงชายแปลกหน้าคนนั้นจะว่าเขาทำของใส่ผมหรือป่าวผมรู้สึกคลั่งไคล้อยากเจอหน้าเขา
นิรันดร์
นิรันดร์
ไอ้ปราณ มึงยิ้มเหี้...ไร
นิรันดร์
นิรันดร์
งานก็ไม่ได้หนักนะ
ปราณ
ปราณ
กูยิ้มกูก็ผิด
นิรันดร์
นิรันดร์
คิดถึงคนนั้นหรอ
นิรันดร์ ผมเชิงเกริ่นให้มันลุกลี้ลุกลนเพราะผมรู้ว่ามันเป็นอะไร
ปราณ
ปราณ
บ้าา กูจะไปเขินคนที่พึ่งเจอกันไม่ได้ มึงมั่วและ
ปราณ
ปราณ
กูไปกินกาแฟแป๊ป
นิรันดร์
นิรันดร์
เนี้ยๆๆ “เขิน” พูดแบบนี้
ปราณ
ปราณ
คว......
ปราณ ใช่ครับผมเขิน ผมก็ไม่รู้ว่าผมไปชอบเขาตอนไหนรู้จักอีกทีก็ชอบไปแล้ว ยิ่งเพื่อนตัวแสบแซว ผมนี้ยิ่งเขินไปใหญ่

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!